Search results

1

Stosunki rosyjsko-czeczeńskie na tle konfliktów zbrojnych i w narracjach uchodźców z Czeczenii

100%

Januszeska E.

Przegląd Wschodnioeuropejski

|

2010

|

vol. 1

127-139

EN

In the first part of the article I describe the history of Chechen–Russian conflicts from the 18th c. to the middle of the 20th c. From the 16th century when tsar Ivan Grozny (meaning ‘Terrible’) ruled Russia regarded Caucasus as a buffer between the then Ottoman Turkey and Persia. As part of the long-advancing Russian fortified line, Grozny was founded as a fortress in 1818. Three Russian tsars sparked the war: Alexander I, Nicholas I and Alexander II. The leading Russian commanders in the Northern Caucasus were Aleksey Yermolov in 1816–1827 and Mikhail Vorontsow in 1844–1853. Between 1825-1833 there was little activity since Russia was engaged in wars against Turkey and Persia. After considerable successes in both wars, Russia resumed activity in the Caucasus. The Caucasian War of 1817–1864, also known as the Russian conquest of the Caucasus was an invasion of the Caucasus by the Russian Empire. The Russian invasion was met with fierce resistance led by Ghazi Muhammad, Gamzat-bek and Avar Imam Shamil who led the mountaineers from 1834 until 1859. Warfare in the Caucasus finally ended between 1856-1859 when the Russian army broke down the mountaineers’ resistance. The Caucasian War ended with Russia conquering the North Caucasus and Chechen people were removed into the Ottoman Empire. Chechen rebellions took place during the Russian-Turkish War, the Russian Revolution of 1905 and 1917 and Russian Civil War and during Collectivization. Under Soviet rule, Chechnya was combined with Ingushetia to form the autonomous republic of Chechen-Ingushetia in 1930. During World War II Stalin accused Chechens of collaboration with the Nazis. In 1944 Chechen and Ingush population of the republic were deported to Kazakhstan, Kyrgyzstan and Siberia. The Chechens were allowed to return to their homeland in 1957 after Stalin’s death. In the second part of my article I describe difficult life of Chechen people during Soviet time. This part of the article is based on the stories of Chechen refugees.

2

O czasie (nie)wolnym Poliny Żerebcowej na podstawie świadectwa Mrówka w słoiku. Dzienniki czeczeńskie 1994–2004

63%

Pawletko B.

Studia Wschodniosłowiańskie

|

2022

|

vol. 22

117-130

EN

The article attempts to analyze the unique testimony “Ant in a glass jar. Chechen diaries of 1994–2004” by Polina Zherebtsova from the point of view of the category of free time. The diary, which is an important supplement of mainly novel and reportage narrations about the war in Chechnya, is at the same time a testimony inscribed in the international circle of war diaries, especially children’s ones. From this point of view, the analysis of leisure time conducted from the point of view of everyday practice of recording what is around allows us to confirm the recurrence of certain mechanisms and behaviors in limit situations. In turn, the protractedness of the Russian-Chechen conflict influences the fact that between the periods of intense warfare there are also those when there is relative peace and normality, which translates into limited, but definitely individualized practices of spending leisure time.

3

Zapiski diarystyczne Poliny Żerebcowej jako forma protestu

51%

Pawletko B.

Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze

|

2021

|

vol. 31

1-23

RU

Статья представляет собой попытку проанализировать творческую и общественно-политическую деятельность Полины Жеребцовой как форму протеста. В дневнике, который велся на протяжении десяти лет, мы можем наблюдать ускоренное созревание диаристки (первые записи, рисунки, стихи написаны девочкой менее девяти лет, последние - девятнадцатилетней). Наряду с ускоренным созреванием, вызванным обстоятельствами войны, в дневниках мы можем заметить изменение взгляда на реальность. Диаристка продолжает фокусироваться на своих личных проблемах, прежде всего на усиливающемся конфликте с матерью, которая все чаще проявляет признаки посттравматического стрессового расстройства, что выражается во враждебности по отношению к дочери и ее запискам, а также словесное и физическое насилие, и эмоциональный шантаж. Со временем дневники Жеребцовой становятся все более явным обвинительным актом в адрес сторон российско-чеченского конфликта, содержат неудобные для многих подробности, подтверждающие, что Чечня из республики, где до войны в мирной атмосфере жили представители разных народов и конфессий, превратилась в арену варварских актов террора, ненависти, изнасилований, пыток, развращения и патологизации жизни, дикости обычаев и норм. Дневники подтверждают, что главными жертвами конфликта являются мирные жители Чечни, лишенные материальной помощи и духовной поддержки. Одновременно обращается внимание на кошмар жизни беженцев, нередко физически и психологически искалеченных, которые в одиночку и часто безуспешно борются за право на компенсацию и достойную жизнь в послевоенной реальности.

EN

This article is an attempt to analyze Polina Zherebtsova’s artistic and socio-political activity as a form of protest. In her diary, which covered a decade, we can observe the author’s accelerated maturation (the first notes, drawings and poems are by a girl of less than nine years, the last ones by a nineteen-year-old). Along with this maturation, enforced by the circumstances of war, in the diaries we can observe changes in her perception of reality. Zherebtsova remains focused on her personal problems: chiefly on the worsening conflict with her mother, whose symptoms of the post-traumatic stress disorder are becoming more and more visible and whose condition translates into hostility towards her daughter and her notes, resulting in verbal and physical violence and emotional blackmail. Over time, Zherebtsova’s diary becomes more and more clearly an indictment of the participants in the Russian-Chechen conflict, containing details inconvenient for many people. These details confirm that Chechnya, once a republic where before the war representatives of different nations and faiths lived in peaceful coexistence, has become an arena for barbaric acts of terror, hatred, rape, torture, and corruption, with life depraved and with customs and norms replaced by savagery. Zherebtsova’s diary confirms that the greatest victims of the conflict are the civilians of Chechnya, deprived of material aid and spiritual support. It also draws attention to the nightmarish existence of refugees, often physically and psychologically maimed, who, alone and often unsuccessfully, fight for the right to compensation and a dignified life in the post-war reality.

PL

Artykuł to próba analizy działalności twórczej oraz społeczno-politycznej Poliny Żerebcowej jako formy protestu. W powstającym dekadę diariuszu możemy zaobserwować przyspieszone dojrzewanie jego autorki (pierwsze zapiski, rysunki, wiersze tworzy niespełna dziewięcioletnia dziewczynka, ostatnie pisze dziewiętnastolatka). Wraz z przyspieszonym dojrzewaniem wymuszonym przez okoliczności wojenne w diariuszu możemy zaobserwować zmieniającą się perspektywę oglądu rzeczywistości. Diarystka wciąż skupia uwagę na problemach osobistych, przede wszystkim przybierającym na sile konflikcie z matką, u której coraz częściej dają o sobie znać symptomy stresu pourazowego, co przekłada się na wrogość wobec córki i zapisków jej autorstwa, skutkując przemocą słowną i fizyczną, a także szantażem emocjonalnym. Z czasem dziennik Żerebcowej staje się coraz wyraźniej aktem oskarżenia wobec stron konfliktu rosyjsko-czeczeńskiego, zawierającym niewygodne dla wielu ludzi szczegóły potwierdzające, że z republiki, w której przed wojną w pokojowej atmosferze żyli przedstawiciele różnych narodów i wyznań, Czeczenia stała się areną barbarzyńskich aktów terroru, nienawiści, gwałtów, tortur, korupcji i patologizacji życia, zdziczenia obyczajów i norm. Diarystka potwierdza, że największymi ofiarami konfliktu są cywilni mieszkańcy Czeczenii, pozbawieni pomocy materialnej czy duchowego wsparcia, zwracając przy okazji uwagę na koszmar życia uchodźców, często okaleczonych fizycznie i psychicznie, którzy samotnie i często bezskutecznie walczą o prawo do odszkodowań i godnego życia w powojennej rzeczywistości.

Refine search results

1 Przegląd Wschodnioeuropejski

1 Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze

1 Studia Wschodniosłowiańskie

2 Pawletko B.

1 Januszeska E.

1 2022

1 2021

1 2010

Stosunki rosyjsko-czeczeńskie na tle konfliktów zbrojnych i w narracjach uchodźców z Czeczenii

O czasie (nie)wolnym Poliny Żerebcowej na podstawie świadectwa Mrówka w słoiku. Dzienniki czeczeńskie 1994–2004

Zapiski diarystyczne Poliny Żerebcowej jako forma protestu