Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Sylvia Plath

Sort By:

Limit search:

The Nuclear Holocaust: Sylvia Plath as a Mother Poet

100%

Kimura K.

Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne

2016

issue 6 "The Holocaust and the Contemporary World"

141-150

Sylvia Plath is a kind of poet whose personal experience enlarges to the larger historical one. We can find it in her invocation of historical tragedies such as the Holocaust and Hiroshima. Plath uses these tragedies to reveal her anxieties under the pressure of the Cold War. In this paper, I write about her reference to the Holocaust in light of the specter of nuclear war. Plath produced a variety of poems in the last quarter of 1962. In October especially, in the month of the Cuban Missile Crisis which occurred at the height of the Cold War, she created 25 poems, which were later called the “October Poems”. It seems that her dominated anxieties triggered her to write a host of poems. This time I focus on Plath’s mother-child related poems. Her anxieties about the effects of nuclear bombs were directly connected to her children.

Unter der Glasglocke: generationelle Befindlichkeiten in Zoë Jennys "Das Blütenstaubzimmer"

63%

Firaza J.

Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen

2014

169-184

Debiutancka powieść Zoë Jenny Kwietny pył (1997, wydanie polskie w tłumaczeniu Reginy Tyszkiewicz, 1999) wpisuje się z jednej strony w tendencję literacką ‚Fräuleinwunder‘, z drugiej w tradycję powieści adolescencyjnej. Na uznanie zasługuje plastyczny, zmysłowy język powieści, w którym wyraża się zwrócona do wewnątrz, pierwszoosobowa perspektywa narracyjna. Podjęta tu próba szczegółowej analizy poetyki tekstu szwajcarskiej autorki wykazała zaskakujące pokrewieństwo do autobiograficznej powieści Sylvii Plath Szklany klosz (1963). Intertekstualne podejście rzuca światło na latentną intencję tekstu wyjścia poza horyzont indywidualny czy narodowy oraz na uniwersalny przekaz na temat współczesnej kondycji jednostki, który nadaje tekstowi wydźwięk tragiczny.

Das Blütenstaubzimmer, a debut novel by Zoë Jenny published in 1997 (The Pollen Room, 1999, English translation by Elizabeth Gaffney), can be perceived as a book belonging to the ‚Fräuleinwunder‘ and adolescent novel traditions. What should be exceptionally appreciated is the artistic and sensuous language that reflects a looking inward first person narrative perspective. The thorough analysis of the poetics used by the Swiss author surprisingly bears resemblance to The Bell Jar, an autobiographical novel by Sylvia Plath (1963). An inter-textual approach sheds light on the latent intention of the text to go beyond an individual or national level and on the universal message on a contemporary condition of man and its tragic overtones.

Zoë Jennys Debütroman Das Blütenstaubzimmer (1997) schreibt sich einerseits in die literarische Tendenz des sogenannten ‚Fräuleinwunders‘, andererseits in die Tradition des Adoleszenzromans ein. Als Leistung des Textes ist seine plastische, sinnliche Sprache anzusehen, in der sich die nach innen gekehrte Perspektive der Ich-Erzählerin ausdrückt. Der hier vorgenommene Versuch einer differenzierten Analyse der Poetik des Textes ergibt eine verblüffende Nähe zu Sylvia Plaths autobiographischem Roman Die Glasglocke (1963). Der intertextuelle Ansatz wirft ein Licht auf den latenten Anspruch des Textes, über das Individuelle und Nationale hinauszugehen, sowie auf die universelle Botschaft über gegenwärtige Befindlichkeiten, die dem Text einen tragischen Unterton verleiht.

Refine search results

1 Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen

1 Jednak Książki. Gdańskie Czasopismo Humanistyczne

1 Firaza J.

1 Kimura K.

1 2016

1 2014

Search results

The Nuclear Holocaust: Sylvia Plath as a Mother Poet

Unter der Glasglocke: generationelle Befindlichkeiten in Zoë Jennys "Das Blütenstaubzimmer"