Search results

1

Mieczysław Stanisław Popławski (1893–1946) – filolog klasyczny i zasłużony członek Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie

100%

Walendowski A.

Bibliotekarz Lubelski

|

2013

|

issue 56

7-20

EN

This article is devoted to Mieczysław Stanisław Popławski, an outstanding lecturer in Classical studies at the Catholic University of Lublin and chairman of the Society of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library in Lublin. The content outlines the scholar’s youth, which he spent in Russia, and the beginnings of work at university in Lublin. It presents the wide range of Popławski’s interests, his academic work, and his connections with the academic world of the time, which allowed him to be promoted to Associate Professor in 1928 and to full Professor in 1937. A significant part of the article is also devoted to his activities in the Public Library Society and his great achievements while he performed the function of its chairman. Popławski was without a doubt one of the most important figures who significantly influenced the development of the activities of the Hieronim Łopaciński Regional Public Library. The most valuable sources of knowledge used in the course of writing the article were undoubtedly the University Archives of the Catholic University of Lublin, and also the numerous academic publications on the life and writings of Mieczysław Popławski.

RU

Статья посвящается Мечиславу Станиславу Поплавскому, известному преподавателю классической филологии в Католическом университете в Люблине а также председателю Общества публичной библиотеки им. Херонима Лопацинского в Люблине. В статье описывается юность ученого, которую провел в России, а также начало его работы в люблинском университете. Автор подчеркивает широкие интересы Поплавского, говорит об его научных трудах и связях с научной средой, которые позволили ему в 1928 году получить звание профессора. Основная часть статьи посвящается деятельности Поплавского в Обществе публичной библиотеки им. Херонима Лопацинского в Люблине а также его великолепным достижениям как председателя. Поплавский несомненно является одним из важнейших людей, которые повлияли на развитие деятельности Публичной библиотеки им. Х. Лопацинского. Ценнейшим источником знаний для автора статьи был несомненно Архив Католического университета, а также многие научные публикации о жизни и работе Мечислава Поплавского.

PL

Artykuł jest poświęcony Mieczysławowi Stanisławowi Popławskiemu, wybitnemu wykładowcy filologii klasycznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz prezesowi Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie. Treść przybliża młodość uczonego, którą spędził w Rosji oraz początki pracy na lubelskiej uczelni. Ukazuje wszechstronność zainteresowań Popławskiego, jego pracę naukową oraz związki z ówczesnym światem naukowym, które pozwoliły mu w 1928 r. osiągnąć tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1937 r. zwyczajnego. Ważna część artykułu poświęcona jest także jego działalności w Towarzystwie Biblioteki Publicznej oraz znakomitym osiągnięciom, jakich dokonał w trakcie pełnienia funkcji prezesa. Popławski był bez wątpienia jedną z najważniejszych postaci, które znacząco wpłynęły na rozwój działalności Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego. Najcenniejszymi źródłami wiedzy podczas pisania artykułu było niewątpliwie Archiwum Uniwersyteckie KUL, ale też liczne publikacje naukowe dotyczące życia i twórczości Mieczysława Popławskiego.

2

Józef Steliga – nauczyciel dorosłych, działacz społeczny i prezes Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w trudnych latach 1947–1961

75%

Michalski W.

Bibliotekarz Lubelski

|

2013

|

issue 56

21-50

EN

Józef Steliga (1904–1980) was the last long-standing chairman of the Society of the Hieronim Łopaciński Public Library – he performed this function in the years 1947–1961. At first he worked as a teacher, but he soon specialised in the area of adult education. In the years 1934–1939 and 1944–1954 he directed the department handling this field of education in Lublin’s education office. As early as in his youth he joined up with the people’s movement: he was active in the People’s Youth Union and the Polish People’s Party “Liberation”, and after the War in the United People’s Party. This article presents the biography of Steliga and the wider context of his activities, focusing on the period after 1944, including its political determinants. Thus, a profile is presented of an educator and community worker who came to live in the difficult post-War years. Steliga supported the new authorities and was trusted by them in the 1940s. His criticism (revealed after October 1956) was aroused by the repressive cultural policy of the authorities in the period of Stalinism aimed at liquidating all more-or-less independent social activities. As the chairman of the Society of Hieronim Łopaciński Library, Steliga most of all remained an honest social activist. Although his appointment to the post of chairman was probably related to the aspirations of the State to take control of the library, Steliga’s chairmanship was appraised in very positive terms by the older members of the Society – emphasising the significance of his achievements, after all accomplished in very difficult conditions.

RU

Юзеф Стелига (1904–1980) – последний многолетний председатель Общества библиотеки им. Х. Лопацинского (он занимал эту должность с 1947 по 1961). Сначала он работал учителем, потом стал специалистом по образованию взрослых. В годы 1934–1939 и 1944–1954 он был руководителем отделения занимающегося этой отраслью просвещения в люблинском отделе просвещения. В молодости он сотрудничал с Обществом деревенской молодежи и Крестьянской партией, а после войны с Соединенной крестьянской партией. В статье экспонируется биография Стелиги, широкий контекст его деятельности, особенно период после 1944 г., а также политические условия. Он описывается как деятель просвещения и общественный деятель, который жил в трудные послевоенные годы. Стелига поддерживал новую власть, которая оказывала ему доверье особенно в сороковые годы XX века. Его критику (про которую стало известно после октября 1956 г.) вызвала однако репрессивная культурная политика властей в эпоху Сталина, целью которой было уничтожить всякую, более или менее независимую, общественную деятельность. Как председатель Общества библиотеки им. Лопацинского Стелига был в первую очередь добросовестным общественным деятелем. Несмотря на то, что назначение его на пост председателя было связано со стремлением получить контроль над библиотекой, его работу оценивали положительно.

PL

Józef Steliga (1904–1980) był ostatnim długoletnim prezesem Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego – sprawował tę funkcję w latach 1947–1961. Początkowo pracował jako nauczyciel, wkrótce jednak wyspecjalizował się w dziedzinie oświaty dorosłych. W latach 1934–1939 i 1944–1954 kierował wydziałem zajmującym się właśnie tą sferą edukacji w lubelskim kuratorium. Jeszcze w czasach młodości związał się z ruchem ludowym: działał w Związku Młodzieży Wiejskiej i Polskim Stronnictwie Ludowym „Wyzwolenie”, a po wojnie w Zjednoczonym Stronnictwie Ludowym. Artykuł prezentuje biografię Steligi oraz szerszy kontekst jego działalności z uwzględnieniem okresu po 1944 r., także jej polityczne uwarunkowania. W ten sposób przedstawiono sylwetkę oświatowca i społecznika, któremu przyszło żyć w trudnych latach powojennych. Steliga popierał nowe władze i cieszył się ich zaufaniem w latach czterdziestych XX w. Jego krytykę (która ujawniła się po październiku 1956 r.) wzbudziła jednak represyjna polityka kulturalna władz w okresie stalinizmu zmierzająca do zlikwidowania wszelkiej, mniej lub bardziej niezależnej, działalności społecznej. Jako prezes Towarzystwa Biblioteki im. Łopacińskiego, Steliga pozostał przede wszystkim uczciwym działaczem społecznym. Mimo że jego powołanie na funkcję prezesa było zapewne związane z dążeniem do przejęcia kontroli nad biblioteką przez państwo, to jednak prezesurę Steligi starsi członkowie Towarzystwa oceniali bardzo pozytywnie, podkreślając wagę jego osiągnięć dokonanych przecież w bardzo trudnych warunkach.

3

Ksiądz Ludwik Zalewski 1878–1952

75%

Lech-Jabłońska B.

Bibliotekarz Lubelski

|

2012

|

issue 55

7-18

EN

The article presents a profile of the Reverend Ludwik Zalewski (1878–1952) – Doctor of Philosophy, cultural historian, teacher, bibliophile and man of letters. He affiliated himself with Lublin in 1898 when he joined the seminary in this city. In the years 1904-1908 he studied at the Catholic University of Fribourg. After returning from studies, he worked in parishes in Ostrów near Włodawa, Piotrawin, Dzierzkowice. He was the professor of the Lublin Seminary (1909–1929), at the same time teaching religion in Lublin’s schools. Next, he started to work at the Private Secondary Gymnasium of Sisters Canonesses. The Reverend Ludwik Zalewski, the author of important scientific works, actively participated in the works of numerous societies. He was the founder and the president of the Society of Bibliophiles in Lublin (1926–1952), as well as the member of the Polish national Bibliophile Council. The Reverend Zalewski was an unconventional figure, known in Lublin and in the region. He managed to combine the duties of a priest with extensive interests and active pedagogical, scientific, cultural, literary and bibliophilic activities.

RU

В статье представляется ксендз Людвик Залевски (1878–1952) – кандидат наук по философии, историк культуры, педагог, библиофил, писатель. С Люблином он был связан с 1898 года, когда начал учебу в духовной семинарии в этом городе. В годы 1904–1908 он учился в Католическом Университете во Фрибурге (Швейцария). Вернувшись он работал в приходах в городе Острув недалеко от Влодавы, Петравине, Дзежковицах. Он был профессором в Духовной Семинарии в Люблине (1909–1929), одновременно преподавал богословие в люблинских школах. Затем преподавал в Частной Высшей Гимназии Сестер Каноничек. Ксендз Людвик Залевски, автор выдающихся научных работ, был активным членом многих обществ. Он был основателем и председателем Люблинского Общества Любителей Книг (1926–1952), а также членом общепольского Совета Библиофилов. Ксендз Залевски –исключительный человек, известный как в Люблине, так и в регионе. Он умел соединять обязанности священника, многие увлечения и активную педагогическую, научную, культурную, литературную и библиофильскую деятельность.

PL

Artykuł przedstawia sylwetkę ks. Ludwika Zalewskiego (1878–1952) – doktora filozofii, historyka kultury, wykładowcy oraz bibliofila. Związał się on z Lublinem w 1898 r., kiedy wstąpił tu do seminarium. W latach 1904–1908 studiował na Katolickim Uniwersytecie we Fryburgu. Po powrocie ze studiów pracował w parafiach w Ostrowie k. Włodawy, Piotrawinie, Dzierzkowicach. Był profesorem seminarium lubelskiego (1909–1929), a jednocześnie nauczał religii w lubelskich szkołach. Następnie rozpoczął pracę w prywatnym gimnazjum wtórnym sióstr kanoniczek. Wielebny Ludwik Zalewski, autor ważnych prac naukowych, aktywnie uczestniczył w pracach wielu towarzystw. Był założycielem i prezesem Towarzystwa Bibliofilów w Lublinie (1926–1952), a także członkiem Polskiej Krajowej Rady Bibliofilów. Wielebny Zalewski był postacią niekonwencjonalną, znaną w Lublinie i regionie. Udało mu się połączyć obowiązki księdza z szerokimi zainteresowaniami i aktywną działalnością pedagogiczną, naukową, kulturalną, literacką i bibliofilską.

4

Na rzecz miasta i społeczeństwa. Jan Turczynowicz – samorządowiec z powołania

45%

Stanek K.

Bibliotekarz Lubelski

|

2019

|

issue 62

9-30

EN

The next in a series of articles presenting the profiles of the Presidents of the Society of the Hieronim Łopaciński Public Library. The text presents Jan Turczynowicz – advocate, Mayor of Lublin, councillor, social activist, and local-government activist devoted to the city, primarily in the light of his broad local-government activity, but also in the context of his work for the Hieronim Łopaciński Public Library in Lublin.

RU

Еще одна статья из серии, знакомящей с президентами Общества публичных библиотек им. Иеронима Лопацинского. В тексте представлена фигура Яна Турчиновича – юриста, мэра Люблина, члена городского совета, самоотверженного общественного деятеля и местного самоуправленца в свете его обширной деятельности в местном самоуправлении, а также в контексте работы в Люблинской Публичной Библиотеке им. Иеронима Лопацинского.

PL

Kolejny z serii artykułów przybliżających sylwetki prezesów Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego. Tekst prezentuje postać Jana Turczynowicza – adwokata, prezydenta Lublina, radnego, oddanego miastu społecznika i samorządowca przede wszystkim w świetle jego szerokiej działalności samorządowej, ale również w kontekście pracy na rzecz Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie.

Refine search results

4 Bibliotekarz Lubelski

1 Lech-Jabłońska B.

1 Michalski W.

1 Stanek K.

1 Walendowski A.

1 2019

2 2013

1 2012

Mieczysław Stanisław Popławski (1893–1946) – filolog klasyczny i zasłużony członek Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie

Józef Steliga – nauczyciel dorosłych, działacz społeczny i prezes Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w trudnych latach 1947–1961

Ksiądz Ludwik Zalewski 1878–1952

Na rzecz miasta i społeczeństwa. Jan Turczynowicz – samorządowiec z powołania