Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 11

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Sojusz Północnoatlantycki
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Chorwacka droga do NATO

100%
EN
In this article the writer discusses the process of the access of Croatia to the North Atlantic Treaty. The description includes its most important stages confronted with political transformations in the region and the evolution of the views of European countries on the issue of the Croatian membership in the Pact. In the conclusion the writer indicates the possibilities of creating a regional policy by Zagreb. According to her evaluation what is the most important is the coparticipation in the creation of the Euro-Atlantic policy, facilitations in the process of accessing the European Union and the ongoing process of stabilizing the situation in the region, based largely on joint regional initiatives and actions indicated by the North Atlantic Alliance.
PL
W niniejszym artykule Autorka omawia proces akcesji Republiki Chorwackiej do Sojuszu Północnoatlantyckiego. Dokonując opisu jego przebiegu wskazuje na najważniejsze jego etapy, konfrontując je z przeobrażeniami politycznymi w regionie oraz ewolucją poglądów państw europejskich na kwestię członkostwa Chorwacji w Pakcie. W konkluzjach wskazuje na możliwości kreowania polityki regionalnej, jakie uzyskał Zagrzeb. W jej ocenie za najważniejsze uznać należy współuczestnictwo w kreowaniu polityki euroatlantyckiej, ułatwienia w procesie akcesji do Unii Europejskiej oraz postępujący proces stabilizacji sytuacji w regionie, oparty w dużej mierze na wspólnych inicjatywach regionalnych i działaniach wskazanych przez Sojusz Północnoatlantycki.
EN
The aim of this text is to analyze and assess steps taken by NATO in enhancing security in the eastern part of the Alliance. The research is conducted in connection with destabilization Georgia and Ukraine by Russian Federation. Russian aim is to hamper integration former Warsaw Pact countries with NATO, restoring supremacy in the region and regain status of the world’s superpower. This analysis covers the period from the NATO summit in Newport in 2014 and implementation by North Atlantic Council “Readiness action plan” – as an interim form of strengthening NATO’s eastern flank, and closes in 2018 with launching a NATO Readiness Initiative (4x30) during summit in Brussels. The importance of this subject is influenced by the fact that Republic of Poland is NATO’s eastern country and destabilization activities near its borders has negative influence security in the region.  
PL
Celem tekstu jest ocena i analiza działań podjętych przez Sojusz Północnoatlantycki w zakresie wzmacniania bezpieczeństwa na wschodniej flance NATO. Punkt wyjścia do prowadzonych badań stanowi imperialna postawa Federacji Rosyjskiej, która poprzez destabilizację sytuacji w Gruzji i na Ukrainie skutecznie hamuje prozachodnie ambicje państw „bliskiej zagranicy”. Celem działania Rosji jest chęć odzyskania utraconej strefy wpływów oraz statusu światowego mocarstwa. Przedmiotowa analiza obejmuje okres od szczytu NATO w Newport w 2014 r. i przyjęcia przez przywódców państw NATO „Planu Gotowości Sojuszu” (Readiness action plan) – jako doraźnej formy wzmocnienia wschodniej flanki NATO, a kończy się szczytem NATO w Brukseli w 2018 r. i zapowiedzią utworzenia inicjatywy „4 x 30”. Na ważność i aktualność tematu wpływa fakt, iż Rzeczpospolita Polska jest krajem flankowym NATO, a działania destabilizacyjne w pobliżu jej granic jednoznacznie wskazują na deficyt bezpieczeństwa w pobliżu granic Polski.
EN
The article discusses the process of creating political control over the Polish Army in the period from the designation of Tadeusz Mazowiecki to the position of Prime Minister in 1989 until the establishment of institutional and legal solutions in the form of the adoption of the Constitution in April 1997. Its key moments against the backdrop of events are indicated that were taking place in Poland at that time, with emphasis on how the aid was provided to the Polish authorities by external factors. This process was not without conflicts, and its completion was possible to a large extent thanks to the help provided by the governments of Western countries and Euro-Atlantic institutions.
PL
W artykule omówiono proces tworzenia politycznej kontroli nad Wojskiem Polskim w okresie od chwili desygnowania Tadeusza Mazowieckiego na stanowisko prezesa Rady Ministrów w 1989 r. do momentu ustanowienia rozwiązań instytucjonalno-prawnych w postaci przyjęcia ustawy zasadniczej w kwietniu 1997 r. Wskazano jego kluczowe momenty na tle wydarzeń politycznych, które zachodziły w tym okresie w Polsce z wyeksponowaniem pomocy udzielonej władzom polskim przez czynniki zewnętrzne. Proces ten nie przebiegał bezkonfliktowo, a jego zakończenie w dużym stopniu było możliwe dzięki pomocy udzielonej przez rządy państw zachodnich i instytucji euroatlantyckich.
PL
Celem artykułu jest skoncentrowanie rozważań i zarysowanie uwarunkowań, wyzwań, a także potencjalnych zagrożeń dla bezpieczeństwa międzynarodowego Polski w obecnej sytuacji geopolitycznej przede wszystkim ze strony Rosji. Problem badawczy został ujęty w pytaniu: jakie powinny być kierunki prowadzenia polityki w celu zapewnienia bezpieczeństwa międzynarodowego Polski. Hipoteza badawcza, która została w artykule zweryfikowana, stanowi, że trzonem bezpieczeństwa międzynarodowego Polski jest ścisła współpraca w ramach sojuszu euroatlantyckiego i Paktu Północnoatlantyckiego NATO, Unii Europejskiej oraz przyjęcie spójnej ze wszystkimi państwami sąsiadującymi bezpośrednio z Polską strategii bezpieczeństwa międzynarodowego. Z metod badawczych służących weryfikacji przyjętej hipotezy i rozwiązania problemu badawczego wykorzystano głównie analizę wykazanej w bibliografii literatury oraz wnioskowanie, a także syntezę i uogólnianie wyciągniętych w wyniku analizy wniosków. Udzielona została odpowiedź na pytanie badawcze, która jest rozwiązaniem podjętego w artykule problemu badawczego. Założoną hipotezę badawczą zweryfikowano, a wnioski ujęto w podsumowaniu. Omówiona w artykule problematyka wydaje się być uzasadniona szczególnie w dobie trwającego konfliktu i toczącej się za naszą wschodnią granicą wojny spowodowanej napaścią zbrojną Federacji Rosyjskiej na Ukrainę.
EN
The aim of the article is to focus considerations and outline the conditions, challenges, and potential threats to Poland's international security in the current geopolitical situation, primarily from Russia.The research problem was formulated in the question: what should be the directions of policy in order to ensure Poland's international security. The research hypothesis that has been verified in the article is that the core of Poland's international security is close cooperation within the Euro-Atlantic alliance and the North Atlantic Treaty Organization, NATO, the European Union and the adoption of an international security strategy consistent with all countries directly neighboring Poland. The research methods that were used to verify the adopted hypothesis and solve the research problem are mainly the analysis of the literature listed in the bibliography, as well as the synthesis, inference and generalization of the conclusions drawn as a result of the analysis. The answer to the research question was given as a solution to the research problem addressed in the article. The assumed research hypothesis was verified and the conclusions were included in the summary. The issues raised in the article seem to be justified especially in the era of the ongoing conflict and the ongoing war beyond our eastern border, caused by the armed attack of the Russian Federation on Ukraine.
PL
Zakres i intensywność współpracy między RFN i Ukrainą, mimo dużych oczekiwań i nadziei wyrażanych przede wszystkim przez stronę ukraińską, w pierwszych dwóch dekadach XXI wieku nie osiągnął zbyt wysokiego poziomu. Władze niemieckie nie tylko nie wypracowały w tym okresie jasno sprecyzowanej koncepcji politycznej wobec tego kraju, ale stały się nawet jednym z głównych zwolenników realizacji zasady Russia First. Konieczność uwzględnienia przez Berlin przesłanek determinowanych znaczeniem Moskwy dla europejskiego i światowego bezpieczeństwa jest stałym czynnikiem warunkującym pozycję Niemiec w kwestii rozszerzenia NATO o Ukrainę, bez uwzględnienia którego nie można w sposób właściwy zdiagnozować dynamiki relacji niemiecko-ukraińskich. Stanowisko Berlina w tej kwestii charakteryzuje wyraźnie niezmiennie negatywne podejście. Podczas trwającego od 2014 r. rosyjsko-ukraińskiego konfliktu zbrojnego Ukraina nie doczekała się zarysowania jasnej perspektywy członkostwa. Co więcej, w istniejącej sytuacji kwestia ta traktowana jest jako czynnik budujący dodatkowe napięcia i tym samym uniemożliwiający dyplomatyczne przezwyciężenie kryzysu. Tego rodzaju podejście, w warunkach prawdopodobnej permanentności konfliktu, oznacza nie tylko realne zdjęcie kwestii rozszerzenia Sojuszu na Wschód z euroatlantyckiej agendy, ale prawdopodobnie również długotrwałe jej „zamrożenie”.
EN
The scope and intensity of cooperation between Germany and Ukraine, despite high expectations and hopes expressed primarily by the Ukrainian side, have not reached high level in the first two decades of the 21st century. During this period, the German government has not only failed to develop a clear political concept for Ukraine, but became one of the main supporters of the Russia First principle. Berlin’s need to take into account the conditions determined by Moscow’s significance for European and global security is a constant factor determining Germany’s attitude towards NATO’s enlargement to Ukraine without which the dynamics of German-Ukrainian relations cannot be properly understood. Berlin’s attitude towards this issue has been clearly and consistently negative. During the Russian-Ukrainian armed conflict, ongoing since 2014, Ukraine has not seen a clear membership perspective. Moreover, in the current situation, this issue is treated as a factor creating additional tensions and thus blocking the diplomatic routes to overcome the crisis. Such an approach, coupled with the probable permanence of the conflict, means that the enlargement of NATO to the East will probably not only be removed from the Euro-Atlantic agenda, but also “frozen” for a long time to come.
EN
NATO as a Target of Activity in the Information Environment of the Baltic States
RU
НАТО – цель российской активности в информационной среде балтийских государств
PL
W artykule opisano stan bezpieczeństwa militarnego Polski w latach 2014-2022 na podstawie analizy dokumentów rosyjskich i polskich. Przedstawiono oficjalne wypowiedzi przywódców politycznych w mediach oraz poglądy autorów zajmujących się problematyką bezpieczeństwa Polski. Artykuł rekomenduje kierunki działań poprawiające bezpieczeństwo Polski w aspekcie działań wojennych Rosji na Ukrainie. Poszukując odpowiedzi na pytanie: Jaki wpływ na bezpieczeństwo Polski mają działania wojenne Rosji na Ukrainie?, studiowano literaturę przedmiotu, przeprowadzono analizę dokumentów rosyjskich i polskich oraz oficjalnych wypowiedzi przywódców politycznych w mediach, a także poglądów autorów zajmujących się problematyką bezpieczeństwa Polski. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że Polska samodzielnie nie byłaby w stanie na obecnym etapie modernizacji armii odeprzeć ewentualnej agresji Rosji na nasz kraj. Jedynie ścisła współpraca z Paktem Północnoatlantyckim oraz rozlokowanie większej ilości wojsk amerykańskich na obszarze RP i państw flanki wschodniej daje gwarancje bezpieczeństwa naszego państwa. Przywołane w artykule treści mają na celu aktualizację opinii na temat stanu bezpieczeństwa Polski w czasie działań wojennych na Ukrainie.
EN
The article describes Poland’s military security in the years 2014-2022 based on the analysis of Russian and Polish official documents. Official statements of political leaders in the media and views of authors dealing with the issues of Poland's security were presented. The article recommends directions for actions to improve Poland’s security in the face of Russian military operations in Ukraine. In search of an answer to the following question: What impact do Russia’s military operations in Ukraine have on Poland’s security?, the author studied the subject literature, Russian and Polish documents and official statements of political leaders in the media, as well as the views of authors dealing with Polish security issues. The results of the conducted research indicate that Poland alone would not be able to repel a possible Russian aggression at the current stage of modernization of the army. Only close cooperation with the North Atlantic Treaty Organization and the deployment of more American troops in the territory of the Republic of Poland and the states on the eastern flank guarantee the security of Poland. The content cited in the article is intended to update the opinion on the state of Poland’s security during the military operations in Ukraine.
EN
This essay provides the shaping of the leading EU countries’ policy towards independent Ukraine. It examines that it was influenced by several factors: including the history of relations between each country with the Russian Empire and the USSR, and the lack of experience in cooperation with Ukraine as an independent state, and geopolitical interests of each state. The German political circles and the media as well as the French ones have been expressed their concern over the possible proliferation of nuclear weapons by Ukraine, which in turn has led to political and economic pressure on Ukraine’s stance on its nuclear status. The essay proves that the issue of nuclear technologies was not limited to the discussion of the former existence of a nuclear arsenal in Ukraine. France and Germany take an active part in the activities in the Chernobyl zone. Leading EU countries in the 1990s hoped there will be democratic changes in Russia, transparency and the development of civil society. Ukraine’s multi-vector policy was incomprehensible to Western countries, as was the security vacuum felt by Ukraine, which was gradually trapped in the geopolitical grip of two defense blocs: NATO in the West and Collective Security Treaty Organisation (Tashkent Pact) in the East. Since 2014, France and Germany have been mediators in the resolution of the Russian-Ukrainian conflict in Donbas in the framework of Normandy format, but so far there is no progress in resolving this low-intensity conflict.
PL
Artykuł analizuje kształtowanie się polityki głównych państw UE wobec niepodległej Ukrainy. Wskazano, że na ów proces wpłynęło kilka czynników, m.in. historia stosunków między poszczególnymi państwami a Imperium Rosyjskim i ZSRR, brak doświadczenia we współpracy z Ukrainą jako niezależnym państwem, interesy geopolityczne. W niemieckich i francuskich kręgach politycznych oraz w mediach wyrażono zaniepokojenie możliwością proliferacji broni jądrowej przez Ukrainę, co z kolei doprowadziło do politycznej i ekonomicznej presji na stanowisko Ukrainy w sprawie jej statusu nuklearnego. Artykul potwierdza, że kwestia technologii jądrowych nie ograniczała się do dyskusji o dawnym istnieniu arsenału jądrowego na Ukrainie. Francja i Niemcy biorą czynny udział w działaniach w strefie Czarnobyla. Czołowe państwa UE w latach 90. XX wieku wyraziły nadzieję na demokratyczne przemiany w Rosji, przejrzystość i rozwój społeczeństwa obywatelskiego. Ukraińska polityka wielowektorowa była niezrozumiała dla państw zachodnich. Podobnie jak próżnia bezpieczeństwa odczuwana przez Ukrainę, która została stopniowo uwięziona w geopolitycznym uścisku dwóch bloków obronnych: NATO na Zachodzie i Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym Taszkentu na Wschodzie. Od 2014 r. Francja i Niemcy w formacie normandzkim są mediatorami w rozstrzyganiu konfliktu rosyjsko-ukraińskiego na Donbasie, ale na razie nie ma postępów w rozwiązaniu tego konfliktu o niskiej intensywności.
EN
Poland – one of the countries of the former communist bloc, and a member of the Warsaw Pact after World War II – has undergone two major states of functioning on the international arena to this day. As a satellite country of the Soviet Union, it built its foundations of security and defence, based on the military and political strength of the Warsaw Pact against Western Europe, the United States, and generally against NATO. The collapse of the Soviet Union and the transformations that took place across Eastern Europe in the early 1980s resulted in a situation in which the country detached itself from the communist system, built its democracy and, as a neutral country, sought membership in NATO and the European Union, the two guarantors of building its own security policy and defence, given Poland’s geopolitical location. The goal of this paper is to familiarize the reader with the ways in which Poland built its national and international security at the turn of the 20th and 21st centuries against the background of the wave of geopolitical changes taking place in Europe. The paper provides an in-depth analysis of Poland’s security environment after 1989, presents the chronology of changes made internationally to join Poland to both NATO and European structures, and the country’s contribution to supporting world peace.
PL
Polska jako jeden z wielu krajów dawnego bloku komunistycznego i członek Układu Warszawskiego przechodziła po II wojnie światowej dwa zasadnicze stany funkcjonowania na arenie międzynarodowej. Po pierwsze, będąc krajem satelitarnym Związku Radzieckiego, swoje fundamenty bezpieczeństwa i obronności budowała w oparciu o siłę militarną i polityczną UW przeciwko krajom Europy Zachodniej i Stanom Zjednoczonym, a więc przeciwko NATO. Po drugie, rozpad ZSRR oraz przemiany polityczno-społeczne i militarne w Europie Wschodniej na początku lat 80. XX w. spowodowały sytuację, w której Polska oderwała się od komunistycznego systemu. Pozwoliło jej to na budowanie demokracji i – jako krajowi neutralnemu – na dążenie do przynależności do NATO (również do Unii Europejskiej) jako gwaranta budowania własnej polityki bezpieczeństwa i obronności. Obecnie w drugiej dekadzie XXI w. Polska, ze względu na swoje niekorzystne geopolityczne położenie w Europie i aspiracje międzynarodowe, wiedzie prym w wywiązywaniu się z zobowiązań sojuszniczych oraz w zwiększaniu nakładów finansowych na modernizację przemysłu i zakupu nowych technologii, w tym na modernizację armii. Celem artykułu jest przedstawienie czytelnikowi, jak Polska budowała swoje bezpieczeństwo narodowe i międzynarodowe na przełomie XX i XXI w., w aspekcie zmian geopolitycznych w Europie. W artykule zawarto dogłębną analizę środowiska bezpieczeństwa Polski po roku 1989, przedstawiono chronologię zmian dokonywanych na arenie międzynarodowej w celu przyłączenia Polski do NATO i struktur europejskich oraz wkład naszego kraju w wspieranie pokoju na świecie.
PL
Wygrana Donalda Trumpa w wyborach prezydenckich w 2016 r. zwiastowała diametralny zwrot w polityce zagranicznej i bezpieczeństwa USA. Zmianie miały ulec relacje transatlantyckie, polityka supermocarstwa wobec NATO i Unii Europejskiej. Pomimo że sojusznicy USA w Europie zakładali, że kampania wyborcza rządzi się innymi prawami niż faktycznie rządzenie państwem, więc Donald Trump po przejęciu władzy nie zrealizuje swoich najbardziej kontrowersyjnych obietnic, to wypowiedzi przywódców mocarstw europejskich były pełne obaw. Celem niniejszego artykułu jest analiza współpracy pomiędzy Stanami Zjednoczonymi i Unią Europejską po wyborach prezydenckich w 2016 r. Analizie poddano przy tym współpracę polityczną i w zakresie bezpieczeństwa, odnosząc się do decyzji i działań nie tylko nowego prezydenta USA, ale również poprzednich administracji amerykańskich, w celu pokazania pewnych tendencji, elementów wspólnych i odmiennych.
EN
Donald Trump’s victory in the 2016 presidential election signaled a diametric turn in US foreign and security policy. This change concerns transatlantic relations and the policies of the superpower towards NATO and the European Union. US allies in Europe assumed that during the electoral campaign diff erent rules were being applied than those to be used in governing the nation. They assumed that Donald Trump would not deliver on his most controversial promises. Nevertheless, many of the statements made by the leaders of European nations were full of fear and uncertainty. The purpose of this article is to study the kind of cooperation occurring between the United States and the European Union after the 2016 presidential election. Political and security cooperation has been analyzed in this regard, comparing the decisions and actions of the new US president to those of the previous US administration, in order to highlight certain tendencies, those that are common and those that are not.
EN
Culture must be reckoned with. At the beginning of the 21st century, Lawrence E. Harrison and Samuel P. Huntington reminded us about it. The events of September 11, 2001 further strengthened the importance of cultural factors in the analysis of international relations and contributed to the development of research using the civilisation paradigm. The purpose of this article is to analyse Poland’s strategic culture, its sources and features. It was conducted on the basis of professional literature with the aim of answering the following questions: What determines Polish strategic culture? What are its features and what actions and omissions do they manifest?The main conclusion of the above analysis is confirmation that Poland has its own strategic culture shaped by historical experience.
PL
Z kulturą trzeba się liczyć. Na początku XXI wieku przypomnieli o tym m.in. Lawrence E. Harrison i Samuel P. Huntington. Lata 90. oraz wydarzenia z 11 września 2001 r. dodatkowo wzmocniły znaczenie czynnika kulturowego w analizie stosunków międzynarodowych i przyczyniły się do rozwoju badań z wykorzystaniem paradygmatu cywilizacyjnego. Celem przedmiotowego artykułu jest analiza kultury strategicznej Polski, jej źródeł oraz cech. Została ona przeprowadzona w oparciu o literaturę fachową, mając na celu udzielenie odpowiedzi na następujące pytania: Co warunkuje polską kulturę strategiczną? Jakie są jej cechy oraz w jakich działaniach i zaniechaniach dochodzi do ich uzewnętrznienia?Podstawowym wnioskiem powyższej analizy jest potwierdzenie, że Polska posiada własną kulturę strategiczną ukształtowaną przez historyczne doświadczenie.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.