Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  adwokaci
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Ksenia Abkowicz

100%
PL
Córka generał-alekarza, była jedną z pierwszych Karaimek, które zdobyły wyższe wykształcenie i łączyły pracę na niwie społecznej z pracą zawodową. Wydała tylko jeden tomik poezji w języku rosyjskim. Jej wiersze dopiero dziś zaczynają cieszyć się uznaniem.
PL
Artykuł przedstawia zasady wykonywania zawodu przez prawników kwalifikowanych, tj. adwokatów i radców prawnych, w okresie zmian ustrojowych w Polsce od 1989 do 2017 roku, w szczególności zmiany zasad naboru nowych członków samorządów zawodowych prawników kwalifikowanych w kontekście, po pierwsze, dostępności usług prawnych dla obrotu komercyjnego i niekomercyjnego, a po drugie, dostępności zawodu prawnika kwalifikowanego dla absolwentów wydziałów prawa. Przez „otwarcie zawodów prawniczych” rozumiany jest trwający około 15 lat proces negocjacji społecznych oraz zmian ustawowych, który z założenia miał doprowadzić do zasadniczego zwiększenia dostępu do zawodu adwokata i radcy prawnego, jak i do usług prawnych. W tym kontekście podejmuję próbę wstępnej oceny skutków otwarcia zawodów prawniczych oraz oceny efektywności aktualnego modelu dostępu młodych prawników do zawodów adwokata i radcy prawnego przez pryzmat ich szans na rynku usług prawnych i możliwości zaspokojenia ambicji zawodowych.
EN
The paper presents the rules binding upon qualified lawyers, i.e. advocates and attorneys at law, to pursue their profession during the period of political changes in Poland from 1989 to 2017, in particular the changes in the principles of recruitment of new members of self-governing councils of qualified lawyers in the context of, first, availability of legal services for commercial and non-commercial operations, and second, availability of the profession of qualified lawyer for law graduates. The title ‘opening of legal professions’ is understood here as an approximately 15-year process of social negotiations and statutory changes which by definition was to lead to a definite enhancement in access to the profession of qualified lawyer and to legal services. In this context, I make a preliminary assessment of the consequences of opening up legal professions and evaluate the effectiveness of the current model of access of young lawyers to the professions of advocate and attorney at low through their opportunities in the legal services market and satisfying their vocational ambitions.
EN
Avvocatura dello Stato – The Attorney General for the protection of rights and interests of the state. Security of protection of the rights and interests of the Italian State The legal and institutional system of protection of the legal rights and interests existed on the Italian Peninsula before the Italian unification. The current system is based on the Royal Decree no 1611 from the year 1933. This decree was repeatedly amended and supplemented with the subsequent acts. The Advocate General is appointed by Presidential Decree. The Office’s headquarter is located in Rome. There are 25 District Avvocatures located in cities where the courts of appeal are seated. The Advocate General is the central authority of the state, not having constitutional legitimacy. The state lawyers, prosecutors and administrative staff are employed in this office. The main task of the Advocate General is to protect the rights and interests of public administrations and entities performing the tasks of the public sector. There are: local self-governments, professional self-governments and other bodies. The state lawyers have a legal power of attorney – ex lege – to represent these entities in civil proceedings in front of the general and arbitration courts and other judicial authorities. In addition, the Advocate General may provide legal advice for the public administration authorities and post legal opinions for them.
PL
System prawny i instytucjonalny ochrony prawnej praw i interesów istniał na Półwyspie Apenińskim jeszcze przed zjednoczeniem Włoch. Obecny system powstał na bazie Dekretu Królewskiego nr 1611 z 1933 roku. Dekret ten był wielokrotnie nowelizowany i uzupełniany późniejszymi aktami prawnymi. Rzecznik Generalny powoływany jest dekretem Prezydenta Republiki. Siedzibą urzędu jest Rzym. Istnieje 25 wydziałów zamiejscowych. Są one zlokalizowane w miastach, gdzie znajdują się siedziby sądów apelacyjnych. Rzecznik Generalny jest organem centralnym państwa, niemającym umocowania konstytucyjnego. W urzędzie zatrudnieni są adwokaci państwowi, prokuratorzy oraz pracownicy administracyjni. Podstawowym zadaniem Rzecznika Generalnego jest ochrona praw i interesów organów administracji państwowej oraz pomiotów wykonujących zadania sektora publicznego. Mogą to być samorządy terytorialne, zawodowe i inne podmioty. Adwokaci państwowi mają ustawowe pełnomocnictwo – ex lege – do reprezentowania tych podmiotów w postępowaniach cywilnych przed sądami powszechnymi, arbitrażowymi i innymi organami sądowniczymi. Ponadto Rzecznik Generalny może udzielać porad prawnych organom administracji państwowej oraz pisać dla nich opinie prawne.
PL
Kodeks Etyki Prawników Europejskich, przyjęty przez Radę Adwokatur i Stowarzyszeń Prawniczych Europy, zakłada związanie nim prawników prowadzących działalność transgraniczną. Przedmiotem artykułu jest zbadanie tego, czy Kodeks jest aktem wiążącym radców prawnych i adwokatów. Samorządy zawodowe tych prawników uznały Kodeks za akt wiążący ich członków, jednak analiza prowadzi do wniosku, że w polskim prawie nie ma do tego podstaw. Co więcej, Kodeks nie jest aktem wewnętrznym w rozumieniu art. 93 Konstytucji RP. Oznacza to, że radcowie prawni ani adwokaci nie mogą odpowiadać dyscyplinarnie za naruszenie Kodeksu. Aby zapewnić skuteczność przepisom tego aktu, powinny one zostać uwzględnione w kodeksach etyki zawodowej wskazanych samorządów.
EN
The Code of Conduct for European Lawyers, adopted by the Council of Bars and Law Societies of Europe (CCBE), purports to be adopted as enforceable rules in relation to the cross-border activities of the lawyers. The object of this article is to examine whether the Code is a binding act for attorneys at law and attorneys. The professional self-governments have recognised the Code as a binding act for their members, but the analysis leads to the conclusion that there is no basis for this in Polish law. Furthermore, the Code is not an internal act within the meaning of Article 93 of the Polish Constitution. This means that neither attorneys at law nor attorneys can be held disciplinarily liable for breaches of the Code. In order to ensure the effectiveness of the provisions of the Code, they should be included in the professional codes of ethics of these professional self-governments.
5
51%
XX
Prawnicy są odpowiedzialni za kontrolę przestępczości i kontrolę przestrzegania prawa w społeczeństwie. Badania klasycznych profesji: sędziego, prokuratora i adwokata, pokazują jak postrzegają oni prawo, jakie funkcje prawa uznają za najistotniejsze oraz w jakim stopniu identyfikują się ze swoją profesją. Artykuł opisuje problemy współczesnego prawa i wynikające z tego trudności związane z pracą w zawodach prawniczych. Stanowi on, opartą o badania, refleksję nad kompetencjami w zawodach prawniczych.
EN
Lawyers are responsible for crime control and monitoring compliance with the law in society. Research of classic legal profession; judges, prosecutors, advocates shows how they understand the law, functions of the law and how they identify with their profession. This article describes problems of contemporary law and the results of this, the difficulty of working in the legal professions. This is based on research reflection on the competences of the legal profession.
EN
The article presents the origin and activities of the Law Society in Przemysl,which was founded as the fourth in Galicia (after Cracow, Lviv and Kosovo) in 1872.However, the Society did not start its operation immediately. The initiative to establisha Law Society rekindled in 1889, but despite the favorable atmosphere andbroad public support (e.g. from the local press), Przemysl had to wait for its LS until1893. This time, the organization’s activity was promising (the number of memberswas growing, public readings were being organized, a library began to be completed),but it suddenly collapsed in 1902, followed by a 12-year period of “lethargy”.Activity resumed in 1914, but only for a few months, until the outbreak of WorldWar I. Law Society was then reactivated in 1925, thanks to the joint efforts of therepresentatives of the local bar and court environment. The Society was once againvery active (library, reading room, public readings on various branches of law, talks,regular general society meetings). The authorities of the organization also tried topromote unconventional forms of spreading legal knowledge, such as a mock trialor an excursion for the members to a correctional facility. In December 1938, theheadquarters of the Society moved from the old building of the District Court (26Rynek Street) to the newly constructed court building at 6 Konarskiego Street. Withthe outbreak of World War II, the Przemysl Law Society ceased to exist.
PL
Artykuł przedstawia genezę i działalność Towarzystwa Prawniczego w Przemyślu, które powstało w 1872 r. jako czwarte w Galicji (po Krakowie, Lwowie i Kosowie). Stowarzyszenie nie rozwinęło jednak wówczas działalności. Inicjatywa powołania TP odżyła w 1889 r., ale pomimo sprzyjającego klimatu i szerokiego poparcia społecznego (m.in. ze strony prasy lokalnej), Przemyśl musiał poczekać na swoje TP aż do roku 1893. Tym razem działalność organizacji rozwijała się obiecująco (rosła liczba członków, organizowano odczyty, zaczęto kompletować bibliotekę), jednak załamała się nagle w 1902 r., po czym nastąpił 12-letni okres „letargu”. Wznowiona w 1914 r. działalność trwała tylko kilka miesięcy – do wybuchu I wojny światowej. Reaktywacja TP nastąpiła dopiero w 1925 r., dzięki wspólnym staraniom przedstawicieli miejscowej adwokatury i środowiska sądowego. Towarzystwo znów działało prężnie (biblioteka, czytelnia, odczyty z różnych dziedzin prawa, pogadanki, regularne walne zebrania). Władze organizacji starały się również propagować niekonwencjonalne formy szerzenia wiedzy prawniczej, jak np. symulowana rozprawa sądowa czy wycieczka do zakładu poprawczego. W grudniu 1938 r. siedzibę Towarzystwa przeniesiono ze starego gmachu Sądu Okręgowego (Rynek 26) do nowo wybudowanego gmachu sądu przy ul. Konarskiego 6. Z chwilą wybuchu II wojny światowej Towarzystwo Prawnicze w Przemyślu przestało istnieć.
Prawo
|
2019
|
issue 329
519 - 531
PL
Wykonywanie zawodów prawniczych to wielki przywilej — wiążą się z nim jednak nie tylko prawa, lecz także specyficzne obowiązki. Wielu prawników świadczy swoje usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Część z nich odnajduje się najlepiej w tak zwanych wolnych zawodach, inni natomiast widzą swoją przyszłość w służbie publicznej w sądach powszechnych bądź administracyjnych. W praktyce pojawia się jednak problem nieścisłości przepisów regulujących procedurę obsady wolnych stanowisk sędziowskich, a to z kolei rodzi wątpliwości co do przyjętej w praktyce ich wykładni. Tym samym niepotrzebnie ogranicza się dostęp do służby publicznej wobec adwokatów, radców prawnych czy notariuszy wykonujących swą działalność gospodarczą w ramach kancelarii prawniczych. Wynika to z konieczności odpowiedniego stosowania przepisów ustrojowych dotyczących sądownictwa powszechnego w ramach procedur dotyczących obsady takich stanowisk w sądach administracyjnych. Innymi słowy chodzi tu o problem, czy do obsady stanowisk sędziowskich w sądach administracyjnych mają zastosowanie ograniczenia odnoszące się do zakazu ponownego zgłaszania kandydatur przed zakończeniem poprzednio rozpoczętych postępowań w sprawie powołania do pełnienia urzędu. Jest to w istocie zagadnienie dopuszczalnej ingerencji w konstytucyjne prawo dostępu do służby publicznej.
EN
Practicing the legal profession constitutes a great privilege, yet it is associated not only with rights, but also specific obligations. Many lawyers provide their services as part of their business activities.Some of them find themselves best suited to so-called freelancing, while others see their future in public service in common or administrative courts. In practice, however, problems arise of the inaccuracy of provisions regulating the procedure for filling vacant judicial positions, and this in turn raises doubts as to the interpretation of them in practice. Thus, access to public service is unnecessarily restricted for lawyers, legal advisers, or notaries, who carry out their business activities within law firms. This stems from the need to properly apply the system provisions pertaining to ordinary jurisdiction as part of the procedures for filling such positions in administrative courts. In other words, it is a question of whether restrictions regarding the prohibition of re-submission of candidacies before the end of previously initiated procedures for appointment to office apply to staffing of judicial positions in administrative courts. This is, in essence, the issue of permissible interference in the constitutional right of access to public service.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.