Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: adverse childhood experiences

Sort By:

Limit search:

ACE study jako istotny drogowskaz dla kierunku działań edukacyjnych i profilaktycznych w systemie oświaty

100%

Tomkowiak H.

Wychowanie w Rodzinie

2021

vol. XXIV

issue (1/2021)

199-218

Aim. The signifi cance of adverse childhood experiences (ACE) study is multidimensional. First of all, they showed the unprecedented prevalence of adverse childhood experiences in American society. Secondly, they proved how serious the health consequences are associated with it, not only of a psychological nature. Awareness of both of these facts should have a signifi cant impact on the functioning of the education, upbringing, and prevention systems. The Polish school does not seem to notice this, although we have similar studies carried out in our country, the results of which are also alarming. The article makes a comparison of the results of both studies in order to demonstrate the need to take into account the facts they provide in the construction of the education system, paying much more attention to issues related to upbringing and prevention, also understood in purely medical terms. Method. Comparative analysis of American and Polish studies on child abuse. Results. The results of the research leave no doubt that prevention aimed at eliminating adverse events in childhood and eliminating their effects has, in addition to the pedagogical, also a purely medical dimension. This fact should be used to strengthen the promotion of such impacts.

Cel. Doniosłość badań ACE study ma charakter wielowymiarowy. Po pierwsze, pokazały one niebywałe rozpowszechnienie niekorzystnych wydarzeń w dzieciństwie w społeczeństwie amerykańskim. Po drugie, dowiodły, jak poważne konsekwencje zdrowotne, nie tylko natury psychicznej, się z nimi wiążą. Świadomość obu tych faktów powinna mieć znaczący wpływ na funkcjonowanie systemu edukacji, wychowania i profilaktyki. Polska szkoła wydaje się tego nie dostrzegać, choć dysponujemy podobnymi badaniami przeprowadzonymi w naszym kraju, których wyniki są również alarmujące. W artykule dokonano porównawczego zestawienia wyników obu badań celem wykazania konieczności uwzględniania dostarczanych przez nie faktów w konstruowaniu systemu edukacji, zwracając znacznie większą uwagę na kwestie dotyczące wychowania oraz profilaktyki pojmowanej również w kategoriach czysto medycznych. Metoda. Analiza porównawcza badań amerykańskich i polskich dotyczących krzywdzenia dzieci. Wnioski. Wyniki badań nie pozostawiają wątpliwości, że profilaktyka ukierunkowana na eliminowanie niekorzystnych wydarzeń w dzieciństwie oraz niwelowanie ich skutków ma, oprócz pedagogicznego, również czysto medyczny wymiar. Fakt ten należy wykorzystać dla wzmocnienia promocji takich oddziaływań.

Rola negatywnych doświadczeń w dzieciństwie jako uwarunkowań samookaleczeń bez intencji samobójczych wśród dzieci i młodzieży

80%

Baiden P., Stewart S. L., Fallona B.

Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

2018

vol. 17

issue 3

103-137

Celem badania było określenie rozpowszechnienia oraz wpływu negatywnych doświadczeń w dzieciństwie na występowanie samookaleczeń bez intencji samobójczych (non-suicidal self-injury, NSSI) u dzieci i młodzieży, w kontekście środowiskowej oraz szpitalnej opieki zdrowia psychicznego. Dane do badania uzyskano ze zbioru interRAI – Zdrowie Psychiczne Dzieci i Młodzieży (Child and Youth Mental Health). Zbadano łącznie 2038 dzieci i nastolatków w wieku 8–18 lat (M = 12,49, SD = 2,88, 61,1% badanych było płci męskiej). Przeprowadzono dwuczynnikową regresję logistyczną w celu identyfikacji predyktorów NSSI jako funkcji negatywnych doświadczeń z dzieciństwa, depresji i wsparcia społecznego, przy jednoczesnym kontrolowaniu wieku, płci, typu pacjenta, opieki prawnej, stanu cywilnego rodziców/opiekunów, historii umieszczenia w rodzinie zastępczej i diagnozy zdrowia psychicznego. Spośród 2038 badanych dzieci i nastolatków u 592 (29%) występowały NSSI. W wieloczynnikowym modelu regresji logistycznej wykazano, że szanse wystąpienia NSSI u dzieci i nastolatków, które doświadczyły przemocy fizycznej, były o 49% większe, a u dzieci i nastolatków, które zostały wykorzystane seksualnie, o 60% większe, w porównaniu z osobami, które nie doświadczyły przemocy. Inne predyktory NSSI to: starszy wiek, płeć żeńska, hospitalizacja, depresja, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, destrukcyjne zaburzenia zachowania i zaburzenia nastroju. U dzieci i nastolatków, które otrzymały jakąś formę wsparcia społecznego, szanse wystąpienia NSSI malały o 26%. Procedury oceny wskaźników zdrowia psychicznego, zwłaszcza u dzieci i nastolatków z historią negatywnych doświadczeń w dzieciństwie, powinny zatem uwzględniać NSSI. Wzmocnienie sieci wsparcia społecznego oraz zwrócenie uwagi na depresję i powiązane z nią umiejętności regulacji emocji w dzieciństwie mogą pomóc zapobiegać NSSI wśród dzieci i młodzieży.

The objectives of this study were to examine the prevalence of, and determine the effect of adverse childhood experiences on non-suicidal self-injury among children and adolescents referred to community and inpatient mental health settings. Data for this study were obtained from the interRAI Child and Youth Mental Health dataset. A total of 2038 children and adolescents aged 8–18 years (M = 12.49; SD = 2.88, 61.1% males) were analyzed. Binary logistic regression was fitted to identify predictors of non-suicidal self-injury as a function of adverse childhood experiences, depression, and social support while simultaneously controlling for age, gender, type of patient, legal guardianship, marital status of parents/caregivers, history of foster family placement, and mental health diagnoses. Of the 2038 children and adolescents examined, 592 (29%) of this clinical sample engaged in non-suicidal self-injury. In the multivariate logistic regression model, children and adolescents who were physically abused had 49% higher odds of engaging in non-suicidal self-injury and children and adolescents who were sexually abused had 60% higher odds of engaging in non-suicidal self-injury, when compared to their non-abused counterparts. Other predictors of non-suicidal self-injury include: older age, female gender, inpatient status, depression, attention deficit-hyperactivity disorder, disruptive behavior disorder, and mood disorders. Children and adolescents who had some form of social support had a 26% decrease in the odds of engaging in non-suicidal self-injury. Assessment procedures for indicators of mental health, particularly among children and adolescents with a history of adverse childhood experiences, should also take into account non-suicidal self-injury. In addition to bolstering social support networks, addressing depression and related emotion regulation skills in childhood may help prevent future non-suicidal self-injury behaviors.

Refine search results

1 Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka

1 Wychowanie w Rodzinie

1 Baiden P.

1 Fallona B.

1 Stewart S. L.

1 Tomkowiak H.

1 2022

1 2018

Search results

ACE study jako istotny drogowskaz dla kierunku działań edukacyjnych i profilaktycznych w systemie oświaty

Rola negatywnych doświadczeń w dzieciństwie jako uwarunkowań samookaleczeń bez intencji samobójczych wśród dzieci i młodzieży