Search results

1

Św. Antoni Supraski

100%

Mironowicz A.

ELPIS

|

2015

|

vol. 17

11-24

PL

Św. Antoni był Rusinem i otrzymał na chrzcie imię Onufry. Jego powiązania z pierwszym ihumenem supraskim Pafnucym Sieheniem i rodziną Sieheniów sugerują, że pochodził z Bielska. Z tekstu żywotu męczennika wynika, że Onufry nie zawsze żył pobożnie. Onufry chciał odbyć pokutę. Onufry, zdecydował się pójść do Ojca Pafnucego, który był ihumenem monasteru supraskiego. Młodzieniec został przyjęty do monasteru Zwiastowania Najświętszej Marii Panny po 1508 r. Po kilku latach pobytu w klasztorze Onufry udał się do Turcji by umrzeć tam za Chrystusa. Kraje bałkańskie były okupowane przez Imperium Osmańskie. Onufry prosił ihumena Pafnucego o zgodę na podróż na św. Górę Athos. Pafnucy Sieheń podstrzygł Onufrego w wielką schimę, nadał mu imię Antoni. Antoni, po otrzymaniu schimy i błogosławieństwa od ihumena Pafnucego, udał się na św. Górę Athos. Tam zamieszkał w wieży św. Sawy Serbskiego. Po kilku latach pobytu Antoniego na Athosie do kielii św. Sawy dotarły informacje o męczeństwie Jerzego z Kratowa. Mnich Antoni, słysząc o męczeńskiej śmierci młodzieńca Jerzego, zamęczonego przez Turków, podjął decyzję pójścia jego śladami. W tym celu mnich opuścił św. Górę Athos i udał się do Salonik. Po przybyciu do Salonik mnich Antoni wszedł do cerkwi Bogurodzicy Acheiropoietos, zamienionej na meczet. Antoni Supraski zaczął się modlić, wykonał znak krzyża i stanął na kolanach. Taką postawę mnicha muzułmanie uznali za obrazę ich religii, schwytali Antoniego i poddali torturom. Kadis chciał zmusić Antoniego do wyrzeczenia się wiary chrześcijańskiej. Antoni nie zgodził się na to. Turecki sędzia polecił zakonnika supraskiego spalić a popiół rozrzucić w powietrzu. W ten sposób Turcy chcieli uniknąć sytuacji, w której ciało Antoniego mogło się stać obiektem kultu wśród chrześcijan. Dokładną datę męczeństwa św. Antoniego można ustalić na podstawie danych pośrednich. Wyznaczenie daty śmierci Antoniego według kalendarze juliańskiego na dzień 4 (14) lutego 1516 r. Dzień 4 lutego według kalendarza juliańskiego, obecnie odpowiada dacie 17 lutego, według kalendarza gregoriańskiego. 17 luty został przyjęty jako dzień pamięci św. Antoniego w Cerkwi prawosławnej.

EN

St. Anthony was Ruthenian and received at baptism the name of Onuphry. His relationship with the first abbot of the monastery of Suprasl Pafnucy Siehen and family Siehen suggest that he came from Bielsk. Life of a martyr from the text that is not always Onuphry lived piously. Onuphry wanted to do penance. He decided to go to the Father Pafnucy, who was abbot of the monastery of Suprasl. The young man was admitted to the monastery of the Annunciation of the Blessed Virgin Mary after 1508. After a few years in the monastery Onuphry went to Turkey to die there for Christ. Balkan countries were occupied by the Ottoman Empire. Onuphry asked abbot Pafnucy to travel to St. Mount Athos. Pafnucy ordained Onuphry in schima, gave him the new name Anthony. Anthony, after receiving schimy and blessings from Pafnucy, went to St. Mount Athos. There lived in the tower of St. Sava Serbian. Monk Anthony lived at the tower of St. Sava a few years. There he reached information about the martyrdom of George of Kratovo. Monk Anthony, upon hearing of the martyrdom of the young George, martyred by the Turks, decided to follow in his footsteps. To this end, the monk left St. Mount Athos and went to Thessaloniki. Upon arrival at Thessaloniki monk Anthony came to the church of the Theotokos Acheiropoietos, converted into a mosque. Antoni began to pray, made the sign of the cross and stood on his knees. This attitude of the Muslims monk found it insulting their religion, captured and subjected to torture Anthony. Kadis wanted Anthony to renounce the Christian faith. Anthony did not agree to it. Turkish judge ordered Suprasl monk burned and the ashes be scattered in the air. In this way, the Turks wanted to avoid a situation in which the body of Anthony could become an object of worship among Christians. The exact date of the martyrdom of Saint Anthony can be determined on the basis of the indirect data. Appointment of Anthony’s date of death of the Julian calendar at 4 (14) February 1516 r. Day 4 February according to the Julian calendar currently corresponds to the date of February 17, according to the Gregorian calendar. February 17 was adopted as a day of remembrance of St. Anthony in the Orthodox Church.

2

Dzieje franciszkanów w Polsce prowincji św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię

75%

Gogola Z.

Folia Historica Cracoviensia

|

2004

|

vol. 10

EN

An attempt to show the history of the Franciscan Friars in Poland originated in the 13th century. The development o f the order in Slavonic territories, initiated by a provincial of Germany Jan of Pian del Carpini, was going through different organizational stages and experienced its ups and downs. Franciscan Friars arrived in Poland in 1234. From the start they witnessed and participated in consolidating Christianity in Poland; they were promoters of art and social development. Dialectic between continuity and up-dating their presence in the Polish socio-cultural and ecclesiastical context required constant verification of the way of experiencing their own identity as well as the criteria, owing to which they became a strong impulse in the evangelisation of the young Polish church and in the establishing new church structures in borderland areas. Since that time the borders have been changed many times and so has the organization of the order and the borders of the province. The growing importance o f Franciscan Friars resulted in taking up new pastoral and missionary initiatives. Franciscan Friars established Calvaries in Poland and Lithuania, introduced the tradition of Christmas crčches and penitential services. Last but not least, they evoked the cult of the Immaculate Virgin Mary. Since World Wbi* ÎĎ St. Anthony End the Blessed Jskub Strzemię Province hsts been developing steadily. A growing number of Franciscan Friars testifies to this development. In 1996 the Province had 423 professed monks, including 238 priests, 36 brothers, 28 clerics who have taken solemn vows. In St. Anthony and the Blessed Jakub Strzemię Province Franciscan monasteries are located in 24 places and 17 are abroad. The average age is slightly over 45 years. The Province of the Immaculate Virgin Mary, which is based in Warsaw, has also noted a steady growth and so has a new province that developed from it - St. Maximilian Maria Kolbe Province with the seat in Gdańsk. The Cracow Province entered the 21st century with the number of monks similar to that from its most thriving period, that is the times preceding the partition of Poland.

PL

Wiek XIII wykształcił nowe formy życia zakonnego, na których szczególnie mocne piętno wycisnęła osobowość św. Franciszka z Asyżu. Ówczesne zasady życia zakonnego oparte na regułach św. Augustyna i św. Benedykta nie zaspokajały całkowicie potrzeb duchowych ludzi wierzących tamtego czasu. Jeszcze za życia założyciela, św. Franciszka z Asyżu, franciszkanie rozprzestrzenili się w wielu krajach Europy. Po kapitule w 1219 r. rozeszły się grupy franciszkanów na południe do muzułmanów, za Alpy do Niemiec, Francji, Czech. Do Polski franciszkanie przybyli z Niemiec. Ich przybycie do Polski łączy się z postacią Jana z Pian del Carpini. W latach 1232-1233 franciszkanie otworzyli swój dom we Wrocławiu. Cztery lata później przybyli do Krakowa, a w następnych latach byli już w Opolu (ok. 1238), Inowrocławiu (1238), Toruniu (1239) i Szczecinie (1240). O swojej podróży i pobycie w Polsce Jan del Carpini wspomniał w opisie podróży do wielkiego chana Mongołów z 1245 r. W organizacji i życiu franciszkanów, podobnie jaki innych zakonów żebrzących, prowincja spełniała bardzo ważną rolę. Wyznaczała ramy życia dużej liczby zakonników. W prowincji otrzymywali oni podstawy swojej formacji, a następnie uczestniczyli czynnie w działalności zakonu. Od początku obowiązywała zasada przenoszenia braci z klasztoru do klasztoru, ale w obrębie własnej prowincji. Na kapitule w Pradze w lipcu 1238 r. Jan z Pian del Carpini, z upoważnienia generała zakonu br. Eliasza z Kortony, utworzył prowincję czesko-polską którą kapituła generalna w Rzymie zatwierdziła w następnym roku.

3

Monks at work in Eastern Mediterranean: Ideals and reality

51%

Wipszycka E.

The Journal of Juristic Papyrology

|

2020

|

issue 50

299-342

EN

The main question that the present paper tries to answer is as follows: since two discordant precepts concerning work were to be found in the New Testament, how did monks behave? One precept treated work as a duty, the other recommended not to care about one’s maintenance. The monks followed in their behaviour either the first or the second precept. As a result of disputes that took place in the fourth century the opinion prevailed that work was the better choice. It is important for us to find out when and under what circumstances that choice was done by the majority of the monastic movement in the East. It is also important to see what arguments were used by the monks of Late Antiquity in order to settle the conflict between the two discordant precepts. This conflict worried many and caused a renewal of a dispute that seemed to have been closed. Two ways of reasoning in favour of monastic work were generally used: monks might and should pray and work at the same time, satisfying both precepts; monks ought to work in order to be able to give alms, and this conferred to work a meaning that went beyond immediate usefulness. Praying and working at the same time was not always feasible in actual practice, but this did not bother authors of ascetic treatises.

Refine search results

1 ELPIS

1 Folia Historica Cracoviensia

1 The Journal of Juristic Papyrology

1 Gogola Z.

1 Mironowicz A.

1 Wipszycka E.

1 2020

1 2015

1 2004

Św. Antoni Supraski

Dzieje franciszkanów w Polsce prowincji św. Antoniego i bł. Jakuba Strzemię

Monks at work in Eastern Mediterranean: Ideals and reality