Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: SOLIDARNOŚĆ

Sort By:

Limit search:

KWESTIA UCHODŹCÓW W KONTEKŚCIE WYZWAŃ DLA UNII EUROPEJSKIEJ

100%

Mach Z., Styczyńska N.

Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny

2016

vol. 42

issue 4 (162)

23–34

Kryzys uchodźczy nie jest pierwszym, który w ostatnich dekadach dotknął Europę, ale to on właśnie ukazał wyraźnie podział na Wschód i Zachód. Wielu myślało, że podział ten przestał już istnieć, jednak napływ uchodźców spoza Europy ujawnił wielkie różnice pomiędzy państwami członkowskimi UE i polityką ich rządów. W szczególności państwa tzw. nowej Unii wydają się zdecydowanie przeciwne przyjmowaniu uchodźców i jest to głównie spowodowane postrzeganiem przybyszów jako nadmiernie kulturowo odmiennych, by mogli zintegrować się ze społeczeństwem goszczącym. Państwa Europy Wschodniej wydają się rozumieć wspólnotę narodową jako konstrukt etniczny, wobec czego wykluczają z jej obrębu osoby odmienne kulturowo. Odmowa przyjęcia uchodźców jest również sygnałem o braku solidarności, nie tylko z uchodźcami, ale także z innymi państwami Unii Europejskiej, które z racji swojego położenia są bardziej narażone na ich napływ. Tożsamość europejska w nowych państwach członkowskich jest wciąż w procesie tworzenia, a obecnie opiera się raczej na poczuciu odnoszenia korzyści (głównie ekonomicznych) z członkostwa w UE niż na poczuciu wspólnoty kulturowej.

The migration crisis was not the first that stroke Europe in the recent years but this is the one which confirmed the existence of East-West divide of which many though that has already disappeared. In former post-communist Europe there is a widespread and strong resistance to accepting refugees, mostly caused by the perception of refugees as culturally alien. In the background it seems to be the still prevailing understanding of nation as an ethnic community, which leads to exclusion of cultural others as members of community. The rejection of asylum seekers shows the lack of solidarity not only with asylum seekers themselves, but also with other European nations which are struggling with the crisis. In this way the migration crisis reveals the low level of collective European identity in, but not only, Central and Eastern European countries. European identity among the new members of the EU is mainly based on the expectation of practical, mainly financial gains rather than on a feeling of belonging to one social and cultural community.

Wspólnota losu czy wspólnota tożsamości? Uchodźcy kontra repatrianci

88%

Książek J.

Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny

2019

vol. 45

issue 2 (172)

237–253

Artykuł ukazuje funkcjonującą w przestrzeni społecznej konfrontację dwóch imigranckich grup – repatriantów i uchodźców, które wraz z kryzysem uchodźczym w Europie oraz polityzacją problemów dotyczących zarówno jednej jak i drugiej grupy, ulegają społecznej polaryzacji. Do analizy zjawiska wykorzystywane są dwie antropologiczne kategorie: opozycyjna – Swoich i Obcych, oraz „jednocząca” – wspólnoty. Druga z nich traktowana jest jako objawiająca się na dwóch płaszczyznach – opartej na przynależności narodowej oraz opartej na dzieleniu wspólnego losu. Proces przypisywania obydwu grupom cech swojskości bądź obcości, włączania do wspólnoty bądź wykluczania z niej, ulega relatywizacji pod wpływem bieżących wydarzeń światowych i ich społecznego odbioru współkształtowanego w niemałym stopniu przez dyskurs oficjalny. Główną tezą wynikającą z analizy przedstawionej sytuacji jest, iż próby powoływania się na wspólnotę losu wszystkich migrantów dokonywane przez środowiska pro- imigranckie i pro-uchodźcze, w obliczu strachu wywołanego kryzysem związanym z napływem uchodźców, zderzają się w nierównej walce ze wspólnotą tożsamości mającą niejako pierwszeństwo w sytuacji zagrożenia. W tekście wykorzystuję wyniki dwuletnich badań prowadzonych w środowisku repatriantów oraz spostrzeżenia jako uczestnika i obserwatora debaty publicznej na temat uchodźców w Polsce.

The article shows the confrontation of two immigrant groups – repatriates and refugees – operating in the social space. This confrontation, together with the refugee crisis in Europe and the politicization of problems affecting both groups, becomes subject to social polarization. Two anthropological categories are used for the analysis of the phenomenon: the opposition of Us and Them (Swoi and Obcy), and the “unifying” notion of community. The second is treated as being manifested on two levels – on nationality and on sharing a common fate. The process of assigning the characteristics of homeliness or strangeness to both groups, of joining or excluding from the community, is relativized under the influence of current world events and their social reception has been coshaped to a large extent by the official discourse. The main thesis resulting from the analysis of the presented situation is that attempts to invoke the community of the fate of all migrants made by pro-immigrant and pro-refugee activists, in the face of fear caused by the crisis related to the influx of refugees, collide in an unequal struggle with the identity-community as a priority in an emergency situation. In the text, I use the results of two-year research conducted in the repatriate community and impressions as a participant and observer of the public debate on refugees in Poland.

Refine search results

2 Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny

1 Książek J.

1 Mach Z.

1 Styczyńska N.

1 2019

1 2016

Search results

KWESTIA UCHODŹCÓW W KONTEKŚCIE WYZWAŃ DLA UNII EUROPEJSKIEJ

Wspólnota losu czy wspólnota tożsamości? Uchodźcy kontra repatrianci