Search results

1

Czy istnieją granice liturgicznej posługi kobiety?

100%

Brzeziński D.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2022

|

vol. 60

|

issue 2

7-27

EN

Following the promulgation by Pope Francis of the Apostolic Letter issued “Motu Proprio” Spiritus Domini on 10 January 2021, among the many questions that arose as a result of the pontiff’s decision to modify Canon 230 § 1 of the Code of Canon Law was a question concerning the limits to the liturgical ministry of women in the Church. The author of this paper attempts to answer that question by referring to “ministries” in the Latin Church as defined, above all, by Saint Paul VI’s Apostolic Letter issued “Motu Proprio” Ministeria quaedam of 15 August 1972 and by the Code of Canon Law promulgated by Saint John Paul II on 25 January 1983. In its broader meaning, however, the term “ministry” may refer to almost any form of service or ministering in the Church, including ministry in the liturgy under the sacrament of Holy Orders. Hence, the article also reflects upon the possibility of such “liturgical ministry” being performed by women. With respect to the ministries of lectors and acolytes, the pre-existing limits to women’s liturgical ministry no longer apply. As regards priesthood, the limits concerning the liturgical ministry of women in the Catholic Church in the light of her immutable doctrine are absolutely non-negotiable. An issue that remains open and ambiguous, however, is the admission of women to diaconate, although the available historical accounts do not support the thesis that women were permitted to be ordained into the first degree of Holy Orders in the Christian antiquity. In fact, this would contradict the Magisterium Ecclesiae, which prohibits women from being ordained to priesthood as the next degree of this sacrament.

PL

Po opublikowaniu przez papieża Franciszka, 10 stycznia 2021 roku, Listu Apostolskiego motu proprio „Spiritus Domini”, wśród wielu pytań rodzących się na kanwie papieskiej decyzji o zmianie kanonu 230 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego, pojawiło się i to dotyczące granic liturgicznej posługi kobiety w Kościele. Autor opracowania stara się na nie odpowiedzieć, odnosząc się do „posług” w Kościele łacińskim w rozumieniu – przede wszystkim – Listu Apostolskiego motu proprio „Ministeria quaedam” św. Pawła VI z 15 sierpnia 1972 roku oraz Kodeksu Prawa Kanonicznego św. Jana Pawła II z 25 stycznia 1983 roku. Jednak termin „posługa” w znaczeniu szerszym oznaczać może niemal każdą formę służby czy też posługiwania w Kościele, w tym także posługę w liturgii wynikającą z sakramentu święceń. Stąd, w artykule nie zabrakło również refleksji nad możliwością takiej „liturgicznej posługi” kobiety. W przypadku lektoratu i akolitatu, dotychczasowa granica liturgicznej posługi kobiet już nie istnieje. Gdy chodzi o sakrament kapłaństwa, granica liturgicznej posługi kobiet w Kościele Katolickim w świetle niezmiennego nauczania Kościoła jest absolutnie nieprzekraczalna. Otwarta i niejednoznaczna pozostaje natomiast kwestia dopuszczania kobiet do diakonatu, choć na gruncie dostępnych świadectw historycznych nie da się potwierdzić tezy, że w starożytności chrześcijańskiej kobiety miały udział w pierwszym stopniu sakramentu święceń. Zresztą byłoby to sprzeczne z Magisterium Ecclesiae o niemożności przyjmowania przez kobiety kapłaństwa, stanowiącego kolejny stopień tego sakramentu.

2

Posługi lektora i akolity w perspektywie teologii laikatu

100%

Draguła A.

Teologia i Moralność

|

2022

|

vol. 17

|

issue 2(32)

59-73

EN

In 2021, Pope Francis amended can. 230 § 1 of the Code of Canon Law, pursuant to which the ministries (ministeria) of lector and acolytes are no longer reserved exclusively for men. This paper deals with the secular nature of these ministries, both in the context of their origins and contemporary understanding. Until the reform of Pope Paul VI in 1972, both ministries had been minor orders, conferred only on candidates for priestly ordination. In the process of declericizing these ministries, Pope Francis's decision goes further, because now both ministries can be entrusted not only to lay men but also to lay women. Consequently, the theology of those ministries should be revised, as they are grounded in the common priesthood of the laity, and not - as before - in the hierarchical priesthood.

PL

W roku 2021 papież Franciszek dokonał nowelizacji kan. 230, § 1 Kodeksu prawa kanonicznego, na mocy której posługi (ministeria) lektora i akolity przestały być zarezerwowane wyłącznie dla mężczyzn (Franciszek 2021b). Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie zagadnienia świeckiego charakteru tych posług, zarówno w kontekście ich genezy, jak i współczesnego rozumienia. Do reformy przeprowadzonej przez papieża Pawła VI w roku 1972 obie posługi były święceniami niższymi, których udzielano wyłącznie kandydatom do święceń kapłańskich. W procesie deklerykalizacji tych posług decyzja papieża Franciszka idzie dalej, ponieważ obecnie można obie posługi powierzać nie tylko świeckim mężczyznom, ale także świeckim kobietom. W konsekwencji rewizji należy poddać teologię tych posług, które znajdują uzasadnienie w kapłaństwie wspólnym laikatu, a nie - jak było dotąd - w kapłaństwie hierarchicznym.

3

Prawno-liturgiczne konsekwencje zmiany brzmienia kan. 230 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku. Geneza dopuszczenia kobiet do podjęcia na stałe posługi lektoratu i akolitatu w świetle motu proprio "Spiritus Domini"

80%

Bartocha W.

Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

|

2022

|

vol. 60

|

issue 2

55-73

EN

The article explains what the amendment made to canon 230 § 1 of the 1983 Code of Canon Law by Pope Francis under the motu proprio Spiritus Domini consists of. As a result of this amendment, women have been allowed to take up the permanent ministry of a lector and acolyte in the Roman Catholic Church. In his study, the author begins by showing the essence of the reform of the minor orders by Pope Paul VI with the issuance of the apostolic letter motu proprio Ministeria guaedam of August 15, 1972. He then discusses the historical, theological and pastoral criteria behind the change introduced in the code legislation regarding the implementation of the liturgical ministry of the lectorate and acolyte. Pope Francis, through the motu proprio Spiritus Domini, brings to maturity the process of reform begun in 1972 by Paul VI and makes an important systematization on the level of terminology and more visibly highlights the lay nature of the ministries based on baptism and confirmation, intended for ecclesial service.

PL

Artykuł wyjaśnia na czym polega zmiana wprowadzona w kan. 230 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku przez papieża Franciszka na mocy motu proprio Spiritus Domini. W wyniku tej nowelizacji kobiety zostały dopuszczone do podjęcia na stałe posługi lektora i akolity w Kościele rzymskokatolickim. Autor w swoich rozważaniach wychodzi od ukazania istoty reformy święceń niższych, jaką przeprowadził papież Paweł VI wydając list apostolski motu proprio Ministeria guaedam z 15 sierpnia 1972 roku. Następnie omawia kryteria historyczne, teologiczne i pastoralne stojące u podstaw zmiany wprowadzonej w prawodawstwie kodeksowym jeśli chodzi o realizację liturgicznej posługi lektoratu i akolitatu. Papież Franciszek poprzez motu proprio Spiritus Domini doprowadza do dojrzałości proces reformy rozpoczętej w 1972 roku przez Pawła VI i dokonuje ważnej systematyzacji na płaszczyźnie terminologii oraz w sposób bardziej widoczny uwypukla świecki charakter posług opartych na chrzcie i bierzmowaniu, przeznaczonych do służby kościelnej.

Refine search results

2 Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars

1 Teologia i Moralność

1 Bartocha W.

1 Brzeziński D.

1 Draguła A.

3 2022

Czy istnieją granice liturgicznej posługi kobiety?

Posługi lektora i akolity w perspektywie teologii laikatu

Prawno-liturgiczne konsekwencje zmiany brzmienia kan. 230 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku. Geneza dopuszczenia kobiet do podjęcia na stałe posługi lektoratu i akolitatu w świetle motu proprio "Spiritus Domini"