Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: Zachodnie Bałkany

Sort By:

Limit search:

BORDERS VS. NUMBERS: ALBANIAN NATIONAL MINORITY IN THE SOUTH SERBIA BETWEEN NATION BUILDING IN KOSOVO AND EU MEMBER STATE BUILDING

100%

Gözübenli A. S.

Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula

2019

issue 2(60)

81-100

Serbia and Kosovo are the two countries that want to join the EU as their ultimate goal. However, in order for this process to start, Kosovo, still not recognised by five EU member states, should be recognised by many countries including Serbia and these two former enemies have to solve the problems seriously to become allies. While the independence of Kosovo remains unacceptable for Serbia, today one of the main problems facing the parties is the border issues. Despite the fact that Serbia insists there is no state border between Serbia and its former province, the EU-mediated talks on the normalisation of relations between Serbia and Kosovo, which include the option of a border correction namely, land swap is taking place behind closed doors. The land swap solution suggests that Kosovo takes control of the Albanian-inhabited Preševo Valley of South Serbia while the Serb-inhabited four northern municipalities of Kosovo would be associated with Serbia. But this controversial step, depending on whom you ask, is a historical matter that can lead to a war or a great compromise. This paper aims to take a comprehensive look at the solution of the land swap between Kosovo and Serbia on the side of Albanian minority in the South Serbia, considering that the balances in this region are very dynamic, and to examine the importance of the EU membership motivation for solving such disputes. The analysis in this study has been conducted based on (a) interviews with political decision-makers in the Preševo Valley involved in talks about swapping land and journalists from the region, (b) author’s observations and field research, (c) objectives and priorities identified in the Brussels Agreement in 2013, the Stabilisation and Association Agreement, and the instruments concerned with minority rights and the recognition of local autonomy (e.g. Framework Convention for the Protection of National Minorities and European Charter of Local Self-Government) compared to comments from the latest country-specific monitoring works by the EU and Council of Europe on the framework of the EU-facilitated Dialogue for the normalisation of relations between two countries.

Serbia i Kosowo to dwa kraje, których ostatecznym celem jest przyłączenie się do UE. Jednakże, aby proces ten mógł się rozpocząć, Kosowo, wciąż nieuznawane przez pięć państw członkowskich UE, powinno zostać uznane przez wiele krajów, wliczając w to Serbię, poza tym ci dwaj byli wrogowie muszą rozwiązać problemy w sposób poważny, by stać się sojusznikami. Skoro niepodległość Kosowa pozostaje nie do przyjęcia dla Serbii, dziś jednym z głównych problemów stojących przed stronami są kwestie graniczne. Pomimo faktu, że Serbia obstaje przy tym, iż nie istnieje żadna granica między Serbią a jej poprzednią prowincją, rozmowy prowadzone z mediacją UE w sprawie normalizacji stosunków między Serbią a Kosowem, obejmujące mianowicie opcję korekty granic, za zamkniętymi drzwiami ma miejsce wymiana terenów. Rozwiązanie polegające na wymianie terenów sugeruje, że Kosowo przejmuje kontrolę nad zamieszkałą przez Albańczyków z tzw. Doliny Preszewa w Południowej Serbii, podczas gdy zamieszkałe przez Serbów cztery północne gminy Kosowa połączyłyby się z Serbią. Lecz ten kontrowersyjny krok, w zależności od tego, kogo się pytamy, jest problemem historycznym, który może prowadzić do wojny albo do wielkiego kompromisu. Artykuł ma na celu wszechstronne spojrzenie na rozwiązanie, jakim jest wymiana terenów między Kosowem a Serbią, po stronie mniejszości albańskiej w Południowej Serbii, uwzględniając to, że równowagi w tym regionie są bardzo dynamiczne, oraz zbadanie znaczenia motywacji, jaką jest członkostwo w UE, dla rozstrzygania takich kwestii spornych. Analizę w tym opracowaniu przeprowadzono na podstawie: (a) wywiadów z decydentami politycznymi w Dolinie Preszewa, zaangażowanymi w rozmowy o wymianie terenów, i dziennikarzami z regionu, (b) obserwacji i badań terenowych autora, (c) celów i priorytetów określonych w Porozumieniu Brukselskim z roku 2013, Układzie o Stabilizacji i Stowarzyszeniu oraz instrumentów dotyczących praw mniejszości i uznania autonomii lokalnej (np. Ramowa Konwencja w sprawie Ochrony Mniejszości Narodowych oraz Europejska Karta Samorządów Lokalnych) w zestawieniu z komentarzami pochodzącymi z najnowszych prac monitoringowych odnoszących się do konkretnych krajów prowadzonych przez UE i Radę Europy dotyczących ram dialogu pod auspicjami UE w sprawie normalizacji stosunków między dwoma krajami.

Studying the Post-Socialist City in Yugoslavia: An Examination of Multi-Disciplinary Methodologies and Theoretical Approaches

80%

Babić M.

Colloquia Humanistica

2021

issue 10

1-22

Od upadku ładu komunistycznego w Europie na początku lat 90. XX wieku, czemu towarzyszył rozpad Jugosławii i wojna, która naznaczyła ostatnią dekadę minionego stulecia na Bałkanach, intensywnie rozwijają się badania naukowe poświęcone Europie Południowo-Wschodniej. Od początku nowego tysiąclecia pojawiają się projekty akademickie dotyczące dwudziestowiecznej architektury, zaś nowe pokolenie historyków architektury i urbanistyki z rosnącym zainteresowaniem rozwija poruszaną dotąd tematykę. Jednakże badania nad architekturą okresu postsocjalistycznego w miastach zachodnich Bałkanów odgrywają drugorzędną rolę w porównaniu z aktywnością naukową poświęconą architekturze modernizmu w Jugosławii, jak też miejscu architektury w przemianach społeczno-politycznych podczas zimnej wojny. Badania przestrzeni miejskiej w okresie postsocjalistycznym zajmują marginalne miejsce w dyskursie historii architektury i urbanistyki, zaś projekty naukowe o tej tematyce rozwijają się głównie w perspektywie socjologii, antropologii społecznej i geografii miasta. Celem artykułu jest analiza dotychczasowej literatury dotyczącej architektury postsocjalistycznej oraz miejskiego, ideologicznego i socjologicznego dziedzictwa socjalistycznej Jugosławii; przedstawione przeze mnie prace starają się również określić możliwe kierunki dalszych studiów nad tą problematyką. Uważam, że analiza wielodyscyplinowych badań naukowych dotyczących architektury socjalizmu i okresu post-socjalistycznego może być kluczowym krokiem w procesie odkrywania znaczeń jugosłowiańskiej i postjugosłowiańskiej przestrzeni miejskiej, jak też w próbach scharakteryzowania jej specyfiki. Pod względem metodologicznym artykuł rekonstruuje sposoby badania typowe dla poszczególnych dyscyplin oraz ich punkty wspólne, jak też dokonuje analizy istniejącego już dyskursu naukowego. Ponadto dzięki badaniu różnorodnych perspektyw metodologicznych i teoretycznych w studiach na temat miast Europy Środkowej w artykule zaproponowano możliwe kierunki dalszych prac badawczych nad architekturą i urbanistyką okresu postsocjalistycznego w krajach byłej Jugosławii.

Since the end of the state-socialist era in the early 1990s – and effectively, since the end of the Yugoslav federation and the subsequent wars that had engulfed the Western Balkans for almost a decade – the study of the twentieth-century South-Eastern Europe has intensified. The scholarship on the region’s twentieth-century architecture has been prolific since the early years of the new millennium, and the new generation of urban and architectural scholars has further amplified this trend. However, an inquiry into the post-socialist city in Western Balkans has been relegated largely to the secondary position to the study of the Yugoslav modernist architecture and its role within the socio-political mechanisms of the Cold War era. In this discourse, the study of the post-socialist urban space remains lacking in architectural and urban history – it is mainly conducted within the methodological and theoretical frameworks of sociology, socio-cultural anthropology, and urban geography. To bridge this scholarly gap and identify possible new trajectories of inquiry, I probe into the different scholarship dealing with the post-socialist city and the urban, ideological, and social remnants of the state-socialist era in former Yugoslavia. I argue that the study of the multi-disciplinary nature of the scholarship examining the state-socialist and post-socialist city serves as a vital step in the more comprehensive understanding of the (post-)Yugoslav architectural space, its particulars, and idiosyncrasies. Methodologically, I identify and outline the different disciplinary strands in the study of the post-socialist space in general, and post-Yugoslav space in particular, followed by an analysis of the established discourses and their points of interference and overlap. By investigating qualitative methodologies and different theoretical approaches in the study of the Central-East European and Yugoslav post-socialist city, I explore the post-socialist urban space in former Yugoslavia in a wide-ranging manner, ultimately identifying conduits for future research.

Refine search results

1 Colloquia Humanistica

1 Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula

1 Babić M.

1 Gözübenli A. S.

1 2021

1 2019

Search results

BORDERS VS. NUMBERS: ALBANIAN NATIONAL MINORITY IN THE SOUTH SERBIA BETWEEN NATION BUILDING IN KOSOVO AND EU MEMBER STATE BUILDING

Studying the Post-Socialist City in Yugoslavia: An Examination of Multi-Disciplinary Methodologies and Theoretical Approaches