Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Selbstschutz

Sort By:

Limit search:

Zbrodnie hitlerowskie na Pomorzu Gdańskim w latach 1939-1940. Piaśnica: geneza, uwarunkowania, zbrodnia i pamięć

100%

Ostapowicz D.

Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL

2019

vol. 16

The crime of the German-Nazi invader carried out in Piaśnica was the largest in northern Poland and the occupied country from autumn 1939 to spring 1940. About 12,000 people from the Polish political elite and intellectuals, especially from representatives of clergy of the Roman Catholic Church were killed, among patients in psychiatric hospitals. Genesis of his crime is a German revanchism against the Versailles dictat, postulates of Lebensraum (germ. ‘living space’), germanization and the criminal ideology of Nazism. The squad Selbstschutz (paramilitary units the German minority in Poland) and SS – operational group Wachsturmbann “Eimann” and Einsatzkommando 16 are responsible for this genocide and ethnic cleansing planned before the war, including deportation of Poles to General Government and KL Stutthof. In a difficult situation, the regional Kashubians (Pomerania ethnic minority), have to choose between adaptation and extermination. Piaśnica for the German-Nazis was to serve as a model for further crimes, for example in the Szpęgawsk. Nowadays on the initiative of Piaśnica Family Association the Piaśnica forest is a place of national remembrance with the sanctuary of the Blessed Virgin Mary.

Masowe mordy w Piaśnicy dokonywane od jesieni 1939 do wiosny 1940 r. to jedne z największych zbrodni hitlerowskiego okupanta w północnej Polsce. Śmierć poniosło tam około dwanaście tysięcy przedstawicieli polskiej elity: przywódcy polityczni, działacze społeczni, inteligencja, duchowieństwo rzymskokatolickie. Eksterminacji podlegali również pacjenci szpitali psychiatrycznych. U podstaw tego ludobójstwa leżały: niemiecki rewanżyzm wobec postanowień traktatu wersalskiego, postulaty Lebensraumu i germanizacji oraz zbrodnicza ideologia nazizmu. Odpowiedzialność za zbrodnię – a także zaplanowane jeszcze przed wojną czystki etniczne, w tym deportacje Polaków do Generalnego Gubernatorstwa i obozu koncentracyjnego Stutthof – spoczywa na składających się z przedstawicieli niemieckiej mniejszości narodowej w II Rzeczypospolitej paramilitarnych bojówkach Selbstschutzu oraz podlegającym grupie operacyjnej SS Einsatzkommando 16 oddziale SS-Wachsturmbann „Eimann”. W trudnej sytuacji znaleźli się miejscowi Kaszubi, zagrożeni eksterminacją w razie odmowy przystosowania się. Piaśnica miała być w oczach hitlerowców wzorem dla kolejnych zbrodni, np. w Lesie Szpęgawskim. Obecnie, m.in. dzięki inicjatywie Stowarzyszenia „Rodzina Piaśnicka”, las, w którym dokonano zbrodni, jest miejscem pamięci narodowej z sanktuarium maryjnym.

Politycy i żołnierze Spór Karla Hoefera i Bernharda Hülsena o znaczenie bitwy o Górę św. Anny podczas III powstania śląskiego w 1921 roku

80%

Kaczmarek R.

Wieki Stare i Nowe

2021

vol. 16

issue 21

133-161

After World War I, a conflict broke out between Poland and Germany over Upper Silesia. It was to be settled, according to the provisions of the Treaty of Versailles, by a plebiscite. However, on May 3, 1921, the Polish uprising broke out. Insurgent troops occupied the eastern part of the plebiscite area. On May 21, 1921, German troops of the so-called Upper Silesia Self-Defense (Selbstschutz Oberschlesiens) carried out an effective counteroffensive, known as the Battle of St. Anne’s Mountain. In this article, Ryszard Kaczmarek discusses the dispute that has been going on for many years among historians about who had planned and who commanded this military operation. The main opponents in this operation were: Karl Hoefer, the commander-in-chief of the Self-Defense, and Bernhard Hülsen, the commander of one of the Self-Defense’s units. For many years, until the outbreak of World War II, both these officers claimed victory in the Battle of St. Anne’s Mountain. On the basis of the extant correspondence stored in the military section of the Federal Archives in Freiburg, Kaczmarek reconstructs the course of events during the operation. He author shows the political conditions of military decisions and the complicated relations of the democratic government of the Weimar Republic with officers who were associated with the nationalist right.

Po I wojnie światowej doszło do konfliktu polsko-niemieckiego o Górny Śląsk, którego apogeum było polskie powstanie w 1921 roku. W niemieckim dowództwie powstał spór podczas zwycięskiej kontrofensywy, znanej jako bitwa o Górę św. Anny. Autor pokazuje uwarunkowania polityczne podejmowanych wówczas decyzji wojskowych i skomplikowane relacje demokratycznego rządu Republiki Weimarskiej z sympatyzującymi z nacjonalistyczną prawicą oficerami.

Refine search results

1 Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL

1 Wieki Stare i Nowe

1 Kaczmarek R.

1 Ostapowicz D.

1 2021

1 2019

Search results

Zbrodnie hitlerowskie na Pomorzu Gdańskim w latach 1939-1940. Piaśnica: geneza, uwarunkowania, zbrodnia i pamięć

Politycy i żołnierze Spór Karla Hoefera i Bernharda Hülsena o znaczenie bitwy o Górę św. Anny podczas III powstania śląskiego w 1921 roku