Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: United Command of the Warsaw Pact Armed Forces

Sort By:

Limit search:

Działalność Sztabu Generalnego w ramach Układu Warszawskiego w świetle doktryn i praktyki operacyjnej

100%

Piotrowski P.

Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej

2023

vol. 1

issue 19

175-215

The author made the functioning of the General Staff (GS) in the post-war period the subject of his considerations – within the national command structure, but above all within the Warsaw Pact (WP). The gradual evolution of the internal organisation, competences and tasks of individual divisions, and then of the directorates of the Polish General Staff, moving away from pre-war French solutions to Soviet models (organisational, planning and doctrinal) was discussed. The influx of Soviet-way changes accelerated when the Marshal Konstanty Rokossowski took over as the Minister of National Defence in the Polish Government in November 1949. Particular attention was paid to the relations of the GS of the Polish Army with the structures of the WP, mainly within the framework of the façade organisation that was the United Command of the Armed Forces (UCAF) of the WP, and de facto the X Directoriate of the General Staff of the Red Army. An attempt by the Polish side to democratise the decision-making process in the UCAF through a memorandum drafted under the leadership of General Jan Drzewiecki proved – for the most part – unsuccessful. The concepts of the evolving WP war doctrine were also analysed, above all on the basis of the novelty of the time, i.e. atomic weapons, in addition to chemical weapons and the possibility of their delivery by missiles. Parallel to the projects of Russian planners, Polish operational plans began to be drawn up by the General Staff of the Polish Army in agreement with the Soviets, including in particular the concept of creating a Polish Front, also referred to as the Maritime Front, which underwent several modifications in subsequent mobilisation plans and was rehearsed during military manoeuvres organised every few years starting from 1950.

Autor tematem swych rozważań uczynił funkcjonowanie Sztabu Generalnego (SG) w okresie powojennym – w obrębie krajowej struktury dowodzenia, ale przede wszystkim w ramach Układu Warszawskiego (UW). Została omówiona stopniowa ewolucja organizacji wewnętrznej, kompetencji i zadań poszczególnych oddziałów, a następnie zarządów SG WP, odchodzących od przedwojennych rozwiązań francuskich na rzecz wzorców sowieckich (organizacyjnych, planistycznych, doktrynalnych), których napływ przyspieszyło objęcie przez marsz. Konstantego Rokossowskiego w listopadzie 1949 roku teki Ministra Obrony Narodowej w polskim rządzie. Szczególną uwagę poświęcono relacjom SG WP ze strukturami UW, głównie w ramach fasadowej organizacji, jaką było Zjednoczone Dowództwo Sił Zbrojnych (ZDSZ) UW, a de facto X Zarząd SG Armii Czerwonej. Próba zdemokratyzowania procesu decyzyjnego w ZDSZ podjęta przez stronę polską za sprawą memorandum opracowanego pod kierownictwem gen. Jana Drzewieckiego okazała się – w przeważającej mierze – bezskuteczna. Analizie poddane zostały też koncepcje ewoluującej doktryny wojennej UW, przede wszystkim w oparciu o ówczesne novum, czyli broń atomową, a ponadto broń chemiczną oraz możliwości ich przenoszenia za pomocą środków rakietowych. Równolegle do projektów rosyjskich planistów zaczęły powstawać polskie plany operacyjne opracowywane przez SG WP w porozumieniu ze stroną radziecką, w tym zwłaszcza koncepcja stworzenia Frontu Polskiego, określanego również Nadmorskim, która doczekała się kilku modyfikacji w kolejnych planach mobilizacyjnych i ćwiczona była w trakcie manewrów wojskowych organizowanych co kilka lat począwszy od 1950 roku.

Refine search results

1 Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej

1 Piotrowski P.

1 2023

Search results

Działalność Sztabu Generalnego w ramach Układu Warszawskiego w świetle doktryn i praktyki operacyjnej