Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  Zgromadzenie Księży Misjonarzy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Czasopisma wydawane przez Zgromadzenie Księży Misjonarzy św. Wincentego w XIX i XX w.

100%
Umiński W.
Folia Historica Cracoviensia
|
2006
|
vol. 12
EN
The article discusses periodicals issued by the Congregation of Missionary Priests in the 19th an 20th century.
PL
Artykuł omawia czasopisma wydawane przez Zgromadzenie Księży Misjonarzy w XIX i XX wieku.
2
Publication available in full text mode
Content available

Kronika domu Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo we Lwowie (1939-1946) jako źródło do dziejów Polski i Kościoła katolickiego w Małopolsce Wschodniej. Edycja żródła

84%
Chajko G.
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
|
2014
|
vol. 121
183-262
PL
Niniejszy artykuł jest edycją źródłową fragmentu kroniki domu księży misjonarzy we Lwowie, obejmującego lata 1939-1946. Kronikarz, ks. Stanisław Kałężny, niemal z dzienną dokładnością przybliżył wydarzenia, jakie rozgrywały się na przestrzeni tych lat w Małopolsce Wschodniej, a zwłaszcza we Lwowie. Swoją uwagę skupił przede wszystkim na życiu miejscowej misjonarskiej społeczności zakonnej, problemach związanych z budową kościoła parafialnego p.w. św. Wincentego a Paulo oraz na szeroko rozumianej polityce okupantów: sowieckich i niemieckich. Nie pominął też problemu ratowania Żydów przez księży misjonarzy podczas rządów niemieckich we Lwowie (1941-1944). Dopełnieniem traumatycznych wydarzeń związanych z II wojną światową są obszerne opisy z 1945 i 1946 roku, ukazujące życie miejscowych Polaków, sióstr zakonnych oraz duchowieństwa rzymskokatolickiego, zmuszanych przez Sowietów do opuszczenia miasta i przeniesienia się w granice powstającej Polski Ludowej. Dzięki omawianemu dokumentowi poznajemy nie tylko samą faktografię w układzie chronologicznym, ale także mamy niepowtarzalną okazję towarzyszyć występującym postaciom, śledząc ich osobiste przeżycia oraz poznając ich losy, także powojenne.
EN
The present article is a source edition of the house chronicle of the Congregation of the Mission in Lvov from the years 1939-1946. The annalist, Fr. Stanisław Kałężny nearly with daily accuracy recorded events which took place at that time in Eastern Lesser Poland (Małopolska) and especially in Lvov. He paid attention mainly to the life of the local Vincentian monastic society, problems connected with building a parish church of St. Vincent de Paul as well as broadly understood policy of the Soviet and German occupants. He did not omit the problem of saving Jews by the Vincentian fathers during the German occupation of Lvov (1941-1944). The traumatic events connected with World War II are accompanied by extensive descriptions from the years 1945 and 1946, showing the life of local people, nuns and Roman Catholic clergy forced by the Soviets to leave the city and move to the newly forming Polish People’s Republic. Thanks to the document in question not only do we get to know the factual material in chronological order but we also have a unique opportunity to accompany the described persons, follow their personal life and history – both in the war and post-war period.
3
Publication available in full text mode
Content available

Milatyn Nowy 1906-1946. Archidiecezja Lwowska – Dekanat Gliniany. Edycja źródła

84%
Marecki J.
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
|
2021
|
vol. 136
225-247
4
Publication available in full text mode
Content available

Recepcja pieśni o. Tymoteusza Szczurowskiego w środowiskach katolickich dziewiętnastowiecznej Warszawy

84%
Shkurgan O.
Muzyka
|
2020
|
vol. 65
|
issue 1
57-76
EN
Held in the Archive of the Congregation of the Mission, in Kraków’s Stradom district (shelf-mark Muzyka 15) are two sheets of a nineteenth-century music manuscript containing Uniate (Eastern Catholic) songs. The source probably originates from the collection belonging to the house of the Congregation of the Mission at the Church of the Holy Cross in Warsaw, which was sent from the capital to the Kraków missionaries’ archive most likely following the dissolution of this congregation in the Kingdom of Poland, which took place in 1864. Inscribed anonymously in this source are the melodies and Polish-language texts of the first stanzas of seven religious songs (Marian songs, songs to the cult of saints, and przygodne songs for the Ordinary Time in the liturgical year) composed by the Basilian missionary Father Tymoteusz Szczurowski (1740–1812). Thanks to inscriptions preserved in the source, we know that Szczurowski’s songs were performed in the late 1830s and early 1840s by Warsaw’s Basilian monks as well as by the Uniate clergyman Father Paweł Szymański (1782–1852), when he was a professor of the Imperial Roman Catholic Theological Academy in Warsaw (1837–41). The melodic lines of Szczurowski’s seven songs from the handwritten sheets of Muzyka 15 are the same as those printed by Father Michał Marcin Mioduszewski, CM (1787–1868) in Dodatek do Śpiewnika kościelnego [Supplement to the church songbook] (Kraków 1842) and Dodatek III do Śpiewnika kościelnego [Third supplement to the church songbook] (Leipzig 1853). The manuscript discussed in this paper, containing the music and words of Polish-language songs from the Uniate repertoire, is very likely to have been compiled in the environment of the Warsaw Congregation of the Mission. The surviving missionary manuscript Muzyka 15 enables us to confirm the reception of the Uniate Father Szczurowski’s output in the Roman Catholic environments of nineteenth-century Warsaw. It also provides us with new information concerning the performers of Szczurowski’s songs in the then capital of the (Congress) Kingdom of Poland.
PL
W zasobach Archiwum Zgromadzenia Księży Misjonarzy na Stradomiu w Krakowie pod sygnaturą Muzyka 15 dostępne są dwa arkusze rękopisu nutowego z XIX w. zawierającego unicki repertuar pieśniowy. Źródło to pochodzi prawdopodobnie ze zbiorów domu Zgromadzenia Księży Misjonarzy przy Kościele św. Krzyża w Warszawie, przekazanych ze stolicy do krakowskich misjonarskich archiwaliów zapewne po kasacji tej wspólnoty zakonnej w Królestwie Polskim, która nastąpiła w roku 1864. W omawianym rękopisie nutowym zachowały się wpisane anonimowo przekazy melodii oraz teksty w języku polskim pierwszych zwrotek 7 pieśni religijnych (utwory maryjne, ku czci świętych, przygodne) bazyliańskiego misjonarza o. Tymoteusza Szczurowskiego (1740–1812). Dzięki zachowanym w źródle inskrypcjom wiadomo, że pieśni Szczurowskiego były wykonywane na przełomie lat trzydziestych i czterdziestych XIX w. przez warszawskich bazylianów, a także przez unickiego duchownego o. Pawła Szymańskiego (1782–1852), gdy w latach 1837–41 był profesorem Rzymskokatolickiej Akademii Duchownej w Warszawie. Linie melodyczne siedmiu pieśni Szczurowskiego pochodzące z rękopiśmiennych nutowych arkuszy Muzyka 15 pokrywają się z melodiami ich drukowanych przekazów opublikowanymi przez ks. Michała Marcina Mioduszewskiego CM (1787–1868) w Dodatku do Śpiewnika kościelnego (Kraków 1842) i Dodatku III do Śpiewnika kościelnego (Lipsk 1853). Omawiany w artykule rękopis zawierający nutowe przekazy polskojęzycznych pieśni z repertuaru unickiego z dużym prawdopodobieństwem mógł być sporządzony w środowisku warszawskich misjonarzy. Ocalały misjonarski rękopis Muzyka 15 umożliwia obecnie stwierdzenie faktu recepcji utworów unickiego autora, o. Szczurowskiego w środowiskach rzymskokatolickich dziewiętnastowiecznej Warszawy, a także przynosi nowe informacje na temat ówczesnych wykonawców jego pieśni w stolicy Królestwa Polskiego.
5
Publication available in full text mode
Content available

Przełomowa rola Zgromadzenia Księży Misjonarzy w procesie kształtowania przestrzeni sepulkralnej Warszawy

67%
Jasińska D.
Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce
|
2020
|
vol. 134
117-149
EN
A breakthrough role of the Congregation of the Mission in the proces of shaping sepulchral space in Warsaw is well-known and commonly appreciated. In spite of Vincentians’ indisputable merits in that field as well as many papers devoted to Warsaw necropolis as well as to this congregation, this topic has not been tackled in a thorough historical monograph. Such a lengthy paper would have to take account of the real time in which moving cemeteries away from the cities began and explain its causes. It has been shown in this article that in research on extra-urban cemeteries an assumption had been made for a long time that at first some legal rules ordering their creation were enacted. Only later (despite no small resistance) did it come to implementing these rules. However, new studies show that in the 16th, 17th and 18th centuries burial sites were organized without any strict obligations to bury the deceased outside of the settlements. It was done out of necessity which derived from overfilling of temple undergrounds and cemeteries located next to churches. Warsaw which was considered a huge city in the 17th century followed this pattern thanks to the Vincentians who introduced a new manner of locating cemeteries both early and consistently.
PL
Przełomowa rola Zgromadzenia Księży Misjonarzy w procesie kształtowania przestrzeni sepulkralnej Warszawy była powszechnie znana i doceniana. Mimo niepodważalnych zasług na tym polu oraz licznych opracowań poświęconych nekropoliom warszawskim jak i temu zgromadzeniu, temat ten nie doczekał się wnikliwej monografii historycznej uwzględniającej ustalenie rzeczywistego czasu, w którym przenoszenie cmentarzy za miasto się rozpoczęło oraz poznania przyczyn tych działań. Niniejszy artykuł ma za zadanie wykazać, że w badaniach nad kształtowaniem się cmentarzy pozamiejskich przyjmowano długo założenie, iż najpierw pojawiły się regulacje prawne, nakazujące ich tworzenie, a dopiero później (i z dużymi oporami) doszło do ich realizacji. Nowsze studia pokazują jednak, że w XVI, XVII i XVIII wieku organizowano jednak miejsca pochówków poza osadami bez żadnych ścisłych nakazów. Czyniono to z konieczności, wynikającej z przepełnienia podziemi świątyń i cmentarzy przykościelnych. Warszawa, postrzegana powszechnie w XVII wieku jako wielkie miasto, również realizowała ten zwyczaj przede wszystkim za sprawą misjonarzy, którzy stosunkowo wcześnie, a zarazem konsekwentnie, wprowadzili w niej nowy sposób sytuowania cmentarzy.
6
Publication available in full text mode
Content available

Pieśni o. Tymoteusza Szczurowskiego w „Śpiewniku kościelnym” ks. Michała Marcina Mioduszewskiego

67%
Shkurgan O.
Muzyka
|
2018
|
vol. 63
|
issue 3
117-136
EN
Father Michał Marcin Mioduszewski CM (1787–1868) published his Śpiewnik kościelny [Church Songbook] (Kraków 1838), including Polish songs from the Catholic repertoire with standardized texts and melodies for a solo voice. The printed volume was a result of the author’s search for sacred songs, which he had collected for several years since 1830 and continued after the publication. In a later publication, Dodatek do Śpiewnika kościelnego [A Supplement to the Church Songbook] (Kraków 1842), in addition to the Roman Catholic repertoire, funeral songs and scores of mass chants, Mioduszewski included a set of poetic and musical-poetic anonymous compositions in Polish with the title “Songs performed in the Greek Catholic churches of the Chełm diocese”. In the foreword to the songs, he informed the readers that the Greek Catholic repertoire was borrowed from a work titled The Biała Mission [Supraśl 1792 – O.S.] by Father Tymoteusz Szczurowski. The songs were categorized according to subject (divine, about the Holy Virgin, about the saints and daily prayers). It has been determined that in his Śpiewnik kościelny (including the above-mentioned Supplement and its subsequent continuations printed in Leipzig: Supplement II (1849) and Supplement III (1853)) Mioduszewski published a total number of 44 songs written by a Basilian missionary, Father Tymoteusz Szczurowski (1740–1812), 27 of which were published with their melodies, while the remainder were included only in textual form. In the absence of earlier sources containing scores of Szczurowski’s songs, their musical-poetic versions published in the nineteenth-century church songbook are of particular significance. There can be no doubt that this printed collection contributed to the popularization of the legacy of this Greek Catholic missionary in the nineteenth century. The published results of Father Michał Marcin Mioduszewski’s efforts saved the songs written by Basilian monk Tymoteusz Szczurowski from oblivion.
PL
Ks. Michał Marcin Mioduszewski CM (1787–1868) wydał Śpiewnik kościelny (Kraków 1838), w którym zamieścił ujednolicone wersje tekstów pieśni z polskiego repertuaru rzymskokatolickiego wraz z ich jednogłosowymi melodiami. Ten drukowany zbiór był wynikiem zapoczątkowanej przez jego autora w 1830 roku kilkuletniej akcji zbierania i gromadzenia pieśni kościelnych, kontynuowanej także po wydaniu śpiewnika. W opublikowanym następnie Dodatku do Śpiewnika kościelnego (Kraków 1842) obok repertuaru rzymskokatolickiego, po pieśniach za umarłych i przed zapisami śpiewów mszalnych, Mioduszewski zamieścił blok poetyckich i muzyczno-poetyckich anonimowych przekazów polskojęzycznych utworów opatrzony tytułem „Pieśni w cerkwiach dyecezyi chełmskiej obrządku grecko-katolickiego używane”, podając w słowie wstępnym do dodatku informację, że pieśni unickie pochodzą z pracy pt. Misja Bialska [Supraśl 1792 – O.S.] o. Tymoteusza Szczurowskiego. Pieśni cerkiewne usystematyzowano w śpiewniku tematycznie (pieśni Pańskie, o Najświętszej Maryi Pannie, o świętych, przygodne). Jak ustalono, w sumie w Śpiewniku kościelnym (we wzmiankowanym Dodatku oraz w kolejnych, wydanych w Lipsku drukach: Dodatku II (1849) i Dodatku III (1853)) Mioduszewski opublikował 44 pieśni bazyliańskiego misjonarza o. Tymoteusza Szczurowskiego (1740–1812), z których 27 zostało wydanych wraz z melodiami, a pozostałe wyłącznie w postaci tekstów. Wobec braku wcześniejszych źródeł nutowych pieśni Szczurowskiego, szczególnego znaczenia nabierają ich muzyczno-poetyckie przekazy opublikowane w dziewiętnastowiecznym Śpiewniku kościelnym. Drukowany nutowy zbiór niewątpliwie przyczynił się do popularyzacji w XIX wieku pieśni tego unickiego misjonarza. Dzięki dokonaniom ks. Michała Marcina Mioduszewskiego pieśni bazylianina o. Tymoteusza Szczurowskiego zostały uchronione od zapomnienia.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.