Search results

1

Das ,Unheimlicheʻ in Jarosław Marek Rymkiewiczʼ Umschlagplatz und Igor Ostachowiczʼ Noc żywych Żydów [Nacht der lebenden Juden]

100%

Höllwerth A.

Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen

|

2021

65-92

PL

W powieści Umschlagplatz JAROSŁAWA MARKA RYMKIEWICZA oraz w powieści Noc żywych Żydów IGORA OSTACHOWICZA ,niesamowitość’ jest wynikiem nie tyle romantycznej fascynacji upiorami, ile głębokiej traumy zbiorowej. Ta trauma jest spowodowana kompleksem winy, który wymyka się próbom zobiektywizowania. Owa trauma sprawia, że to, co Améry nazywa ,ojczyzną’, a Flusser ,mieszkaniem’, jawi się jako kruche i wątpliwe. Tylko konfrontacja z ludzką zbrodnią leżącą u podstaw tej traumy i poczucia winy może pomóc w znalezieniu wyjścia z dynamiki ,niesamowitości’.

EN

In the novels Umschlagplatz by Jarosław Marek Rymkiewicz and Noc żywych Żydów [The Night of Living Jews] by Igor Ostachowicz, the “uncanny” is less a result of a romantic fascination with ghosts than an emblem of deep collective trauma. This trauma arises from a guilt complex which is difficult to objectify. As a result of this trauma, the notion Améry calls “homeland” and Flusser defines as “a place to live”, appears fragile and questionable. Only dealing with the crimes underlying this trauma and guilt may pave the way out of the dynamic of the “uncanny”.

DE

Das ,Unheimlicheʻ rührt sowohl in Jarosław Marek Rymkiewiczʼ Umschlagplatz als auch in Igor Ostachowiczʼ Noc żywych Żydów [Nacht der lebenden Juden] weniger von einer romantischen Faszination am Gespenstischen als vielmehr von einem tiefsetzenden kollektiven Trauma her – ein Trauma, entspringend einem Schuldkomplex, der nur schwer objektivierbar ist. Dieses Trauma lässt das, was Améry als ,Heimat‘ und Flusser als ,Wohnen‘ bezeichnet, brüchig und fragwürdig werden. Allein die Auseinandersetzung mit dem diesem Trauma und diesem Schuldkomplex zugrundeliegenden Menschheitsverbrechen vermag einen Ausweg aus dieser Dynamik des ,Unheimlichen‘ zu bahnen.

2

The sense of a survival guilt – two images of twentieth-century's French theatre

88%

Modrzejewska K.

Lublin Studies in Modern Languages and Literature

|

2015

|

vol. 39

|

issue 1

DE

Der Band enthält die Abstracts ausschließlich in englischer Sprache.

EN

Two characters, Franz Gerlach in Jean-Paul Sartre’s The Condemned of Altona (Les sequestrés d’Altona, 1959) and Théo Steiner in Toujours l’orage (1997) by Enzo Cormann, are influenced by their traumatic experience of the war that makes them evade reality and leads them to self-exclusion. Talking to other people provokes questions concerning their identity, family, human development and destiny. Both of the characters are concerned by the feeling of guilt for being alive; this shows how sinuously destiny works in particularly difficult situations while one’s behaviour and actions, once they are recorded by one's conscience, do not let you live anymore because the responsibility becomes too heavy

FR

Le numéro contient uniquement les résumés en anglais.

PL

Tom zawiera abstrakty tylko w języku angielskim.

RU

Том не содержит аннотаций на английской языке.

3

Telum manu fugiens and Involuntary Homicide in Medieval Canon Law

88%

Jońca M.

Z Dziejów Prawa

|

2022

|

vol. 15

27-47

DE

Den mittelalterlichen Juristen gelang es, die ersten Versuche zu unternehmen, die es dann ermöglichten die Schuldgrade wie folgt zu ordnen: dolus – culpa – casus. Das römische Recht behandelte Fälle von unbeabsichtigten Straftaten in einer beschreibenden Weise. Im Falle des Totschlags wurde eine Waffe beschrieben, die jemandem aus der Hand gerutscht war und den Tod verursacht hatte. Eine Regelung dieser Art war bereits im Zwölftafelgesetz enthalten. Der Topos von einer Waffe, die die einem Menschen von selbst aus der Hand gleitet, wurde auch von frühchristlichen Schriftstellern verwendet. Von dort fand er seinen Weg in die mittelalterlichen Kompilationen des kanonischen Rechts.

PL

Średniowiecznym jurystom udało się podjąć pierwsze próby, które następnie umożliwiły uporządkowanie stopni winy w następujący sposób: dolus – culpa – casus. Prawo rzymskie traktowało przypadki przestępstw nieumyślnych w sposób opisowy. W przypadku nieumyślnego zabójstwa opisywano broń, która wyślizgnęła się komuś z ręki i spowodowała śmierć. Przepis tego rodzaju znajdował się już w Ustawie XII Tablic. Topos broni samoistnie wyślizgującej się z ręki był również używany przez pisarzy wczesnochrześcijańskich. Stamtąd trafił do średniowiecznych kompilacji prawa kanonicznego.

EN

Medieval jurists succeeded in making the first attempts, which then made it possible to rank the degrees of guilt as follows: dolus – culpa – casus. Roman law addressed cases of unintentional crimes in a descriptive manner. For the manslaughter situation, they used the description of a weapon that escaped someone’s hand on its own and caused a someone’s death. A regulation of this kind has already appeared in the Law of the XII Tables. The topos of a weapon that itself escapes from a man’s hand was also used by early Christian writers. From there it made its way into medieval compilations of canon law.

Refine search results

1 Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen

1 Lublin Studies in Modern Languages and Literature

1 Z Dziejów Prawa

1 Höllwerth A.

1 Jońca M.

1 Modrzejewska K.

1 2022

1 2021

1 2015

Das ,Unheimlicheʻ in Jarosław Marek Rymkiewiczʼ Umschlagplatz und Igor Ostachowiczʼ Noc żywych Żydów [Nacht der lebenden Juden]

The sense of a survival guilt – two images of twentieth-century's French theatre

Telum manu fugiens and Involuntary Homicide in Medieval Canon Law