Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 25

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Uniwersytet Warszawski
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
EN
The article deals with the connections of Marshal Joseph Piłsudski to the University of Warsaw. Piłsudski played a leading role in the regaining of Polish independence after a victory against Bolshevik Russia. Many students from the University of Warsaw fought in the Polish-Bolshevik war and formed the 36th regiment. On the 2nd of May 1921 Piłsudski re-introduced the academic insignia to the University restoring its original nineteenth-century symbols and traditions. The university did not remain in debt to Piłsudski and awarded him, for the first time in the institution’s history, the title of doctor honoris causa. In the subsequent years Marshal Piłsudski’s connections to the university weakened, because of political divisions within Warsaw academic community and unfavorable Polish government policies towards the university’s autonomy. However, immediately after the Marshal’s death in 1935, the institution gained a new name – the University of Joseph Piłsudski in Warsaw. Achievements of this famous Polish hero were also commemorated at the University by many busts created by acknowledged Polish artists: Edward Wittig and Zofia Trzcińska-Kamińska. In the late thirties of the 20th century several university buildings and ventures were named after him and the cult of the Marshal at the University (propagated by the authorities) was highly noticeable. The present year marks the 80th anniversary of the death of Marshal Joseph Piłsudski and at the same time, eight decades have passed since the University of Warsaw received its patron in the person of Piłsudski. It is worth therefore to remember this extraordinary figure of Warsaw’s higher education.
3
100%
PL
Początki współczesnej orientalistyki warszawskiej sięgają roku 1932, gdy na Uniwersytecie Warszawskim powołany został Instytut Orientalistyczny, którego pierwszym dyrektorem został prof. Stanisław Schayer, indolog. Był to trzeci, po Krakowie i Lwowie, ośrodek studiów nad językami i kulturami Wschodu w Polsce.
PL
Artykuł poświęcony jest analizie mowy „O powołaniu i obowiązkach młodzieży akademickiej”, wygłoszonej w 1826 roku przez Kazimierza Brodzińskiego (1791–1835), profesora literatury polskiej na Uniwersytecie Królewsko-Warszawskim. Mowa wyjaśniała młodzieży system studiów na uniwersytecie oraz zawierała rady dotyczące indywidualnej pracy studenta i podporządkowania się przepisom uniwersyteckim. Miała jednak drugą warstwę, nie zauważoną dotychczas przez badaczy – była głosem w sporach o przyszłość uniwersytetu. Wobec planów resortu oświaty związanych z rozbiciem uczelni na specjalistyczne szkoły, z których część miała być ulokowana poza Warszawą, Brodziński kładł nacisk na jedność nauczania na uniwersytecie i znaczenie takich przedmiotów ogólnych jak filozofia czy historia literatury. Wyraźnie też dystansował się od funkcjonującego wówczas systemu nadzorowania młodzieży akademickiej. Poglądy Brodzińskiego na dydaktykę uniwersytecką skonfrontowane zostały z koncepcjami radcy stanu Józefa Kalasantego Szaniawskiego (1764–1843), konserwatywnego polityka, kierującego edukacją w Królestwie Polskim.
EN
The paper is devoted to an analysis of a 1826 speech “O powołaniu i obowiązkach młodzieży akademickiej” (“On Vocation and Duties of University Students”) delivered by Kazimierz Brodziński (1791–1835), Polish literature professor at the Royal University of Warsaw. The speech intended to explain the students the system of studies and contained pieces of advice about the student’s individual work and conformation to the University’s rules and regulations. The paper additionally had another layer, unnoticed by scholars to this date, namely a voice in the dispute about the future of university. Facing the plans of the Department of Education that aimed to split the University into specialist schools, a part of which was to be located outside Warsaw, Brodziński stresses the unity of university teaching and the importance of general subjects as, for example, philosophy or literary history. Brodziński also kept clear distance from the then system of supervising university students. His views on university didactics are confronted with the conceptions of Józef Kasalanty Szaniawski (1764–1843), the State’s Councillor and a conservative politician, who was in charge of education of the Kingdom of Poland.
EN
Veterum Patrum et scriptorum ecclesiasticorum doctrina in Instituto Philologiae Classicae Universitatis Studiorum Varsaviensis tum demum reapse tractari est coepta, cum mutato rei publicae statu et ipsis viris doctis et iuvenibus studiosis nova educandi via aperiebatur dabaturąue facultas. Itaque iam nunc duo seminaria legendis istorum auctorum operibus instituta sunt et scholae habentur, quibus de eorum textu, lingua et stilo disseritur quibusque praecipuae illorum auctorum doctrinae theses disputantur. Hoc etiam tempore nonnulla meletemata, articuli et libri divulgati sunt, quae ad varias quaestiones solvendas aspectabant. Plures sunt quoque auditores, qui ad haec studia fovenda vel proprio ingenio vel curiositate incitantur.
PL
Jedną z ciekawszych kolekcji wzorów gipsowych, która do tej pory nie doczekała się pełnego opracowania, jest gipsoteka warszawska. W dotychczasowych badaniach rozpatrywano ją z perspektywy historii i historii sztuki jako jednorodną całość, nośnik kultury artystycznej. Wciąż brakuje natomiast analiz uwzględniających podstawowe z punktu widzenia muzealnika fakty, umożliwiające identyfikację obiektów składających się na kolekcję. Celem niniejszego artykułu jest omówienie problematyki związanej z rozpoznaniem pierwowzorów i interpretacją dzieł pochodzących z kolekcji muzeów uczelnianych. Studium przypadku stanowić będzie jedna z figur pochodząca z kolekcji Uniwersytetu Warszawskiego. Szczegółowe opracowanie odlewu bogini ukazuje, jak analiza jednego obiektu może przyczynić się do powiększenia wiedzy na temat całej kolekcji muzealnej. Właściwe rozpoznanie obiektu oraz określenie jego proweniencji przybliżają nas do pełnego zrozumienia pobudek, jakimi kierowali się kustosze przy wyborze konkretnych eksponatów, a także do wpływu muzealiów na kształtowanie się polskiej kultury i nauki.
EN
The article presents the influence of Jerzy Maternicki’s works on the development of contemporary Ukrainian historiography. The Author has analyzed a number of works by Ukrainian historians who refer in their research to his studies. She showed a significant influence of Jerzy Maternicki on strengthening Polish-Ukrainian scientific contacts.
PL
W artykule przedstawiono wpływ prac Jerzego Maternickiego na rozwój współczesnej historiografii ukraińskiej. Autorka dokonała analizy szeregu prac historyków ukraińskich, którzy powołują się w swoich badaniach na jego opracowania. Wykazała istotny wpływ Jerzego Maternickiego na umacnianie polsko-ukraińskich kontaktów naukowych.
PL
W artykule zaprezentowano biogram urodzonej w 1875 roku Mari Borowieckiej – działaczki społeczno-oświatowej lat międzywojennych, szczególnie aktywnej na polu kształcenia dorosłych. W tekście nawiązano do jej pochodzenia społecznego. Zaprezentowano wykształcenia, które uzyskała w dziedzinie nauk matematyczno-fizycznych i pedagogicznych. Wymieniono wybitne osoby, które ją nauczały. Opisano podejmowane przez nią wysiłki na polu samokształcenia. Zaprezentowano M. Borowiecką w roli nauczycielki kolejnych pokoleń, która nauczała również na kursach i w szkołach dla dorosłych, autorkę podręczników i innych materiałów dydaktycznych, koordynatorkę pracy dydaktycznej nauczycieli dorosłych, odnoszącą sukcesy na polu budowania teorii edukacji dorosłych. Wiele miejsca poświęcono przybliżeniu/przypomnieniu jej najważniejszej publikacji pt. „Kształcenie dorosłych. Próba dydaktyki”. Tekst kończy apel o dalsze uzupełnianie biogramu M. Borowskiej, w którym nadal jest wiele luk, o czym jednoznacznie świadczy fakt, że poszukiwania (przez autora tego tekstu) informacji o ostatnich latach jej życia, a także dacie śmierci, nie dały do tej pory żadnego efektu.
EN
The paper presents a brief biography of Maria Borowiecka (born in 1875), the social and educational activist of the inter-war period, particularly devoted to the education of adults. It refers to her social origins; mentions her academic titles in Mathematics, Physics and Educational Sciences; includes the names of her eminent teachers. Maria Borowiecka is depicted as a long-term teacher, who was engaged also in courses and schools for adults; an author of textbooks and other didactic materials; a coordinator of didactic work of teachers in adult education, who enjoyed a lot of successes in constructing theories in that field. A substantial part of the study is devoted to her most influential work under the following title: Kształcenie dorosłych. Próba dydaktyki. At the end there is an appeal for the completion of Borowiecka’s biography, still full of many gaps, which unequivocally proves that despite the industrious search by the author of this paper for facts relating to the last years of Borowiecka’s life and the date of her death, the endeavours to fill these gaps have been ineffective so far.
EN
Fr. Michael Sopocko studied at the Faculty of Theology in Warsaw, where he earned two degrees of Master of Theology, there he gained his doctorate and his habilitation. After graduation he took a job as a lecturer at the Stefan Batory University in Vilnius, where he taught catechetics, homiletics and pastoral theology at the same time leading the master seminar of these items. Since 1947, he began teaching and educational work in the Archdiocesan Major Seminary in Bialystok.
Nurt SVD
|
2021
|
issue 2
67-78
PL
Począwszy od 2001 roku z inicjatywy badaczy reprezentujących środowisko Uniwersytetu Warszawskiego oraz Misyjnego Seminarium Duchownego Księży Werbistów w Pieniężnie corocznie odbywają się debaty naukowe pod wspólnym hasłem Sacrum i profanum we współczesnym świecie. Ich tematyka dotyczy ważnych problemów współczesnego świata – począwszy od wyzwań i zagrożeń dla pokoju, bezpieczeństwa oraz stabilności w poszczególnych regionach, poprzez problemy globalne, związane z istotą i ewolucją współczesnego ładu światowego, aż po zagadnienia odnoszące się do aksjologicznych i epistemologicznych aspektów funkcjonowania państw i społeczeństw w zmieniającym się świecie. Spotkania te stały się swego rodzaju instytucją, skupiając spore grono badaczy z różnych ośrodków akademickich, a także przykładem inspirującej współpracy naukowców, reprezentujących odmienne dyscypliny badawcze, różne podejścia metodologiczne oraz świeckie i kościelne środowiska akademickie.
EN
Since 2001, on the initiative of researchers representing the environment of the University of Warsaw and the Theological Seminary in Pieniężno, annual scientific debates are held under the motto “Sacred and profane in the modern world”. Their subject matter concerned important problems of the modern world ranging from challenges and threats to peace, security and stability in individual regions through global problems related to the essence and evolution of the contemporary world order to issues relating to the axiological and epistemological aspects of the functioning of states and societies in a changing world. These meetings have become a kind of institution bringing together a large group of researchers from various academic centres and an example of inspiring cooperation of scientists representing different research disciplines, different methodological approaches as well as secular and ecclesiastical academic environments.
PL
W artykule przedstawiono główne drogi życia i twórczości naukowej oraz pracy dydaktycznej Ryszarda Wroczyńskiego (1909–1987) – pedagoga i historyka oświaty i myśli pedagogicznej, jednego z głównych twórców polskiej pedagogiki społecznej. W latach 1955–1979 Wroczyński był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego oraz Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. W okresie 1957–1979 kierował Katedrą Pedagogiki Społecznej Uniwersytetu Warszawskiego. Kontynuował i twórczo rozwijał koncepcje pedagogiki społecznej Heleny Radlińskiej. Główne obszary zainteresowań badawczych Wroczyńskiego dotyczyły dziejów, teorii oraz metodologii pedagogiki społecznej. Dostrzegając i analizując wychowawcze funkcje wpływów środowiska, społeczeństwa oraz kultury, zbudował koncepcję pedagogiki środowiskowej oraz wychowania pozaszkolnego, w której pierwszoplanową rolę inicjatora i koordynatora działań wychowawczoopiekuńczych miała odgrywać szkoła (szkoła środowiskowa). Podkreślał i wprowadzał w życie konieczność kształcenia pedagogów na poziomie uniwersyteckim. Główne dzieła Wroczyńskiego: Organizowanie środowiska wychowawczego (współred. Tadeusz Wujek, 1967), Metodologia pedagogiki społecznej (współred. Tadeusz Pilch, 1974), Pedagogika społeczna 1974, 1976, 1979, 1985); Powszechne dzieje wychowania fizycznego i sportu 1979, 1985); Dzieje oświaty polskiej 1795–1945, 1980, 1987, 1996), Dzieje oświaty polskiej do roku 1795, 1983, 1987, 1996). Wroczyński wychował wielu uczniów, którzy kontynuują i rozwijają jego dzieło.
EN
The article presents the main paths of life and work of the scientific and educational work of Ryszard Wroczyński (1909–1987) – teacher and historian of education and educational thought, one of the main founders of Polish social pedagogy. Between 1955 and 1979 Wroczyński was a professor at the Academy of Physical Education in University of Warsaw. In the period of 1957–1979 he led the Department of Social Pedagogy at the University of Warsaw. He continued and creatively developed concepts of social pedagogy of Helena Radlińska. The main areas of his research interests were: history, theory and methodology of social pedagogy. Observing and analyzing the educational functions of communal, societal and cultural influences, he built the concept of social environment education and education outside school, in which school was supposed to play the leading role of the initiator and coordinator of education and care (concept of community school). He stressed and put into practice the necessity to train teachers at the university level. Major works of Ryszard Wroczyński: Organizing educational environment (co-editor Tadeusz Wujek, 1967), Methodology of social pedagogy (co-editor Tadeusz Pilch, 1974), Social pedagogy 1974, 1976, 1979, 1985), Contemporary history of physical education and sport 1979, 1985), History of Polish education from 1795 to 1945, 1980, 1987, 1996), History of Polish education until 1795, 1983, 1987, 1996). Wroczyński raised many students who continue and develop his work.
EN
Stanisław Saks the alumnus of the Warsaw mathematics school Stanisław Saks (1897-1942) was born in Kalisz in the assimilated Jewish family. He studied at the University of Warsaw, where in 1922 he received a doctor’s degree and in 1926 was habilitated. From 1927 he worked at the University. He was one of the most talented junior mathematicians and lecturers, although he did not become a professor. On his students’ and associates’ memory he had his name engraved as a man of great charm.
PL
Stanisław Saks (1897-1942) urodził się w Kaliszu w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. Studiował w Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1922 uzyskał stopień doktora, a w roku 1926 habilitował się. Od 1927 pracował w Uniwersytecie. Był jednym z najzdolniejszych młodszych matematyków i wykładowców, choć nie został profesorem. W pamięć swych uczniów i współpracowników zapadł jako człowiek wielkiego uroku.
PL
Badania związane ze szkolnictwem wyższym są polem zróżnicowanym i pełnym sprzeczności. Z jednej strony bardzo cenione jest podejście interdyscyplinarne i porównania międzykrajowe, z drugiej zaś prowadzonym badaniom zarzuca się zbytnią lokalność. Stan badań w poszczególnych krajach zależy od uwarunkowań instytucjonalnych i historycznych. Widoczny jest rozdźwięk między badaniami stricte naukowymi a stosowanymi, typowymi dla sfery ewaluacji i przygotowywanymi na potrzeby budowania samowiedzy uczelni lub tworzenia polityk publicznych. W artykule omówiono funkcjonowanie takich badań w praktyce, oparto się na literaturze dotyczącej stanu badań nad szkolnictwem wyższym, omówiono ich potencjał naukowy, a także niektóre wyzwania i bariery związane z realizacją takich celów na przykładzie wybranych badań prowadzonych na Uniwersytecie Warszawskim.
EN
Research studies conducted at higher education institutions are diverse and full of contradictions. On the one hand, an interdisciplinary approach and cross-country comparisons are highly valued, on the other hand, studies are accused of being too local. The state of the discipline in different countries largely depends on institutional and historical circumstances. A certain discrepancy exists between rigorous scientific research and applied research, typical for the field of evaluation and prepared for the purpose of building academic self-knowledge or creating public policies. This paper takes a closer look at the functioning of such studies in practice and, on the basis of the literature, discusses their scientific potential and several challenges and barriers in achieving such goals. They are presented using the example of selected studies conducted at the University of Warsaw.
PL
Cel: Celem tekstu jest przedstawienie ogólnopolskiej konferencji naukowej zorganizowanej przez Katedrę Bibliografii i Dokumentacji (dawniej: Zakład Historii, Teorii i Metodyki Bibliografii Instytutu Informacji Naukowej i Studiów Bibliologicznych Uniwersytetu Warszawskiego w dniu 7 maja 2018 r. Metoda badawcza: Autorka osobiście uczestniczyła w obradach sympozjum. Wyniki/Wnioski: Konferencja była świetną okazją do dyskusji na temat obecnej sytuacji i przyszłości bibliografii.
EN
Aim: The aim of the text is to present a nationwide scientific conference organized by the Department of Bibliography and Documentation (formerly: Department of History, Theory and Methodology of Bibliography of the Institute of Scientific Information and Bibliological Studies of the University of Warsaw on 7 May 2018. Research method: The author personally participated in the sessions of the symposium. Results/Conclusions: The conference constituted a great opportunity to discuss the current situation and the future of the bibliography.
DE
Ziel: Der Beitrag schildert die gesamtpolnische wissenschaftliche Tagung, veranstaltet vom Lehrstuhl für Bibliografie und Dokumentation (früher Abteilung für Geschichte, Theorie und Methodik der Bibliografie im Institut für Wissenschaftliche Information und Bibliologische Studien der Universität Warschau) am 7. Mai 2018. Forschungsmethode: Die Autorin nahm am Symposium persönlich teil. Ergebnisse/Schlussfolgerungen: Die Tagung ermöglichte den Zuhörern, über die heutige Situation und die Zukunft der Bibliografie zu diskutieren.
PL
Artykuł ukazuje rozwój polskiej, ewangelickiej myśli teologicznej w zakresie teologii systematycznej. Wraz z powstaniem wydziału teologii ewangelickiej w Uniwersytecie Warszawskim w roku 1921, rozpoczęła funkcjonowanie katedra teologii systematycznej, której pierwszym profesorem został ks. Karol Serini (1875-1931). Serini nie tylko nawiązał dialog z najnowszymi nurtami myśli protestanckiej w Europie, prezentując je w licznych publikacjach, ale stał się także uznanym specjalistą w zakresie myśli wolnomularskiej. Jego przedwczesna śmierć spowodowała konieczność rychłego obsadzenia katedry nową osobą, wybór władz wydziału padł na ks. Rudolfa Kesselringa (1884-1961), dotychczasowego proboszcza we Lwowie, który znany był ze swoich ekumenicznych wizji i projektów zjednoczeniowych. Wybuch II Wojny Światowej i okupacja przerwały prace wydziału, tak jak całego uniwersytetu. Po zakończeniu działań wojennych odrodził się wydział teologii ewangelickiej, ale władze komunistyczne nie pozwoliły Kesserlingowi kontynuowania badań i dydaktyki. Kierownictwo katedry, w zastępstwie powierzono specjaliście w zakresie religionistyki, ks. Wiktorowi Niemczykowi. W roku 1954 władze komunistyczne rugując nauczanie teologii z przestrzeni Uniwersytetu, powołały do życia autonomiczną uczelnię Chrześcijańską Akademię Teologiczną w Warszawie, która kontynuowała prace wydziału, w tym badania w zakresie teologii systematycznej.
EN
The aspects of systematic theology belonged to the most infl uential subjects from the very first of the protestant theological teaching at a university level in Poland. Th e Faculty of Protestant Theology at the University of Warsaw was founded in 1921, more than 100 years aft er the University itself had been established. Th e fi rst professor of systematic theology at the Faculty was Karol Serini (1875-1931), who was familiar not only with the latest, at those times, movement inside the protestant theology – dialectic school of Karl Barth, but also was a member of the Polish Freemasonry. He died untimely at the age of 56. His successor at the chair was Rudolf Kesselring (1884-1961), former pastor in Lvov. His position was also open-minded and represented a very ecumenical profi le. One of the most important postulates of Kesselring was the unity of the Polish protestant churches. During World War II, the Faculty of Th eology, as well as the whole Warsaw University, was closed by German invaders. Aft er the end of the War activities of the Faculty of Protestant Th eology were revived. Unfortunately, the chair held by Wiktor Niemczyk no longer had the importance it enjoyed in the prewar times. In 1954 the communist government established a small academy (higher school at university level), partly dependent on the authorities of that time, named Christian Academy of Th eology in Warsaw.
PL
W trzeciej odsłonie „Pocztu” przybliżamy sylwetkę jurysty, który do dziś jest wspominany wśród warszawskich prawników najstarszego pokolenia, a szczególnie sędziów i adwokatów. Okazją do przypomnienia go jest 60. rocznica śmierci, ale także fakt, że właściwie – poza kilkoma krótkimi wspomnieniami – nie zostało mu poświęcone obszerniejsze opracowanie. Prezentowany artykuł jest znacznie poszerzoną wersją życiorysu opublikowanego w Polskim Słowniku Biograficznym. Oparty został na szczegółowej kwerendzie archiwalnej. Dostarcza wielu nieznanych wcześniej informacji lub prezentuje je w nieco odmiennym oświetleniu. Stanisław Śliwiński był wychowankiem lwowskiej szkoły prawa, ale życie naukowe związał z Uniwersytetem Warszawskim, a praktykę z sądownictwem, będąc przez wiele lat sędzią SN. Z urzędu sędziowskiego ustąpił w 1939 r. w związku z objęciem katedry na UW. W okresie wojny i po wojnie koncentrował się na pracy naukowej i dydaktycznej. Wychował wiele pokoleń karnistów i pozostawił dzieła, które do dziś stanowią kanon literatury, szczególnie karno-procesowe. Miał też osiągnięcia na polu kodyfikacji prawa karnego w II RP i w Polsce Ludowej oraz organizacji nauki.
EN
In the third installment of the Fellowship, we present the silhouette of a jurist who is still remembered among Warsaw lawyers of the oldest generation, especially among the judges and the advocates. An occassion to remind us of him is the 60th anniversary of his death, and the fact that – apart from a few short memories – he was not devoted to a more comprehensive study. The presented article is a significantly expanded version of the biographical note published in the “Polish Biographical Dictionary”. It was based on a detailed archival query. It provides a lot of previously unknown pieces of information or presents them in a slightly different light. Stanisław Śliwiński was a graduate of the University of Lwów (now Lviv) but he associated his scientific life with the University of Warsaw, and his practical activity with the judiciary, being for many years a judge of the Supreme Court. He stepped down from the judicial office in the aftermath of the changes in the 1930s. During the war and after the war, he concentrated on scientific and didactic work. He “raised” many generations of criminal lawyers and left studies that belong to the canon of literature, notably within the field of criminal procedure. He also had achievements in the field of codification of the criminal law in the Second Polish Republic and in People’s Poland as well as in the organization of science.
EN
Julian Pulikowski was an associate professor of Musicology who lectured at the University of Warsaw from 1935–1939. The article proves that although there was no formal possibility to defend a Master’s thesis in this field, Pulikowski became an informal supervisor of Gustawa Zysman’s (Krystyna Żukotyńska’s) work. The idea for the topic was conceived in 1934. Stefan Czarnowski, professor at the Department of Cultural History at the University of Warsaw, became the official thesis supervisor. The work titled Opera repertoire of the National Theater as a contribution to the cultural life of Warsaw in the second half of the 18th century was defended in June 1938. It has hitherto remained unknown to researchers – extant only in a typescript stored in the University of Warsaw Archive – as has been the case with Pulikowski’s letter in which he admits his supervision, held in the Jagiellonian Library in Krakow. Although Zysman obtained a Master’s degree in History, the content of the work indicates that it was, in fact, the first work in Musicology defended at the University of Warsaw.
PL
Niniejszy artykuł zawiera opis metodologii badania losów absolwentów szkół wyższych. Przedstawiona koncepcja badania pozwala na kompleksową ocenę procesów edukacyjno-zawodowych absolwentów, dzięki wykorzystaniu różnorodnych źródeł: danych z rejestrów administracyjnych, ilościowych badań opinii oraz badań jakościowych. Badania te są integralnymi elementami systemu badań opracowanego w ramach projektu przeprowadzonego przez Pracownię Ewaluacji Jakości Kształcenia Uniwersytetu Warszawskiego. System ten umożliwia uczelniom niskokosztowe monitorowanie losów absolwentów. Szczególną wartość ma charakterystyka wykorzystania danych pochodzących z rejestrów administracyjnych do badań społecznych. Praktyka ta, powszechna w krajach skandynawskich, w Polsce jest dopiero rozwijana. Opis metodologii uzupełniono wybranymi wynikami badania ścieżek edukacyjnych i zawodowych absolwentów Uniwersytetu Warszawskiego.
EN
The paper presents a methodology for the study of outcomes following graduation. The methodology allows a comprehensive evaluation of graduate educational and career progression by analysis of multiple sources: administrative data, panel surveys and qualitative research. These sources are integral to the research framework created for the study Monitoring the fate of university graduates outcomes using administrative data from Social Insurance Institution records. The system offers low cost employment monitoring of graduates. The application of information from administrative records to social research is of particular interest. The approach, commonly used in Scandinavian countries, is new to Poland. The methodology is demonstrated by following the employment and further study of University of Warsaw graduates.
DE
In der Zwischenkriegszeit (1918-1939) ließ sich eine intensive Entwicklung der polnischen Universitäten beobachten, die mit der Wiedererlangung der Unabhängigkeit Polens ihre Blütezeit erlebten. Leider verfügten die Jurastudenten der Universität Warschau zunächst über kein geeignetes Lehrbuch für das römische Recht. Deshalb spielten die in den 1920er Jahren erschienenen Skripten und Repetitorien eine wichtige Rolle im Unterricht. Besondere Aufmerksamkeit gilt einem anonymen Repetitorium für das römische Recht, das 1924 und 1925 in Warschau herausgegeben wurde und ausschließlich mit den Initialen J.L. unterzeichnet ist. Die Identität des Autors konnte nie festgestellt werden und einige Zeit lang war das anonyme Repetitorium die einzige Lernhilfe für die Warschauer Jurastudenten. Zweifellos konnten Repetitorien zweckmäßige Lehrbücher nicht ersetzen. Im Hinblick darauf, dass man jahrelang ohne entsprechendes Lehrwerk auskommen musste, stellt sich allerdings die Frage nach der tatsächlichen Rolle der Repetitorien als Lehrmaterialien in der Zwischenkriegszeit.
EN
The interwar period (1918-1939) was an intensive stage in the development of Polish universities. The resumption of the operation of Polish universities began with Poland’s regaining of political independence. Unfortunately, law students at the University of Warsaw initially had no proper Roman law textbook. For this reason, the lecture scripts (Pl. skrypt) and revision textbooks (Pl. repetytorium) that were being created as early as the 1920s played an important role in the process of teaching Roman law. Particularly noteworthy is an anonymous Roman law revision textbook published in Warsaw in 1924 and 1925, signed only with the initials J.L. The identity of its author has never been established, and for some time this was the only textbook available for law students in Warsaw. Admittedly, revision textbooks were a poor substitute for proper textbooks; however, due to prolonged lack of a Roman law textbook, the question arises as to their actual role in the interwar period.
PL
Okres międzywojenny (1918-1939) stanowił intensywny etap dla rozwoju polskich Uniwersytetów, a ich odrodzenie rozpoczęło się wraz z odzyskaniem niepodległości przez Polskę. Niestety studenci prawa na Uniwersytecie Warszawskim początkowo nie mieli do dyspozycji podręcznika z prawa rzymskiego. Dlatego powstające już w latach dwudziestych opracowania w formie skryptów i repetytoriów odegrały ważna rolę w procesie nauki prawa rzymskiego. Szczególną uwagę przykuwa anonimowe repetytorium z prawa rzymskiego wydane w Warszawie, w latach 1924 i 1925 podpisane zaledwie inicjałami J.L. Tożsamość autora nigdy nie została ustalona, a anonimowe opracowanie przez pewien okres stanowiło jedyne repetytorium z prawa rzymskiego przeznaczone dla warszawskich studentów prawa. Niewątpliwie repetytoria nie mogły stanowić substytutu podręcznika. Jednak ze względu na jego wieloletni brak, nasuwa się refleksja co do ich faktycznej roli jako materiałów dydaktycznych w okresie międzywojnia.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.