Search results

1

Recenzja książki Joanny Michalczuk "Dramaturgia Tymoteusza Karpowicza", wyd. KUL, Lublin 2015, 318 s.

100%

Łukaszuk M.

Colloquia Litteraria

|

2016

|

vol. 21

|

issue 2

196-203

PL

The review shows the real importance of not only the book by Joanna Michalczuk entitled Dramaturgia Tymoteusza Karpowicza [Playwriting of Tymoteusz Karpowicz], but also of the plays by Tymoteusz Kapowicz. Joanna Michalczuk displays an unusual mastery in her skills as a scholar of Polish literature. The importance of the plays by Karpowicz is based on the wise originality of them and the determination in an attempt to construct “a map of meanings”.

2

„Amerykańskie Wilno” O przyrodniczych zamiłowaniach Tymoteusza Karpowicza

89%

Kokoszka M.

Śląskie Studia Polonistyczne

|

2017

|

vol. 10

|

issue 2

141-153

EN

The author of the article compares the writer‘s poetic and horticultural activity. She is interested in Vilnius heritage (especially that connected with Stanisław Bonifacy Jundziłł), which shaped the natural sensitivity of the poet, and the famed home garden at Oak Park (the suburbs of Chicago), or, as Ryszard Sawicki suggested, Karpowicz’s “American Wilno”. The author of the text asks about the discord between the consciously worked-out lack of sensuality of the poet‘s poems and the sensual richness of the gardener who describes his attitude to nature in interviews and letters. She also propounds the thesis that Karpowicz’s poetry can be interpreted as a conceptual escape from the garden and sensuality, from the imposing and never overstretched nature of nature, and from this perspective it may be viewed also as yet another form of Karpowicz’s “creative negation”. Karpowicz-creator breaks with referentiality embedded in a concrete, sensual experience; he shifts attention from what is found to what is potential. He does not seem to think back to the “place on Earth”; he rather actively creates its own “place in existence”. He creates it − like his “American Vilnius” – from scratch.

3

Varia (jubileuszowe)

89%

Madejski J.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2015

|

issue 2(5)

7–12

PL

Autor wprowadza w problematykę piątego numeru „Autobiografii”, który ukazuje się w roku jubileuszu siedemdziesięciolecia obecności literatury polskiej w Szczecinie. W tym kontekście zwraca szczególną uwagę na rolę poezji Tymoteusza Karpowicza w opisywaniu powojennego Pomorza Zachodniego. Karpowicz nie tylko pozostawił wiersze opisujące Szczecin, ale zapoczątkował nurt awangardowego przedstawiania naszego miasta.

EN

The author introduces the fifth issue of “Autobiography” in the context of the seventieth anniversary of the presence of Polish literature in Szczecin. In this framework, he pays a particular attention to the role of poetry of Tymoteusz Karpowicz in describing the post-war Western Pomerania. Karpowicz not only left us his own poems describing Szczecin, but initiated the course of avantgarde presentation of our city.

4

Chicagowska wiosna Przybosia. O Tymoteuszu Karpowiczu promującym polską awangardę

87%

Kokoszka M.

Tematy i Konteksty

|

2020

|

vol. 15

|

issue 10

282-297

EN

The text refers to the International Conference on Przyboś organised on April 8–9, 1992, at University of Illinois at Chicago, but the main character of the article is Tymoteusz Karpowicz, spiritus movens of that undertaking, the poet, dramatist and professor at UIC. The authoress of the text describes his attempts to popularise the Polish avant-garde tradition among American Polonia. She also tries to investigate the relationship between Karpowicz’s scientific and popular science activity and his aesthetic preferences, proposed poetry model or attitude to other poets (such as Cyprian Kamil Norwid, Bolesław Leśmian, Julian Przyboś or Czesław Miłosz). The article is a reflection on Karpowicz’s aesthetic and ethical requirements to art: his passion for unimitative literature models and the conviction that poetry is broader than words, that creativity and life are inseparable.

PL

Tekst nawiązuje do Międzynarodowej Konferencji Przybosia zorganizowanej w dniach 8–9 kwietnia 1992 r. na University of Illinois w Chicago, ale głównym bohaterem artykułu jest Tymoteusz Karpowicz, spiritus movens tego przedsięwzięcia, poeta, dramaturg i profesor UIC . Autorka tekstu opisuje próby popularyzacji polskiej tradycji awangardowej wśród amerykańskiej Polonii. Próbuje także zbadać związek między działalnością naukową i popularno-naukową Karpowicza a jego preferencjami estetycznymi, proponowanym modelem poezji czy stosunkiem do innych poetów (m.in. Cypriana Kamila Norwida, Bolesława Leśmiana, Juliana Przybosia czy Czesława Miłosza). Artykuł jest refleksją na temat estetycznych i etycznych wymagań Karpowicza wobec sztuki: jego zamiłowania do jednorodnych wzorców literackich oraz przekonania, że poezja jest szersza niż słowa, że twórczość i życie są nierozłączne.

5

W stronę modernistycznego opus vitae. Drogi twórcze Tymoteusza Karpowicza i Ezry Pounda

71%

Górniak K.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2015

|

issue 2(5)

13–32

PL

Artykuł ma na celu przedstawienie biografii artystycznych dwóch przedstawicieli modernizmu w poezji polskiej i anglo-amerykańskiej – Tymoteusza Karpowicza i Ezry Pounda. Nakreślenie okoliczności, w jakich powstawały ich „dzieła życia” (odpowiednio: Słoje zadrzewne i The Pisan Cantos), rzuca nowe światło na zależności między polską powojenną poezją awangardową i anglo-amerykańskim nurtem zwanym high modernism. Porównując autobiograficzne wymiary obu dzieł, możemy dostrzec kilka ważnych punktów wspólnych. Słoje zadrzewne i The Pisan Cantos to dzieła rozliczeniowe, podsumowujące dotychczasową twórczość. Są przykładem niezrealizowanego marzenia autorów o stworzeniu modernistycznej Księgi.

EN

The article aims to present the biographies of two representatives of literary modernism in Polishand Anglo-American poetry: Tymoteusz Karpowicz and Ezra Pound. Drafting the circumstances in which their lifeworks rose (ie. Słoje zadrzewne and The Pisan Cantos) the author points out the possible concurrences of Polish postwar avant-guarde poetry and high modernism in Anglo-American poetry. Looking at the autobiographical aspect in the chosen fragments of these two works we can notice few important junctions. Słoje zadrzewne and The Pisan Cantos carry a stigma of the last will – they are thought to be a recapitulation of the poets’ output. These volumes of poetry are the examples of unrealized dream about the creation of a modernist “Book”. The literary evolution of two poets is sketched in this text, what inspires to continue the considerations about indirect recurrences between the poetry of Karpowicz and Pound.

6

The metaphor of ‛theatrum mundi’ in the theatre of the absurd: The dramas of Tymoteusz Karpowicz

51%

Karonta A., Karonta A.

Ruch Literacki

|

2019

|

issue 6

Refine search results

2 Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

1 Colloquia Litteraria

1 Ruch Literacki

1 Tematy i Konteksty

1 Śląskie Studia Polonistyczne

2 Kokoszka M.

1 Górniak K.

1 Karonta A.

1 Madejski J.

1 Łukaszuk M.

1 2020

1 2019

1 2017