Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  XIII wiek
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Kto fundował XIII-wieczny zespół klasztorny dominikanów w Sandomierzu?

100%
Kamińska J.
Biuletyn Historii Sztuki
|
2020
|
vol. 82
|
issue 2
175-207
EN
The paper is a voice in the discussion on the founders of the Dominican monastic complex in Sandomierz. As a consequence of dating its 13th-century construction phases, the hypothesis popular in literature on the subject has been refuted, namely the claim that the alleged founder of the monastery Bishop Iwo Odrowąż brought a construction workshop responsible for raising the walls and executing a rich ceramic decoration. The involvement in the founding of the first stage of works has been attributed to Duchess Adelaide, daughter of Casimir the Just, buried in the Church of St James ‘in medio ecclesiae’, and venerated by the Sandomierz Dominicans as the ‘fundatrix istiu conventus’. Furthermore, attention has been drawn to the fact that  the date of the Duchess’s death provided in her tomb inscription has been to-date erroneously identified as 1211, while it should be read as 1240. It has also been suggested that the construction stage connected with the ceramic decoration of the nave body and the Monastery’s eastern wing should be associated with Bishop Prandota, while the raising of the belfry with Duke Leszek the Black. 
PL
Artykuł jest głosem w dyskusji dotyczącej fundatorów dominikańskiego zespołu klasztornego w Sandomierzu. W konsekwencji korekty datowania XIII-wiecznych faz budowy odrzucono popularną w literaturze przedmiotu hipotezę, jakoby fundator klasztoru, biskup Iwo Odrowąż sprowadzić miał z Lombardii warsztat budowlany odpowiedzialny za wzniesienie murów oraz wykonanie bogatych dekoracji ceramicznych. Jako fundatorkę związaną z pierwszym etapem prac wskazano księżniczkę Adelajdę, córkę Kazimierza Sprawiedliwego, pochowaną w kościele św. Jakuba „in medio ecclesiae” i czczoną przez sandomierskich dominikanów jako „fundatrix istiu conventus”. W tekście zwrócono uwagę, że data śmierci księżniczki podana w inskrypcji na jej nagrobku była dotychczas odczytywana błędnie jako rok 1211, podczas gdy odczytywać ją należy jako rok 1240. Ponadto wskazano, że z fazą budowy, w której powstały ceramiczne dekoracje korpusu nawowego i wschodniego skrzydła klasztoru wiązać można biskupa Prandotę, a z budową dzwonnicy księcia Leszka Czarnego.
2
Publication available in full text mode
Content available

Zapomniana księżna halicka? Rola Salomei w kreowaniu relacji polsko-węgierskich i polsko-ruskich

100%
Jędrzejewska P.
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
|
2021
|
issue 28
205-230
PL
Postać Salomei, żony królewicza węgierskiego Kolomana, jest kolejną interesującą postacią kobiecą związaną z księstwem krakowsko-sandomierskim, przejawiającą aktywność w relacjach z Królestwem Węgier oraz księstwami ruskimi. Księżniczka krakowska, potem księżna Halicza, a na koniec klaryska była znaczącą postacią XIII-wieczną na ziemiach polskich, obok m. in. księżnej Kingi, Jolenty-Heleny czy Gryfiny. Jednakże Salomea, w przeciwieństwie do wspomnianych księżnych, była księżniczką wywodzącą się z piastowskiej dynastii. Celem artykułu jest przedstawienie roli Salomei, córki Leszka Białego i żony królewicza Kolomana, w kreowaniu relacji księstwa krakowsko-sandomierskiego z Rusią i Węgrami w 1. połowie XIII wieku.
EN
The figure of Salomea, the wife of the Hungarian Prince Coloman, is another interesting female figure associated with the Duchy of Cracow and Sandomierz, active in relations with the Kingdom of Hungary and the Ruthenian duchies. The princess of Cracow, then the princess of Halych, and finally the Poor Clare, was a significant figure from the 13th century in Poland, next to, among others, Princess Kinga, Yolanda-Helen and Gryfina. However, Salomea, unlike the aforementioned princesses, was a princess from the Piast dynasty. The purpose of the article is to present the role of Salomea, the daughter of Leszek the White and the wife of Prince Coloman in creating the relationship between the Duchy of Cracow and Sandomierz with Russia and Hungary in the first half of the 13th century.
3
Publication available in full text mode
Content available

Bractwa szkaplerzne – duchowe wspólnoty wiernych

100%
Warda E.
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
|
2016
|
vol. 106
305-314
EN
Scapular brotherhoods are religious associations, whose members are obliged to wear a “small” scapular of a specific style and colour, expressing the relationship with the spirituality of the religious order, with which the brotherhood is linked. The origins of scapular brotherhoods date back to the 13th century, and the first ones were established in Florence, Bologna, Venice and other Italian towns. Scapular brotherhoods include: the Brotherhood of the Holy Trinity, the Brotherhood of Our Lady of Mount Carmel, the Brotherhood of Our Lady of Sorrows, the Brotherhood of the Immaculate Conception, the Brotherhood of Our Lady of Good Counsel, the Brotherhood of St. Cross and Bitter Passion of the Lord Jesus, the Brotherhood of Our Lady of Health of the Sick, the Brotherhood of Our Lady of Charity, the Brotherhood of the Precious Blood of Our Lord Jesus Christ, the Brotherhood of St. Benedict and the Brotherhood of St. Michael the Archangel.
4
Publication available in full text mode
Content available

Augustianie na Mazowszu (1356-1864)

100%
Kratochwil Z.
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
|
1998
|
vol. 69
415-440
EN
Three Augustinian monasteries in Warsaw, Ciechanów and Rawa were established a hundred years after the foundation of the Order (1256), thanks to endowment of Siemowit III, the Prince of Mazovia. Mazovia had been an independent duchy until it was incorporated in the State of Poland in 1526. The three monasteries mentioned above belonged to three different dioceses located: in Plock (the Ciechanów monastery), Poznan (the Warsaw monastery) and Gniezno (the Rawa monastery). In the post-partitionment period the church and State organization of the region was changed. A peripheric location of Mazovia enabled the monks to get in touch with pagans, whom they converted to Catholicism. They also strengthened their beliefs as it was determined in the charter of foundation. The Augustinians ministered to their parishes, ran schools for the local communities and universities for the monks (Warsaw). They distinguished themselves by their attentiveness to gaining knowledge and education. In the post-partitionmenst period the Augustinians were engaged in cultivating the Polish language and national habits. They were the defenders of Catholicism until the annulment of the monasteries in 1864.
PL
-
5
Publication available in full text mode
Content available

Trzynastowieczne liturgiczne rękopisy franciszkańskie w Polsce w świetle wyników badań Van Dijka i Walkera

80%
Cempura H.
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
|
1966
|
vol. 12
75-82
EN
-
6
Publication available in full text mode
Content available

[Recenzja]: Maria Bielińska, Kancelarie i dokumenty wielkopolskie XIII wieku, Zakł. Narod. im. Ossol., Wrocław 1967, ss. 397

80%
Lenort F.
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
|
1968
|
vol. 16
298-305
EN
-
7
Publication available in full text mode
Content available

Rękopisy liturgiczne od XIII do XV wieku w Bibliotece Uniwersyteckiej we Wrocławiu

80%
Schenk W.
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
|
1961
|
vol. 2
|
issue 1-2
185-206
EN
-
8
Publication available in full text mode
Content available

Biblioteka OO. Dominikanów w Krakowie

80%
Świętochowski R.
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
|
1976
|
vol. 33
299-311
EN
-
9
Publication available in full text mode
Content available

Problem autorstwa "Kazań świętokrzyskich"

80%
Skrzyniarz R.
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
|
1999
|
vol. 72
461-466
DE
Die Heilig-Kreuz-Predigten wurden wahrscheinlich vom Bischof Iwon Odrowąż registriert (1229). Sie konnten gegen 1218 und bestimmt vor 1229 entstanden sein. Wahrscheinlich sollten sie gehalten werden, oder sie dienten der gemeinsamen Lektüre im Kloster in Imbramowice für Prämonstratenserinnen, deren Oberin die Schwester des Bischofs, Gertruda, war. Die Predigten waren für die geistlich gewandten und zugleich ästhetisch empfindsamen Adressaten bestimmt, zu welchen die Nonnen in Imbramowice gehören konnten. Ferner waren die überlieferten, ab-geschriebenen oder während des Predigens registrierten Texte wahrscheinlich behilflich beim Erlernen der Verkündung des Wortes Gottes in der Klosterschule in Miech6w. Dann aber, am Anfang des 14. Jhs., als sie schon veraltet waren und in der Bibliothek in Miech6w große Predigtensammlungen polnischer und fremder Autoren vorhanden waren, dienten sie als Unterlagen für den Rücken des neu geschriebenen Kodexes.
PL
-
10
Publication available in full text mode
Content available

Czy można rozstrzygnąć przynależność autora Kazań świętokrzyskich do kręgu dominikanów bądź franciszkanów na podstawie przesłanek treściowych?

61%
Wiśniewski K.
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
|
2021
|
vol. 136
39-54
EN
The Holy Cross Sermons have become the subject of research conducted by scientists representing various disciplines within the framework of the humanities. This should not come as a surprise due to the high importance of the text. The ser-mons are the oldest Polish literary monument written in Old Polish and Latin. Resear-chers have made an effort to find answers to the questions: who could be the author of the Holy Cross Sermons collection of and what can we say about a group of which originated author. This article is part of this research trend. The research problem consi-dered in this text are the premises that allow us to accept or reject the affiliation of the author of the Holy Cross Sermons to the circle of the Friars Preachers or Friars Minor.
PL
Kazania świętokrzyskie stały się obiektem badań prowadzonych przez naukowców reprezentujących różne dyscypliny mieszczące się w ramach nauk humanistycznych. Nie powinno to dziwić z racji na ciężar gatunkowy tekstu. Stanowią one najstarszy polski zabytek literacki spisany po staropolsku oraz łacinie. Starano się znaleźć odpowiedzi na pytania: kto mógł być autorem świętokrzyskiej kolekcji kazań oraz, w jakim środowisku mogły one powstać. Niniejszy artykuł wpisuje się w ten nurt badań. Problemem badawczym rozważanym w niniejszym tekście są przesłanki, które pozwalają nam przyjąć lub odrzucić przynależność autora Kazań świętokrzyskich do kręgu Braci Kaznodziejów lub Braci Mniejszych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.