Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Stowarzyszenie Jedności Muzułmańskiej

Sort By:

Limit search:

Szyici w Polsce na tle tatarskiej tradycji i polskich organizacji muzułmańskich

100%

Berger R.

Nurt SVD

2015

issue 2

134-153

Wielowiekowa tradycja osadnictwa tatarskiego na ziemiach polskich sprawiła, że w powszechnym odczuciu „polski islam” to jedynie Tatarzy. Utrzymanie własnej religii, praktyka religijna, sakramenty oraz imponujące tradycje wojskowe utwierdzały Tatarów w poczuciu własnej odrębności. Ta odrębność stała się z czasem powodem zazdrości o własną tradycję i nieufności w stosunku do innych muzułmanów w Polsce. A tych, szczególnie po przemianach ustrojowych, zaczęło przybywać w sposób znaczący. Zaktywizowali się imigranci z „krajów muzułmańskich”, ujawnił się ruch suficki. Jak w tym wszystkim odnalazła się islamska mniejszość szyicka? Skupieni w Stowarzyszeniu Jedności Muzułmańskiej szyici – Polacy, nie oderwali się od własnych, polskich korzeni. Założony przy SJM Instytut Muzułmański, aspirujący do roli nieoficjalnej placówki naukowej i duża aktywność liderów Stowarzyszenia, otwartych na dialog międzyreligijny, doprowadziły do tego, że stało się SJM jednym ze znaczących islamskich związków wyznaniowych. Z początkiem nowego wieku uległy także poprawie relacje pomiędzy muzułmańskimi organizacjami religijnymi, które w wielu aspektach wcześniej, odnosiły się do siebie z dużą rezerwą.

Centuries-old traditions of Tatar settlement on Polish soil resulted in a common opinion that “Polish Islam” consists only of Tatars. Maintenance of their own religion, religious practice, the sacraments and the impressive military traditions of Tatars strengthened a sense of their own distinct identity. This distinction became over time the envy of their own tradition and mistrust in relation to other Muslims in Poland. And those “others”, especially after the change of political system, started to grow significantly. Immigrants from “Muslim countries” became more active and the Sufi movement appeared. How all this affected an Islamic Shiite minority? United in the Association of Muslim Shiites – Poles have not broken off from their own Polish roots. Founded by SJM Muslim Institute, aspiring to the role of unofficial research institution and high activity of the leaders of the Association, open to interreligious dialogue, they all led to the SJM becoming one of the major Islamic religious organizations. The beginning of the new century saw an improvement of relations among Muslim religious organizations, which in many respects earlier, related to each other with great reserve.

Polskie tłumaczenia Koranu

75%

Czachorowski M. Ç.

Nurt SVD

2021

issue 2

138-158

Przez wiele lat uważano, że autorem najstarszego tłumaczenia Koranu na język polski, które ukazało się drukiem w 1858 roku, jest Tatar Jan Murza Tarak Buczacki. Naukowcy z Centrum Badań Kitabistycznych w Toruniu ustalili, iż jest to dzieło dwóch Polaków: Dionizego Chlewińskiego oraz Ignacego Domeyki. Niedawno wśród dokumentów rodzinnych, ocalonych z dworu na Nowogródczyźnie, odnaleziony został manuskrypt z polskim tłumaczeniem 26 sur Koranu. Prawdopodobnie pochodzi z 20. lat XIX wieku i stanowił podstawę wydania z roku 1858. Następny przekład Koranu na język polski, dokonany przez Józefa Bielawskiego, został wydrukowany dopiero w 1986 roku. W późniejszych latach opublikowano jeszcze dwa tłumaczenia – tzw. Koran Ahmadijji oraz Koran Surdela. W październiku 2018 roku ukazał się przekład Świętej Księgi islamu, którego autorem jest polski Tatar Musa Çaxarxan Czachorowski z Muzułmańskiego Związku Religijnego w Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast w maju 2021 roku pojawiło się tłumaczenie Rafała Bergera z szyickiego Stowarzyszenia Jedności Muzułmańskiej.

For many years it was believed that the author of the oldest translation of the Koran into Polish, which appeared in print in 1858, was Tatar Jan Murza Tarak Buczacki. Scientists from the Center for Kitabistics in Toruń have determined that it is the work of two Poles: Dionizy Chlewiński and Ignacy Domeyko. Recently, a manuscript with a Polish translation of twenty-six suras of the Koran was found among family documents saved from the manor house in the Nowogródek region. It probably dates from the 1820s and was the basis for the 1858 edition. The next translation of the Koran into Polish, made by Józef Bielawski, was not printed until 1986. In later years, two more translations were published, the so-called Ahmadiyya Koran and the Surdel Koran. In October 2018, a translation of the Holy Book of Islam was published, authored by the Polish Tatar Musa Czachorowski from the Muslim Religious Union in the Republic of Poland, and in May 2021, a translation by Rafał Berger from the Shiite Association of Muslim Unity.

Refine search results

2 Nurt SVD

1 Berger R.

1 Czachorowski M. Ç.

1 2021

1 2015

Search results

Szyici w Polsce na tle tatarskiej tradycji i polskich organizacji muzułmańskich

Polskie tłumaczenia Koranu