Search results

1

Uwagi o pracy nad tłumaczeniem św. Augustyna

100%

Kubiak Z.

Vox Patrum

|

1988

|

vol. 14

413-414

IT

L'autore, noto traduttore polacco delle "Confessioni" di Sant’Agostino, fornisce qualche osservazione sulla traduzione di quest'opera.

2

Proces nawrócenia św. Augustyna

100%

Eborowicz W.

Vox Patrum

|

1988

|

vol. 14

67-79

EN

Quomodo S. Augustinus, si de eius intellectu ac spiritu agitur evolvitur, e "Confessionibus" eiusque dialogis lectis patet.

3

Visus iste non a carne trahebatur. Rola zmysłów w kontemplacji w księdze VII i IX "Wyznań" Augustyna

84%

Stróżyński M.

Vox Patrum

|

2013

|

vol. 60

337-358

EN

The purpose of the paper is to examine the role of the senses in contemplation in Book Seven and Nine of Augustine’s Confessions. The bishop of Hippo’s conception of contemplation is deeply influenced by Plotinus, especially in the early period, and this influence is present e.g. in the distiniguishing of two forms of contemplation: the one in which all sensible objects are eliminated from awareness and the one in which they are present or used as a medium of contemplation. A method which leads to contemplation in which the senses are completely absent is the Plotinian method of „agnoetic meditation”. The method appears in Augustine as well, both in Book Seven and Book Nine. The forms of the contemplation of God, which are described there, do not involve the senses, and their sole object is God. It generates a paradoxical situation especially in the vision of Ostia, where the „beyond body” contemplation is impossible to reconcile with the resurrection of the body and seeing God in the body. Augustine does not solve the paradox which is of a great importance, since it shows the tension between Platonic philosophy and Christian revelation.

4

"Gdzie ty, tam i on"

67%

Stępniewska A.

Vox Patrum

|

1988

|

vol. 14

125-132

EN

Hac in dissertatiuncula post brevem de paleochristiana onirologia introductionem de S. Monicae somnio conversionem S. Augustini spectante tractatur.

5

Święty Augustyn dziś

67%

Eckmann A.

Vox Patrum

|

2001

|

vol. 40

305-316

EN

Hac in disputatione de praesentia sancti Augustini in mundo hodiemo tractatur. Auctor commentationis Episcopum Hipponensem adesse semper sua doctrina in Ecciesia Universaii, in occidente et in oriente, et in mundo huius tempońs, egregium doctorem theologiae et cuiturae Europaeae artificem probat. Cuius libros cathoiici, orthodoxi et protestantes seguuntur, et ut de viro Africo in Algeria musulmani gioriantur.

6

Prawda o Bogu Stwórcy, stworzeniu i jego odnowie, według "Wyznań" św. Augustyna

67%

Zarzycki S.

Vox Patrum

|

2019

|

vol. 71

543-572

PL

Artykuł podejmuje temat stworzenia, który obok filozoficznego zagadnienia szukania prawdy i teologiczno-duchowej confessio stanowi jedno z głównych zagadnień „Wyznań” Augustyna. Najpierw autor wskazuje na ważność tego zagadnienia w tym dziele i poszukuje sposobu powiązania go z dwoma odmiennymi tematycznie częściami „Wyznań”, autobiograficzną i egzegetyczną. Dalej ukazuje Augustyna „krętą drogę” poszukiwania prawdy o Stwórcy i stworzeniu wiodącą przez czas błędów młodości i okres zagubienia się w sekcie manichejczyków (materializm, dualizm metafizyczny). Objaśnia zaistniałe u Augustyna, pod wpływem neoplatonizmu doświadczenie „powrotu do samego siebie” i uzyskanie światła prawdy o Stwórcy i stworzeniu, a potem uzyskanie pod wpływem lektury Słowa Bożego łaski nawrócenia jako daru „nowego stworzenia”. W ostatniej części artykułu autor na podstawie ostatnich ksiąg „Wyznań” przybliża teologię i duchowość „nowego stworzenia” objaśniając je w sensie dosłownym i alegorycznym. Artykuł podejmuje temat stworzenia, który obok filozoficznego zagadnienia szukania prawdy i teologiczno-duchowej confessio stanowi jedno z głównych zagadnień „Wyznań” Augustyna. Najpierw autor wskazuje na ważność tego zagadnienia w tym dziele i poszukuje sposobu powiązania go z dwoma odmiennymi tematycznie częściami „Wyznań”, autobiograficzną i egzegetyczną. Dalej ukazuje Augustyna „krętą drogę” poszukiwania prawdy o Stwórcy i stworzeniu wiodącą przez czas błędów młodości i okres zagubienia się w sekcie manichejczyków (materializm, dualizm metafizyczny). Objaśnia zaistniałe u Augustyna, pod wpływem neoplatonizmu doświadczenie „powrotu do samego siebie” i uzyskanie światła prawdy o Stwórcy i stworzeniu, a potem uzyskanie pod wpływem lektury Słowa Bożego łaski nawrócenia jako daru „nowego stworzenia”. W ostatniej części artykułu autor na podstawie ostatnich ksiąg „Wyznań” przybliża teologię i duchowość „nowego stworzenia” objaśniając je w sensie dosłownym i alegorycznym.

7

Ćwiczenie się w samopoznaniu jako motyw spajający kompozycję Augustyńskich "Wyznań"

59%

Skorupka W.

Edukacja Filozoficzna

|

2021

|

issue 72

125-158

PL

Wychodząc od współczesnej dyskusji na temat niejednoznacznej formy Augustyńskich Wyznań i odwołując się do rozumienia filozofii jako ćwiczenia duchowego, w artykule niniejszym zwracam uwagę na zasadniczą rolę, jaką w tekście Augustyna spełnia motyw samopoznania oraz zawarta w X księdze refleksja na temat pamięci. W tym celu rozpoczynam od zarysowania specyficznie podmiotowego charakteru augustyńskiej filozofii oraz wskazania na filozoficzne znaczenie autobiograficznej części Wyznań. Zestawiając następnie przedstawione przez autora trzy etapy filozoficzne oraz trzy przełomy w rozumieniu samego siebie, księgę X interpretuję jako centralny punkt conversio i transformacji podmiotu, który łączy część autobiograficzną i egzegetyczną w jedną, spójną całość. Co więcej, celem tej zawartej w Wyznaniach, niejednoznacznie autobiograficznej oraz posiadającej zarazem znaczenie ogólnoantropologiczne opowieści, okazuje się być porwanie za sobą czytelnika, który zgodnie z poglądami Augustyna na naturę naszego poznania, to w sobie samym odkrywa prawdę dotyczącą źródła i celu swojego doczesnego życia. W tym też sensie tekst Wyznań spełnia rolę partytury ponadczasowego duchowego ćwiczenia, prowadzącego do rozpoznania samego siebie jako podmiotu egzystencjalnie oraz poznawczo zależnego od Boga.

EN

I begin this article by looking at the contemporary discussion on the ambiguous form of Augustine’s Confessions and by referring to the understanding of philosophy as a spiritual exercise. Then I draw my attention to the fundamental role played in Augustine’s text by the theme of self-knowledge and by the reflection on memory contained in Book X. To this end, I begin by outlining the specifically subjective character of Augustinian philosophy and by pointing to the philosophical meaning of the autobiographical part of Confessions. Next, comparing the three philosophical stages and three breakthroughs in self-understanding which we can find in Augustine’s text, I interpret book X as the central point of conversio and transformation of the subject, which combines the autobiographical and exegetical parts into one uniform whole. Moreover, the goal of this ambiguously autobiographical story turns out to be to inspire the reader who, according to Augustine’s views on the nature of our cognition, discovers in himself the truth about the source and purpose of human temporal life. In this sense, the text of Confessions plays the role of a carrier for a timeless spiritual exercise leading to the recognition of oneself as existentially and cognitively dependent on God.

Refine search results

6 Vox Patrum

1 Edukacja Filozoficzna

1 Eborowicz W.

1 Eckmann A.

1 Kubiak Z.

1 Skorupka W.

1 Stróżyński M.

1 Stępniewska A.

1 Zarzycki S.

1 2021

1 2019

1 2013

1 2001

3 1988

Uwagi o pracy nad tłumaczeniem św. Augustyna

Proces nawrócenia św. Augustyna

Visus iste non a carne trahebatur. Rola zmysłów w kontemplacji w księdze VII i IX "Wyznań" Augustyna

"Gdzie ty, tam i on"

Święty Augustyn dziś

Prawda o Bogu Stwórcy, stworzeniu i jego odnowie, według "Wyznań" św. Augustyna

Ćwiczenie się w samopoznaniu jako motyw spajający kompozycję Augustyńskich "Wyznań"