Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Skanderbeg
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Od deklaracji niepodległości Kosowa w 2008 roku Albańczycy są narodem dysponującym dwoma państwami. Przedmiotem artykułu są okoliczności powołania do istnienia obu państw albańskich, ich geopolityczne znaczenie, a także możliwe dalsze konsekwencje politycznej i militarnej pomocy, jakiej Albańczykom udziela Zachód. Ekspansja albańska w zachodniej części Bałkanów ukazana jest jako element geopolitycznej rywalizacji Zachodu ze Wschodem i dążeń cywilizacji zachodniej do uzyskania wpływów na wschodnim brzegu Adriatyku. Autorzy sugerują, że żadna ze stron konfrontacji nie wyjdzie z niej zwycięsko. Rywalizacja przyczyni się natomiast do ułatwienia i przyspieszenia ekspansji islamu, który dla Albańczyków stanowi główną religię. Kontekstem dla przeprowadzonych analiz jest obszerna krytyka fundamentów albańskiej tożsamości narodowej, czyli historii Skanderbega, tzw. hipotezy iliryjskiej, oraz roli Kościoła katolickiego w rozwoju albańskiego języka i literatury.
EN
The aim of this article is to show how the Ottoman millet system and its reform (Tanzimat) influenced the common image of Albanians among the Balkan nations. The first part of the article describes briefly the millet system and the role of Albanians in the reform of the system and the Ottoman Empire in general. The second part is based on ethnographical fieldwork (2005–2008 and 2015–2016) and presents various elements of the image of an Albanian that are a result of Ottoman rule in the Balkans. In the conclusion, it is underlined that the interpretation of the earlier mentioned elements differs and depends on one’s particular nationality and ethnic identity.
PL
Pierwsze miesiące roku 2020 zbiegają się w czasie z obchodami corocznych świąt religijnych: prawosławnej Wielkanocy, katolickiej Wielkanocy, Id al-Fitr, Id al-Adha i Sultan Novruz, czyli odpowiednio świąt prawosławnych, katolickich, muzułmańskich i Bektashi. Zgodnie z tradycją, uroczystości odbywają się zwykle w budynkach religijnych, gdzie spotykają się duchowni i wierni w celu sprawowania swoich obrzędów. Zasada ta od wieków jest zakorzeniona w kulturze religijnej Albanii i bywa ściśle przestrzegana. Zdarzały się jednak bardzo rzadkie przypadki, kiedy, wziąwszy pod uwagę szczególnie ważne interesy związane ze zdrowiem społeczności, próbowano znaleźć inne sposoby, aby sprostać tej tradycji. Wybitni albańscy i zagraniczni uczeni twierdzą, że dżuma i cholera miały katastrofalne skutki dla dziesiątek tysięcy ludzi. W tych wa- runkach ludzie postępowali racjonalnie i w porozumieniu z duchowieństwem zgadzali się na odprawianie ceremonii na otwartej przestrzeni, unikając możliwości osobistego kontaktu fizycznego. Ta praktyka została wznowiona podczas globalnej pandemii COVID-19. Stało się tak z trzech powodów. Po pierwsze, z uwagi na stosunkowo zadowalający poziom edukacji kulturalnej i religijnej wierzących i ich przywódców. Po drugie, ze względu na świadomość poważnych niebezpieczeństw, jakie mogą być kon- sekwencją niezachowywania dystansu fizycznego i utrzymania higieny. Trzeci powód wiąże się z duchem tolerancji, szczególnie charakterystycznym dla Albańczyków.
EN
The first months of 2020 coincided with the celebration of the annual religious holidays: Orthodox Easter, Catholic Easter, Eid al-Fitr, Eid al-Adha, and Sultan Novruz – the holidays of Orthodox, Catholic, Muslim, and Bektashi believers, respectively. According to traditional custom, parts of the commemorative ceremonies are held in religious institutions, where different clergy and participants come together for the performance of the rites. This rule has been rooted in the practice of believers in Albania for centuries, who have strictly adhered to it. However, there have been very rare cases in which they have tried to find other ways to meet them in other conditions and places, considering the particularly important interests involved in the health of human communities. Prominent Albanian and foreign scholars claim that the plague and cholera have had disastrous consequences for tens of thousands of people. Under these conditions, people were rational and, in agreement with their clergy, they acquiesced to holding ceremonies in open spaces, avoiding the possibility of personal physical contact. This practice was renewed during this year’s global pandemic. This happened for three reasons: firstly, because of a relatively satisfactory level of cultural and religious education of the believers and their leaders; secondly, because of their awareness of the grave dangers posed to them by violating the rules of physical distancing and maintaining maximum hygiene; and thirdly, because of the spirit of tolerance, which is particularly characteristic of the Albanians.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.