Search results

1

Memory of the World. The Treasures that Record Our History from 1700 BC to the Present Day, UNESCO Publishing, Collins 2012

100%

Morawska M.

Miscellanea Historico-Archivistica

|

2013

|

issue 20

265-269

2

[rec.] Memory of the World. The Treasures that Record Our History from 1700 BC to the Present Day, UNESCO Publishing, Collins 2012

100%

Morawska M.

Miscellanea Historico-Archivistica

|

2013

|

issue 20

265-269

PL

recenzja

EN

Review

3

"The Conservation of Cultural Property with Special Reference to Tropical Conditions", Lausanne 1968 : [recenzja]

89%

Szyszko W.

Ochrona Zabytków

|

1971

|

issue 1

85-86

4

Ograniczenie wywozu dzieł sztuki w Polsce w świetle zalecenia UNESCO

71%

Nieciówna H.

Ochrona Zabytków

|

1968

|

issue 2

35-44

FR

L ’article présente une confrontation des procédés et des méthodes juridiques employées en Pologne en vue d’éliminer le trafic illicite des biens culturels avec ceux qui ont été instituées p a r la Conférence Générale de l’UNESCO en date de 19.XI.1964. La résolution de l’UNESCO est présentée sous forme judiciaire de recommandation appelée: „Recommandation concern an t les mesures à prendre pour interdire et empêcher l’exportation, l’importation et le tran sfe rt de propriété illicites des biens culturels”. En examinant chaque ^problème en particulier l’au teu r soumet à l’analyse critique les opinions et les remarques d’autres pays présentées dans les commentaires au p ro je t de la recommandation. L ’article porte aussi su r des dissertations d’ordre général concernant le caractère juridique des recommandations de la Conférence Générale adressées aux pays membres de l’UNESCO. En tenant compte des prescriptions du s ta tu t de l’UNESCO, du règlement de la Conférence Générale et de la doctrine l’auteur arrive à la conclusion que ces recommandations ne sont que des directives destinées à oriente r la législation et la pratique des pays respectifs. Néanmoins, le fait d’avoir adopté la recommandation de l’UNESCO engendre dans les pays en question toute une série d’obligations strictement juridiques (comme p a r ex. la nécessité d’en faire éta t devant les organes compétents de leur pays ainsi que l’obligation de présenter à l’Organisation des rapports détaillés) qui p a r là-même constituent déjà l’in strumen t d’une „certaine pression morale exercée sur les états membres”, mis à la disposition de cette organisation. Les objectifs de la protection et sa portée sont in d iqués dans la recommandation de PUNESCO selon le modèle de la définition de la notion des biens culturels déterminés dans la Convention pour la Prote ction des Biens Culturels en cas de Conflit Armé de 1954. Les différences n ’ont qu’un caractère secondaire et elles résultent du fait que d ’autres motifs décident de la protection en temps de paix et d’autres — en temps de guerre. Toutefois il y a deux points essentiels qui sont identiques dans les deux définitions et ils spécifient que: 1. la 'liste des objectifs visés par la définition ne constitue qu’un relevé sommaire indiquant les catégories principales de ces objets, 2. l’obligation d e déterminer les critères selon lesquels l’objet donné sera ou ne sera pas soumis à la p ro tection, incombe à l’Etat auquel l ’objet donné appartient. La définition des biens culturels telle qu’elle fu t adoptée par la résolution éveilla des réserves surtout de la part des Etats-Unis, du Japon, de la Grande Bretagne et de la iSuisse. L’on a soulevé que la libe rté laissée aux Etats de remplir chacun pour sa p a rt cette définition d’un sens concret annulerait effectivement la possibilité d ’un contrôle de l’importation qui ne pourrait alors être exercé puisqu’il se ra it impossible d’exiger du service douanier la connaissance d’au tan t de variantes de la définition q u ’il y aura it de pays intéressés. Il est chose certaine q u ’en pratique ces conséquences ne se manifeste raient point vu que les documents annexés aux objets exportés constitueront la preuve matérielle de la vérification à laquelle ils ont é té soumis. Dans la loi polonaise du 15 février 1962 ,;Sur la protection des biens culturels et sur les musées” le législateur introduit, en plus de la notion du monument histo rique, celle du bien culturel, dont la définition comporte les éléments essentiels de la formule adoptée par la recommandation de PUNEiSOO. Toutefois si l’on considère l’ensemble des prescriptions de la dite loi la conclusion s’impose à savoir que ce qui répond à la notion du bien culturel défini par la recommandation de l’UNESCO c’est, dans notre loi, la notion du monument historique étan t donné que seuls les monuments historiques jouissent en Pologne de la protection judiciaire. P armi les sept règles indiquées par la recommandation, deux sont d ’une valeur toute particulière. L’essentiel de l’une d’elles repose su r la reconnaissance des restrictions faites aux principes par les législations des autres pays intéressés. L ’autre relève de la reconnaissance du droit de la revendication dans chaque cas d’exportation illicite des biens culturels. Une base judiciaire suffisamment solide garantit en Pologne le contrôle de l’exportation, mais il y manque, comme dans d’autres pays d ’ailleurs, de p re scriptions portant su r le contrôle de l’importation vue sous le même aspect et visée par la recommandation de l’UÎNESOO. Le fait d’avoir adopté par la Conférence Générale la recommandation témoigne d’unie bienveillance d’a ttitu d e générale des Etats envers l’initiative prise par l’UNEISCO, l’on a donc droit d’espérer que les législations des divers pays, parmi eux celle de la Pologne, seront complétés par des prescriptions réglant les questions de l’importation des biens culturels. Vu la complexité des problèmes concernant l’échange international des biens culturels, les accords in te rn a tionaux peuvent constituer l’instrument le plus efficace de coopération entre les pays déterminant les obligations et îles droits réciproques des parties contractantes. La Pologne se prononce pour cette forme de coopération.

5

Międzynarodowa konwencja o ochronie dóbr kulturalnych weszła w życie

71%

Nahlik S.

Ochrona Zabytków

|

1956

|

issue 4

261-263

6

О генезисе взаимодействия Беларуси и Польши в ЮНЕСКО (1954-1964 гг.)

71%

Свилас С.

Wschodnioznawstwo

|

2016

|

issue 10

301-314

EN

Based on the declassified archive materials of the Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Belarus and the modern historiography of the problem the entry of the Belarusian SSR and the Polish People’s Republic into UNESCO, their participation in the division of labor between the socialist countries delegations (through the example of coordination meetings of representatives of national commissions and other forums), as well as the results and the general problems of membership in the Organization during the Khrushchev’s „thaw” period have been considered in the article. The publication complements the history of UNESCO on the eve of its 70th anniversary.

7

DOHOVOR O OCHRANE NEHMOTNÉHO KULTÚRNEHO DEDIČSTVA (2003) A VIDEO-DOKUMENTÁCIA AKO SPRIEVODNÝ MATERIÁL K ZOZNAMOM NEHMOTNÉHO KULTÚRNEHO DEDIČSTVA

71%

Hamar J., Voľanská Ľ.

Etnologické rozpravy (Ethnological Disputes)

|

2015

|

vol. 22

|

issue 2

44 – 56

EN

The article concentrates on the Convention for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage (2003) instruments and deals with short videos as parts of the nomination files of particular ICH elements. In difference to the fairly precise instructions regarding the content and specific formulations related to the text of the written parts of the nominations, for the creation of video-documents of each element of the ICH the recommendations do not exist. Just thanks to the diverse nature of intangible cultural heritage throughout the world (whereas the Convention so far has been ratified by 161 Member States of 195 UNESCO member states) and due to the diverse respect of the state parties aimed at it, making the video-documents (as the mandatory part of the nomination dossier of the nominated) raises a number of questions. The result of above mentioned ideas is a diversity of styles, some of which become predominant, and therefore affect future visualization of intangible cultural heritage on a broader scale. At the same time the contribution presents concrete examples of making the films (in the style “learning by doing”), which were part of the nominated elements from the Slovak Republic: The Music of Terchová, Bagpipes and Bagpipe Culture in Slovakia and Slovak and Czech Puppetry.

8

Rola UNESCO w ochronie dziedzictwa kulturowego w konfliktach zbrojnych

71%

Wiktor-Mach D.

Horyzonty Polityki

|

2017

|

vol. 8

|

issue 24

29-51

PL

CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jaką rolę odgrywa Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) w ochronie dobra globalnego, jakim jest dziedzictwo światowe, w sytuacjach konfliktów zbrojnych. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem dotyczy możliwości i zakresu współpracy międzynarodowej w ochronie dziedzictwa kulturowego. Przeanalizowano ewolucję podejścia i działalności UNESCO w zakresie ochrony kultury w kontekście wojen i konfliktów od czasu powstania organizacji do 2015 r. oraz uwarunkowania tej zmiany. W odpowiedzi na pytania badawcze przeprowadzona została krytyczna analiza treści dokumentów UNESCO oraz literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Artykuł złożony jest z czterech części. Na początku dokonano analizy dziedzictwa kulturowego z perspektywy koncepcji globalnych dóbr publicznych. Następnie opisana jest historia działań UNESCO i ewolucja podejścia do ochrony kultury w razie konfliktów. Trzecia część przedstawia wyzwania dla ochrony dziedzictwa w XXI w. W części czwartej omówiona jest strategia UNESCO z 2015 r. będąca próbą wzmocnienia działań w zakresie ochrony kultury. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: W obliczu nowych wyzwań dla ochrony dziedzictwa jako dobra globalnego, takich jak rosnąca liczba zagrożonych obiektów światowego dziedzictwa, udział aktorów niepaństwowych w konfliktach zbrojnych czy specyfika współczesnych konfliktów, system stworzony przez UNESCO wymaga reform. Chociaż UNESCO nie ma możliwości zapewnienia pełnej ochrony dziedzictwu kulturowemu, jednak na różne sposoby dąży do wzmocnienia współpracy międzynarodowej i włączenia do swoich działań odpowiednich interesariuszy. Dziedzictwo jest coraz częściej przedstawiane jako narzędzie budowy pokoju, wzmacniania rozwoju zrównoważonego czy zwalczania propagandy grup terrorystycznych. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Skuteczność działań UNESCO w sytuacji konfliktów zbrojnych jest ograniczona. Nie może zapobiec grabieży dóbr kultury ani uchronić różnorodność kulturową na terenach objętych walkami. Jednocześnie obecne konflikty uświadamiają państwom konieczność współpracy międzynarodowej w tym zakresie, co wzmacnia mandat UNESCO jako lidera w ochronie dziedzictwa światowego.

9

Patrymonializacja, „UNESCOizacja” i polityka. Trajektorie tańca tradycyjnego w systemie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego

63%

Dziubata K.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2020

|

vol. 111

|

issue 4

174-192

EN

This article describes the relationship between the global protection system of intangible cultural heritage and practising dance at the regional and local levels. It is analysed on the example of traditional wedding dances from the region of Wielkopolska (Greater Poland), i.e. wiwat, przodek, and chodzony (równy). The aim of this analysis is to study UNESCO’s policy and the consequences of applying the protection system of intangible cultural heritage to traditional dance. The author points out that once the traditional dance is recognised as an element of cultural heritage the process of patrimonialisation starts. Consequently, the dance is incorporated in various socio-cultural processes that affect its meaning, form, and how it is practised. By referring to the concepts of patrimonialisation, intangible cultural heritage, and ‘UNESCOisation’, the text discusses the multi-context functioning and the diversified use of the traditional dances from Wielkopolska from three ethnographic regions: Biskupizna, Szamotuły, and Region Kozła (the Goat Region). The author argues that the varied trajectories in the patrimonialisation of the traditional dance can bring both positive effects (strengthening the local identity, raising the awareness of one’s own cultural heritage and its value) and possible risks (interference of external agencies, internal conflicts, symbolic and practical changes).

10

Gastronomiczne unikaty na Liście reprezentatywnej niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości – inspiracją dla turystyki kulinarnej

63%

Orłowski D., Woźniczko M.

Studia Etnologiczne i Antropologiczne

|

2018

|

vol. 18

98-124

PL

This article aims at browsing through items of gastronomic rarities in UNESCO World List of Intangible Cultural Heritage, which might be the reason and the motif to visit particular places in the world. At the same time, it reflects a new trend in topic-related trips, which is obviously culinary tourism. Gastronomic rarities items placed in UNESCO World List of Intangible Cultural Heritage are the examples of world’s culinary cultural heritage. According to the international community, food regarded as gastronomic rarities in UNESCO World List of Intangible Cultural Heritage has a historical value nowadays. It is due to preserving customs and ceremonies which coincide with national culture of nutrition and food consumption.

11

Sprawa Al Mahdiego przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym: przełomowy wyrok czy stracona szansa?

63%

Prażmowska K.

Studia Prawnicze KUL

|

2019

|

issue 2

299-326

EN

The case of Al Mahdi in the International Criminal Court is a landmark case, though being a controversial one. On 27th of September 2016 the ICC for the first time issued a judgement concerning the war crime of intentionally directing attacks against buildings dedicated to religion, education, art, science or historic monuments, provided they are not military objectives. The case of Al Mahdi is a starting point for the historical analysis of the notion of culture in the international law – from the cultural property, protected in the times of armed conflicts, through cultural heritage in its tangible form, to intangible heritage. By understanding culture as dynamic and pivotal for local societies, as well as for international community, cultural heritage is now being perceived as an important part of human dignity and thus human rights.

PL

Sprawa Al Mahdiego przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym jest sprawą przełomową, niepozbawioną kontrowersji. 27 września 2016 roku Międzynarodowy Trybunał Karny po raz pierwszy w historii wydał wyrok dotyczący zbrodni wojennej polegającej na zamierzonym kierowaniu ataków na budynki przeznaczone na cele religijne, edukacyjne, artystyczne, naukowe lub pomniki historyczne, pod warunkiem że nie są one celami wojskowymi, powołując się tym samym na art. 8 ust. 2 lit (e) (iv) Statutu Rzymskiego. Sprawa Al Mahdiego stanowi punkt wyjścia dla historycznej analizy znaczenia kultury oraz jej ochrony w prawie międzynarodowym – od wąsko postrzeganego przedmiotu ochrony w postaci dóbr kulturalnych, w czasach konfliktu zbrojnego, poprzez ochronę dziedzictwa kulturalnego w jego materialnym wyrazie, do ochrony dziedzictwa niematerialnego. Obecne rozumienie kultury jako tworu żywego oraz dostrzeżenie znaczenia, jakie kultura oraz dziedzictwo odgrywają zarówno dla lokalnych wspólnot, jak i społeczności międzynarodowej, czyni dziedzictwo istotnym elementem ludzkiej godności i tym samym praw człowieka.

12

Współpraca gminy Uniejów i parafialnego stowarzyszenia „Spycimierskie Boże Ciało” z włoskim stowarzyszeniem „InfiorItalia” i jej znaczenie w kontekście spycimierskiej drogi do UNESCO

63%

Owczarek A.

Biuletyn Uniejowski

|

2022

|

vol. 11

141-166

EN

The end of the year 2021 has a special place in the history of Spycimierz – on 16th December in Paris the Spycimierz and Opole flower carpets prepared for the Corpus Christi procession were officially entered on the UNESCO representative list of intangible cultural heritage of humanity. The Italian “InfiorItalia” Association, with which Spycimierz has been cooperating for nearly a decade, has had a major role in this achievement. As in 2022 InforItalia celebrates the 20th anniversary of its existence, it is a good occasion to describe the cooperation between the Italian and Spycimierz associations and to highlight the field of “InforItalia’s” activity as well as its role in the efforts to have the Spycimierz tradition entered on the UNESCO list.

PL

Koniec roku 2021 zapisał się w sposób szczególny w historii Spycimierza – 16 grudnia w Paryżu spycimierskie i opolskie kwietne dywany, układane na procesję Bożego Ciała, zostały oficjalnie wpisane na Listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO. Istotną rolę na drodze tych starań odegrało włoskie Stowarzyszenie „InfiorItalia”, z którym Spycimierz współpracuje od blisko dekady. Okoliczność wpisu na światową listę oraz jubileusz 20-lecia „InfiorItalii” przypadający na rok 2022 skłaniają do opisania współpracy między gminą Uniejów, stowarzyszeniem spycimierskim i „IniorItalią”, którą dziś można nazwać przyjaźnią, a także do scharakteryzowania po krótce obszaru działalności włoskiego stowarzyszenia oraz roli, jaką ono odegrało w kontekście spycimierskiej drogi do wpisu na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.

13

Protection of historical greenery in Wrocław. Investment and renovation works in Szczytnicki Park in the years 2000–2018

63%

Rozalski S.

Architectus

|

2022

|

issue 1 (69)

PL

Park Szczytnicki jest najstarszym i największym parkiem publicznym we Wrocławiu. Założenie o powierzchni ponad 100 ha charakteryzuje się wieloczęściową, zróżnicowaną kompozycją wynikającą z wielofazowego, trwającego ponad 200 lat procesu przemian. Tematem artykułu jest ochrona zabytkowych założeń zieleni na przykładzie prac inwestycyjno-remontowych zrealizowanych w parku Szczytnickim w latach 2000–2018. Autor przyjął hipotezę, że działania z tego okresu miały charakter głównie konserwatorsko-interwencyjny. W celu jej weryfikacji przeprowadził inwentaryzację 45 reprezentatywnych prac, bazując w swoich studiach na analizach terenowych, bibliograficznych, ikonograficznych, przede wszystkim jednak sięgając do materiałów źródłowych zgromadzonych w Zarządzie Zieleni Miejskiej we Wrocławiu. Prace te zostały opisane z perspektywy badacza-praktyka, który od wielu lat jest kierownikiem projektu w Zarządzie Zieleni Miejskiej. Artykuł z jednej strony syntezuje dane przedstawione w opracowaniach na temat parku, z drugiej poszerza wiedzę na temat najnowszych realizacji dotychczas nieprzedstawianych w literaturze przedmiotu.

EN

Szczytnicki Park is the oldest and the largest public park in Wrocław. The assumption with an area of over 100 ha is characterized by a multipart, diverse composition resulting from a multi-phase transformation process, which lasted over 200 years. The subject of this paper is protection of historical greenery on the example of investment and renovation works implemented in Szczytnicki Park in 2000–2018. The author assumed a hypothesis that the activities of this period were mainly of conservation and intervention nature. For its verification, the author made an inventory of 45 representative works based on field, bibliographical, and iconographic analyses, but primarily on source materials collected by the Management of the Municipal Greenspace Authority in Wrocław. These works are described from the perspective of a researcher-practitioner who has been a project manager at the Management of the Municipal Greenspace Authority for many years. On the one hand, the paper synthesizes data presented in studies regarding the park, on the other hand, it broadens the knowledge on the newest implementations that have not been presented in literature so far.

14

Wydawnictwo archiwalne UNESCO: II

63%

Wojnowski J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1964

|

vol. 8

257-268

EN

-

15

CIAŁO, JĘZYK I WSPÓŁCZUCIE DLA EDUKACJI POKOLEŃ JAKO CELE KONSTRUOWANIA TEATRALNYCH PRZESTRZENI EDUKACJI DOROSŁYCH

63%

Nieduziak E.

Edukacja Dorosłych

|

2018

|

vol. 2(79)

135-148

PL

Artykuł jest próbą analizy sześciu tekstów opublikowanych z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru w 2018 roku pod kątem wyłonienia z nich kategorii, które mogłyby posłużyć jako cele edukacji dorosłych. Autorka wyróżnia trzy takie kategorie: ciało, język, współczucie. Uzasadnia zastosowanie ich w ramach teatralnej przestrzeni edukacyjnej. Wyjaśnia, że rozumie pod tym pojęciem miejsce edukacji nieformalnej dorosłych, bardziej jednak w sensie mentalnym niż̇ fizycznym.

EN

The article is an attempt to analyse six texts published on the occasion of the International Theatre Day in 2018, in terms of identifying categories that could serve as targets for adult education. The author distinguished three such categories: body, language, compassion. She justified their application within the theatrical educational space. She explains that under this concept she understands – the place of informal education of adults, but more in the mental sense than the physical one.

16

Wydawnictwo archiwalne UNESCO

63%

Wojnowski J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1963

|

vol. 7

279-305

17

„Przegląd” archiwalny UNESCO

63%

Lenort F.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1968

|

vol. 17

231-240

EN

-

18

Stari (Old) Ras and Sopoćani: Challenges and Opportunities in Managing UNESCO Cultural Heritage

62%

Špehar P., Debljović Ristić N., Špehar O.

Analecta Archaeologica Ressoviensia

|

2018

|

vol. 13

135–154

EN

For its numerous medieval monuments, the Raška region in and around modern Novi Pazar in southwestern Serbia was put on UNESCO ’s list of World Cultural and Natural Heritage sites in 1979 under the name of Stari Ras and Sopoćani. It consists of several components: the Medieval Town of Ras, St. Peter’s church in Novi Pazar, the Monastery of Đurđevi Stupovi and the Monastery of Sopoćani. As a living organism, situated in an intensely multi-ethnic area that was and still is on the crossroads of diverse peoples and influences, the Stari Ras and Sopoćani area is very challenging to manage, because the needs of cultural heritage workers and the needs of functioning monastic communities and the expanding city of Novi Pazar have to be reconciled. This paper aims at presenting the monuments that are incorporated into the Stari Ras and Sopoćani heritage site, as well as showing the character of the region and the challenges and opportunities of managing a cultural heritage site in regard to the diverse actual conditions

19

Na uboczu? Zarządzanie ruchem turystycznym w Radrużu - planowanie działań rozwojowych przez właściciela zabytku i gospodarzy gminy

62%

Chabiera A.

Turystyka Kulturowa

|

2017

|

issue 1

171-183

PL

Wpisanie cerkwi św. Paraskewy na listę światowego dziedzictwa UNESCO spowodowało zwiększenie ruchu turystycznego w Radrużu, małej roztoczańskiej wsi. Właściciel obiektu, lubaczowskie Muzeum Kresów, wraz z gminą Horyniec – Zdrój (gospodarzem terenu) prowadzą działania związane z przystosowaniem obiektu do wymogów nowej sytuacji. Jednocześnie Muzeum realizuje w okolicach inne działania, związane z zachowaniem lokalnego dziedzictwa i jego promocją. Oznacza to nie tylko działalność na rzecz rozwoju turystyki kulturowej, ale także edukację lokalnej społeczności. Muzeum współpracuje z miejscowym samorządem, ale działania prowadzi na poziomie powiatu i regionu. Dlatego cerkiew i wieś zostają wpisane w sieć produktów turystycznych dostępnych na Roztoczu, związanych z turystyką kulturową opartą o zabytki drewnianej architektury, zwłaszcza sakralnej, oraz o dziedzictwo niematerialne i przyrodnicze. Ani wieś, ani gmina nie są w stanie samodzielnie przeprowadzić odpowiednich działań. Zintegrowanie działań różnych instytucji pozwala na aktywne planowanie rozwoju i reagowanie na zmieniającą się rzeczywistość.

20

STUDY OF THE PRINCIPLES AND METHODS OF ARCHITECTURAL DESIGN IN THE PROTECTED CONTEXT OF MEYMAND HISTORIC VILLAGE

62%

Okhovat H., Nejati Dolagh M., Reza Nasrolahi M.

Muzeológia a kultúrne dedičstvo

|

2019

|

vol. 7

|

issue 1

123 – 142

EN

In the present study, we have tried to introduce and study the architecture of Meymand historic rocky village in Iran, its relationship with the surrounding nature, and its design constraints. The research is fundamental, descriptive, and analytical. Data collection methods include the use of books and published articles, field visits to Meymand village, and interviews with the villagers. Since Meymand village has been registered on the UNESCO World Heritage Sites list, this paper seeks to study the rules and regulations set for this cultural heritage, the methods and constraints of construction in the region, as well as its core zone and triple zones, and the three different lifestyles of the dwellers. According to the previous studies, the application of the regulations prescribed by the Cultural Heritage Organization in Meymand has led to the creation of a preservative precinct in the village so that anything that would cause destruction or damage to the core zone (including damages to the visual features) is prohibited. The construction of new buildings and pathways in the core zone is prohibited, and permissible interventions are limited to restoration, revitalization, repair, change of use, change of interior spaces, and the removal of newly-established and non-native buildings (to maintain the native look of the village). Everything must be done in such a way that it does not undermine the natural environment of the zone. It is imperative to preserve the historic monuments and cultural landscape within the core zone. The construction of new buildings is forbidden in zones 1 and 2, but infrastructure, welfare, and tourism services can be established, aiming to preserve the cultural, historical, and natural values of the region. Saraghol area in zone 3 is the only area where the construction of new buildings is allowed. In any case, any new construction should be in harmony with the surrounding environment. Therefore, the design should be indigenous and limited to the surface of the earth, and the height must not disturb the skyline of the area. Besides, to preserve the cultural landscape, the indigenous construction methods have priority over the modern ones.

Refine search results

Memory of the World. The Treasures that Record Our History from 1700 BC to the Present Day, UNESCO Publishing, Collins 2012

[rec.] Memory of the World. The Treasures that Record Our History from 1700 BC to the Present Day, UNESCO Publishing, Collins 2012

"The Conservation of Cultural Property with Special Reference to Tropical Conditions", Lausanne 1968 : [recenzja]

Ograniczenie wywozu dzieł sztuki w Polsce w świetle zalecenia UNESCO

Międzynarodowa konwencja o ochronie dóbr kulturalnych weszła w życie

О генезисе взаимодействия Беларуси и Польши в ЮНЕСКО (1954-1964 гг.)

DOHOVOR O OCHRANE NEHMOTNÉHO KULTÚRNEHO DEDIČSTVA (2003) A VIDEO-DOKUMENTÁCIA AKO SPRIEVODNÝ MATERIÁL K ZOZNAMOM NEHMOTNÉHO KULTÚRNEHO DEDIČSTVA

Rola UNESCO w ochronie dziedzictwa kulturowego w konfliktach zbrojnych

Patrymonializacja, „UNESCOizacja” i polityka. Trajektorie tańca tradycyjnego w systemie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego

Gastronomiczne unikaty na Liście reprezentatywnej niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości – inspiracją dla turystyki kulinarnej

Sprawa Al Mahdiego przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym: przełomowy wyrok czy stracona szansa?

Współpraca gminy Uniejów i parafialnego stowarzyszenia „Spycimierskie Boże Ciało” z włoskim stowarzyszeniem „InfiorItalia” i jej znaczenie w kontekście spycimierskiej drogi do UNESCO

Protection of historical greenery in Wrocław. Investment and renovation works in Szczytnicki Park in the years 2000–2018

Wydawnictwo archiwalne UNESCO: II

CIAŁO, JĘZYK I WSPÓŁCZUCIE DLA EDUKACJI POKOLEŃ JAKO CELE KONSTRUOWANIA TEATRALNYCH PRZESTRZENI EDUKACJI DOROSŁYCH

Wydawnictwo archiwalne UNESCO

„Przegląd” archiwalny UNESCO

Stari (Old) Ras and Sopoćani: Challenges and Opportunities in Managing UNESCO Cultural Heritage

Na uboczu? Zarządzanie ruchem turystycznym w Radrużu - planowanie działań rozwojowych przez właściciela zabytku i gospodarzy gminy

STUDY OF THE PRINCIPLES AND METHODS OF ARCHITECTURAL DESIGN IN THE PROTECTED CONTEXT OF MEYMAND HISTORIC VILLAGE