Aggression and violence, which invariably accompany our communication activities, have now assumed a qualitatively new character. This is due to the new shape of our media-mediated world, specifically to its megamedial character. The theoretical tools of transcendental pragmatics, the founding framework of a coherent philosophy-of-communication project, help recognise these phenomena as a fundamental. threat to the very existence of the communication community. Consonant with the imperatives of the transcendental-pragmatic ethics of co-responsibility, this realisation obliges us to the exercise of an absolute communicative rigour. It even generates an “ecological” obligation to protect the mutilated communication community.
PL
Zjawiska agresji i przemocy, niezmiennie towarzyszące naszej aktywności komunikacyjnej, przybrały współcześnie jakościowo nową postać – a to za sprawą nowego kształtu naszego zapośredniczonego medialnie świata: za sprawą jego megamedialnego charakteru. Narzędzia teoretyczne transcendentalnej pragmatyki, jako koncepcji fundującej spójny projekt filozofii komunikacji, pozwalają na zdiagnozowanie tych zjawisk jako fundamentalnego zagrożenia dla warunków egzystencji wspólnoty komunikacyjnej. Diagnoza ta – we współbrzmieniu z imperatywami transcendentalno-pragmatycznej etyki współodpowiedzialności – obliguje do bezwzględnego rygoryzmu komunikacyjnego. Nakłada „ekologiczną” wręcz powinność ochrony okaleczanej wspólnoty komunikacyjnej.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.