Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  alergia zawodowa
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wstęp: Herbatę można sklasyfikować jako niesfermentowaną zieloną, częściowo sfermentowaną oolong i w pełni sfermentowaną czarną. Wszystkie wymienione typy herbaty otrzymuje się z rośliny Camellia sinensis, która zawiera czynnik o małej masie cząsteczkowej – galusan epigalokatechiny (Epigallocatechin gallate – EGCg) o potencjale alergizującym. Celem badania było scharakteryzowanie związanych z pracą objawów sugerujących schorzenia alergiczne oraz ocena statusu immunologicznego pakowaczy czarnej herbaty. Materiał i metody: Zbadano 26 pakowaczy czarnej herbaty (grupa 1) oraz 20 pracowników biurowych (grupa 2). U wszystkich badanych przeprowadzono badanie ankietowe dotyczące objawów oraz punktowe testy skórne (skin prick tests – SPTs) z alergenami pospolitymi i czarną herbatą, oznaczono poziom swoistych przeciwciał w klasie IgE dla rośliny Camellia sinensis i pleśni oraz wykonano badanie spirometryczne przed zakończeniem i po zakończeniu zmiany roboczej. Wyniki: Występowanie co najmniej 1 objawu sugerującego alergię zgłosiło 85% pakowaczy herbaty i 60% pracowników biurowych. Najczęściej obserwowanym uczuleniem w wynikach punktowych testów skórnych wśród pakowaczy herbaty było uczulenie na pleśnie (8%). U tych pracowników obserwowano także spadek natężonej 1-sekundowej objętości wydechowej (FEV1 – forced expiratory volume in 1 s) po zakończeniu zmiany roboczej w stosunku do wartości wyjściowych. Wnioski: Kaszel i objawy skórne zdecydowanie częściej występowały u pakowaczy herbaty niż u pracowników biurowych, chociaż w żadnej z badanych grup nie wykazano uczulenia na alergeny czarnej herbaty. Nie można jednak wykluczyć drażniącego działania pyłu herbacianego na drogi oddechowe i skórę oraz uczulenia na grzyby pleśniowe zanieczyszczające liście herbaty. Med. Pr. 2015;66(1):11–15
EN
Background: Tea may be classified as unfermented green, semi-fermented oolong and fermented black. All of these types are derived from Camellia sinensis, the Tea Plant, which contains the low molecular weight (LMW) agent Epigallocatechin gallate (EGCg), probably responsible for allergic reactions. The aim of our study was to asses the work-related allergic symptoms and IgE-mediated sensitivity among black tea packers. Material and Methods: Study groups comprised 26 black tea packers (group 1) and 20 office workers (group 2). A questionnaire, skin prick tests (SPTs) to common allergens and black tea, evaluation of specific IgE (asIgE) to Camellia sinensis and moulds, pre- and post-work-shift spirometry were performed. Results: At least 1 symptom suggesting allergic disease was reported by 85% of the tea packers and 60% of the office workers. The most frequent positive results of SPTs were obtained with moulds (8%). A small decline in FEV1 (forced expiratory volume in 1 s) after the work shift was observed among tea packers sensitized to moulds. Conclusions: Although specific sensitization to black tea was not observed in our study groups, cough and skin symptoms were significantly more frequently among the tea packers than in office workers. The irritant impact on the airways and the skin of tea dust and/or sensitization to moulds contaminating tea leaves are being suspected. Med Pr 2015;66(1):11–15
EN
Over many years, allergy to natural rubber latex has been a major problem among health care workers (HCW). The diagnosis of occupational allergy requires methods of high diagnostic accuracy in view of certification implications (e.g., a sick worker quits a job). With the development of molecular methods, the frequency of application of recombinant allergens in the diagnostics of allergic diseases continues to increase. This paper reviews the applicability of laboratory tests which use recombinant allergens in the diagnostics of occupational allergy. The diagnosis of latex allergy is based on the presence of clinical symptoms linked with exposure to latex allergens, positive skin prick tests and detection of specific IgE antibodies to latex in serum. Moreover, in some cases specific challenge tests are conducted. The analysis of literature indicates that applying the panel of recombinant latex allergens in diagnostic tests, cross-reactivity can very likely be excluded and/or sensitization can be confirmed without the need for specific challenge tests, which in case of latex allergens carries a potential risk of generalized reactions. Med Pr 2015;66(1):85–97
PL
Od wielu lat alergia na lateks stanowi istotny problem wśród pracowników ochrony zdrowia. Rozpoznanie alergii zawodowej ze względu na implikacje orzecznicze (np. zrezygnowanie przez chorego z dotychczasowej pracy) wymaga zastosowania metod o wysokiej trafności diagnostycznej. Z tego powodu wraz z rozwojem metod inżynierii genetycznej coraz częściej podejmuje się próby wykorzystania w diagnostyce chorób alergicznych alergenów rekombinowanych. W niniejszej pracy omówiono przydatność badań laboratoryjnych wykorzystujących alergeny rekombinowane lateksu w diagnostyce alergii zawodowej. Alergię na lateks rozpoznaje się na podstawie obecności objawów klinicznych związanych z ekspozycją na alergeny lateksu, dodatnich wyników punktowych testów skórnych oraz obecności swoistych przeciwciał IgE dla lateksu w surowicy krwi. W niektórych przypadkach przeprowadza się także swoiste próby prowokacyjne. Z analizy dostępnego piśmiennictwa wynika, że stosując odpowiedni panel białek rekombinowanych lateksu w testach diagnostycznych, można z dużym prawdopodobieństwem wykluczyć reaktywność krzyżową i/lub potwierdzić uczulenie bez konieczności przeprowadzania swoistych testów prowokacyjnych, które w przypadku alergenów lateksu związane są z wysokim ryzykiem wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego. Med. Pr. 2015;66(1):85–97
EN
Quaternary ammonium compounds (QACs, quats) belong to organic ionic chemical agents which display unique properties of both surfactants and disinfectants. Their wide distribution in the work environment and also in private households brings about new occupational hazards. This paper reviews reports about the health effects of QACs. QACs could play a role of sensitizers and irritants to the skin and mucous membranes. It is suspected that particular QACs can display an immunologic crossreactivity between each other and with other chemical compounds containing ammonium ion, such as muscle relaxants widely used in anesthesia. They may promote the development of airway allergy, however, the background mechanisms are still unclear and need to be further investigated. Until now, a few cases of occupational asthma induced by QACs have been described and their involvement in contact dermatitis has been documented. The possibility of anaphylaxis due to QACs cannot be excluded as well. Med Pr 2014;65(5):675–682
PL
Czwartorzędowe związki amoniowe (quaternary ammonium compounds – QACs) należą do organicznych związków jonowych o unikalnych właściwościach surfaktantów i środków odkażających. Coraz szersze zastosowanie QACs w środowisku pracy, a także poza nim, niesie ze sobą nowe zagrożenia zdrowotne dla osób eksponowanych i służby medycyny pracy. W artykule przedstawiono wyniki przeglądu piśmiennictwa na temat wpływu amin czwartorzędowych na organizm człowieka. QACs mogą działać drażniąco na skórę i błony śluzowe, a także mieć potencjał uczulający. Podejrzewa się, że poszczególne QACs mogą wykazywać krzyżową reaktywność immunologiczną między sobą oraz z innymi związkami chemicznymi o podobnej budowie, np. z lekami anestetycznymi. QACs mogą promować rozwój alergii w obrębie dróg oddechowych, jakkolwiek mechanizmy leżące u podstawy tego działania wymagają dalszych badań. Dotychczas opisano kilka przypadków astmy zawodowej wywołanej ekspozycją na QACs oraz udokumentowano ich udział w rozwoju kontaktowego zapalenia skóry. Nie wyklucza się także możliwości wywołania wstrząsu anafilaktycznego przez QACs. Med. Pr. 2014;65(5):675–682
PL
W artykule opisano przypadek zawodowej astmy oskrzelowej, alergicznego nieżytu nosa i zapalenia spojówek wywołanych papainą u 50-letniej pakowaczki ziół i przypraw. W badaniu cytologicznym udokumentowano wzrost odsetka eozynofilów w indukowanej plwocinie i popłuczynach nosowych po swoistej próbie prowokacyjnej wziewnej i donosowej z tym enzymem. Zależną od immunoglobuliny E (IgE) nadwrażliwość pacjentki na papainę potwierdzono dodatnimi wynikami punktowych testów skórnych z roztworem tej proteazy. Wyżej wymienione próby prowokacyjne wykazały istotny związek między ekspozycją na papainę a reakcją alergiczną ze strony układu oddechowego. Ponadto swoista próba prowokacyjna donosowa wywołała wzmożoną reakcję ze strony spojówek i istotny wzrost odsetka eozynofilów we łzach mimo braku bezpośredniego kontaktu alergenu ze spojówkami. Med. Pr. 2016;67(1):109–112
EN
This report presents a case of occupational asthma, rhinitis and conjunctivitis to papain in a 50-year-old herbs and spices packer, with documented increased eosinophilia in induced sputum and in the nasal lavage fluids after a specific inhalation challenge test (SICT) and specific nasal challenge test (SNCT) with this enzyme. Immunoglobulin E-mediated (IgE) sensitization to papain was confirmed by positive results of a skin prick test with specific solution. Specific inhalation and nasal challenge tests demonstrated a direct and significant link between the exposure to this protease and the allergic response from the respiratory system. Additionally, the SNCT induced a severe reaction of the conjunctivae and a significant increase in the count of eosinophils in tears, despite the lack of direct contact of the allergen with the conjunctiva. Med Pr 2016;67(1):109–112
EN
Hairdressing is one of the most developing branch of the service industry in Poland. Providing representatives of this occupational group with preventive health care services it should be remembered that they are at risk of skin and respiratory diseases, which occur due to a quite frequent exposure to harmful agents in the work environment of hairdressers and hairdressing apprentices. Interestingly, a much lower number of researches concentrate on respiratory symptoms than on skin disorders in hairdressers. The authors of this article have carried out the first Polish follow-up study focused not only on skin disorders but also on respiratory tract symptoms in hairdressing apprentices. The results of the study have been reported in other publications while this paper presents a literature review based on EBSCO and PubMed databases, Elsevier and contained articles (on the subject discussed in this paper). On the basis of information obtained from the authors’ own research evidence and from the literature review, the guidelines for the preventive health care of hairdressing apprentices were developed. It was confirmed that neither determination of allergen-specific immunoglobulin E (IgE) nor performance of skin prick tests (SPTs) and patch tests for hairdressing factors are necessary. They should be performed as a part of preventive medical examination only in those apprentice candidates and trainees in this profession who report work-related symptoms and it is suspected that they result from exposure to particular factor in the work environment. Med Pr 2017;68(5):677–687
PL
Fryzjerstwo jest jedną z najprężniej rozwijających się branż usługowych w Polsce. Sprawując opiekę profilaktyczną nad przedstawicielami tej grupy zawodowej, należy pamiętać, że stosunkowo często dochodzi u nich do rozwoju dolegliwości ze strony skóry i układu oddechowego, będących skutkiem narażenia na czynniki szkodliwe środowiska pracy. Aspekt uczulenia zawodowego fryzjerów i uczniów fryzjerskich jest poruszany przez badaczy głównie w kontekście chorób skóry, podczas gdy przyczyny i historia naturalna dolegliwości występujących w tej grupie zawodowej ze strony dróg oddechowych analizowane są zdecydowanie rzadziej. Autorki niniejszej pracy przeprowadziły pierwsze w naszym kraju badanie prospektywne dotyczące nie tylko dolegliwości skórnych, ale przede wszystkim obecności objawów ze strony układu oddechowego wśród polskich uczniów fryzjerskich. Wyniki tego badania przedstawiono w innych publikacjach. W niniejszej pracy dokonano także przeglądu piśmiennictwa na podstawie analizy baz danych EBSCO, PubMed, Elsevier i artykułów w nich zawartych, powiązanych tematycznie z tytułem pracy. Na podstawie wyników badań własnych i analizy piśmiennictwa opracowano zasady sprawowania opieki profilaktycznej nad kandydatami do szkół fryzjerskich i uczniami fryzjerskimi, które prezentowane są w niniejszej publikacji. Nie potwierdzono celowości rutynowego oznaczania alergenowo swoistych immunoglobulin E (IgE) i wykonywania testów naskórkowych oraz punktowych testów skórnych dla alergenów fryzjerskich u kandydatów na uczniów i uczniów kształcących się w tym zawodzie. Badania te powinny być przeprowadzane jedynie u osób, u których podejrzewa się, że zgłaszane przez nich dolegliwości mogą być skutkiem ekspozycji na czynniki środowiska pracy. Med. Pr. 2017;68(5):677–687
EN
Background The performance of specific inhalation challenge test (SICT) – reference method in diagnostics of occupational allergy – has some limitations due to health status of a particular patient. Therefore, it is extremely important to identify usefulness of other tests, and the evaluation of diagnostic accuracy of commercially available serum specific immunoglobulin E (sIgE) kits to the most common high molecular weight agents has been launched. Material and Methods The study group comprised 141 subjects – 110 bakers and 31 farmers – with suspicion of occupational airway allergy. All patients underwent evaluation of serum sIgE to occupational allergens with the use of Phadia and Allergopharma kits: in bakers to flour mix and α-amylase, in farmers to epithelium of cow, pig and feathers. Specific inhalation challenge test with workplace allergens performed in all subjects was a reference method for further analysis. Results Serum specific IgE to flour mix had the highest sensitivity (Phadia – 95.6%, Allergopharma – 88.3%), while its specificity was relatively low (Phadia – 47.8%, Allergopharma – 25%). There were numerous discrepancies between the results of sIgE estimation for particular single allergens (k87, e4, e83), as well as for their mixtures (fx901, fx20, ex71), performed with the kits of both companies (Phadia vs. Allergopharma). Conclusions Evaluation of serum specific IgE is characterized by inadequate sensitivity, specificity and predictive value to take the place of specific inhalation challenge test in diagnostics of occupational respiratory allergy. Med Pr 2017;68(1):31–43
PL
Wstęp Test swoistej prowokacji wziewnej – metoda referencyjna w diagnostyce alergii zawodowej – u niektórych chorych nie może być przeprowadzony z powodu przeciwwskazań zdrowotnych. Ponieważ ustalenie rzeczywistej przydatności innych testów jest niezwykle ważne, podjęto badanie, którego celem było określenie trafności i przydatności diagnostycznej dostępnych komercyjnie odczynników do oznaczania alergenowo swoistych przeciwciał immunoglobuliny E (asIgE) w surowicy w diagnostyce IgE-zależnej alergii dróg oddechowych na najczęstsze alergeny pochodzenia roślinnego. Materiał i metody Badaniem objęto grupę 141 pacjentów – 110 piekarzy i 31 rolników – z podejrzeniem zawodowej alergii dróg oddechowych. U wszystkich badanych oznaczono asIgE dla alergenów zawodowych w surowicy odczynnikami firm Phadia i Allergopharma: u piekarzy dla mieszaniny mąk i α-amylazy, u rolników dla alergenów naskórka krowy, naskórka świni i mieszaniny piór. Metodę referencyjną do oceny powyższych testów diagnostycznych stanowił wykonany u wszystkich badanych test swoistej prowokacji wziewnej z alergenami z miejsca pracy. Wyniki Najwyższą czułością charakteryzowały się oznaczenia asIgE dla alergenów mąk (Phadia – 95,6% i Allergopharma – 88,3%), przy stosunkowo niskiej swoistości (Phadia – 47,8% i Allergopharma – 25%). Rozbieżności między wynikami uzyskanymi przy użyciu zestawów Phadia vs Allergopharma dotyczyły oznaczeń asIgE zarówno dla pojedynczych alergenów (k87, e4, e83), jak i mieszanin alergenów (fx901, fx20, ex71). Wnioski Oznaczanie asIgE w surowicy nie charakteryzuje się wystarczającą czułością, swoistością i wartością predykcyjną, żeby zastąpić test swoistej prowokacji wziewnej w diagnostyce zawodowej alergii dróg oddechowych. Med. Pr. 2017;68(1):31–43
EN
A diagnosis of occupational diseases implicates some medical and legal consequences; therefore, the most specific and objective methods are needed in the diagnostic process. Specific inhalation challenge (SIC) tests currently play an irreplaceable role in diagnosing allergic airway diseases (e.g., allergic rhinitis, asthma) as well as allergic conjunctivitis and systemic reactions, also the occupational ones. In 2014, a team of the European Respiratory Society experts published a statement that provides practical recommendations for performing SIC tests in diagnosing occupational asthma. In the current publication, the authors discuss the European guidelines in the context of Polish experience of the reference center – the Department of Occupational Diseases and Environmental Health, the Nofer Institute of Occupational Medicine in Łódź. The article describes the procedures and diagnostic criteria employed during SIC tests in diagnosing occupational asthma.
PL
W procesie diagnostyczno-orzeczniczym bardzo istotne jest zastosowanie metod obiektywnych o jak największej swoistości, ponieważ rozpoznanie choroby zawodowej implikuje konsekwencje natury medycznej i prawnej. Swoiste wziewne testy prowokacyjne (specific inhalation challenge – SIC) są niezastąpionym narzędziem diagnostycznym w rozpoznawaniu schorzeń alergicznych układu oddechowego (takich jak nieżyt nosa, astma) oraz alergicznego zapalenia spojówek i ostrych uogólnionych reakcji alergicznych, także o etiologii zawodowej. W 2014 r. zespół ekspertów Europejskiego Towarzystwa Chorób Układu Oddechowego (European Respiratory Society) opublikował wytyczne do przeprowadzania SIC stosowanych w diagnostyce chorób zawodowych układu oddechowego. Autorzy niniejszej publikacji omawiają europejskie wytyczne w kontekście polskich doświadczeń z ośrodka referencyjnego, tj. z Kliniki Chorób Zawodowych i Zdrowia Środowiskowego Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi. W artykule szczegółowo opisano przebieg SIC oraz kryteria oceny otrzymanych wyników w diagnostyce astmy zawodowej.
EN
Bronchial hyperresponsiveness (BHR) is the individual ability to respond with bronchoconstriction to a variety of specific and nonspecific stimuli which do not cause these symptoms among healthy subjects. Bronchial hyperresponsiveness is one of the hallmark features of asthma. The degree of bronchial hyperresponsiveness is variable among individuals with asthma and may correlate to its severity (the more severe asthma the higher bronchial hyperreactivity). Bronchial hyperresponsiveness is evaluated by performing bronchial provocation test (BPT). Provocation tests are classified – according to their mechanisms – into direct and indirect tests. Direct challenge tests are highly sensitive and they are used primarily to rule out asthma. In contrast, provocation tests with indirect stimuli are less sensitive but more specific to the direct tests; they are used generally to confirm the diagnosis of asthma and they allow for more accurate conclusions about inflammatory lesions in the case of a patient. Bronchial provocation tests play a significant role in occupational medicine. They are particularly relevant to be performed prior to employment, during periodic examinations, and to diagnose and monitor both occupational asthma and work-related asthma. This article presents selected bronchial provocation tests and their usefulness in the diagnosis of occupational asthma. Med Pr 2018;69(4):457–471
PL
Nadreaktywność oskrzeli (bronchial hyperresponsiveness – BHR) to osobnicza zdolność do ich reakcji skurczowej na różne bodźce swoiste i nieswoiste, które u zdrowej osoby nie wywołują takiej odpowiedzi. Nadreaktywność oskrzeli jest jedną z cech charakterystycznych astmy. Stopień nadreaktywności oskrzeli jest różny u osób z tą chorobą i koreluje z jej ciężkością (im cięższy przebieg astmy, tym większa nadreaktywność oskrzeli). Do wykrywania i pomiaru BHR służą wziewne testy prowokacyjne, w których wykorzystuje się czynniki fizyczne i chemiczne. Testy te podzielono – w zależności od ich mechanizmu działania – na bezpośrednie i pośrednie. Testy bezpośrednie są niezwykle czułe i mają zastosowanie głównie w diagnostyce wykluczającej astmę. Prowokacje z czynnikami pośrednimi są natomiast mniej precyzyjne, ale bardziej swoiste w porównaniu z testami bezpośrednimi. Wykorzystuje się je przede wszystkim do potwierdzenia rozpoznania astmy i lepszego wnioskowania o zmianach zapalnych u chorego. Testy nadreaktywności oskrzeli odgrywają ważną rolę w medycynie pracy. W określonych przypadkach powinny być wykonywane podczas badań wstępnych pracowników przed ich zatrudnieniem, w trakcie badań okresowych, w diagnostyce i monitorowaniu astmy zawodowej oraz astmy nasilającej się w pracy. W artykule opisano wybrane oskrzelowe testy prowokacyjne oraz ich zastosowanie w diagnostyce astmy związanej z pracą. Med. Pr. 2018;69(4):457–471
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.