Search results

1

Nuta człowiecza. Uwagi na marginesie 'Asymetrii'

100%

Próchniak P.

Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

|

2014

|

vol. 68

|

issue 3-4(306-307)

249-253

EN

The author conducted a thorough analysis and interpretation of poems from 'Asymetria', a volume by Adam Zagajewski (2014). In order to better extract and enhance the prime motifs and motives of Zagajewski’s poetry their meanings were depicted against the backdrop of statements made by W. G. Sebald about the potential and tasks of literature. Zagajewski has a high regard for Sebald’s prose but vehemently protested against the pessimistic vision of the world contained in his books. While accentuating the significant differences in both writers’ perception of reality, the article ultimately draws attention to a prominent issue shared by them: a dream of literature conceived as restitution.

2

O doświadczeniu akuzmatycznym w poezji. Słuchanie świata w Szybkim wierszu Adama Zagajewskiego oraz Kontrapunkcie Stanisława Barańczaka

94%

Reimann-Czajkowska A.

Forum Poetyki

|

2022

|

issue 27

90-105

EN

The paper is about intermediality, focusing especially on relations between music and literature, connected by music in lyrical circumstances (Iwona Puchalska) in poetry. It is an attempt at listening to an intertextual dialogue between two poems, where listening to music is the most important experience (Goldberg Variations by J.S. Bach in Barańczak’s Kontrapunkt, and a Gregorian chant in Zagajewski’s Szybki wiersz). In the two poems logos and melos are inseparable, they permeate each other, they organize the fictional space of their respective texts, and serve as a starting point for existential considerations. Listening thus brings a new sort of a sensual reception (and organization) of reality, in which experiencing opposites can lead to desired Harmony.

PL

Artykuł zatytułowany „O doświadczeniu akuzmatycznym w poezji. Słuchanie świata w Szybkim wierszu Adama Zagajewskiego oraz Kontrapunkcie Stanisława Barańczaka” wpisuje się w problematykę intermedialności, szczególnie zaś koncentruje się na muzyczno-literackich relacjach w tekstach poetyckich, które łączy „muzyka w okolicznościach lirycznych” (Iwona Puchalska). Szkic jest próbą wsłuchania się w intertekstualny dialog, jaki nawiązuje się między wierszami, w których najważniejszym doświadczeniem podmiotu jest słuchanie muzyki (Wariacji dla Goldberga J.S. Bacha w wierszu Barańczaka i chorału gregoriańskiego w wierszu Zagajewskiego). W interpretowanych utworach logos i melos to sfery nierozłączne, wzajemnie się przenikające, które organizują fikcyjną przestrzeń tekstów, będąc zarazem punktem wyjścia do rozważań o charakterze egzystencjalnym. Słuchanie przynosi tym razem nowy rodzaj zmysłowego odbioru (i porządkowania) rzeczywistości, w której także doświadczenie przeciwieństw może prowadzić do utęsknionej Harmonii.

3

Przedstawiać dalej. O Realizmie bez granic Rogera Garaudy’ego

73%

Ronge G.

Forum Poetyki

|

2019

|

issue 15-16

94-109

EN

The article discusses the largely forgotten concept of realism developed by the French Marxist philosopher Roger Garaudy in his book D’un Réalisme Sans Rivages [Realism without borders]. In the first part of the article, I discuss the context in which the book was discussed when it was first published in Poland in 1967. I compare and contrast Garaudy’s observations with Polish critics, who, at the time, were also actively and passionately discussing the question of realism. Specifically, I refer to Julian Kornhauser and Adam Zagajewski’s Świat nie przedstawiony [The unrepresented world] and Janusz Sławiński’s Rzut oka na ewolucję poezji polskiej w latach 1956-1980 [The evolution of Polish poetry from 1956 to 1980]. In the second part of the article, I analyse the selected fragments from Garaudy’s book, demonstrating that D’un Réalisme Sans Rivages may inform contemporary literary criticism and theory. I try to answer the question whether and how the tools proposed by the French thinker may be useful in describing contemporary literary phenomena and how his ideas can be used to formulate a new, not necessarily Marxist, concept of realism.

PL

Artykuł prezentuje, w dużej mierze dzisiaj zapomnianą, koncepcję realizmu autorstwa francuskiego filozofa marksistowskiego Rogera Garaudy’ego, zawartą w jego książce Realizm bez granic. W pierwszej części odtworzono kontekst, w jakim funkcjonował polski przekład eseju, który ukazał się w 1967 roku. Tezy francuskiego myśliciela zestawione zostają z innymi głosami w toczącej się wówczas w Polsce z dużą intensywnością dyskusji o realizmie. Przywołano m.in. postulaty Juliana Kornhausera i Adama Zagajewskiego z ich książki Świat nie przedstawiony oraz diagnozy Janusza Sławińskiego ze szkicu Rzut oka na ewolucję poezji polskiej w latach 1956–1980. W części drugiej zaproponowano kilka ujęć książki Garaudy’ego, które być może pozwolą uznawać Realizm bez granic za przydatny również w ramach dzisiejszej dyskusji teoretycznoliterackiej. Postawione zostaje pytanie o to, czy i w jaki sposób zaproponowane przez francuskiego myśliciela narzędzia mogą być przydatne do opisu współczesnych zjawisk literackich i jak poszczególne elementy jego koncepcji można wykorzystywać do formułowania nowych, już niekoniecznie marksistowskich koncepcji realizmu.

Refine search results

2 Forum Poetyki

1 Konteksty - Polska Sztuka Ludowa

1 Próchniak P.

1 Reimann-Czajkowska A.

1 Ronge G.

1 2022

1 2019

1 2014

Nuta człowiecza. Uwagi na marginesie 'Asymetrii'

O doświadczeniu akuzmatycznym w poezji. Słuchanie świata w Szybkim wierszu Adama Zagajewskiego oraz Kontrapunkcie Stanisława Barańczaka

Przedstawiać dalej. O Realizmie bez granic Rogera Garaudy’ego