Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Siły zbrojne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Narodowe Siły Zbrojne w Wenezueli zostały utworzone w początkach XX wieku i stopniowo stały się głównym instrumentem gry politycznej oraz kształtowania scentralizowanego państwa narodowego. Wraz ze zmianami wprowadzanymi do systemu politycznego umacniało się znaczenie i podmiotowy charakter sił zbrojnych, a także ulegał rozszerzeniu katalog ról pełnionych przez tę instytucję. Artykuł podejmuje analizę pozycji i roli sił zbrojnych w procesie przekształcania państwa w Wenezueli. Rozważania skoncentruję głównie na zmianach, które nastąpiły w okresie Boliwariańskiej Republiki Wenezueli. Definiując jednakże pozycję i rolę sił zbrojnych przeanalizuję także wcześniejsze przełomowe etapy XX wiecznej historii kształtowania państwa wenezuelskiego.
PL
Artykuł dotyczy uprawnień i działalności prezydenta jako zwierzchnika sił zbrojnych w okresie obowiązywania konstytucji z 1921 r. Pierwsza część artykułu poświęcona została krótkiej charakterystyce relacji legislatywy i egzekutywy, a także pozycji sił zbrojnych w konstytucji z 1921 r. Druga część artykułu dotyczy szczegółowej analizy konstytucyjnych i ustawowych kompetencji Prezydenta Jako Zwierzchnika Sił Zbrojnych. Charakter zwierzchnictwa Prezydenta był trudny do określenia, gdyż nie wydano ustaw określających organizację naczelnych władz wojskowych. Formalnie Prezydent w czasie pokoju prezydent realizował zwierzchnictwa nad siłami zbrojnymi poprzez MSW, który był odpowiedzialny przed Sejmem. Trzecia część artykułu stanowi analizę omawianych uprawnień po noweli konstytucyjnej z dnia 2 sierpnia 1926 r. Zgodnie z jej postanowieniami prezydent otrzymał uprawnienie do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy, co miało istotny wpływ na wzmocnienie jego pozycji ustrojowej, a w konsekwencji również wpłynęło na rozszerzenie jego uprawnień w zakresie zwierzchnictwa nad siłami zbrojnymi. Ponadto podjęto próbę dogmatycznej analizy przepisów dot. zwierzchnictwa z praktyką ustrojową.
EN
The article concerns the rights and activities of the president as a superior of the armed forces while the Constitution of 17th March 1921 was in force. The first part of the article is dedicated to a short description of the relation between the legislature and the executive, and the position of the armed forces in the Constitution of 17th March 1921. The second part of the article relates to detailed analysis of the constitutional and the statutory responsibilities of the President as a Superior of the Armed Forces. It was difficult to determine the character of the supreme authority of the President because there was no regulation defining the organization of general military authorities in the country. Formally, in a time of peace, the armed forces were subordinate to the President through the Minister of National Defense, who was liable to Sejm. The third part of the article constitutes the analysis of discussed powers after the constitutional amendment of 2nd August 1926. According to the provisions of the amendment, the President received the rights to issue a regulation with force of statute. His systemic position has strengthened, and as a consequence, it has a major impact on the extension of his rights as far as his authority over the Armed Forces is concerned. Furthermore, the author conducts dogmatic analysis of the regulations and constitu- tional practice concerning the supreme authority.
EN
Within democratic political system, armed forces and police force are under civilian control. The task of army is to secure the state and nation. Increasingly, the armed forces try to define their character and influence the state’s policy through official and unofficial institutions. The army becomes an interest group. The purpose of this article is to determine how the army functions as an interest group based on existing theories concerning the civilian control over the military.
PL
W ramach demokratycznego systemu politycznego siły zbrojne znajdują się pod kontrolą władz cywilnych. Głównym zadaniem armii jest obrona państwa i społeczeństwa. Coraz częściej siły zbrojne próbują jednak definiować swój charakter i wpływać na politykę państwa za pomocą oficjalnych i nieoficjalnych instytucji. Armia staje się wtedy grupą interesu. Celem artykułu jest określenie sposobu funkcjonowania armii jako grupy interesu na bazie istniejących teorii dotyczących sprawowania cywilnej kontroli nad armią.
EN
This article presents the issue of the genesis of military assistance in the Second Republic of Poland. In interwar Poland, this was understood as aid that was to be provided by the armed forces in support of the civil authorities, primarily in connection with ensuring public safety, or in the event of natural disasters. The text analyzes both Polish and foreign experiences with the use of the army in this manner, as well as characterizing the regulations that were developed in this area in other countries before 1918. The Polish administration was already benefitting from military assistance in the territory of Galicia at the beginning of November 1918, with the support of the current Austro-Hungarian standards. In the following months, the military administration organized units throughout the country that would coordinate the provisioning of military assistance, and from January to April 1919 basic regulations concerning the matter were issued.
RU
В статье рассматривается вопрос генезиса военной помощи во Второй Речи Посполитой. В межвоенной Польше это выражение понималось как оказание помощи вооруженными силами гражданским властям – в первую очередь, в связи с обеспечением общественной безопасности или в случае стихийных бедствий. В тексте статьи анализируется польский и зарубежный опыт использования армии для указанных целей, а также дается характеристика постановлений зарубежных стран, которые были приняты до 1918 г. в этом отношении. Уже в первые дни ноября 1918 г. на территории Галиции польская администрация пользовалась помощью вооруженных сил, при этом на тот момент все еще действовали австро-венгерские стандарты. В последующие месяцы по всей стране были созданы организационные подразделения военной администрации для координации оказания военной помощи, а в период с января по апрель 1919 г. были изданы основные положения, касающиеся исследуемой проблематики.
PL
W artykule przedstawiono zagadnienie genezy asystencji wojskowej w II Rzeczypospolitej. Pod nazwą tą w międzywojennej Polsce rozumiano udzielanie pomocy przez siły zbrojne na rzecz władz cywilnych, przede wszystkim w związku z zapewnieniem bezpieczeństwa publicznego bądź w przypadku wystąpienia klęsk żywiołowych. W tekście poddano analizie doświadczenia polskie i zagraniczne z użycia wojska do wskazanych celów, jak również scharakteryzowano regulacje państw obcych powstałe przed 1918 r. w tym zakresie. Już w pierwszych dniach listopada 1918 r. na terenach Galicji administracja polska korzystała z pomocy sił wojskowych, przy czym wspomagano się dotychczas obowiązującymi normami austro-węgierskimi. W kolejnych miesiącach utworzono na terenie całego kraju komórki organizacyjne w administracji wojskowej zajmujące się koordynowaniem udzielania asystencji wojskowej, natomiast w okresie od stycznia do kwietnia 1919 r. wydano podstawowe przepisy dotyczące omawianej problematyki.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.