Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Romuald Traugutt
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

II Korpus gen. Józefa Hauke-Bosaka w Powstaniu Styczniowym. Inspiracje rozwiązaniami Powstania Kościuszkowskiego

100%
Cwyl G.
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
|
2021
|
issue 1(15)
81-90
EN
The idea of scythemen is not limited to soldiers armed with scythes. It is related to the vision of a soldier-citizen, recruited from a rural environment, who is able to stand up for the motherland of his own free will. In this context, the Second Insurgent Corps may be an attempt to implement such an idea. The national authorities repeatedly tried to encourage the peasant class to join the ranks of the insurgent army. Initially, this did not bring positive results. Insurgent propaganda often referred to, for example, Tadeusz Kościuszko as, who first called on the peasants to defend the country on equal terms with other strata of society. The insurgent authorities eagerly emphasized this equality, trying to convince the peasant class, that only in the ranks of the Polish army will they win freedom, not only political but also personal and, perhaps most importantly, economic. The last dictator of the January Uprising Romuald Traugutt, believed that a military action without the support of the common people is only a demonstration and cannot bring independence. Hence the efforts of Traugutt, which led to the announcement of a mass mobilisation of the entire population, not only the nobility. This intention could not be implemented under the conditions of that time, however, the efforts put into creating and organizing the 2nd corps of the insurgent army may indicate that they were not without the possibility of implementation.
PL
Pojęcie kosynierów obejmuje nie tylko żołnierzy uzbrojonych w kosy. Jest związane z wizją żołnierza-obywatela, rekrutowanego ze środowiska wiejskiego, który jest w stanie z własnej woli stanąć w obronie Ojczyzny. W tym kontekście II Korpus powstańczy może być próbą urzeczywistnienia takiej idei. Władze narodowe wielokrotnie usiłowały zachęcić warstwę chłopską do wstępowania w szeregi powstańczej armii. Początkowo nie przynosiło to pozytywnych rezultatów. Powstańcza propaganda często powoływała się na przykład Tadeusza Kościuszki, jako tego, który pierwszy wezwał chłopów do obrony kraju na równych prawach z innymi warstwami społecznymi. Władze powstańcze chętnie akcentowały tę równość, starając się przekonać warstwę chłopską, że jedynie w szeregach polskiej armii wywalczą sobie wolność, nie tylko polityczną, ale także osobistą oraz, co może najważniejsze, gospodarczą. Ostatni dyktator Powstania Styczniowego Romuald Traugutt uważał, że wystąpienie militarne bez wsparcia prostego ludu jest zaledwie demonstracją i nie może przynieść niepodległości. Stąd też wynikały wysiłki Traugutta, które doprowadziły do ogłoszenia pospolitego ruszenia całej ludności, nie tylko szlachty. Zamiaru tego nie można było w ówczesnych warunkach zrealizować, jednak wysiłki włożone w utworzenie i zorganizowanie II Korpusu armii powstańczej wskazują, że nie były to próby pozbawione możliwości realizacji.
2

Upadek, zwycięstwo? Powstanie Styczniowe w sądach Norwida

80%
Toruń W.
Studia Norwidiana
|
2015
|
vol. 33
29-49
EN
The article is concerned with Norwid’s critical opinions connected with the January Uprising. The period preceding it, abounding in great patriotic-religious demonstrations in Warsaw, was considered by the poet as a very positive and by all means original one. On the other hand, he thought that the very uprising and its course was a secondary act, devoid of logic and aim. The author of Fulminant repeated his judgments, sometimes harsh ones, in the memorials, letters and poetical works that he wrote at that time. His critical opinions of the low level of the insurrectionist press, or the unwilling participation of the Polish intelligentsia in the insurrectionist actions, were not always just and true. In many cases Norwid simply did not accept historical facts. Maybe it was his personal traumas of an underestimated, or even rejected poet, that were voiced in this way. The attitude of a prophet shouting in the wilderness was a temptation that was difficult to resist. The awareness of his own mission, the imperative that he should proclaim the truth, encouraged Norwid to assume uncompromising stances. He tried to render the position of alienation, or even of rejection by referring to Sophocles’ legendary figure, Philoctetes, bit by a venomous snake and left by the Greeks on the island of Lemnos. The writer’s numerous press articles written in the period of the Uprising will be those magic, but unable to reach the target, arrows shot by Philoctetes.
3
Publication available in full text mode
Content available

Upadek, zwycięstwo? Powstanie Styczniowe w sądach Norwida

80%
Toruń W.
Studia Norwidiana
|
2015
|
vol. 33
29-49
EN
The article is concerned with Norwid’s critical opinions connected with the January Uprising. The period preceding it, abounding in great patriotic-religious demonstrations in Warsaw, was considered by the poet as a very positive and by all means original one. On the other hand, he thought that the very uprising and its course was a secondary act, devoid of logic and aim. The author of Fulminant repeated his judgments, sometimes harsh ones, in the memorials, letters and poetical works that he wrote at that time. His critical opinions of the low level of the insurrectionist press, or the unwilling participation of the Polish intelligentsia in the insurrectionist actions, were not always just and true. In many cases Norwid simply did not accept historical facts. Maybe it was his personal traumas of an underestimated, or even rejected poet, that were voiced in this way. The attitude of a prophet shouting in the wilderness was a temptation that was difficult to resist. The awareness of his own mission, the imperative that he should proclaim the truth, encouraged Norwid to assume uncompromising stances. He tried to render the position of alienation, or even of rejection by referring to Sophocles’  legendary figure, Philoctetes, bit by a venomous snake and left by the Greeks on the island of Lemnos. The writer’s numerous press articles written in the period of the Uprising will be those magic, but unable to reach the target, arrows shot by Philoctetes.
4
Publication available in full text mode
Content available

Weterani 1863-1864 roku w II Rzeczypospolitej

80%
Wojciechowski J. S.
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
|
2021
|
issue 2(16)
55-96
EN
The rebirth of the Republic of Poland after 123 years of partition found many participants of the anti-Russian January Uprising of 1863-1864 still alive. As early as 1919, Head of Polish State and Commander-in-Chief Józef Piłsudski granted the surviving veterans the right to wear the uniforms of the Polish Army, and the Veterans Corps 1863-1864 was created. The Parliament of the Republic of Poland enacted a fixed salary for veterans and granted officer ranks and rights. Every year, on the anniversary of the outbreak of the January Uprising, solemn ceremonies and celebrations were held throughout the country, attended by the public and military troops. Also, the funerals of the veterans were solemnly held with the observance of military ceremonial. Some military units received honorary heads of commanders from the January Uprising period.
PL
Odrodzenie II Rzeczypospolitej po 123 latach zaborów zastało żyjących jeszcze wielu uczestników antyrosyjskiego Powstania Styczniowego 1863-1864. Już w 1919 r. Naczelnik Państwa Polskiego i Wódz Naczelny Józef Piłsudski przyznał żyjącym weteranom prawo noszenia mundurów Wojska Polskiego, utworzono również Korpus Weteranów 1863-1864. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił stałą pensję dla weteranów oraz nadał stopnie i prawa oficerskie. Co roku, w rocznicę wybuchu Powstania Styczniowego, w całym kraju odbywały się uroczyste akademie i obchody z udziałem społeczeństwa i oddziałów wojskowych. Również pogrzeby weteranów odbywały się uroczyście z zachowaniem ceremoniału wojskowego. Niektóre jednostki wojskowe otrzymały szefostwo honorowe dowódców z okresu Powstania Styczniowego.
5

Romuald Traugutt – przykład patriotycznej postawy w kazaniu bł. ks. Jerzego Popiełuszki z Mszy św. za Ojczyznę 29 stycznia 1984 roku

80%
Szczecina G. K.
|
2019
|
vol. 66
|
issue 4: Historia Kościoła
143-150
PL
Kazania, które głosił bł. ks. Jerzy Popiełuszko w trakcie słynnych Mszy św. za Ojczyznę (1982-1984), poświęcał wielu tematom. Dotyczyły one głównie ponadczasowych wartości człowieka i społeczeństwa (prawda, wolność, sprawiedliwość, solidarność, męstwo, miłość). Wśród prezentowanych tematów obecna była również tematyka narodowo-historyczna i patriotyczna. Wyjątkową okazją do tego były rocznice. W żoliborskim kościele p.w. św. Stanisława Kostki, gdzie posługiwał Błogosławiony, w wyjątkowy sposób celebrowano rocznice powstania styczniowego. Znalazło to swój oddźwięk w nabożeństwach patriotycznych. W Mszy św. za Ojczyznę, 29 stycznia 1984 roku, warszawski kaznodzieja wskazał na postać dyktatora powstania Romualda Traugutta. Jego postawę miłości Ojczyzny oraz jej cechy prezentował sobie współczesnym jako wzór patriotyzmu i poświęcenia się Polsce. Bohaterska postawa przywódcy powstania styczniowego posłużyła Błogosławionemu jako ukazanie drogi do wolności człowieka i Ojczyzny oraz realizacji powołania chrześcijańskiego.
EN
The sermons which Bl. Fr. Jerzy Popiełuszko preached in the course of his famous Masses for the Homeland (1982-1984) were devoted to many subjects. They mainly concerned the timeless values for man and society (truth, freedom, justice, solidarity, bravery, love). The presented topics also addressed current national, historical and patriotic subjects. Anniversaries were a special opportunities to do so. At the Żoliborski Church of St. Stanisław Kostka, where the blessed priest ministered, anniversaries of the January Uprising were being celebrated in a special way. It was commemorated in patriotic services. At the Mass for the homeland on January 29, 1984, the Warsaw preacher pointed to the dictator and leader of the uprising, Romuald Traugutt. His attitude of love for the homeland and personality traits were presented as contemporary ways to uphold patriotism and sacrificing oneself for Poland. The heroic conduct of the leader of the January Uprising served the blessed priest in portraying the road to the freedom for man and the Homeland and achieving the Christian vocation.
6
Publication available in full text mode
Content available

Czynniki kształtujące treści zeznań śledczych: przypadki członków tajnych stowarzyszeń (lata trzydzieste – siedemdziesiąte XIX wieku)

74%
Kulecka A.
Folia Toruniensia
|
2021
|
vol. 21
31-63
PL
Celem niniejszych rozważań było ukazanie czynników wpływających na treść zeznań śledczych, a przez to ich wartość informacyjną uzależnioną głównie od celów badawczych. Znalazły się wśród nich m.in. okoliczności aresztowania i przesłuchań, traktowania podejrzanego, sposobu prowadzenia rozmów, zadawania pytań, wywierania presji, dochodzenia do przybliżonego opisu realiów. Zaprezentowano w nich także formy i treści wiodące zeznań. Nieco uwagi poświęcono również postawom historyków wobec tego typu źródła. Przeprowadzone analizy wskazały, że treść zeznania kształtowały: a. wiadomości pozyskane przez śledczych z innych zeznań i innych źródeł, b. wiadomości, które ujawnił przesłuchiwany, c. dążenie do ochrony osoby własnej przez przesłuchiwanego, d. dążenie śledczych do ustalenia faktów i wymierzenia kary. Wynikiem niniejszych rozważań jest także teza o braku istnienia czystej formy zeznania np. tylko powściągliwego lub tylko szczerego. Zeznanie, niezależnie od jego treści i formy, uznać należy za ważne źródło do badania mentalności wieku XIX, potrzeb informacyjnych władz administracyjnych, policyjnych, sądowych w poszczególnych systemach ustrojowych, szczególnie w okolicznościach kryzysu zaufania społecznego, osobowości członków organizacji spiskowych, relacji wewnętrznych w stowarzyszeniach tajnych, struktur społecznych, idei i wyobrażeń tego okresu, postaw władz wobec potrzeb zbiorowości, a szerzej relacji władza – społeczeństwo i władza – jednostka.
EN
The purpose of these considerations was to show the factors influencing the content of the investigative statements, and thus their informative value depending mainly on the research goals. These included, among others, the circumstances of the arrest and interrogation, the treatment of the suspect, the way of conducting conversations, asking questions, exerting pressure, establishing a rough description of the reality. They also presented the leading forms and contents of the statements. Some attention was also paid to the attitudes of historians towards this type of sources. The analyses carried out showed that the contents of the statements were shaped by: a. information obtained by the investigators from other statements and other sources, b. news revealed by the interrogated, c. striving to protect one's own person by the interrogated, d. the investigators' desire to establish facts and impose a punishment. The result of these considerations is also the thesis that there is no pure form of statement, e.g. only restrained or only sincere. A statement, regardless of its content and form, should be considered an important source for examining the mentality of the nineteenth century, the information needs of administrative, police, and judicial authorities in individual political systems, especially in the circumstances of the crisis of social trust, the personality of members of secret organizations, internal relations in secret societies, social structures, ideas and imaginations of this period, the attitudes of the authorities towards the needs of the collective, and more broadly the relationship between the authorities and the society, and the authorities and an individual.
DE
Das Ziel der angestellten Untersuchungen war die Schilderung der Inhaltsträger der Ermittlungszeugnisse, die auf ihren von Forschungszielen bedingten Informationswert Einfluss nehmen. Darunter fanden sich u. a. die Umstände der Inhaftierung und Ermittlung, des Umgangs mit dem Verdächtigen sowie des Gesprächs mit ihm, der gestellten Fragen und der Druckausübung wie auch der möglichst nahen Realienschilderung. Man stellte darin auch die Formen und die Hauptinhalte der Ermittlungszeugnisse dar. Mehr Aufmerksamkeit wurde ebenfalls auf die Einstellung der Historiker zu derartigen Quellen gelenkt. Die durchgeführten Analysen wiesen darauf hin, dass der Inhalt der Zeugnisse von den folgenden Faktoren bedingt war: a. von den Informationen, die die Ermittlungsbeamten aus anderen Zeugnissen und Quellen herausholten, b. von den Informationen, die der Verdächtige beim Vernehmen ermittelte, c. vom Streben des Verdächtigen danach, die eigene Person zu schützen, d. vom Streben der Ermittlungsbeamten, Fakten zu bestimmen und eine Strafe aufzuerlegen. Aus den besagten Untersuchungen ergibt sich auch die These, laut der es keine reine Form z. B. von beherrschten bzw. ehrlichen Zeugnissen gebe. Das Zeugnis sollte man unabhängig von seinem Inhalt und seiner Form für eine wichtige Quelle zur Erforschung der Mentalität des 19. Jahrhunderts, aber auch der Informationsbedürfnisse der Verwaltungsmächte, der Polizei und des Gerichts in den einzelnen Staatssystemen betrachten, und zwar insbesondere angesichts der Krise des sozialen Vertrauens, der Persönlichkeitskrise der Mitglieder von Geheimbünden, der Innenbeziehungen in den Geheimbünden, der Sozialstrukturen, Ideen und Vorstellungen dieser Zeitspanne, der Einstellung der Obrigkeiten zu den Bedürfnissen der Gemeinschaft, und breiter der Beziehung zwischen der Macht und der Gesellschaft sowie der Macht und der Einzelperson.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.