Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  alfa Jensena
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Jensen’s alpha coefficient was introduced in 1968 as a measure of the manager’s ability to forecast future security prices (M.C. Jensen, The performance of mutual funds in the period 1945 – 1964, „The Journal of Finance”). The paper concluded that the performance measure ? may be positive for two reasons: 1) extra returns earned on the portfolio due to the manager’s ability and/or 2) a positive â estimator bias. In 1977, D.Grant (Portfolio performance and the „cost” of timing decisions, „The Journal of Finance”) stated that Jensen’s original work contained a mathematical error and a conceptual problem. He propounded a new equation which differed from that of Jensen in both direction and magnitude of the â estimator bias. Grant’s new approach caused serious confusion about the subject as some authors now quote after Jensen and some after Grant. Consequently, the conclusions concerning managed mutual funds’ portfolios performance are often ambiguous. The aim of this paper is to resolve this ambiguity and to determine which alpha coefficient interpretation is correct. The paper contains a proof of Jensen’s equation. We also present the examples of the classical T-M and H-M market-timing models in the case of Polish equity open-end mutual funds and test their stability in the period Jan 2003-Dec 2010.
PL
W 1968 roku ukazał się w „The Journal of Finance” artykuł M.C. Jensena The performance of mutual funds in the period 1945 – 1964, w którym m.in. wprowadzony został współczynnik α, zwany w literaturze przedmiotu alfą Jensena, jako miara umiejętności zarządzającego portfelem inwestycyjnym w zakresie selektywności aktywów. Wnioski Jensena odnośnie interpretacji można podsumować następującym stwierdzeniem: estymator ˆα może być dodatni z dwóch powodów: 1) dodatkowych zysków osiąganych przez menadżera wykorzystującego swoje umiejętności w zakresie doboru aktywów; 2) dodatniego obciążenia estymatora parametru α. W roku 1977, również w „The Journal of Finance, ukazał się z kolei artykuł D. Granta Portfolio performance and the „cost” of timing decisions, w którym Autor podważa prawdziwość wzoru przedstawionego przez Jensena pisząc wprost o błędzie matematycznym w przekształceniach. Prezentuje własne wyprowadzenie wzoru i podaje nową interpretację, według której estymator współczynnika alfa jest obciążony ujemnie. Wprowadza to sporo zamieszania w literaturze przedmiotu, ponieważ część autorów powołuje się w swoich pracach na interpretację Jensena, natomiast część na interpretację Granta. W konsekwencji wnioski dotyczące wyników badań empirycznych na rynkach funduszy inwestycyjnych, w zakresie umiejętności stosowania przez zarządzających funduszami technik market-timing oraz selektywności aktywów, nie są jednoznaczne. Głównym punktem artykułu jest wyprowadzenie spornego wzoru, w celu wyciągnięcia ostatecznych wniosków dotyczących statystycznego oddziaływania obciążenia estymatora współczynnika alfa Jensena na pozostałe parametry modelu regresji. Dodatkowo przedstawione zostaną przykłady klasycznych modeli market-timing polskich funduszy inwestycyjnych akcji, jak również zostanie zbadana stabilność parametrów otrzymanych modeli ekonometrycznych w okresie styczeń 2003 – grudzień 2010.
2
84%
PL
Zmiany demograficzne w Polsce, którym towarzyszą korekty systemu emerytalnego, rozbudzają coraz większe zainteresowanie produktami inwestycyjnymi pozwalającymi na nieobowiązkowe gromadzenie kapitału emerytalnego. Dla wyboru takiego produktu kluczowe znaczenie ma jego efektywność, rozumiana jako relacja korzyści do kosztów, uwzględniająca po stronie kosztów także ryzyko. W niniejszym artykule zostały zaprezentowane wyniki badania efektywności jednego z takich produktów, jakim są ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe (UFK). Badanie miało na celu zarówno ustalenie, czy UFK przynoszą dodatkowe stopy zwrotu (kompensujące ponoszone ryzyko i większe od stóp zwrotu z portfela wzorcowego), jak i sformułowanie opinii na temat stylu zarządzania portfelami UFK (aktywny/pasywny). Szacując klasyczną metodą najmniejszych kwadratów wartości parametrów modelu CAPM badanych funduszy i wyznaczając dla nich wartości wskaźnika Treynora, alfy Jensena oraz błędu odwzorowania, otrzymaliśmy wyniki świadczące o ujemnych dodatkowych stopach zwrotu badanych UFK w prawie całym okresie obserwacji, a także dowodzące zasadniczo pasywnego charakteru zarządzania ich portfelami.
XX
Demographic changes along with shifts in pension system in Poland lead to increasing interest in investment products allowing for voluntary cumulation of retirement capital. What is key for the selection of such product, is its effectiveness measured by the relation of benefits to costs, including risk. The article demonstrates the results of study in which we estimated and evaluated the effectiveness of unit-linked insurance funds which represent such class of financial products. The examination was aimed at checking whether the funds under research generate abnormal and superior rates of return as well as whether they are managed actively or passively. We utilized OLS method to estimate CAPM parameters for studied funds and we calculated Treynor ratios, Jensen alphas and tracking errors for them. As the result, we obtained estimations evidencing negative abnormal and negative superior rates of return for almost entire observation period. We also reported passivity in managing the funds.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.