Search results

1

Truizmy Jenny Holzer jako kontrhegemoniczna praktyka artystyczna

100%

Adamska-Kijko M.

Władza sądzenia

|

2020

|

issue 19

293-308

PL

Celem artykułu jest interpretacja strategii artystycznych wykorzystanych przez amerykańską artystkę neokonceptualną Jenny Holzer w pracy Truizmy w kontekście agonistycznej koncepcji polityki Chantal Mouffe. Powstały pod koniec lat 70. XX wieku ciąg wzajemnie wykluczających się znaczeniowo jednowersówek, pozbawionych autora, multiplikowany w różnorodnych formach i obszarach życia codziennego – od przedmiotów jednorazowego użytku, takich jak długopisy czy prezerwatywy, aż po tablice świetlne na Times Square – staje się doskonałą metonimią tego, co można nazwać wiedzą potoczną. Powielając pracę w różnorodnych formach i kontekstach od końcówki lat 70. XX wieku aż do dziś, Holzer obnaża sposoby uprawomocniania się przestrzeni dyskursywnych, próbując włączyć do niej swój własny język.

2

Jak istnieje sfera publiczna? Uwagi do agonistycznej krytyki teorii Habermasa

100%

Rejniak-Majewska A.

Władza sądzenia

|

2020

|

issue 19

37-53

PL

Artykuł stanowi polemikę ze stanowiskiem Chantal Mouffe, dotyczącym koncepcji sfery publicznej Jürgena Habermasa. W swojej krytyce postpolitycznego neoliberalnego porządku Mouffe przedstawia Habermasa jako naczelnego teoretyka i rzecznika racjonalnego konsensu, zakładającego swoistą „aprioryczną racjonalność społeczną”, wpisaną w reguły bezstronnego dyskursu. Staram się pokazać, że krytyka Mouffe jest oparta na częściowo błędnym odczytaniu Habermasa – na pominięciu zakładanych przez niego powiązań między formalnymi i nieformalnymi obiegami komunikacji oraz jednostronnym wyakcentowaniu normatywnych założeń co do warunków „idealnego dyskursu”. By to uzasadnić, zwracam uwagę na ewolucję stanowiska autora Strukturwandel der Öffentlichkeit, związaną z przyswojeniem przezeń argumentów jego krytyków, w tym uznaniem zróżnicowania i wielości sfer publicznych. Wskazuję na osadzenie proceduralizmu w szerszym kontekście problematyki demokratycznego uprawomocnienia, a więc na komplementarność procedur i otwartego, nieprzewidywalnego momentu działania komunikacyjnego, związanego z performatywnym sposobem istnienia sfery publicznej. W dalszej części artykułu, odwołując się do proponowanej przez Mouffe idei „konfliktowego konsensusu”, argumentuję, że niezależnie od ontologizacji konfliktu, leżącej u podstaw jej teorii polityczności, ona sama nie jest w stanie zrezygnować z instytucjonalno-proceduralnych ram demokracji. Na poziomie głębszych uzasadnień teoria agonistycznej demokracji jest więc niekonsekwentna. Stawiany w niej postulat transformacji antagonizmu w agonizm – choć często w realiach politycznej praktyki wątpliwy – odwołuje się bowiem właśnie do mediacyjnej roli wspólnie uznawanych instytucji i procedur.

3

Przesłanie obrazów sportowych zawartych w Listach św. Pawła

94%

Wańczyk P.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2019

|

vol. 72

|

issue 2

EN

In his epistles, St. Paul frequently makes use of athletic imagery, both in relation to sport in general and to specific athletic disciplines (running, boxing, wrestling, gymnastics). However, the use of athletic themes is not an aim in and of itself for St. Paul, but rather it is intended to give specific guidelines to his audience. An exegetic analysis shows that the Apostle to the Nations compares his life and that of other Christians to athletic competitions. The field of these competitions is the way of faith in Jesus in which there are numerous difficulties and obstacles. Hence, the Christian as an athlete who wants to experience eternal life should be persistent, ascetic, practice virtues and prayer, and, most important, his or her task is to have a close relationship with God and the community of believers.

PL

Św. Paweł w swoich Listach wielokrotnie używa obrazów sportowych, i to zarówno odnoszących się do sportu w ogólności, jak i do jego poszczególnych dyscyplin (biegi, boks, zapasy, ćwiczenia gimnastyczne). Jednak wykorzystanie tematyki sportowej nie jest dla niego celem samym w sobie, lecz ma za zadanie przekazanie adresatom konkretnych wskazówek. Przeprowadzone analizy egzegetyczne pokazują, że Apostoł Narodów porównuje życie swoje i innych chrześcijan do zmagań sportowych. Terenem tych zawodów jest droga wiary w Jezusa, na której pojawiają się liczne trudności i przeciwności. Dlatego sportowiec-chrześcijanin, chcący zdobyć nagrodę życia wiecznego, powinien się cechować m.in. wytrwałością, ascezą, praktykowaniem cnót i modlitwy, a co najważniejsze, jego zadaniem jest staranie się o jak najlepszą relację z Bogiem i wspólnotą wierzących.

4

Taniec to (nie) walka. Agonistyka i antagonistyka a choreografia na przykładzie turniejów rycerskich i mieszczańskich w Niemczech

84%

Talaga M.

Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

|

2020

|

vol. 111

|

issue 4

157-173

EN

What is dance? This is one of the key questions in dance research to which the relevant literature provides no definite answer. The classic approaches highlight the central role of movement, rhythm, and a slight excess of expressivity as the criteria for recognising a given practice as a dance. Seeking to deepen our understanding of the nature of dance, one should take a closer look at phenomena that escape or even contest the definitions accepted thus far. This article is an attempt at such an analysis of two historical European forms of martial arts, knightly tournaments and urban fencing competitions, in the late medieval and early modern Germany. Alongside their socio-cultural context their specific ‘kinetic sensitivity’ is also taken into account. The unfolding discussion leads to the central question: What made the viewers of contemporary knightly tournaments associate the opponents’ movements with a dance routine? In fact, the relevant literature began to describe them with terms derived from ballet de cour; however, they were never used to discuss the urban fencing competitions. In light of this, it is proposed to supplement the existing definitions of dance with the category of antagonistics defined here as a movement in which the essential criteria for the participants’ assessment and success, and therefore also the main driver of innovation, are not as much determined by aesthetic conventions as by factors not subject to social negotiations. Consequently, while easily encompassing the classically understood agonistics, the dance seems to end where antagonistics begins.

5

Agonistyka jako topos w pismach Tertuliana

67%

Gacia T.

Vox Patrum

|

2000

|

vol. 38

415-426

IT

Il motivo degli agoni e presente da Tertulliano particolarmente nel contesto del tema di persecuzione e di martirio. Spesso si tratta della parafrasi dei testi biblici, nei quali tali motivi sono gia presenti.

6

Między agonem a antagonizmem. Chorwackie koncepcje idei polityki

67%

Wróblewska-Trochimiuk E.

Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

|

2020

|

issue 10 (13)

321-335

EN

The aim of the article is to present the idea of politics that has been developing in the modern approach since the Enlightenment in the context of the concepts of agonism and antagonism in the view of the Belgian philosopher Chantal Mouffe. The research material will be constituted by Croatian political writings (mainly from the nineteenth and twentieth centuries), which is the field where the authors have developed local versions of the dominant conceptions of politics, indicating its purpose, scope, and social role in relation to local conditions. Following changes taking place within the concept of politics allows to demonstrate how the idea of political agon and agonistics, understood as an area of fundamental social and cultural conflict, has developed within the Croatian cultural context.

PL

Celem artykułu jest zaprezentowanie idei polityki rozwijającej się w nowoczesnym ujęciu od czasów oświecenia w kontekście pojęć agonizmu i antagonizmu w ujęciu belgijskiej filozofki Chantal Mouffe. Za materiał badawczy posłuży chorwackie piśmiennictwo polityczne (głównie z XIX i XX wieku), będące polem, na którym autorzy rozwijali rodzime wersje dominujących koncepcji polityki, wskazując jej cel, zakres i rolę społeczną w odniesieniu do lokalnych uwarunkowań. Prześledzenie zmian zachodzących w obrębie idei polityki pozwoli zademonstrować, w jaki sposób na chorwackim gruncie rozwijała się idea agonistyki i agonu politycznego.

7

„Metaforyczny trójgłos”. Rzecz o żołnierzu, zapaśniku i rolniku w 2 Tm 2,4-6

67%

Rambiert A.

Scriptura Sacra

|

2013

|

issue 17

33-46

EN

Presented article attempts to read the Pauline metaphors in a semantically new way. Author by using so called „interaction view” of Max Black tries to understand three metaphors from 2 Tim 2:4-6 in their cultural and literal context and interprets them in the nearest to Paul’s view and intention. That is way author presents ancient texts referring to soldiers in the Roman Army, wrestlers in the Greek Games and farmers. All three metaphors mentioned in a title are used to transfer a few important truths about leaders of the Church, which are called to sacrifice their daily pleasures and relations. They are called to fight with their own weaknesses, fears and Gospel’s opponents, they are finally called to preach the Gospel not only by words but by their own lives. If they do so they will receive heavenly price, which is eternity in the presence of Church.

Refine search results

2 Władza sądzenia

1 Kultura Współczesna. Teoria. Interpretacje. Praktyka

1 Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo

1 Ruch Biblijny i Liturgiczny

1 Scriptura Sacra

1 Vox Patrum

1 Adamska-Kijko M.

1 Gacia T.

1 Rambiert A.

1 Rejniak-Majewska A.

1 Talaga M.

1 Wańczyk P.

1 Wróblewska-Trochimiuk E.

4 2020

1 2019

1 2013

1 2000

Truizmy Jenny Holzer jako kontrhegemoniczna praktyka artystyczna

Jak istnieje sfera publiczna? Uwagi do agonistycznej krytyki teorii Habermasa

Przesłanie obrazów sportowych zawartych w Listach św. Pawła

Taniec to (nie) walka. Agonistyka i antagonistyka a choreografia na przykładzie turniejów rycerskich i mieszczańskich w Niemczech

Agonistyka jako topos w pismach Tertuliana

Między agonem a antagonizmem. Chorwackie koncepcje idei polityki

„Metaforyczny trójgłos”. Rzecz o żołnierzu, zapaśniku i rolniku w 2 Tm 2,4-6