Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Tax Ordinance Act
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Opinia na temat przedstawionego przez Prezydenta RP projektu ustawy o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw

100%
Dębowska-Romanowska T.
Zeszyty Prawnicze BAS
|
2015
|
issue 2(46)
81-85
EN
The opinion indicates that from the point of view of the Polish constitution, there are no “irremovable doubts about the content of tax law” as proposed in the bill, because in such a situation the occurrence of tax obligation and, in particular, tax liability, is out of the question. This results from the fact that Article 217 of the Constitution establishes a very high requirements for a qualified specificity of tax bills. The author proposes a different method to formulate the wording of Article 2a of the Tax Ordinance Act, which assumes that there is no tax obligation nor tax liability beyond that which follows directly from the tax law.
2
Publication available in full text mode
Content available

Ekspertyza na temat przedstawionego przez Prezydenta RP projektu ustawy o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa w zakresie propozycji ujęcia art. 2a

100%
Gomułowicz A.
Zeszyty Prawnicze BAS
|
2015
|
issue 2(46)
39-66
EN
The opinion recommends that the “principle of principles” – in dubio pro tributario principle – should not be incorporated into the Tax Ordinance Act, because it changes the order of constitutional values. Instead, the author of the opinion proposes that Article 217 of the Constitution be amended by adding the requirement for any imposition of tax obligations to be made with respect for the economic freedom and rights. From the analysis it follows that the proposed amendment may result in lower standards of the legislative process and undermine the principles of proper tax legislation, as legislative deficiencies are to be resolved in favour of the taxpayer.
3
Publication available in full text mode
Content available

Opinia prawna w sprawie oceny zgodności z Konstytucją RP przedstawionego przez Prezydenta RP projektu ustawy o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw

100%
Dzwonkowski H.
Zeszyty Prawnicze BAS
|
2015
|
issue 2(46)
67-80
EN
It was stressed that although the in dubio pro tributario principle is a rule of interpretation of tax law, its adoption in the wording proposed in Article 2a and Article 70 § 4a of the Tax Ordinance Act may raise doubts as to its application, due to the lack of transitional provisions and a clear and precise formulation of this legal provision. Failure to incorporate intertemporal rules may undermine the principles of citizens’ trust in the state, legal certainty and social justice in cases in which there has been a suspension of the limitation period in relation to tax liabilities. The author makes an assumption that the application of the principle according to which doubts are interpreted in favour of the taxpayer, may lead to violation of the constitutional limits of tax burdens imposed under Articles 84 and 217 of the Constitution. Moreover, the author declares the constitutionality of some provisions amending certain laws: Act on Economic Freedom, Tax Ordinance Act, Natural Persons’ Income Tax and Corporate Income Tax Act.
4
Publication available in full text mode
Content available

Czy potrzebna jest prekluzja dowodowa w procedurach podatkowych?

75%
Etel L., Strzelec D.
Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem
|
2021
|
vol. 13
|
issue 4
88-105
EN
The purpose of the article is to answer the question whether it is legitimate to consider the implementation of evidence preclusion as an institution that disciplines the parties to tax proceedings to submit evidence. Evidence preclusion consists in statutory setting of a deadline until which a taxpayer may provide evidence. The evidence may no longer be submitted after the deadline. This issue is prompted by the fact that the idea of implementing such an institution emerged in the recent draft amendments to the provisions of the Tax Ordinance Act. Admittedly, the legislator did not work further on those provisions, however, given the widely known dynamics of adopting certain fiscal tax regulations in recent years, it is worth having a closer look at the idea. The fact that it is the amendment to the substantive law provisions that currently comes to the fore does not mean that the legislator may not return to the abandoned ideas in the area of the tax procedure. That is why it is at this stage that one should have a look at the institution of evidence preclusion and try not only to analyse the objectives of the draft amendments to the Tax Ordinance Act, but primarily to assess how that institution functions in other branches of Polish law and how it is evaluated in the doctrine. This will allow for a conclusion that evidence preclusion should not be applied in tax proceedings or tax audits and the legislator should definitely give up on the idea of transposing it into the tax law.
PL
Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, czy w sprawach podatkowych zasadne jest rozważenie wprowadzenia prekluzji dowodowej jako instytucji dyscyplinującej strony postępowania podatkowego do przedkładania materiału dowodowego w sprawie. Do podjęcia tego zagadnienia skłania fakt, że pomysł wprowadzenia takiej instytucji pojawił się w niedawnym projekcie zmian przepisów ordynacji podatkowej. Co prawda ustawodawca nie podjął dalszych prac nad tymi przepisami, to jednak z uwagi na powszechnie znaną w ostatnich latach dynamikę uchwalania pewnych regulacji podatkowych mających spełniać funkcje fiskalne warto przyjrzeć się bliżej temu pomysłowi. To, że aktualnie na pierwszy plan wybija się zmiana przepisów prawa materialnego, nie oznacza, że niebawem ustawodawca nie może powrócić do pozostawionych pomysłów w obszarze procedury podatkowej. Przy dokonywaniu oceny, czy taka instytucja w postępowaniu podatkowym jest potrzebna, należałoby przyjrzeć się, jak instytucja ta funkcjonuje w innych gałęziach prawa polskiego i jak jest oceniana w doktrynie. Pozwoli to sformułowanie wniosku, że prekluzja dowodowa nie powinna być stosowana w postępowaniu podatkowym i kontroli podatkowej, a z pomysłów jej recypowania na grunt prawa podatkowego ustawodawca powinien zrezygnować definitywnie.
5
Publication available in full text mode
Content available

Wezwania w świetle pomocy prawnej pomiędzy organami administracji podatkowej na gruncie art. 157 i 157a Ordynacji podatkowej

63%
Nowak I.
Kwartalnik Prawa Podatkowego
|
2018
|
issue 3
43-68
EN
The paper addresses the issues of summons in the light of legal aid on the basis of tax proceedings (Articles 157 and 157a of the Tax Ordinance Act, (TO)). The author pointed out that by default all procedural steps in a tax procedure should be taken by monocratic tax bodies that are competent ratione loci, ratione materiae and in terms of instance, from the moment if its initiation to its closing. However, in Articles 157 and 157a TO the legislator regulated deviations from the abovementioned rule when the tax authority conducting the proceedings primarily calls on another tax administration body to perform procedural steps it deems necessary. The Author points out in the publication selected shortcomings of the regulation concerning the institution of summons in the light of legal aid between tax administration bodies and interpretational doubts it carries, together with de lege lata and de lege ferenda postulates, i.a. combining Articles 157 and 157a TO due to the similarity of the subject matter.
PL
Artykuł poświęcony jest problematyce wezwań w świetle pomocy prawnej na gruncie postępowania podatkowego (art. 157 i 157a Ordynacji podatkowej). Autor wykazał, że co do zasady wszystkie czynności procesowe w procedurze podatkowej powinny podejmować właściwe miejscowo, rzeczowo i instancyjnie monokratyczne organy podatkowe, od momentu jej wszczęcia do zakończenia. W art. 157 i 157a o.p. ustawodawca unormował jednak odstępstwa od tej reguły, kiedy to organ podatkowy prowadzący postępowanie główne zwraca się do innego organu administracji podatkowej o dokonanie potrzebnych według niego czynności procesowych.
6
Publication available in full text mode
Content available

Orzekanie o odpowiedzialności płatnika zaliczek na podatek dochodowy po zakończeniu roku podatkowego

63%
Kalinowski M., Prejs E.
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
|
2021
|
issue 12
19-25
EN
In this article, the authors analyse the concept of the tax liability of persons deducting income tax payments on account. The authors noted that the paying agent performs his own obligation to collect, or withhold, an amount of money from a person who is not a taxable person and to transfer that amount to the relevant tax authority. This obligation arises as a result of the occurrence of an event described in a statutory provision that imposes an obligation on the paying agent. Under the Tax Ordinance Act the paying agent is liable for his failure to withhold a tax payment or to transfer the tax withheld to the relevant tax authority, but in the opinion of the authors' the applicability of this provision to the paying agent deducting income tax payments on account after a fiscal year end is limited. The authors present the view that adjudicating on the tax liability of paying agents deducting income tax payments on account after a fiscal year end is possible only in the event that the amount paid by the taxpayer is lower than the amount of the tax due, and this understatement results from the fact that the paying agent does not take steps to collect the payments on account and transfer them to the account of the tax authority.
PL
W niniejszym artykule autorzy analizują pojęcie odpowiedzialności płatników zobowiązanych do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy. Prezentują stanowisko, zgodnie z którym płatnik realizuje własny obowiązek pobrania lub potrącenia kwoty zaliczki na podatek od osoby w istocie niebędącej podatnikiem i przekazania tej kwoty właściwemu organowi podatkowemu. Obowiązek ten powstaje w wyniku zaistnienia zdarzenia opisanego w przepisie ustawowym, nakładającego obowiązek na płatnika zaliczki na podatek. Zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej płatnik ponosi odpowiedzialność za to, że nie pobrał podatku lub nie przekazał potrąconego podatku właściwemu organowi podatkowemu, ale zdaniem autorów zastosowanie tego przepisu do płatnika pobierającego zaliczki na podatek dochodowy po zakończeniu roku podatkowego jest ograniczone. Autorzy stoją na stanowisku, że orzekanie o odpowiedzialności płatników pobierających zaliczkę na podatek dochodowy po zakończeniu roku podatkowego jest możliwe tylko w przypadku, gdy wpłacona przez podatnika kwota jest niższa niż kwota należnego podatku, zaś owo zaniżenie wynika z niepodjęcia przez płatnika czynności polegających na pobraniu należnych zaliczek i wpłaceniu ich na rachunek organu podatkowego.
7
Publication available in full text mode
Content available

Ważny interes podatnika i interes publiczny w klauzulach generalnych Ordynacji podatkowej

63%
Hanusz A., Krukowska-Siembida P.
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
|
2016
|
vol. 63
|
issue 2
EN
General clauses cause “flexibility of legal act”, and consequently “application of legal provisions”. Without general clauses it is impossible to extend legal regulations to all events, giving effects, occuring in abandonment of tax collection, exemption from obligation of tax collection or tax deductions, advantages like deferment of the payment of that tax or remitting the whole or a part of tax arrears. Phrases like taxpayer’s important interest and public interest, beeing used in the regulations of the Tax Ordinance Act, have not regular range of content. During dealing with complaints, the tax authorities are obliged to fill these phrases with an appropariete content, in its sole discretion. This is done within the framework of so-called administrative discretion. The tax authorities have also a margin of discretion, both with regard to the interpretation of expressions and phrases being the content of general clauses and in evaluation of factual situation of the case. Simultaneusly, general clauses contained in Tax Ordinance Act, enable to choose legal consequences and resolve conflict of goods specified within. Essential directives of choice are contained in generally accepted value system. But these values do not have a direct impact at the choice of determined settlement.
PL
Użyte w przepisach Ordynacji podatkowej takie zwroty, jak „ważny interes podatnika” i „interes publiczny” nie mają stałego zakresu treści. Organy podatkowe podczas rozpatrywania poszczególnych spraw obowiązane są zatem wypełnić te pojęcia właściwą zawartością według własnego rozeznania. Z tego powodu doniosłą rolę w stosowaniu klauzul generalnych mają kryteria oceny ważnego interesu podatnika oraz interesu publicznego, które muszą mieć charakter zobiektywizowany. Klauzule generalne ujęte w Ordynacji podatkowej pozwalają na dokonywanie wyboru określonych w niej konsekwencji prawnych i rozstrzygania konfliktu dóbr. Jest to dokonywane w ramach tzw. uznania administracyjnego. Dyrektywy wyboru tkwią w założeniach ogólnych oficjalnie przyjętego systemu wartości. Ustaleniu właściwego znaczenia norm zawierających tego rodzaju środki techniki prawodawczej musi towarzyszyć przekonanie, że tworzenie prawa nie odbywa się w oderwaniu od wpływów aksjologicznych. Uwzględniają one konstytucyjne wolności gospodarcze, socjalne, kulturalne i inne. Klauzule generalne wykorzystywane w prawie podatkowym, przy zachowaniu stabilności przepisów prawnych, powodują jednocześnie uelastycznienie tekstu aktu prawnego, a co za tym idzie – stosowanie przepisów prawnych. Użycie przez prawodawcę klauzul generalnych nie jest równoznaczne z przyznaniem interpretatorowi absolutnej i pozostającej poza wszelką kontrolą dowolności wykładni przepisów prawnych. Musi on posługiwać się zobiektywizowanymi kryteriami ocen pozaprawnych zdarzeń i zjawisk prawnie istotnych znajdujących uzasadnienie aksjologiczne.
8

Decyzja w sprawie skutków podatkowych transakcji w projekcie nowelizacji ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna w Ordynacji podatkowej a decyzja w sprawie interpretacji indywidualnej z ustawy Prawo przedsiębiorców

63%
Bielecki L.
Prawo
|
2019
|
issue 329
17 - 27
PL
Przedmiotowe opracowanie omawia trzy zagadnienia: decyzję w sprawie skutków podatkowych transakcji w projekcie nowelizacji ustawy Ordynacja podatkowa, interpretację indywidualną w Ordynacji podatkowej i decyzję w sprawie interpretacji indywidualnej z ustawy Prawo przedsiębiorców. Wspólną cechą omawianych instytucji prawnych jest niezależność — każda z nich funkcjonuje osobno i charakteryzuje się samodzielnością proceduralną. Inną wspólną cechą jest cel tychże rozwiązań prawnych. W konkluzji pojawia się potrzeba ponownej analizy przydatności i funkcjonalności obowiązujących unormowań prawnych i wysnucia wniosków de lege ferenda w kierunku zinstytucjonalizowania interpretacji indywidualnych w jednym ośrodku. W tym zakresie pojawiają się cztery istotne pytania: jaki miałby być zakres interpretacji, jakich dziedzin prawa miałby dotyczyć, jak miałby być zorganizowany oraz jaką gwarantowałby ochronę dla wnioskodawcy. Omawiane zagadnienie w określonej części z całą pewnością dotyczy relacji oraz stosunku państwa do przedsiębiorcy i stanowi wyzwanie dla praktyki i nauki.
EN
The article discusses three issues — the decision on the tax consequences of transactions in the draft amendment to the Tax Ordinance Act, individual interpretation in the Tax Ordinance Act, and the decision on individual interpretation in the Law of Entrepreneurs. The common feature of these legal institutions is their independence. Each of them functions separately and is characterized by procedural independence. Another common feature is the purpose of these legal solutions. In conclusion, there is a need to re-analyze the usefulness and functionality of current legal regulations and draw conclusions de lege ferenda towards institutionalization of individual interpretations in one center. Four important questions arise in this regard. What would be the scope of the interpretation, what areas of law would it concern, how would it be organized and what protection would it provide for the applicant? The issue discussed certainly concerns the relationship and attitude of the state to the entrepreneur and is a challenge for practice and theory.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.