Search results

1

Obiad u księżniczki

100%

Abkowicz A.

Awazymyz. Pismo historyczno-społeczno-kulturalne Karaimów

|

2017

|

vol. 28

|

issue 1 (54)

18-19

EN

Służbowa podróż do kraju Maghrebu okazją do interesującego spotkania.

2

Ocena jakości pakietu turystycznego Tunezji przez polskich turystów metodą SERVPERF – studium przypadku

70%

Brzezińska-Wójcik T., Widz M.

Turyzm

|

2017

|

vol. 27

|

issue 2

11-22

PL

W artykule zaproponowano procedurę badawczą służącą ocenie jakości usług składających na pakiet turystyczny w układzie podmiotowym. Procedurę przygotowano na przykładzie oceny pakietu pobytowego do Tunezji wybieranego przez polskich turystów. W postępowaniu badawczym uwzględniono założenia i zasady metod SERVPERF z uwzględnieniem sondażu diagnostycznego oraz z wykorzystaniem podstawowych narzędzi statystyki opisowej. Uzyskane wyniki badań stanowią punkt wyjścia do przygotowania rekomendacji dla touroperatorów proponujących polskim turystom pakiety podstawowe do Tunezji.

3

Trwanie i przemiany systemów kulturowych w Tunezji

70%

Barska A.

Uniwersyteckie Czasopismo Socjologiczne

|

2014

|

issue 9

53-63

PL

Tunezja na przestrzeni dziejów ulegałą różnorodnym wpływom kulturowym. Chociaż współcześnie podstawę systemu kulturowego stanowią elementy arabsko-muzułmańskie, to jednak istotne są także kultura berberyjska i kultura śródziemnomorska. Koncepcje Edwarda Halla - kultura wysokiego kontekstu, kultura niskiego kontekstu - i Geerta Hofstede'a - męskość vs. żeńskość - stanowią swoisty leitmotiv dociekań. W tekście skupiono sie na zachowaniach przestrzennych i zachowaniach w rodzinie. W tunezji kultura wysokiego kontekstu i kultura męska mają charakter dominujący, ale pod wpływem działań realizowanych przez kontakty z Innymi, poprzez edukację i politykę pojawia się kultura niskiego kontekstu, a obok kultury męskiej coraz większe znaczenie i akceptację zyskuje kultura żeńska. To współdziałanie wyraźnie uwidoczniło się w czasie rewolucji kaktusowo-jaśminowej w Tunezji, można je było także zaobserwować w trakcie Arabskiej Wiosny. Przemiany, jakie dokonały się na przełomie XX i XXI wieku pokazują siłę kontaktów, a także przeobrazenia w relacjach z innymi.

4

Proces demokratyzacji Tunezji w świetle teorii transformacji systemowej

61%

Szczepankiewicz-Rudzka E.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2019

|

vol. 61

7-22

EN

Tunisia is the only country of the Middle East and North Africa Region which has chosen the democratic transformation to follow the Arab Spring uprisings. Under the prevailing transitology theories, the democratization proceeds in two major phases. The first one leads to the overthrow of the authoritarian regime and “installation of a democratic government”, while the second one consists of the consolidation of democracy. One of the dominant factors which facilitate the establishment of democracy is the consensual attitude of the political elites. The paper aims to study the phenomenon of the above mentioned stages of Tunisian democratization process. Subsequently, the author attempts to prove that the political consensus of the elites is at the same time a driving force and serves as a model for democratic change to be made.

PL

Tunezja jako jedyne państwo obszaru Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu obrała drogę transformacji demokratycznej w następstwie wydarzeń rewolucyjnych tzw. arabskiej wiosny. W świetle dominujących w naukach o polityce teorii transformacji proces „przejścia demokratycznego” odbywa się w dwóch fazach. W pierwszej z nich dochodzi do obalenia autorytarnego reżimu i ustanowienia demokracji, w drugiej kolejności następuje jej konsolidacja. Jednym z czynników dominujących, ułatwiających ustanowienie demokracji, jest konsensualna postawa elit politycznych. Celem artykułu jest próba uchwycenia zjawiska budowy demokracji tunezyjskiej w świetle powyższych stadiów. W dalszej kolejności wykazane zostanie, że zasadniczą przesłanką ułatwiającą transformację demokratyczną i zarazem modelem, w którym dokonuje się zmiana, jest konsens polityczny w procesie ustanawiania instytucji i prawa Tunezji.

5

TRANSLATOR TRAINING IN TUNISIA TODAY: MARKET CHALLENGES AND AVAILABLE OPPORTUNITIES.

57%

SALHI H.

Comparative Legilinguistics

|

2011

|

vol. 5

35-50

PL

Duża liczba inwestycji zagranicznych w Tunezji w znaczący sposób wpłynie w najbliższych latach na rynek usług tłumaczeniowych w tym kraju. Jednakże, mimo że większość nauczycieli przekładu oraz zawodowych tłumaczy widzi palącą potrzebę dostosowania zajęć z tłumaczenia do potrzeb rynku, tradycyjne metody akademickie w zakresie nauczania przekładu w wyraźny sposób hamują proces reform w tym zakresie. Brak specjalizacji daje adeptom przekładu niewielkie szanse na odniesienie sukcesu w pracy zawodowej. Niniejszy artykuł stawia sobie za cel zwrócenie uwagi na możliwości zmiany metod szkolenia tłumaczy by adepci przekładu mieli możliwość zdobycia kompetencji, które pozwolą im na profesjonalne wykonywanie zawodu. Sugestie autora dotyczą między innymi wykorzystania korpusów w nauczaniu przekładu oraz korzystania z doświadczeń tłumaczeniowych zdobytych w ramach ONZ.

EN

The heavy Foreign Direct Investment (FDI) in Tunisia which is in progress now will have its impact on the translation industry in the forthcoming years. But while most Tunisian translation teachers and professional translators agree on the urgent need to bridge the gap between the translation classroom and the real world of the translation market (the Academic and Professional Gap (APG)), academic traditions are inhibiting a clear critical focus on this APG. Teachers are still educating students in general skills and academic institutions do not try to frame appropriate strategies to train them to work in specific jobs. Therefore, such traditions are less likely to allow students to be able to succeed when they join this market, and to expect sound career development as they upgrade their skills. Translatorship is after all granted by the market and not by any academic institution. In the face of these challenges, this paper will draw attention to some of the available opportunities which are deemed of paramount importance in any attempt to achieve more professionally-oriented translation training. These opportunities will lead to some concrete and practical suggestions on how to aptly use corpora in the translation classroom, on the one hand, and how to profit from the translation experience inside the United Nations system, on the other.

6

Skrawek Polski poza krajem. Rzecz o „Domu Polskim” w Tunezji

51%

Nadolska-Styczyńska A.

Nurt SVD

|

2021

|

issue 2

159-186

PL

Autorka przedmiotem badań uczyniła działalność polonijnej organizacji, działającej współcześnie w Tunezji. Artykuł zawiera wstępne wyniki krótkich badań, prowadzonych w latach 2018-2019 w Tunisie i Susie. Oba pobyty autorka spędziła pośród Polek, działających na rzecz upowszechniania w Tunezji kultury i języka polskiego. Podczas pierwszego pobytu prowadziła ona obserwację ich poczynań i uczestniczyła w odbywających się uroczystościach związanych z obchodami 2 i 3 maja. Rok później przeprowadziła badania (ankiety, rozmowy, obserwacje) związane z działalnością Stowarzyszenia „Dom Polski” w Tunezji oraz Szkoły Polskiej przy Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej w Tunisie. Celem rozważań jest próba określenia miejsca, jakie w życiu Polek zamieszkujących w Tunezji i skupionych wokół „Domu Polskiego” pełni ta organizacja. Przedmiotem badań było samo stowarzyszenie oraz jego działania, ale także motywacje osób, które uczestniczą w jego życiu. Autorka swoje rozważania konkluduje stwierdzeniem, że „Dom Polski” w Tunezji jest nie tylko stowarzyszeniem promującym polską kulturę na terenie Tunezji, ale także instytucją integrującą miejscową Polonię, działającą na rzecz wspólnoty i podtrzymywania ścisłego kontaktu z krajem.

EN

The author made the activity of a Polish organization operating in Tunisia today the subject of the research. This article provides preliminary results from a short 2018/19 study conducted by her in Tunis and Sousse. She spent both stays among Polish women working to promote Polish culture and language in Tunisia. During her first stay, she observed their actions and participated in the ceremonies related to the celebration of May 2nd and 3rd. A year later, she conducted research (surveys, interviews, observations) related to the activities of the “Polish House” Association in Tunisia and the Polish School at the Polish Embassy in Tunis. The aim of the considerations is an attempt to define the place that this organization plays in the lives of Polish women living in Tunisia and gathered around the “Polish House”. The subject of the research was the association itself and its activities as well as the motivations of people who participate in its life. The author of the discussion concludes with the statement that the Polish House in Tunisia is not only an association promoting Polish culture in Tunisia but also an institution integrating the local Polish community, acting for the benefit of the community and maintaining close contact with the country.

7

The Role of Economic Factors in the Processes of Democratic Consolidation – the Case of Post-Revolutionary Tunisia

51%

Tonta R.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2016

|

vol. 52

95-116

PL

W ciągu ostatnich pięciu lat Tunezja była przedstawiana głównie jako przykład udanej transformacji politycznej. W 2014 roku została przyjęta nowa konstytucja, w oparciu o którą przeprowadzono wybory prezydenckie i parlamentarne. Co więcej, Kwartet na rzecz Dialogu Narodowego, który pomógł zakończyć kryzys polityczny w 2013 roku, został laureatem Pokojowej Nagrody Nobla. Patrząc z perspektywy reform instytucjonalnych oraz zdolności różnych grup do zawierania kompromisu, możemy niewątpliwie skonkludować, że transformacja polityczna w Tunezji okazała się sukcesem. Obraz ten staje się jednak mniej jednoznaczny, jeśli weźmie się pod uwagę wpływ czynników ekonomicznych na rozwój demokracji, szczególnie w kontekście zamachów terrorystycznych oraz społecznych protestów, do których dochodziło w porewolucyjnej Tunezji. Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytania, w jakim stopniu kryzysy ekonomiczne mogą zablokować procesy demokratycznej konsolidacji i czego Tunezja może się nauczyć z doświadczeń Hiszpanii okresu transformacji politycznej.

EN

In the last fi ve years Tunisia has been presented mostly as a success story of political transition. It managed to adopt a new constitution and to conduct the parliamentary and presidential elections in 2014. Finally, civil society groups, which helped to end the political crisis in 2013, won the Nobel peace prize. If we look from the institutional perspective and the ability of political groups to compromise, indeed we can say that Tunisia is a success story. Th e picture is more bleak, however, if we try to assess the infl uence of economic factors on the development of Tunisian democracy, especially in light of recent terrorist attacks and social protests. Th e aim of the article is to answer the questions, to what extent economic crisis can inhibit democratic consolidation in Tunisia and what Tunisia can learn from the Spanish experience of political transition.

8

System rządów w konstytucji Tunezji z 25 lipca 2022 r. na tle procesu autokratyzacji państwa w okresie prezydentury Kaïsa Saïeda

51%

Jakubiak Ł.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2023

|

issue 4(74)

271-283

PL

Artykuł dotyczy systemu rządów ustanowionego w Konstytucji Tunezji z 25 lipca 2022 r. Autor zwraca uwagę, że zarówno sam ten akt prawny, jak i proces jego stanowienia winien być postrzegany jako przejaw przyspieszonego odejścia od demokratycznych mechanizmów i standardów. Proces autokratyzacji został zapoczątkowany za prezydentury Kaïsa Saïeda, choć już wcześniej występowały na tym polu negatywne symptomy. Doprowadziło to do zagwarantowania w konstytucji z 2022 r. dominacji prezydenckiej nad rządem i parlamentem, ponieważ pozycja szefa państwa została znacząco wzmocniona w porównaniu z tym, co wynikało z poprzedniej ustawy zasadniczej (ona została przyjęta w 2014 r., w następstwie Arabskiej Wiosny). Autor argumentuje, że ze względu na brak równowagi władz, konstytucyjny system rządów w Tunezji odpowiada bardziej założeniom niedemokratycznego hiperprezydencjalizmu niż typowego modelu prezydenckiego.

EN

The paper deals with the system of government that was established in the Constitution of Tunisia of July 25, 2022. The author points out that both this legal act and the accompanying constitution-making process should be seen as the result of the rapid departure from democratic mechanisms and standards. The autocratization process was launched during the presidency of Kaïs Saïed, although negative tendencies in this field had already occurred earlier. This led to the 2022 Constitution guaranteeing presidential dominance over the government and parliament, as the position of the head of state was significantly strengthened compared to the previous basic law (it was adopted in 2014, in the aftermath of the Arab Spring). The author argues that due to the imbalance of power, the constitutional system of government in Tunisia corresponds more to the assumptions of undemocratic hyper-presidentialism than the typical presidential model.

9

Kultura i sztuka ulicy w Maghrebie na przykładzie Algierii i Tunezji. Zarys problemu

51%

Barska A.

Górnośląskie Studia Socjologiczne. Seria Nowa

|

2022

|

vol. 13

1-12

EN

In her article, Anna Barska presents various strategies used by social actors to manifest their desire to speak, to break taboos and to make sense of their presence in the city. The places represented, the time, the themes and the creator(s) are a form of message and communication. The examples Barska discusses, i.e., Algiers, Oran, Tunis and Djerba, are helpful in understanding the complexity of the socio-cultural and political life in the Maghreb.

PL

Artykuł przedstawia różnorodne strategie manifestowania chęci do mówienia, przełamywania tabu i próby nadawania sensu swojej obecności w mieście jako aktora społecznego. Prezentowane miejsca, czas, tematyka i twórca/y stanowią formę przekazu i komunikacji. Omawiane przykłady Algieru, Oranu, Tunisu czy Dżerby pozwalają zrozumieć złożoność życia społeczno-kulturowego i politycznego w Maghrebie.

10

Konrad Pędziwiatr, Przemiany islamizmów w Egipcie i Tunezji w cieniu Arabskiej Wiosny, Zakład Wydawniczy Nomos, Kraków 2019, ss. 298.

51%

Wach D.

Studia Humanistyczne AGH

|

2020

|

vol. 19

|

issue 2

109-112

EN

The review concerns a monograph on the transformation of Islamic movements in Egypt and Tunisia and their politicization, in particular after the Arab revolutions („Arab Spring"). The monograph presents an interdisciplinary approach to the discussed issues, but concentrates in particular on the achievements of social movement studies as well as studies of political Islam. The strength of the reviewed publication is also the analysis of the material obtained by the author during field research and interviews with the leaders of the Islamic movements and experts in the field of political Islam. Thanks to numerous fragments of interviews quoted in the book, as well as the publication of some of them selected in full, it aspires to enter the canon of publications about Islamism and broadly speaking policies in the Middle East and North Africa. Right balance between theory and practice further increases the attractiveness of the book.

PL

Recenzja dotyczy monografii poświęconej przemianom ruchów islamskich w Egipcie i Tunezji oraz ich polityzacji, w szczególności po rewolucjach arabskich określanych mianem "Arabskiej Wiosny". Monografia charakteryzuje się interdyscyplinarnym podejściem do omawianych zagadnień, lecz w szczególności czerpie z dorobku nauk o ruchach społecznych jak również z nauk o islamizmie. Mocną stroną recenzowanego opracowania jest również analiza materiału zdobytego przez autora podczas badań terenowych i wywiadów z liderami omawianych ruchów islamskich oraz ekspertami w dziedzinie islamu politycznego. To dzięki licznym fragmentom wywiadów, jak i zamieszczeniu wybranych z nich w całości, publikacja aspiruje do wejścia do kanonu lektur poruszających kwestie islamizmu i szerzej polityki na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej. Zachowanie odpowiedniego balansu pomiędzy teorią i praktyką dodatkowo zwiększa atrakcyjność książki.

11

Marian Janicki (1927–2020) – funkcjonariusz MO i dyplomata

41%

Budzyńska H.

Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989

|

2020

|

issue 18

631-646

EN

The article attempts to offer an overview of the career of Marian Janicki within the structures of the Security Service, the Citizens’ Militia, and the diplomatic service. It examines the period from his birth in 1927 (including information on his family background) until 1985, the year he left service. The article presents Marian Janicki’s entire professional career beginning with his joining the Citizens’ Militia in the Voivodeship Headquarters in Wrocław and ending with his mission as the Polish ambassador to Tunisia. The article examines Janicki’s participation in, and impact on, major events such as the strikes of June 1976 or the imposition ofmartial law on 13 December 1981. As a Chief Commandant of the Citizens’ Militia and a deputy minister of internal affairs Janicki worked for a number of years on important cases connected with safeguarding communist interests in Poland. His professional career illustrates the considerable Commitment of Militia officers in the work of the security apparatus and their loyalty to the party

PL

Zaprezentowany artykuł jest próbą podsumowania pracy oraz działalności Mariana Janickiego w strukturach SB i MO, a także pełnienia przez niego funkcji dyplomatycznej. Cezura czasowa obejmuje okres od urodzenia w 1927 r. (z uwzględnieniem rysu rodzinnego) do 1985 r., czyli daty zakończenia służby. Praca prezentuje całokształt kariery zawodowej Mariana Janickiego, począwszy od stanowiska milicjanta w KW MO we Wrocławiu, kończąc na pracy w roli ambasadora PRL w Tunezji. Artykuł uwzględnia udział i wpływ Mariana Janickiego na ważniejsze wydarzenia okresu PRL takie jak: wybuch strajków w czerwcu 1976 r., czy wprowadzenie stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. Marian Janicki jako jeden z Komendantów Głównych MO oraz wiceminister spraw wewnętrznych przez szereg lat zajmował się istotnymi sprawami w zakresie zabezpieczenia interesów komunistycznej dyktatury sprawującej władzę w Polsce. Przebieg jego kariery zawodowej obrazuje, a także jest przykładem dużego zaangażowania funkcjonariuszy w pracę dla aparatu bezpieczeństwa, a także lojalność wobec polityki partyjnej podczas wykonywania obowiązków służbowych.

12

Le relazioni italo-francesi dal 1870 fino alla Triplice Alleanza

41%

Żywczak J.

Acta Politica Polonica

|

2016

|

vol. 35

|

issue 1

5-20

EN

Until 1870 the French-Italian relations were not free from severe strains. It is acknowledged that both French and Italian diplomacies were steered by Berlin, however, this seems to be a simplification. The point of this article is to present a certain autonomy of French-Italian diplomacy even before the fall of Bismarck in 1890 and to draw attention to the stereotypes of these two Latin countries which were present in the press of those times. Translated by Julitta Rydlewska

PL

Stosunki francusko-włoskie do 1870 nie były wolne od poważnych napięć. Przyjęła się opinia, że dyplomacja francuska i włoska były kierowane przez Berlin, co wydaje sie jednak pewnym uproszczeniem. Celem artykułu jest przedstawienie pewnej autonomii dyplomacji francusko-włoskiej nawet przed upadkiem Bismarcka w 1890 r. oraz zwrócenie uwagi na funkcjonujące w prasie tego okresu stereotypy dotyczące obydwu romańskich krajów.

IT

Le relazioni italo-francesi dal 1870 fino alla Triplice Alleanza non furono prive delle tensioni quasi permanenti.È ancora oggi ammesso che le diplomazie dei due paesi latini furono dirette da Berlino il ciò sembra una certa semplificazione .Lo scopo di questo articolo sarebbe sottolineare una certa autonomia della diplomazia franco-italiana ancora prima la caduta politica di Bismarck nel 1890.

13

Siły zbrojne Algierii, Mauretanii, Maroka i Tunezji. Stan obecny i perspektywy

41%

Królikowski H.

Krakowskie Studia Międzynarodowe

|

2018

|

issue 3

275-301

EN

The armed forces of Algeria, Morocco, Mauritania and Tunisia are relatively poorly described in Polish scientific literature. In each of these four countries, the state and capabilities of military potential development are different, all of them finally experienced the Arab Spring in various ways. In addition, these countries have been a growing arms market in the last few years and have made significant quality changes in their armed forces. In particular, Algeria and Morocco care for the development of their own defense industry. The description of the state of the armed forces of these countries and international military cooperation is interesting because it shows the differences in the approach to the development of military potential by states from the same region facing similar threats.

PL

Sił zbrojne Algierii, Maroka, Mauretanii i Tunezji są stosunkowo słabo opisane w polskiej literaturze naukowej. W każdym z tych czterech państw stan i możliwości rozwoju potencjału militarnego są inne, każde z nich w inny sposób doświadczyło Arabskiej Wiosny. Ponadto państwa te były w ciągu ostatnich kilku lat rosnącym rynkiem uzbrojenia i dokonywały istotnych zmian jakościowych w swoich siłach zbrojnych. Szczególnie Algieria i Maroko dbają o rozwój własnego przemysłu obronnego. Sam opis stanu sił zbrojnych wymienionych państw oraz międzynarodowej współpracy wojskowej jest interesujący z powodu ukazania różnic w podejściu do rozwoju potencjału militarnego przez państwa z tego samego regionu, stojące przed podobnymi zagrożeniami.

Refine search results

Obiad u księżniczki

Ocena jakości pakietu turystycznego Tunezji przez polskich turystów metodą SERVPERF – studium przypadku

Trwanie i przemiany systemów kulturowych w Tunezji

Proces demokratyzacji Tunezji w świetle teorii transformacji systemowej

TRANSLATOR TRAINING IN TUNISIA TODAY: MARKET CHALLENGES AND AVAILABLE OPPORTUNITIES.

Skrawek Polski poza krajem. Rzecz o „Domu Polskim” w Tunezji

The Role of Economic Factors in the Processes of Democratic Consolidation – the Case of Post-Revolutionary Tunisia

System rządów w konstytucji Tunezji z 25 lipca 2022 r. na tle procesu autokratyzacji państwa w okresie prezydentury Kaïsa Saïeda

Kultura i sztuka ulicy w Maghrebie na przykładzie Algierii i Tunezji. Zarys problemu

Konrad Pędziwiatr, Przemiany islamizmów w Egipcie i Tunezji w cieniu Arabskiej Wiosny, Zakład Wydawniczy Nomos, Kraków 2019, ss. 298.

Marian Janicki (1927–2020) – funkcjonariusz MO i dyplomata

Le relazioni italo-francesi dal 1870 fino alla Triplice Alleanza

Siły zbrojne Algierii, Mauretanii, Maroka i Tunezji. Stan obecny i perspektywy