Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Wolfhart Pannenberg

Sort By:

Limit search:

Postulat hermeneutycznej potrzeby relacji teologia – nauki przyrodnicze w perspektywie współczesnej protestanckiej teologii stworzenia

100%

Anderwald A.

Studia Oecumenica

2017

vol. 17

79-94

The most remarkable example of the theological retreat from a discussion of the scientific description of nature can be found in the theological doctrine of creation of the German protestant theologian Karl Barth (1886–1968). In the present many the Anglo-Saxon and the German protestants theologians show a big interest in the subject of relations between science and Christian theology (especially with theology of creation). Therefor their idea of theology of creation is completely in contrast to the Barth’s position rejecting the necessity of referring to the results of the natural sciences in the theology of creation. This is a relevant issue to the Christian faith. Its justification is made today in a climate of scientific thinking, in which scientific tools of recognizing of the world, as well as the scientific picture of the world, play an important role. This article will demonstrate the postulate of hermeneutic needs of the relationship theology – science based on the concept of theology of creation of two remarkable protestants theologians of twentieth century the Lutheran Wolfhart Pannenberg (1928–2014) and the representative of Reformed theology Jürgen Moltmann (*1926). Particular attention is paid to their indications that a credible doctrine of God as the Creator must take into account scientific understandings of the world.

Koncepcja teologii stworzenia niemieckiego teologa protestanckiego Karla Bartha (1886–1968) dostarcza najbardziej klasycznego przykładu odwrotu w teologii protestanckiej od odnoszenia się do wiedzy przyrodniczej. Współcześnie wielu protestanckich teologów anglosaskich i niemieckich, w przeciwieństwie do tej koncepcji, odrzucającej konieczność odnoszenia się w teologii stworzenia do wyników nauk przyrodniczych, wykazuje duże zainteresowanie tematyką relacji doktryny chrześcijańskiej do nauk przyrodniczych. Jest to dziś ważna kwestia dla wiary chrześcijańskiej. Uzasadnienie wiary dokonuje się współcześnie w klimacie myślenia naukowego, w którym ważną rolę odgrywają naukowe narzędzia poznawcze, jak również przyrodniczy obraz świata. Artykuł prezentuje postulat hermeneutycznej potrzeby relacji teologia – nauki przyrodnicze na przykładzie koncepcji teologii stworzenia dwóch ważnych w teologii protestanckiej XX w. teologów: luteranina Wolfharta Pannenberga (1928–2014) i reprezentanta teologii reformowanej Jürgena Moltmanna (ur. 1926). Szczególna uwaga jest zwrócona na problem wiarygodnej doktryny Boga Stwórcy z konieczności uwzględniającej aktualny przyrodniczy obraz świata.

Spełnienie indywidualnej historii w Jezusie Chrystusie

70%

Góźdź K.

Studia Oecumenica

2017

vol. 17

321-334

Each person is a special God’s creation (see Gen 1:27). Each person has his/her unique life history - not only as an autonomous being, but also as a being oriented towards God, that is a being that shares his/her history with God. This latter type of history is not immanent to humans. It started when the Son of God accepted human nature. Thus, the human nature of Jesus Christ means that a history of each human is merged with the history of God. As a result of this merger, a human can participate in the prolepsis of the end of the world, which came into being through the Event of Jesus Christ, and particularly through His Resurrection. Hence, in His Event (Incarnation, Death on the Cross, Resurrection, Elevation) Jesus Christ is a real concrete manifestation of an individual human history since He is a manifestation of the true nature of the human being. He represents each human being before God the Father and He is the ultimate human hope and fullness through His Resurrection. As true God and a true human, Jesus Christ grants sense to manhood in orienting man to salvation: to life in the life of God. This pathway shows how an individual human history finds its full realization. This approach to the relation between humans and God through history is subject to research by such outstanding ecumenists as Piotr Jaskóła and Wolfhart Pannenberg.

Każdy człowiek jako szczególne stworzenie Boże (por. Rdz 1,27) ma swoją indywidualną historię nie tylko jako byt samoistny, ale także jako byt ukierunkowany na Boga, czyli mający wspólną z Nim historię. Tę historię ma człowiek jednak nie z siebie samego, lecz z przyjęcia przez Syna Bożego ludzkiej natury. Jego Człowieczeństwo jest więc włączeniem człowieka w historię Boga. Skutkiem tego włączenia jest ostatecznie uczestnictwo człowieka w prolepsie końca, który dokonał się w Wydarzeniu Chrystusa, a konkretnie w Jego zmartwychwstaniu. Jezus Chrystus jest więc w swoim Wydarzeniu (Wcielenie, Krzyż, Zmartwychwstanie, Wywyższenie) konkretną postacią indywidualnej historii człowieka, ponieważ odzwierciedla prawdziwą istotę człowieka, jest reprezentantem człowieka przed Bogiem Ojcem i ostatecznie jest nadzieją i spełnieniem człowieka w Jego zmartwychwstaniu. Jako prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek jest Jezus Chrystus sensem człowieka w doprowadzeniu go do zbawienia, do życia w życiu samego Boga. W tym wyraża się spełnienie historii indywidualnej człowieka, którą w najwyższym stopniu uprawiają profesorowie ekumeniści: Piotr Jaskóła i Wolfhart Pannenberg.

Refine search results

2 Studia Oecumenica

1 Anderwald A.

1 Góźdź K.

2 2017

Search results

Postulat hermeneutycznej potrzeby relacji teologia – nauki przyrodnicze w perspektywie współczesnej protestanckiej teologii stworzenia

Spełnienie indywidualnej historii w Jezusie Chrystusie