Search results

1

Podróż dziewczynki a podróż nastolatki. Anička skřítek a Slaměný Hubert oraz Valerie a týden divů Vítězslava Nezvala jako dwa przykłady tego, co ukryte w podświadomości człowieka

100%

Brzezińska-Winkiel A.

Orbis Linguarum

|

2018

|

issue 51

277-288

EN

Journey of a child and a teenager. Anička skřítek a Slaměný Hubert and Valerie a týden divů as two examples of what is hidden in human subconscious. The article presents two texts of Vítězslav Nezval Anička skřítek a Slaměný Hubert and Valerie a týden divů, both from 3rd decade of 20th century. The aim is to compare two types of journeys: taken by a little girl and by the teenage girl. These two stories are very different: little Anička travels to her own imagination, and the young women Valerie travels inside herself. The author of this paper compares those two trips in reference to the developmental psychology and psychoanalysis. Analysis of initiation novels to gives us the conclusion, that Nezval was fascinated in human subconscious.

2

Neviditelná krajina v Nezvalově poezii 20. let

100%

Čolakova Ž.

Bohemistyka

|

2018

|

issue 2

137-150

CS

What is noticeable in the 1920s, when Czech modern poetry and Vítězslav Nezval in particular express their avant-garde quests through the felicitous poetic program, is the aesthetic distancing from the romantic melancholy and respectively from the interpretation of landscape as an object of contemplation and a mediator between the human soul and the universe. The preference of poetism for civilization diversity and metropolitan dynamics and its superficial disregard for nature are the reasons why this aspect of Vítězslav Nezval’s poetry has remained outside the field of literary research so far. The main objective of this paper is to discover and outline the manifestations of artistic treatment of nature in Nezval’s poetry even when he denies its place in modern poetry in general. The paper focuses on those transformational processes of anti-mimetic nature through which the image of the landscape is no longer perceived as a reflection of the real entities of nature but as a fictional entity based on the principle of collage.

3

Podświadomość człowieka a jego seksualność w czeskiej międzywojennej twórczości Vítězslava Nezvala na przykładzie utworu Valerie a týden divů

80%

Brzezińska A.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2018

|

issue 8

601-609

PL

Teza: Celem artykułu jest analiza utworu Vítězslava Nezvala pt. Valerie a týden divů [Waleria i tydzień cudów] pod kątem zawartych w nim wątków, powiązanych z psychoanalityczną teorią Zygmunta Freuda. Książka o nastolatce poszukującej własnej tożsamości została napisana w latach trzydziestych XX w. w Czechach, wydana zaś po drugiej wojnie światowej. Utwór należy do gatunku prozy inicjacyjnej, ale charakteryzuje się zastosowaniem elementów surrealistycznej poetyki. Omówione koncepcje: Po opisie atmosfery awangardy i kontekstu historycznego, a także związków nadrealizmu i psychoanalizy, autorka artykułu przechodzi do analizy utworu Valerie a týden divů. Na podstawie wybranych elementów fabuły i poszczególnych bohaterów odwołuje się do koncepcji podświadomości, archetypów, kompleksu Edypa i romansu rodzinnego. Oprócz rozważań Z. Freuda autorka opiera się na pozycji Bruna Bettelheima Cudowne i pożyteczne: znaczenie i doniosłość baśni, aby na podstawie przykładów ukazać drogę inicjacji Valerie w dorosłość oraz poszukiwanie własnej seksualności. Wyniki i wnioski: Analiza bohaterów i wybranych elementów fabuły pozwoliła potwierdzić tezę o istnieniu związków pomiędzy treścią książki a psychoanalizą Zygmunta Freuda. Odnalezione wątki dotyczą szczególnie teorii podświadomości, archetypów, kompleksu Edypa i romansu rodzinnego. Ponadto autorka zwraca uwagę na elementy surrealistyczne czy jungowskie, takie jak inicjacja oraz funkcjonowanie sfery sacrum oraz profanum w utworze. Główna bohaterka Valerie jest rozdarta pomiędzy rzeczywistością a snem oraz między dorosłością a dzieciństwem, i pomimo przebytej podróży w poszukiwaniu własnej tożsamości, dochodzi do konkluzji, że nie zna samej siebie do końca, co jest jasnym nawiązaniem do teorii podświadomości człowieka. Oryginalność/wartość poznawcza podejścia: Analiza pozwoliła dojść do wniosku, że związki z podświadomością są w utworze widocznie zarysowane. Związki V. Nezvala z psychoanalizą są powszechnie znane, brakuje jednak (w szczególności w polskiej bohemistyce) opracowań konkretnych utworów literackich.

EN

Thesis: The aim of the research is to find the connection between Freud’s theory of psychoanalysis and Vitezslav Nezval’s novel Valerie a týden divů [Valerie and Her Week of Wonders]. Story about the teenage girl in the search of her own identity was written in the 30’s of 20th, century in Czechoslovakia and is a part of the identity novels genre, but also contains some surrealistic elements. Concepts: After the description of the czech avant-garde atmosphere, historical context and connections between surrealism and psychoanalysis, the author starts with the analysis of the work Valerie a tyden divu. Basing on the chosen parts of the plot and specific characters she refers to the concepts of subconsciousness, archetypes, Oedipus complex and family romance. The author of the article used as base the Bruno Bettelheim’s book The Uses of Enchantment: The Meaning and Importance of Fairy Tales to show, with selected examples, the Valerie’s entrance into adulthood and search for self-sexuality. Results: Analysis of the characters and selected parts of the novel shows the connections with Freud’s psychoanalysis, especially theory of subconsciousness, archetypes, Oedipus complex and family romance. Author also focuses on the surrealistic aspects or Jung’s theory of initiation and categorisation of the scenes to sacrum and profanum components. The characters and selected elements of the novel shows the connections with psychoanalysis, and leads to the conclusion, that the text refers especially to human subconsciousness, mainly in the erotic scenes and in the archetypal features of the characters. The main character, Valerie is teared apart between reality and dream and between adulthood and childhood. Even though the journey she took in the find of her own identity, she finds out, that she does not know herself at all, which is a clear refferation to the theory of subconsciousness. Originality/value: The analysis lead to conclusion that relations with the human subconscious are clearly mark in the text. V. Nezval's relations with psychoanalysis are widely known, but there is a lack of studies (especially in czech literature studies on polish field) of specific literary texts.

4

"Křičel jsem: - Mrdat, mrdat!": Vítězslav Nezval a jeho poetika Moskvy

80%

Glanc T.

Soudobé dějiny (Contemporary History)

|

2020

|

vol. 27

|

issue 3-4

576-590

EN

In August 1934, poet and writer Vítězslav Nezval (1900–1958), a leading personality of the Czechoslovak inter-war art avant-garde and also a member of the Communist party, visited Moscow as one of the Western guests invited to the founding congress of the Union of Soviet Writers; one year later, he published a prosaic-essayistic reflection of his visit under the title The Invisible Moscow (Neviditelná Moskva. Praha: F. Borový, 1935). The purpose of the present study approached from a semiotic angle is to obtain access to the intentional meaning of this specific testimony concealed behind a factual description of events and environments. The author first outlines a broader socio-political context consisting in an intensive interest of Western left-wing intellectuals in the Soviet Union between the world wars and, on the other hand, in systematic efforts of the Soviet leadership to make use of this potential for their own benefit. Nezval ranked among artists who felt a priori sympathies toward the Soviet social experiment, and they are clearly seen in his text, although he himself declared that his intention was not to provide a testimony about the Soviet “objective reality”, which is what media reports or articles do. To understand Nezval’s work, the author believes it must be kept in mind that Nezval, while in the Soviet Union, was looking for, first and foremost, inspiration and connections with poetic and ideological principles he professed. Nezval’s cognitive method is intuition, free of any rational and critical reflections, and his creative principle is imagination, whose incarnation Nezval found in surrealism. The reality around him serves as a matter for a distillation of experiences occurring in a dream mode. This allows him to overlook or willfully interpret various phenomena related, for example, to the repressive aspect of Stalin’s regime or the onerous everydayness of the Soviet Union’s citizens. The author sees the dominant feature of this dreamlike experience and the line connecting seemingly incompatible segments of reality into all-embracing lyrical intoxication in an erotic principle. Nezval is excited by Moscow as an object of bliss, as a source of sexual arousal. This principle is offered to him as a key enabling an individual to cross the boundary of individualism and blend into the society as a bridge between the eternity of sexual ecstasy and the eternity of the classless Communist society, thus promising the fulfillment of human utopias. The author provides an analysis of the text of The Invisible Moscow in support of his conclusions, and links them to some period esthetic and philosophical concepts.

CS

Básník a spisovatel Vítězslav Nezval (1900–1958), vůdčí osobnost československé meziválečné umělecké avantgardy a zároveň příslušník komunistického hnutí, v srpnu 1934 navštívil Moskvu jako jeden ze západních hostů ustavujícího sjezdu Svazu sovětských spisovatelů a v následujícím roce vydal prozaicko-esejistickou reflexi tohoto pobytu s názvem Neviditelná Moskva. Cílem předložené sémioticky pojaté studie je zjednat přístup k intencionálnímu smyslu této osobité výpovědi, který se skrývá za faktickým popisem událostí a prostředí. Autor nejprve přibližuje širší společensko-politický kontext, spočívající v intenzivním zájmu západních levicových intelektuálů o Sovětský svaz mezi světovými válkami a současně v systematické snaze sovětského vedení využívat tento potenciál ve svůj prospěch. Nezval patřil k umělcům, kteří cítili k sovětskému sociálnímu experimentu apriorní sympatie, a toto naladění je v jeho textu jasně patrné. Přitom ale sám deklaroval, že mu nejde o to poskytnout svědectví o tamní „objektivní skutečnosti“, jak tomu bývá v reportáži nebo publicistice. V zájmu porozumění je podle autora třeba vzít na vědomí, že Nezval hledal v sovětském Rusku především inspiraci a souvislost s poetickými a ideovými principy, které vyznával. Metodou poznání je pro něj intuice, osvobozená od racionální a kritické reflexe, a tvůrčím principem imaginace, jejíž ztělesnění našel Nezval v surrealismu. Vnější realita mu slouží jako materie k destilaci zážitků, jež se odehrávají v režimu snu. To umožňuje přehlížet nebo svévolně interpretovat různé jevy, související třeba s represivní stránkou stalinského režimu nebo s tíživou každodenností obyvatel. Dominantu tohoto snového prožívání a spojnici propojující zdánlivě neslučitelné oblasti reality do všeobjímajícího lyrického opojení nachází autor v erotickém principu. Pisatele Moskva vzrušuje jako objekt slasti a odhaluje v ní erotické vzrušení. V posledku se mu tento princip nabízí jako klíč umožňující jedinci překročit hranici individualismu a splynout se společenským celkem, jako most mezi věčností sexuální extáze a věčností beztřídní komunistické společnosti, a slibuje tak naplnění lidských utopií. Tyto své závěry autor dokládá textologickým rozborem Neviditelné Moskvy a vztahuje je k některým dobovým estetickým a filozofickým koncepcím.

Refine search results

1 Bohemistyka

1 Ogrody Nauk i Sztuk

1 Orbis Linguarum

1 Soudobé dějiny (Contemporary History)

1 Brzezińska A.

1 Brzezińska-Winkiel A.

1 Glanc T.

1 Čolakova Ž.

1 2020

3 2018

Podróż dziewczynki a podróż nastolatki. Anička skřítek a Slaměný Hubert oraz Valerie a týden divů Vítězslava Nezvala jako dwa przykłady tego, co ukryte w podświadomości człowieka

Neviditelná krajina v Nezvalově poezii 20. let

Podświadomość człowieka a jego seksualność w czeskiej międzywojennej twórczości Vítězslava Nezvala na przykładzie utworu Valerie a týden divů

"Křičel jsem: - Mrdat, mrdat!": Vítězslav Nezval a jeho poetika Moskvy