Search results

1

Polityka administracyjna kierownictwa resortu spraw wewnętrznych Rzeczypospolitej Polskiej wobec samorządu terytorialnego w latach 1918–1939

100%

Kozyra W.

Przegląd Sejmowy

|

2023

|

issue 1(174)

7-29

EN

The administrative policy of the management of the Ministry of Internal Affairs towards local government in the years 1918–1939 was implemented on the basis of two concepts. The first was in force in the years 1918–1926, focusing on combating direct threats to security and internal order in the state. It had an impact on the performance of the ministry’s tasks in the so-called strictly administrative departments, which also included matters of local government. The second, in force in the years 1926–1939, focused on the so-called “general political” issues, i.e. general assessment of the political impact on the state of individual segments of the country’s social and political life (political parties, social organisations, national minorities, etc.) and the influence on that life by the administration of internal affairs in the direction desired by the ruling camp. In detail, the administrative policy of the Ministry of Internal Affairs towards municipal unions should be analysed in the following time periods: 1918–1926, 1926–1930, 1930–1935, 1935–1939.

2

Polityka administracji orenburskiej w sprawie islamizacji Stepu Kazachskiego i przyczyny jej zmiany w latach 60. XIX w.

84%

Lubiczankowski S. W.

Res Historica

|

2015

|

issue 40

EN

After capturing the Kazakh Steppe the administrative policy of the Russian Empire aimed at putting the inhabitants of the Steppe under control. The governmental administration decided to support Islam in this territory since this religion was supposed to strengthen the Russian influence by controlling the local people through activities of the Muslim clergy. At the end of the first half of the 19th century the control over local mullahs and the people they had contact with weakened. Due to this the Russian administrative policy towards the inhabitants of the Kazakh Steppe had to be verified.

PL

Imperium Rosyjskie po opanowaniu Stepu Kazachskiego prowadziło politykę administracyjną, której celem był pełny nadzór nad miejscową ludnością. Sposobem na to było wspieranie islamu, co miało ugruntować wpływy rosyjskie poprzez działalność skierowanego tu lojalnego wobec władzy duchowieństwa muzułmańskiego. Pod koniec pierwszej połowy XIX w. nastąpiło jednak osłabienie kontroli nad mułłami. Wobec tego należało zweryfikować pierwotną politykę wobec ludności Stepu.

3

Polityka Ministerstwa Spraw Wewnętrznych wobec życia społeczno-politycznego w Polsce w latach 1926–1928. Wybory parlamentarne z 4 i 11 marca 1928 r.

51%

Kozyra W.

Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego

|

2017

|

issue 20

397-412

EN

In the years 1926–1928, the Piłsudski leadership of the Ministry of Internal Affairs began the implementation of a new administrative policy, aimed specifically at the social and political life of the country. It was declared that the policy should focus on the “general political issues” of the Republic, and not just the problems of endangered security and internal order. As a result, the authorities intensified their activities towards the political parties and fractions as well as social organizations. They were subjected to increasingly growing observation and police surveillance. The administrative policy of the Ministers of Internal Affairs in relation to national minorities pursued the idea of national (political) assimilation. In the parliamentary elections of 1928, for the first time, the structures of the Ministry of Internal Affairs (as well as other Ministries) were explicitly included in the electoral campaign for the governmental fraction. As a result, the Piłsudski supporters indeed formed the largest club in the Parliament, but they did not win the majority there.

PL

W latach 1926–1928 piłsudczykowskie kierownictwo resortu spraw wewnętrznych rozpoczęło realizację nowej polityki administracyjnej, w szczególności wobec życia społeczno-politycznego kraju. Uznało, że jej głównym przedmiotem powinny być „zagadnienia ogólnopolityczne” Rzeczpospolitej, a nie li tylko problemy zagrożenia bezpieczeństwa i porządku wewnętrznego. W rezultacie kierownictwo to zintensyfi kowało swoje działania wobec partii i ugrupowań politycznych oraz organizacji społecznych. Były one poddawane coraz bardziej gruntownej obserwacji oraz inwigilacji policyjnej. Polityka administracyjna ministrów spraw wewnętrznych w stosunku do mniejszości narodowych realizowała ideę asymilacji państwowej (politycznej). W wyborach parlamentarnych w 1928 r. po raz pierwszy struktury resortu spraw wewnętrznych (i pozostałych resortów) zostały jednoznacznie włączone do akcji wyborczej po stronie obozu rządowego. W wyniku wyborów obóz piłsudczykowski co prawda stworzył największy klub poselski w sejmie, ale nie uzyskał w nim większości.

4

Generał Władysław Sikorski – minister spraw wewnętrznych Rzeczypospolitej Polskiej (16 grudnia 1922 – 28 maja 1923)

43%

Kozyra W.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

2019

|

issue 105

85-102

EN

Władysław E. Sikorski was born on May 20, 1881 in Tuszów Narodowe near Mielec. He graduated from the Lviv Polytechnic. Until 1918 he was active in the Independence Movement, he was a co-founder of the Polish Legions and the Supreme National Committee. In 1915 he fell into conflict with Józef Piłsudski as to the ways of rebuilding Polish statehood alongside Austro-Hungary and recruitment to the Polish Legions. From October 12, 1918 he served in the Polish Army. During the Polish-Bolshevik war (1919/1920) in the Warsaw battle in August 1920 he successfully commanded the 5th Army. Immediately after the murder of President Narutowicz on December 16, 1922 he was appointed the President of the Council of Ministers of the Republic of Poland and Minister of the Interior. In this difficult and dangerous for Poland time, contrary to appearances, it was not the function of Prime Minister but the post of Minister of the Interior that gave Gen. Władysław Sikorski real power and the possibility of direct influence on the internal situation in the country, and especially on its internal security. Gen. Sikorski made personnel changes in the structure of the Ministry, removing the people responsible, as politicians and civil servants, for the December 1922 incidents. He implemented the administrative policy of the Ministry, whose main purpose was to maintain peace and public safety by fighting the political fractions and parties that directly and openly aimed at overthrowing the current political and social order. Much attention was paid by the Minister of the Interior to the affairs of national minorities, especially the Ukrainian and Belarusian ones, as well as to the socio-political situation in the Eastern Borderlands. He prepared a comprehensive policy of the State towards national minorities, the basis of which was the concept of political (state) assimilation. The Cabinet of Gen. W. Sikorski was dismsissed on May 26, 1923, but did not resign until May 28, 1923. In the years 1923–1943 General W. Sikorski served, among others, as the Minister of Military Affairs (1924/1925) and after the defeat of September 1939, in exile (in France and England), he was the Prime Minister of the National Defense and Supreme Commander. He died in a plane crash in Gibraltar on July 4, 1943.

PL

Władysław E. Sikorski urodził się 20 maja 1881 r. w Tuszowie Narodowym pod Mielcem. Ukończył Politechnikę Lwowską. Do 1918 r. działał w ruchu niepodległościowym, był współtwórcą Legionów Polskich i Naczelnego Komitetu Narodowego. W 1915 r. popadł w konflikt z Józefem Piłsudskim na tle sposobów odbudowy państwowości polskiej u boku Austro-Węgier i werbunku do Legionów Polskich. Od 12 października 1918 r. służył w Wojsku Polskim. W czasie wojny polsko-bolszewickiej (1919–1920) podczas bitwy warszawskiej w sierpniu 1920 r. dowodził z powodzeniem 5 Armią. Po zabójstwie prezydenta Gabriela Narutowicza 16 grudnia 1922 r. jeszcze tego samego dnia powołany został na stanowisko prezesa Rady Ministrów RP i ministra spraw wewnętrznych. W tym trudnym i niebezpiecznym dla Polski czasie, wbrew pozorom, to funkcja nie tyle premiera, co ministra spraw wewnętrznych dawała gen. Władysławowi Sikorskiemu realną władzę i możliwość bezpośredniego oddziaływania na sytuację wewnętrzną w kraju, zwłaszcza na stan jego bezpieczeństwa wewnętrznego. Generał Sikorski dokonał zmian personalnych w strukturze resortu, usuwając z niego osoby odpowiedzialne politycznie i służbowo za wypadki grudniowe 1922 r. Realizował politykę administracyjną resortu, której głównym celem było utrzymanie spokoju i bezpieczeństwa publicznego poprzez zwalczenie partii i ugrupowań politycznych, które wprost i jawnie zmierzały do obalenia dotychczasowego porządku polityczno-społecznego. Wiele uwagi minister spraw wewnętrznych poświęcał sprawom mniejszości narodowych, zwłaszcza ukraińskiej i białoruskiej, jak też sytuacji społeczno-politycznej na Kresach Wschodnich. Przygotował całościową politykę państwa wobec mniejszości narodowych, której podstawą była koncepcja asymilacji politycznej (państwowej). Gabinet gen. W. Sikorskiego upadł 26 maja 1923 r., a w stanie dymisji działał do 28 maja 1923 r. W latach 1923–1943 gen. W. Sikorski pełnił m.in. funkcję ministra spraw wojskowych (1924–1925), a po klęsce wrześniowej 1939 r. na obczyźnie (we Francji i Anglii) sprawował funkcję premiera Rządu Obrony Narodowej i Naczelnego Wodza. Zginął w katastrofie lotniczej w Gibraltarze 4 lipca 1943 r.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

1 Przegląd Sejmowy

1 Res Historica

1 Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego

3 Kozyra W.

1 Lubiczankowski S. W.

1 2023

1 2019

1 2017

1 2015

Polityka administracyjna kierownictwa resortu spraw wewnętrznych Rzeczypospolitej Polskiej wobec samorządu terytorialnego w latach 1918–1939

Polityka administracji orenburskiej w sprawie islamizacji Stepu Kazachskiego i przyczyny jej zmiany w latach 60. XIX w.

Polityka Ministerstwa Spraw Wewnętrznych wobec życia społeczno-politycznego w Polsce w latach 1926–1928. Wybory parlamentarne z 4 i 11 marca 1928 r.

Generał Władysław Sikorski – minister spraw wewnętrznych Rzeczypospolitej Polskiej (16 grudnia 1922 – 28 maja 1923)