Search results

1

Historia bibliotek i archiwów Towarzystwa Jezusowego w perspektywie dokonań ojca profesora Ludwika Grzebienia SJ

100%

Gulczyńska R.

Przegląd Historyczno-Oświatowy

|

2024

|

vol. LXVII

|

issue 1-2

60-77

EN

Aim: An attempt to present Rev. Prof. Ludwik Grzebień SJ as a bookseller and documentalist. Methods: A historical analysis of source materials. Conclusions: To present the library and archival achievements of the Professor against the background of the history of the Society of Jesus. The starting point of the considerations is the history and functioning of the Jesuit libraries and archives (also contemporary). Results: The protagonist of this article was one of the most outstanding Jesuit scholars of the modern era. As a librarian, archivist, but also as an author of fundamental works, he became a scientific authority for many contemporary academics, professional users of archives and libraries.

2

Meeting the Other in the New World: Jesuit Missionaries from the Bohemian Province in America

88%

Křížová M.

Historie – Otázky – Problémy (History, Issues, Problems)

|

2016

|

vol. 8

|

issue 2

35-46

EN

This paper focuses on the participation of missionaries from the “Bohemian Province“ of the Society of Jesus in the colonization of America in the 17th and 18th century, and the representation of the New World in letters and reports sent to the home province. As a result of the activities of the Jesuits, monitored closely in their home province, and complemented of course by other direct and indirect involvement in the process of overseas colonization, the inhabitants of the Czech Lands found themselves integrated into the newly established Atlantic system and participated in an intense interchange of information and cultural influences.

3

In extrema fere Livonia: Jezuickie kolegium w Tartu w korespondencji Piotra Skargi

75%

Danieluk R.

Studia Paedagogica Ignatiana

|

2019

|

vol. 22

|

issue 4

EN

In the relation addressed to his monastic confreres written in 1583, the Jesuit chronicler wrote that Tartu (Dorpat), where the Jesuit had recently moved to, was a city located in the most remote part of Livonia, as the territories belonging to today’s Latvia and Estonia were then called (Torpatum urbs est in extrema fere Livonia) (Kurtz 1925: 12).[1] The present article reminds us why the Jesuits arrived in these lands, which were little-known to Europeans at that time (and perhaps even today), and what Piotr Skarga wrote about them in his letters. The subject literature and archival sources available in Rome reveal that their arrival was aimed at the recatholicisation of Livonia undertaken by King Stefan Batory after his victorious wars with Russia. Regardless of the king’s obvious political goals, the Jesuits’ presence in the region was primarily linked with the evangelisation mission of the Order, whose tools included education, which, alongside direct pastoral work, was the leading form of its activity both in Livonia and elsewhere.[1] The book contains Latin relations called litterae annuae, which were sent by the Jesuits to Rome, and their German translation.

PL

Jezuicki kronikarz z 1583 r. pisał w swej relacji przeznaczonej dla współbraci zakonnych, że Tartu (Dorpat), gdzie od niedawna Jezuici zamieszkiwali, jest miastem położonym w najbardziej oddalonej części Liwonii, czyli Inflant, jak wówczas określano tereny dzisiejszej Łotwy i Estonii (Torpatum urbs est in extrema fere Livonia) (Kurtz 1925: 12)[1]. Niniejszy artykuł ukazuje przyczyny, dla których jezuici znaleźli się w tych niezbyt dobrze znanych ówczesnym (a może także współczesnym) Europejczykom stronach oraz to, co na ten temat pisał w swoich listach Piotr Skarga. Istniejąca literatura przedmiotu oraz dostępne w Rzymie źródła archiwalne dowodzą, że główną przyczyną ich przybycia na te tereny była akcja rekatolicyzacji Inflant podjęta przez króla Stefana Batorego po zwycięskich wojnach z Rosją. Niezależnie od oczywistych celów politycznych władcy, dla jezuitów główną racją obecności w regionie była misja ewangelizacyjna zakonu, a jednym z jej narzędzi było szkolnictwo, które obok bezpośredniego duszpasterstwa stanowiło wiodącą formę ich działalności tak w Inflantach, jak i gdzie indziej.[1] Książka zawiera łaciński tekst relacji zwanych litterae annuae, przesyłanych przez jezuitów do Rzymu, oraz ich niemieckie tłumaczenie.

4

O. Kasper Drużbicki SJ (1590-1662) i jego nauka o doskonałości chrześcijańskiej

75%

Mandziuk J.

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

|

2017

|

vol. XXIV

128-138

EN

At their beginnings, Jesuits had a huge impact on the Catholic Church in Poland. They introduced the Council of Trent reform and stopped the spread of Protestanism. Amongst them, there were many mystics, great theologians, missionaries, saints and priests. One of them was Father Kasper Druzbicki, theologian, ascetic writer, preacher and administrator. One of his many theological works is a treaty about the shortest way to Christian perfection, which is God’s will fulfillment. The book is not just designed for those in consecrated life, but also in secular life who strive toward holiness.

5

Wspólnota jezuitów w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Między tradycją a zmianą

75%

Mariani A.

Zapiski Historyczne

|

2019

|

vol. 84

|

issue 4

123-178

EN

When discussing the composition of the Polish and Lithuanian provinces of the Society of Jesus, this article is part of the trend of prosopographic and socio-historical research devoted to the clergy of the Roman Catholic Church. The aim of the research is to grasp both permanent elements and changes that took place in the structure of the Jesuit community in the Polish-Lithuanian Commonwealth. The author not only presents similarities and differences in the development of the Polish and Lithuanian provinces, but also discusses the trends occurring in their area in a wide pan-European context, comparing the situation of Polish and Lithuanian Jesuits with other administrative units of the order. The chronological scope of the work covers the years 1608–1773, i.e. from the creation of the Lithuanian province as a result of the division of the Polish administrative unit of the order to the dissolution of the Society. The base of primary sources consists of annual and three-year catalogues kept in the Roman Archives of the Society of Jesus, which were analyzed in the form of survey using statistical methods. Against the background of the development of the institution’s network and its financial situation, the author focuses on four issues: the number of Jesuits, their religious vows, their geographical distribution and regions of origin. The conducted research above all shows the influence of the political and military situation of the state on the size of the Jesuit community: the wars of the mid-17th century and, albeit to a lesser extent, the first decade of the 18th century brought serious consequences. The structure of the community in terms of religious vows evolved in a similar way to other European provinces of the Society, as indicated by the increase in the number of professes of four religious vows, who constituted the elite of the order. This phenomenon testifies to the fact that, despite the crises that affected the Commonwealth, the order provided its members with better and better education. The geographical distribution and regions of origin of the Jesuits are closely related, since the recruitment of candidates for the order took place mostly among graduates of Jesuit schools. The most important change in this respect was the increase in the significance of the eastern territories of the Commonwealth both in terms of the number of friars residing there and the participation of representatives of local society in the Jesuit community. As a result of this tendency, in the 18th century the role of the inhabitants of the ethnically Polish territories of the Commonwealth weakened; in the previous century they had constituted, due to their geographical mobility, a substantial part of the Jesuit community in the eastern regions of the Polish-Lithuanian state. This phenomenon clearly indicates the process of cultural integration that took place in the eastern lands of the Polish-Lithuanian Commonwealth, and changes in the social mechanism of recruiting friars, manifested in the increase in the number of Jesuits of noble origin.

6

Diarium Collegii Reginaehradecensis (1662–1666). Historiografický pramen z prostředí Tovaryšstva Ježíšova

75%

Zářecká K.

Folia historica Bohemica

|

2016

|

vol. 31

|

issue 2

199-236

EN

The article deals with diaries as one of the important archive materials that allow closer recognition of everyday life of members of the Society of Jesus in the early modern age and which originally served as a source of information for writing the history of individual monastic houses. It briefly introduces basic rules for writing diaries, their types, and characteristics of the records as well as Czech historians who paid them greater attention in their works. The obtained findings are presented in detail on the life of a monastic community depicted on the basis of a single preserved diary from the monastic college in Hradec Králové “Diaria Collegii Reginaehradecensis” dated 1662–1666, which was written by its rector P. Václav Kolčava (1623–1680). The essay includes a list of surviving monastic diaries from the Bohemian, Moravian and Silesian monastic houses closed in 1773 including the place of their storage.

7

Wspólnota jezuitów w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Między tradycją a zmianą

75%

Mariani A.

|

EN

When discussing the composition of the Polish and Lithuanian provinces of the Society of Jesus, this article is part of the trend of prosopographic and socio-historical research devoted to the clergy of the Roman Catholic Church. The aim of the research is to grasp both permanent elements and changes that took place in the structure of the Jesuit community in the Polish-Lithuanian Commonwealth. The author not only presents similarities and differences in the development of the Polish and Lithuanian provinces, but also discusses the trends occurring in their area in a wide pan-European context, comparing the situation of Polish and Lithuanian Jesuits with other administrative units of the order. The chronological scope of the work covers the years 1608–1773, i.e. from the creation of the Lithuanian province as a result of the division of the Polish administrative unit of the order to the dissolution of the Society. The base of primary sources consists of annual and three-year catalogues kept in the Roman Archives of the Society of Jesus, which were analyzed in the form of survey using statistical methods. Against the background of the development of the institution’s network and its financial situation, the author focuses on four issues: the number of Jesuits, their religious vows, their geographical distribution and regions of origin. The conducted research above all shows the influence of the political and military situation of the state on the size of the Jesuit community: the wars of the mid-17th century and, albeit to a lesser extent, the first decade of the 18th century brought serious consequences. The structure of the community in terms of religious vows evolved in a similar way to other European provinces of the Society, as indicated by the increase in the number of professes of four religious vows, who constituted the elite of the order. This phenomenon testifies to the fact that, despite the crises that affected the Commonwealth, the order provided its members with better and better education. The geographical distribution and regions of origin of the Jesuits are closely related, since the recruitment of candidates for the order took place mostly among graduates of Jesuit schools. The most important change in this respect was the increase in the significance of the eastern territories of the Commonwealth both in terms of the number of friars residing there and the participation of representatives of local society in the Jesuit community. As a result of this tendency, in the 18th century the role of the inhabitants of the ethnically Polish territories of the Commonwealth weakened; in the previous century they had constituted, due to their geographical mobility, a substantial part of the Jesuit community in the eastern regions of the Polish-Lithuanian state. This phenomenon clearly indicates the process of cultural integration that took place in the eastern lands of the Polish-Lithuanian Commonwealth, and changes in the social mechanism of recruiting friars, manifested in the increase in the number of Jesuits of noble origin.

8

Spoločnosť Ježišova a liturgia

63%

Dufka V.

Studia theologica

|

2021

|

issue 3

81-102

EN

The stimulus for the present study is the Jubilee Ignatian Year, which will take place between 20 May, 2021 and 31 July, 2022. During this Jubilee Year, the Society of Jesus will commemorate the 500th anniversary of the injury of St. Ignatius in the battle of Pamplona and his conversion, as well as the 400th anniversary of the canonization of St. Ignatius. The study points to the historical facts that shaped the relationship between the liturgy and Ignatian spirituality. In addition to a brief historical overview of the state of the liturgy at the end of the Middle Ages and during the life of St. Ignatius, our aim was to highlight the interrelationships between the theological dimensions of the liturgy and Ignatian spirituality and the relationship between the life of the Jesuits and the liturgy, especially in the light of the official documents of the General Superiors of the Society of Jesus, Wlodimir Ledóchow-ski and Jean‑ Baptiste Janssens. “Sentire cum Ecclesia – to think with the Church”, which is an important challenge to the life and work of the Jesuits in today‘s world, is an important dimension of Ignatian spirituality.

9

Terra Jesuitica Grodniensia, czyli o domach zakonnych zależnych od grodzieńskiego kolegium jezuickiego

63%

Liaushuk U.

Studia Paedagogica Ignatiana

|

2019

|

vol. 22

|

issue 4

EN

The history of the Jesuit college in Grodno has been presented in encyclopedic and tourist publications. Many issues have been developed by historians of architecture and culture. This allows one to refer to research in Russian, Belarusian and Polish without unnecessary repetition. This article presents the results of a study on the presence of the Society of Jesus on the border of present-day Lithuania, Poland and Belarus. Apart from the architectural ensemble of the Jesuit College in Grodno (Hrodna), other tangible traces of the cultural heritage of the Jesuits in this territory are poorly preserved. Therefore, the article outlines the history of the missions in Merecz, Urdomin and Rotnica (now Merkinė, Rudamina and Ratnyčia in Lithuania), Hołny (now Hołny Wolmera in Poland) and Kotra, Dziembrowo and Wołkowysk (now Kotra, Dembrov and Vawkavysk in Belarus). The development of these posts, dependent on the College in Grodno, was linked with important yet little-known events in the history of culture and education in the Polish-Lithuanian Commonwealth. Currently, in many places, there is no object that would be associated with the presence of Jesuits, although nothing prevents one from using historical and cultural research results or integrating oneself to discover historical facts and artefacts in cultural objects that can be protected.

PL

Dzieje kolegium jezuickiego w Grodnie są przedstawione w publikacjach encyklopedycznych i wydawnictwach turystycznych. Wiele zagadnień jest też opracowanych przez historyków architektury i kultury. Pozawala to bez zbędnych powtórzeń odwołać się do istniejących badań w języku rosyjskim, białoruskim i polskim. W artykule przedstawiono wyniki badań nad obecnością Towarzystwa Jezusowego na pograniczu dzisiejszej Litwy, Polski i Białorusi. Oprócz zespołu architektonicznego kolegium jezuickiego w Grodnie (Hrodna), inne namacalne ślady dziedzictwa kulturowego jezuitów na tym terenie są słabo zachowane. Dlatego w artykule opisano historię misji w Mereczu, Urdominie i Rotnicy (obecnie Merkinė, Rudamina i Ratnyčia na Litwie), w Hołnym (obecnie Hołny Wolmera w Polsce) oraz w Kotrze, Dziembrowie i Wołkowysku (obecnie Kotra, Dembrov i Vawkavysk na Białorusi). Rozwój tych misji zależnych od Kolegium w Grodnie związany był z ważnymi, choć mało znanymi wydarzeniami w historii kultury i edukacji w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Obecnie w wielu miejscowościach nie ma żadnego obiektu, który kojarzyłby się z obecnością jezuitów. Jednak nic nie stoi na przeszkodzie, aby wykorzystać wyniki badań historycznych i kulturowych, integrować odkryte fakty historyczne i artefakty w obiekty dziedzictwa kulturowego, które mają być chronione.

10

Barwny splendor sakralnych wnętrz jezuickich w Cusco (Peru) w świetle osiemnastowiecznych inwentarzy

63%

Kubiak E.

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

|

2021

|

vol. Wydanie specjalne

|

issue 28

32-45

EN

The article presents eighteenth-century inventories as sources of knowledge about the details of the decoration of the Jesuit sacred interiors in Cusco. The author focuses on presenting the colors in the interiors of the church and chapels. In the first section, the author analyses the content of the inventories themselves and the denominations of colors, briefly describing the names, use and meaning of each color. In the second part of the study, the author discusses the colors of selected elements of the decoration, such as the tabernacles, antependia and costumes of sculptures in the altars. The problem was presented in the cultural context of the region, with both baroque and Andean aesthetics considered.

PL

W artykule zostały przedstawione osiemnastowieczne inwentarze jako źródła wiedzy na temat szczegółów wystroju jezuickich wnętrz sakralnych w Cusco. Autorka skupia się na zaprezentowaniu kolorystyki we wnętrzach kościoła i kaplic. W pierwszej części analizuje treść samych inwentarzy i denominacje kolorów, krótko charakteryzuje też same nazwy, użycie i znaczenie poszczególnych barwy. W drugiej części opracowania została opisana kolorystyka wybranych elementów wystroju, takich jak tabernakula, antependia oraz stroje rzeźb w ołtarzach. Problem został ukazany w kontekście kulturowym regionu, pod uwagę zostały wzięte zarówno elementy estetyki barokowej, jak i andyjskiej.

11

Aktywność jezuickich kapelanów nadwornych prowincji litewskiej. Między ustawodawstwem zakonnym a praktyką

63%

Mariani A.

Rocznik Lituanistyczny

|

2015

|

vol. 1

EN

This article analyzes the activity of Jesuit preachers, confessors and private teachers at the king’s and noblemen’s courts in the Early Modern Poland. The first part focuses on the legislation concerning court chaplains at the turn of the 16th century. The author sketches then a collective portrait of court preachers, confessors and teachers belonging to the Lithuanian Province throughout the 17th and 18th century. In doing so, he presents the reciprocal influence between the Jesuit Order and its benefactors and proofs how far general rules were applied in this specific context. In spite of the marginalization of Lithuanian Jesuits at the royal court, the number of chaplains remained high. This was possible thanks to an increasing presence in the entourage of high nobility. Within this social layer many confessors and preachers were associated with the Radziwiłł and the Sapieha families. Even though in some cases Jesuit priests were engaged at court for many years, the tasks of confessor and preacher were usually performed for a short time by relatively young members of the Society of Jesus. Pastoral activity in the entourage of aristocracy represented therefore an early stage of the religious career. Among the features that made a certain Jesuit suitable to the post of court chaplain there were allegiance to his patron, relatively low social origin as well as a good knowledge of foreign languages, in particular French. In the end some aspects of the life of Jesuit court priests are sketched, such as the tasks unrelated to pastoral activity performed on behalf of their protectors and the emotional side of their relationship with them.

PL

Niniejszy artykuł dotyczy aktywności kaznodziejów, spowiedników i prywatnych nauczycieli z zakonu jezuitów na dworach królewskich i magnackich w dawnej Rzeczypospolitej. Pierwsza część pracy skupia się na zasadach regulujących działalność kapelanów nadwornych, określonych w II połowie XVI stulecia. Następnie zarysowany jest zbiorowy portret jezuickich kapelanów prowincji litewskiej w XVII i XVIII w. W ramach tych rozważań autor omawia wzajemne oddziaływanie Towarzystwa Jezusowego i jego dobroczyńców, a także próbuje określić, w jakim stopniu prawodawstwo zakonne było przestrzegane w badanym kontekście. Pomimo marginalizacji jezuitów litewskich na dworze królewskim w II połowie XVII w., liczba kapelanów nadwornych pozostała znacząca. Wynikało to z silnej obecności w kręgu najbardziej wpływowych rodów litewskich, takich jak Radziwiłłowie i Sapiehowie. Na stanowisko kapelana nadwornego byli powoływani zazwyczaj księża na początku kariery zakonnej. W większości przypadków urząd ten sprawowano przez stosunkowo krótki okres, co uprawnia do stwierdzenia, że stanowił on odskocznię do późniejszych awansów. O powołaniu na służbę dworską decydowała osobowość kandydata: magnaci oczekiwali bowiem lojalności i roztropności od swoich kapelanów. Pożądana była także znajomość języka francuskiego. Pochodzenie społeczne nie odgrywało natomiast większej roli. Mimo że nie każdy kapelan nadworny wchodził w skład duchownej klienteli magnatów, wielu z nich pełniło zadania niezwiązane ściśle z powołaniem zakonnym. Relacje z patronami miały niekiedy charakter emocjonalny, jak ukazuje się w świetle korespondencji.

12

Dokumenty Rzymskiego Archiwum Towarzystwa Jezusowego dotyczące jezuickiego kolegium w Krasnymstawie

63%

Danieluk R.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2023

|

vol. 120

157-173

EN

Krasnystaw was one of many places in the Polish-Lithuanian Commonwealth where the Jesuits conducted their usual apostolic service, which consisted of direct pastoral care and school teaching. In the town on the banks of the Vistula, this activity took place between 1685 and 1773. This article – prepared for a conference to be held there in 2020 (cancelled due to the sanitary situation) – is a presentation of archival sources relating to the designated facility and stored in the Roman Archives of the Society of Jesus. Based on a detailed inventory of the archive’s polonica – Andrzej Paweł Bieś et al, Polonica w Archiwum Rzymskim Towarzystwa Jezusowego (vol. 1–5, Kraków 2002–2008) – it is easy to quickly and precisely locate those that originate in or relate to Krasnystaw. After their general presentation, the article addresses each of the main literary types of Jesuit documentation – these are primarily letters, directories, obituaries and formulas for final vows – with specific examples and citations of some of the sources. The author’s objective is to present how these archives can assist not only local historians, but also anyone interested in the history of the place and the mentioned documentation because of other issues they are addressing.

PL

Krasnystaw był jednym z wielu miejsc w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, gdzie jezuici prowadzili swój zwyczajny apostolat, który polegał na duszpasterstwie bezpośrednim i nauczaniu w szkole. W mieście nad Wieprzem działalność ta miała miejsce w latach 1685-1773. Niniejszy artykuł – przygotowany na mającą się tam odbyć w 2020 roku konferencję (odwołaną z powodu sytuacji sanitarnej) – to prezentacja źródeł archiwalnych dotyczących wskazanej placówki i przechowywanych w Rzymskim Archiwum Towarzystwa Jezusowego. W oparciu o szczegółowy inwentarz poloników tegoż archiwum – Andrzej Paweł Bieś i in., Polonica w Archiwum Rzymskim Towarzystwa Jezusowego (t. 1-5, Kraków 2002-2008) – łatwo o szybką i precyzyjną lokalizację tych pochodzących z Krasnegostawu bądź do tego miejsca się odnoszących. Po ogólnej ich prezentacji, artykuł traktuje o każdym z głównych rodzajów literackich jezuickiej dokumentacji – są to przede wszystkim: listy, katalogi, nekrologi oraz formuły ostatnich ślubów zakonnych – z podaniem konkretnych przykładów i cytatów niektórych źródeł. Celem autora jest ukazanie w jaki sposób archiwalia te mogą pomóc nie tylko historykom lokalnym, ale też wszystkim zainteresowanym dziejami tego miejsca i wspomnianą dokumentacją ze względu na inne podejmowane przez nich zagadnienia.

13

Zaślubiny Kościołów Polski i Zambii

63%

Cieślak S.

Perspektywy Kultury

|

2022

|

vol. 39

|

issue 4

349-368

EN

In 1912, Jesuits from the Province of Galicia of the Society of Jesus reached the territory of an English colony in North Rhodesia (Zambia since 1964) and started evangelization work, which has been continued by the next generation of Polish Jesuits. One of the most beautiful pages about the Jesuits work in Zambia was written by the first bishop and archbishop of Lusaka, Fr. Adam Kozłowiecki SJ (1911–2007). On the 17th of May 1970, he participated, along with his successor in leading the archdiocese of Lusaka, Fr. Archbishop Emmanuel Milingo, in a Mass celebrated in the Cathedral of St. John the Baptist in Warsaw, during which the Primate of Poland, Card. Stefan Wyszyński, preached a homily. During the Mass, a symbolic act of union of the Church of Poland and the Church of Zambia took place, which was expressed by the two bishops’ rings joined by a gold link that were placed on the altar. The Ordinary from the Diocese of Chipata and the Director of Health from Zambia’s Episcopal Confederation, Bishop George Cosmas Zumaire Lungu, referred to this event during his visit to Poland. On September 16th 2015, in Warsaw, Bishop Lungu participated in signing an agreement regarding a medical cooperation between Cardinal Adam Kozłowiecki Memorial Hospital in Lusaka and the Prof. Doctor Jan Bogdanowicz Children’s Hospital . The agreement was made possible due to the efforts of the Cardinal Adam Kozłowiecki, S.J., foundation, “Heart Without Frontiers” („Serce bez granic”), which is located in Huta Komorowska, in the Kozłowiecki family residence. In this way, the symbolic union between the Polish and Zambian Churches from 17th May 1970 was transformed at the beginning of the 21st century into a new and deeper form of cooperation between those two Churches.

PL

W 1912 r. jezuici z Prowincji Galicyjskiej Towarzystwa Jezusowego przybyli na tereny kolonii angielskiej Rodezji Północnej (od 1964 r. Zambia) i podjęli pracę ewangelizacyjną, którą kontynuuje kolejne pokolenie jezuitów polskich 2. Jedną z pięknych kart działalności jezuitów polskich w Zambii zapisał pierwszy biskup i arcybiskup Lusaki – ks. kard. Adam Kozłowiecki SJ (1911– 2007) 3. 17 maja 1970 r. uczestniczył wraz ze swoim następcą w zarządzaniu archidiecezją Lusaka ks. arcybiskupem Emmanuelem Milingo we Mszy św. w katedrze św. Jana Chrzciciela w Warszawie, podczas której wygłosił kazanie prymas Polski ks. kard. Stefan Wyszyński. W czasie Mszy św. dokonał się akt symbolicznych zaślubin Kościołów Polski i Zambii, które wyrażały spoczywające na ołtarzu dwa splecione złotym ogniwem pierścienie biskupie. Do tego wydarzenia nawiązywał, podczas swojej wizyty w Polsce, ordynariusz diecezji Chipata i dyrektor ds. zdrowia z ramienia Konferencji Episkopatu Zambii – ks. bp George Cosmas Zumaire Lungu. 16 września 2015 r. w Warszawie ks. bp Lungu wziął udział w podpisaniu umowy o współpracy medycznej pomiędzy Szpitalem im. Kard. Adama Kozłowieckiego SJ w Lusace (Cardinal Adam Memorial Hospital) a Szpitalem Dziecięcym im. prof. dr. med. Jana Bogdanowicza. Podpisanie umowy było możliwe dzięki staraniom Fundacji im. Ks. Kard. Adama Kozłowieckiego SJ „Serce bez granic” z siedzibą w Hucie Komorowski, rodzinnym majątku rodu Kozłowieckich. W ten sposób symboliczne zaślubiny Kościołów Polski i Zambii z 17 maja 1970 r. przybierają na progu XXI w. nowe i coraz bogatsze formy współpracy między dwoma Kościołami.

14

Wizyta apostolska papieża Franciszka w Japonii w kontekście działalności misyjnej Towarzystwa Jezusowego

51%

Pasternak M.

Nurt SVD

|

2021

|

issue 1

114-126

PL

Początki chrześcijaństwa w Japonii są związane ze św. Franciszkiem Ksawerym. Historia Kościoła katolickiego jest w tym kraju tragiczna i mało znana. Dnia 23 listopada 2019 roku przybył tam jako pielgrzym papież Franciszek. Pojawił się on w kraju, który zna i ceni – będąc jezuitą pragnął udać się do Japonii jako misjonarz. Odwiedził m.in. Tokio, Nagasaki, Hiroszimę. Papież Franciszek w swoich przemówieniach podejmował trudne i ważne tematy. Odbyły się liczne zgromadzenia modlitewne z wiernymi, a także spotkanie z cesarzem i premierem. Po zakończeniu pielgrzymki pojawiły się liczne opinie oraz komentarze w prasie japońskiej i zagranicznej. W Watykanie papież Franciszek podziękował za pielgrzymkę, a także za życzliwe i gościnne przyjęcie przez naród japoński, chrześcijan i katolików w Japonii.

EN

The origins of Christianity in Japan are associated with St. Francis Xavier. The history of the Catholic Church is very tragic and little known. On November 23, 2019 Pope Francis comes to Japan as a pilgrim. He came to a country he knows and appreciates because, being a Jesuit, he wanted to go to Japan as a missionary. The main places that Pope Francis will visit are Tokyo, Nagasaki and Hiroshima. The pilgrimage of John Paul II in 1981 was similar. Pope Francis took up difficult and important topics through gestures and speeches. There were numerous prayer gatherings with the faithful and a meeting with the emperor and the prime minister. After the pilgrimage ended numerous opinions and comments appeared in the Japanese and foreign press. In Vatican Pope Francis thanked for the pilgrimage for the kind and hospitable reception by the Japanese people, Christians and Catholics in Japan.

15

Biblia Jakuba Wujka i Justusa Rabba. Postylla katolicka mniejsza z 1590 roku jako świadek tekstowy przekładu Nowego Testamentu sprzed pierwszej cenzury (1591–1592)

51%

Rubik T.

Odrodzenie i Reformacja w Polsce

|

2023

|

vol. 66

77-113

EN

The author argues in favour of the thesis that the specific features of Jakub Wujek’s 1593 translation of the New Testament (lack of literalism) result from the translator’s collaboration with the censor Justus Rabb between 1591 and 1592. In the article’s sections, the author describes, in turn, the method adopted in this study, the results of the analysis of the translation of the Evangelical pericopes in the different editions of Wujek’s Catholic Postil and the New Testament of 1593, and discusses the source material for the subject of the study (Jesuit correspondence).

PL

Autor argumentuje na rzecz tezy, że specyficzne cechy przekładu Nowego Testamentu Jakuba Wujka z 1593 r. (brak literalizmu) stanowią wynik współpracy tłumacza z Justusem Rabbem w latach 1591–1592. W kolejnych podrozdziałach autor opisuje metodę przyjętą w niniejszej pracy, przedstawia wyniki analizy przekładu perykop ewangelicznych w poszczególnych wydaniach Postylli katolickiej Wujka i Nowym Testamencie z 1593 r., a także omawia materiał źródłowy dotyczący przedmiotu badań (korespondencja jezuitów, biogramy z epoki).

16

Starodruki jezuickie w zbiorach Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie

20%

Ścibor E.

Bibliotekarz Lubelski

|

2023

|

issue 66

7-24

EN

This article is devoted to Jesuit old prints stored in the special collection of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin. Old prints consist of Polish prints (from 1573–1773) and foreign prints (from 1574–1773) embossed in European letterpresses and Jesuit printing houses functioning on the territory of the First Polish Republic. The selected examples of Jesuit publishing production shed light on the notable contribution of the Society of Jesus to the development of Western civilisation in the modern era.

RU

Статья посвящена иезуитским старопечатным книгам, хранящимся в фондах Люблинской воеводской публичной библиотеки им. Иеронима Лопацинского. В общий обзор старопечатных книг включены «полоники» (1573–1773 гг.) и зарубежные издания (1574–1773 гг.), оттиснутые в европейских типографиях, а также иезуитских типографиях, функционирующих на территории Речи Посполитой. Избранные примеры издательской продукции иезуитов проливают свет на то, какое значительное влияние Общество Иисуса имело на развитие западной цивилизации в Новое время.

PL

Artykuł poświęcony jest starodrukom jezuickim przechowywanym w zbiorach specjalnych Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie. Ogólny przegląd starodruków obejmuje polonika (z lat 1573–1773) i druki obce (z lat 1574–1773) wytłoczone w typografiach europejskich i drukarniach jezuickich funkcjonujących na terytorium I Rzeczypospolitej. Wybrane przykłady jezuickiej produkcji wydawniczej rzucają światło na znamienny udział Towarzystwa Jezusowego w rozwoju cywilizacji zachodniej w epoce nowożytnej.

Refine search results

Historia bibliotek i archiwów Towarzystwa Jezusowego w perspektywie dokonań ojca profesora Ludwika Grzebienia SJ

Meeting the Other in the New World: Jesuit Missionaries from the Bohemian Province in America

In extrema fere Livonia: Jezuickie kolegium w Tartu w korespondencji Piotra Skargi

O. Kasper Drużbicki SJ (1590-1662) i jego nauka o doskonałości chrześcijańskiej

Wspólnota jezuitów w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Między tradycją a zmianą

Diarium Collegii Reginaehradecensis (1662–1666). Historiografický pramen z prostředí Tovaryšstva Ježíšova

Wspólnota jezuitów w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Między tradycją a zmianą

Spoločnosť Ježišova a liturgia

Terra Jesuitica Grodniensia, czyli o domach zakonnych zależnych od grodzieńskiego kolegium jezuickiego

Barwny splendor sakralnych wnętrz jezuickich w Cusco (Peru) w świetle osiemnastowiecznych inwentarzy

Aktywność jezuickich kapelanów nadwornych prowincji litewskiej. Między ustawodawstwem zakonnym a praktyką

Dokumenty Rzymskiego Archiwum Towarzystwa Jezusowego dotyczące jezuickiego kolegium w Krasnymstawie

Zaślubiny Kościołów Polski i Zambii

Wizyta apostolska papieża Franciszka w Japonii w kontekście działalności misyjnej Towarzystwa Jezusowego

Biblia Jakuba Wujka i Justusa Rabba. Postylla katolicka mniejsza z 1590 roku jako świadek tekstowy przekładu Nowego Testamentu sprzed pierwszej cenzury (1591–1592)

Starodruki jezuickie w zbiorach Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie