Search results

1

EIDOS E PROBLEMA SEMANTICO NELL'ESTETICA DI WŁADYSŁAW STRÓŻEWSKI. OSSERVAZIONI IN MARGINE ALLA RACCOLTA DI SCRITTI "INTORNO AL BELLO"

100%

cl r.

Colloquia Litteraria

|

2018

|

vol. 24

|

issue 1

89-104

EN

In this paper, I argue that Stróżewski sees the meaning of artwork in getting closer the essence of things, in grasping their eidos (of their ideal Gestalt), in a specific, Platonic sense. Stróżewski's theory could, therefore, justify not only the representational forms of art, but also the "pure" objects and colours of abstract art, and even the very optical structure of new art media. On the other hand, his objectivist approach to beauty as an ontological value is at odds with a pragmatic view of the relationship between artwork and receiver, as shown by the disagreement with Roman Ingarden.

2

The Aesthetic Experience of Kandinsky’s Abstract Art : A Polemic with Henry’s Phenomenological Analysis

75%

Ziółkowska-Juś A.

Estetika: The Central European Journal of Aesthetics

|

2017

|

vol. 54 (New Series 10)

|

issue 2

212-237

EN

The French phenomenologist Michel Henry sees a similarity between the primordial experience of what he calls ‘Life’ and the aesthetic experience occasioned by Wassily Kandinsky’s abstract art. The triple aim of this essay is to explain and assess (1) how Henry interprets Kandinsky’s abstract art and theory; (2) what the consequences of his interpretation mean for the theory of the experience of abstract art; and (3) what doubts and questions emerge from Henry’s interpretations of Kandinsky’s theory and practice. Despite its containing many interesting ideas, Henry’s phenomenological approach is insufficient to describe the aesthetic experience of Kandinsky’s abstract art. For Henry, aesthetic experience is corporeal, primordial, non-intentional, and independent of knowledge and culture. By contrast, I believe that it is possible and more suitable to connect the direct, corporeal, and affective character of the aesthetic experience of abstract art with intentionality and embeddedness in culture and knowledge.

3

„Pomiędzy izmami” – Jan Brzękowski jako krytyk i teoretyk nowej sztuki

54%

Rejniak-Majewska A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica

|

2020

|

issue 36

57-72

EN

By the late 1920s in Europe new art directions were regarded as already completed phenomena, a part of “avant-garde tradition.” Such views were expressed by Jean Arp and El Lissitzky’s in their book Kuntismen (1925), and by Amédée Ozenfant’s in Art. Bilan des arts modernes en France (1928). Similar opinions were also voiced by Jan Brzękowski, a Polish poet and critic, who regarded this time as a period of “establishing certain values” rather than new breakthroughs. In this article I discuss Brzękowski’s strategies as a spokesman of modern art, an intermediary between the Parisian artworld and Polish avant-garde, an author connected with constructivism (a member of “a.r.” group), and also with surrealist circles in Paris. My main focus is his magazine “Sztuka Współczesna – L’Art Contemporain” (1929–1930) and his series of articles “Mileages,” in which he summarizes the developments of modern art. Conscious of the “wearing up” of avant-garde ideas and critical about seeking “novelty” for its own sake, Brzękowski tried to establish a progressive position based on the idea of formal discipline and creative construction. While rejecting a mimetic conception of art, he argued for abstract artistic form that would be “anchored to the bottom of life,” thus emphasizing the interplay of abstract and figurative elements and their dialectic.

PL

Z końcem lat dwudziestych XX wieku w Europie nowe kierunki artystyczne wydawały się już czymś okrzepłym, częścią „awangardowej tradycji”. Wyrazem tej świadomości była m.in. książka Jeana Arpa i El Lissitzky’ego Kunstismen (1925) oraz Art. Bilan des arts modernes en France Ozenfanta (1928). Jan Brzękowski, polski poeta i krytyk, widział ten czas podobnie, jako okres „ustalania się pewnych wartości” raczej niż nowych przełomów. W artykule śledzę poglądy Brzękowskiego dotyczące sztuk wizualnych oraz jego strategie jako rzecznika sztuki nowoczesnej, pośrednika między środowiskiem paryskim a polską awangardą, autora powiązanego z konstruktywizmem (członka grupy „a.r.”), a równocześnie z kręgami surrealistów w Paryżu. Głównym przedmiotem moich analiz jest wydawane przez Brzękowskiego pismo „Sztuka Współczesna – L’Art Contemporain” (1929–1930) i jego cykl artykułów Kilometraże, będący próbą podsumowania przemian nowej sztuki. Zdając sobie sprawę ze „zużywania się” awangardowych idei i zachowując krytycyzm wobec „kultu nowości”, Brzękowski bronił awangardowych pozycji w oparciu o ideę formalnego rygoru i twórczej „budowy”. Zgodnie z modernistycznym światopoglądem odrzucał mimetyczną koncepcję sztuki i opowiadał się za formą abstrakcyjną; zaznaczał jednak, że powinna być ona „zakotwiczona o dno życia” – w oryginalny sposób podkreślał dialektyczne napięcie między abstrakcją i figuracją.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica

1 Colloquia Litteraria

1 Estetika: The Central European Journal of Aesthetics

1 Rejniak-Majewska A.

1 Ziółkowska-Juś A.

1 cl r.

1 2020

1 2018

1 2017

EIDOS E PROBLEMA SEMANTICO NELL'ESTETICA DI WŁADYSŁAW STRÓŻEWSKI. OSSERVAZIONI IN MARGINE ALLA RACCOLTA DI SCRITTI "INTORNO AL BELLO"

The Aesthetic Experience of Kandinsky’s Abstract Art : A Polemic with Henry’s Phenomenological Analysis

„Pomiędzy izmami” – Jan Brzękowski jako krytyk i teoretyk nowej sztuki