Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Town
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
100%
PL
Na początku XX wieku przedmiotem krytyki i odrzucenia – przez Werkbund (w teorii), a potem przez wyrosły z niego modernizm (i w teorii i w praktyce) – w architekturze i urbanistyce była tradycja, której nośnikiem był od lat trzydziestych XIX wieku historyzm-eklektyzm. Powodem odrzucenia było przede wszystkim przeświadczenie o niemożności pogodzenia tradycyjnego języka form z postawą twórczą, a zarazem o anachroniczności tego języka i jego nieadekwatności do rodzącej się epoki nowoczesności. Program pozytywny eksponował dwie nadrzędne wartości: nowatorstwo oraz nowe piękno wynikające z podporządkowania formy obiektu jego funkcji. Głównym owocem przełomu modernistycznego był “styl międzynarodowy” królujący w architekturze do lat 60., kiedy pojawiła się świadomość kryzysu, ufundowana na przeświadczeniu a) o wyczerpaniu możliwości kombinatorycznych estetyki opartej na prostych formach geometrycznych, b) o dysfunkcjonalności (wbrew deklaracjom) tej architektury i podporządkowywaniu funkcji apriorycznym formom, c) na znużeniu betonem i szkłem jako materiałami elewacyjnymi. Przełamanie sytuacji kryzysowej dokonało się dzięki dwóm nowym, w punkcie wyjścia przeciwstawnym tendencjom: neomodernistycznej i antymodernistycznej, które zainicjowane zostały w drugiej połowie lat 60., a których najbardziej spektakularne osiągnięcia dokonały się w następnych dekadach. Nowy modernizm, szczególnie w wersji high tech, slick tech, i dekonstrukcjonizmu był próbą przywrócenia aksjologii modernizmu (nowatorstwa i funkcjonalności) przy zastosowaniu nowoczesnych technologii, natomiast wczesny postmodernizm był próbą odrodzenia architektury poprzez negację modernizmu i rehabilitację tradycyjnego języka form architektonicznych, jednakże bez dosłowności charakterystycznej dla dziewiętnastowiecznego historyzmu-eklektyzmu. Neomodernizm i neotradycjonalizm stanowią obecnie skrajne opcje bogatego spektrum postmodernistycznej architektury.
2
Content available remote

Odrywanie architektury Szczecina

84%
PL
recenzja książki: Robert Dawidowski, Ryszard Długopolski, Adam M. Szymski Architektura modernistyczna lat 1928-1940 na obszarze Pomorza Zachodniego Szczecin 2001.
EN
Review of a book: Robert Dawidowski, Ryszard Długopolski, Adam M. Szymski Architektura modernistyczna lat 1928-1940 na obszarze Pomorza Zachodniego Szczecin 2001.
PL
Artykuł zawiera krótki przegląd rozbieżności między założonym przekazem a interpretacyjnymi możliwościami, jakie stwarzała architektura późnego modernizmu i postmodernizmu, operująca formalną „złożonością”. Przedstawiono też przykłady pojemności interpretacyjnej, jaką niesie ze sobą stylistyka nowoczesna stosowana w ponowoczesnej sytuacji, adresowana do odbiorcy doświadczającego, z jednej strony, wszechobecności techniki, a z drugiej, trudności zakomunikowania jej pojęć i osiągnięć w statycznych formach architektury. Szczególnie pojemne okazują się tu klasyczne już dzieła: Muzeum Abteiberg w Mönchengladbach i Muzeum Rzemiosła Artystycznego we Frankfurcie nad Menem. W Krakowie tak pojemny interpretacyjnie jest świat możliwości (wynikających tym razem nie z wirtualnych złudzeń, lecz z braku zapotrzebowania na takie wartości) tkwiących w Planetarium – monumencie Kopernika – projekcie, którego realizacji zaniechano.
PL
Celem artykułu jest określenie różnic w poziomie rozwoju społeczno- -gospodarczego pomiędzy miastem i obszarem wiejskim (dla dalszych potrzeb analitycznych podzielono go na cztery podstrefy) w gminie Mosina w aspekcie ludnościowym, społecznym, gospodarczym i przestrzenno-funkcjonalnym w latach 2004-2014. W celu określenia czynników stymulujących i ograniczających rozwój gminy, a także wskazania kierunków rozwoju społeczno-gospodarczego gminy, przeprowadzono badania ankietowe (2015 r.) wśród 300 jej mieszkańców w pięciu podobszarach gminy: mieście Mosina, okołomosińskim obszarze wiejskim (po części z Wielkopolskim PN), części południowo- -wschodniej (Rogalin), części północnej (Czapury, Wiórek) oraz części zachodniej (Dymaczewo).
EN
The goal of this article is to determine differences in the level of socio- -economic development) in the commune of Mosina between the central town and the rural area (which was further subdivided into four subzones for analytical purposes) in population, social, economic and spatial-functional terms in the years 2004-2014. To determine factors stimulating and limiting the commune’s development, and to identify directions of its socio-economic development, a survey research was carried out (in 2015) among its 300 inhabitants in five sub-areas: the town of Mosina, the surrounding rural area (partly including the Wielkopolski National Park), the south-eastern part (Rogalin), the northern part (Czapury, Wiórek), and the western part (Dymaczewo).
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.