Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Władysław III

Sort By:

Limit search:

Dokument króla Władysława III dla kościoła w Giedlarowej z 1439 r. jako przykład średniowiecznego falsyfikatu

100%

Zawitkowska W.

UR Journal of Humanities and Social Sciences

2020

vol. 17

issue 4

17-31

Samuel Nakielski in his work “Miechovia, sive promptuarium (…)” included a copy of the document issued by Władysław III Jagiellończyk of January 18, 1439, in which the king confirms the foundation of the church of St. Nicholas in Giedlarowa in the Przemyśl region, made by Mikołaj Giedlar, a burgher from Leżajsk and mayor in Giedlarowa. A precise analysis of two other documents: Mikołaj, the son of Drogosz, a tenutary of Krzeszów, in which he entrusts the embed under Magdeburg Law of the village of Giedlarowa to Mikołaj Giedlar on the date: Leżajsk, January 18, 1409, and Władysław III Jagiellończyk of March 10, 1440. (which – perhaps likewise is a forgery) approving and transuming this document, allows the confirmation (the assumptions of, among others, W. Bukowski, G. Klebowicz, J. Kurtyka, W. Zawitkowska) that the act of 1439 is a forgery produced on the basis of these two documents. The forgery from 1439 was to confirm the rights of the Holy Sepulcher from Miechów to the parish in Giedlarowa. Most likely, however, the Miechowici drafted this document only after 1470, when none of the people mentioned in the account and the chancery formulas still lived. It may have been related to the consecration of the local church in 1478 and/or a wider action carried out by the Miechowites at that time in that area. It was then, as J. Wolski showed, that the patronage in Rudołowice and Tuligłów was changed, and the rights of the Holy Sepulchre were to be confirmed by other forgeries prepared by them.

Samuel Nakielski w dziele „Miechovia, sive promptuarium (…)” zamieścił odpis dokumentu wydanego przez Władysława III Jagiellończyka z daty 18 stycznia 1439 r., w którym król potwierdza fundację kościoła pw. św. Mikołaja w Giedlarowej w ziemi przemyskiej dokonaną przez Mikołaja Giedlara, mieszczanina leżajskiego i sołtysa Giedlarowej. Dokładna analiza dwóch innych dokumentów: Mikołaja syna Drogosza, tenutariusza krzeszowskiego, w którym powierza on osadzenie wsi Giedlarowa na prawie magdeburskim Mikołajowi Giedlarowi, mieszczaninowi z Leżajska, z daty: Leżajsk, 18 stycznia 1409 r., i Władysława III Jagiellończyka z 10 marca 1440 r. zatwierdzającego i transumującego ów dokument (który – być może – jest również falsyfikatem), pozwala potwierdzić (przypuszczenia m.in. W. Bukowskiego, G. Klebowicza, J. Kurtyki, W. Zawitkowskiej), że akt z 1439 r. jest falsyfikatem sporządzonym właśnie na podstawie owych dwóch dokumentów. Falsyfikat z 1439 r. miał potwierdzać prawa bożogrobców z Miechowa do parafii w Giedlarowej. Najpewniej jednak dokument ten Miechowici sporządzili dopiero po 1470 r., kiedy już nie żyła żadna z osób wymienionych w formułach kancelaryjnych. Mogło to być związane z konsekracją tamtejszego kościoła dokonaną w 1478 r. i/lub szerzej zakrojoną przez Miechowitów akcją w tamtym czasie na tamtym terenie. Wówczas to bowiem – jak wykazał J. Wolski – doszło do zmiany patronatu w Rudołowicach i Tuligłowach, a prawa bożogrobców potwierdzać miały inne falsyfikaty przez nich sporządzone.

Tolleranza religiosa in Albania nelle condizioni della pandemia globale

62%

Kristafi K., Rizo K.

Studia Paradyskie

2020

issue 30

197-208

Pierwsze miesiące roku 2020 zbiegają się w czasie z obchodami corocznych świąt religijnych: prawosławnej Wielkanocy, katolickiej Wielkanocy, Id al-Fitr, Id al-Adha i Sultan Novruz, czyli odpowiednio świąt prawosławnych, katolickich, muzułmańskich i Bektashi. Zgodnie z tradycją, uroczystości odbywają się zwykle w budynkach religijnych, gdzie spotykają się duchowni i wierni w celu sprawowania swoich obrzędów. Zasada ta od wieków jest zakorzeniona w kulturze religijnej Albanii i bywa ściśle przestrzegana. Zdarzały się jednak bardzo rzadkie przypadki, kiedy, wziąwszy pod uwagę szczególnie ważne interesy związane ze zdrowiem społeczności, próbowano znaleźć inne sposoby, aby sprostać tej tradycji. Wybitni albańscy i zagraniczni uczeni twierdzą, że dżuma i cholera miały katastrofalne skutki dla dziesiątek tysięcy ludzi. W tych wa- runkach ludzie postępowali racjonalnie i w porozumieniu z duchowieństwem zgadzali się na odprawianie ceremonii na otwartej przestrzeni, unikając możliwości osobistego kontaktu fizycznego. Ta praktyka została wznowiona podczas globalnej pandemii COVID-19. Stało się tak z trzech powodów. Po pierwsze, z uwagi na stosunkowo zadowalający poziom edukacji kulturalnej i religijnej wierzących i ich przywódców. Po drugie, ze względu na świadomość poważnych niebezpieczeństw, jakie mogą być kon- sekwencją niezachowywania dystansu fizycznego i utrzymania higieny. Trzeci powód wiąże się z duchem tolerancji, szczególnie charakterystycznym dla Albańczyków.

The first months of 2020 coincided with the celebration of the annual religious holidays: Orthodox Easter, Catholic Easter, Eid al-Fitr, Eid al-Adha, and Sultan Novruz – the holidays of Orthodox, Catholic, Muslim, and Bektashi believers, respectively. According to traditional custom, parts of the commemorative ceremonies are held in religious institutions, where different clergy and participants come together for the performance of the rites. This rule has been rooted in the practice of believers in Albania for centuries, who have strictly adhered to it. However, there have been very rare cases in which they have tried to find other ways to meet them in other conditions and places, considering the particularly important interests involved in the health of human communities. Prominent Albanian and foreign scholars claim that the plague and cholera have had disastrous consequences for tens of thousands of people. Under these conditions, people were rational and, in agreement with their clergy, they acquiesced to holding ceremonies in open spaces, avoiding the possibility of personal physical contact. This practice was renewed during this year’s global pandemic. This happened for three reasons: firstly, because of a relatively satisfactory level of cultural and religious education of the believers and their leaders; secondly, because of their awareness of the grave dangers posed to them by violating the rules of physical distancing and maintaining maximum hygiene; and thirdly, because of the spirit of tolerance, which is particularly characteristic of the Albanians.

Refine search results

1 Studia Paradyskie

1 UR Journal of Humanities and Social Sciences

1 Kristafi K.

1 Rizo K.

1 Zawitkowska W.

2 2020

Search results

Dokument króla Władysława III dla kościoła w Giedlarowej z 1439 r. jako przykład średniowiecznego falsyfikatu

Tolleranza religiosa in Albania nelle condizioni della pandemia globale