Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  aneksja
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Rosyjska aneksja ukraińskich terytoriów okupowanych w świetle prawa międzynarodowego

100%
Podraza M.
|
2023
|
vol. 18
|
issue 20 (2)
219-233
EN
Since 2014, the Russian Federation has permanently violated the territorial integrity of Ukraine, while violating the basic principles of international law and ius cogens norms, such as the prohibition of interference in the internal affairs of another state, or the prohibition of threats and the use of armed force. As recent years have shown, the annexation of Crimea in 2014 was only a prelude to the implementation of the plan for the full subordination of Ukraine. Since February 24, 2022, the international community has witnessed a full-scale aggression by the Russian Federation, which, despite its size and the involvement of a huge number of troops, does not bring the desired results. For this reason, the Kremlin, also for its own needs, is trying to prove that the military intervention is proceeding successfully. One of the examples of this activity was the referendum held on 23-27 September 2022 in the Donetsk People’s Republic (DRL), Lugansk People’s Republic (LPR) and the Kherson and Zaporizhia oblasts, which together accounted for almost 1/5 of Ukraine’s area, which ended with their annexation to the Russian Federation. It was conducted in violation of the fundamental principles of international law, and resulted in its condemnation by most of the international community.
PL
Federacja Rosyjska, począwszy od 2014 r., trwale narusza integralność terytorialną Ukrainy, łamiąc jednocześnie podstawowe zasady prawa międzynarodowego i normy ius cogens takie jak: zakaz ingerencji w sprawy wewnętrzne innego państwa czy zakaz groźby i użycia siły zbrojnej. Jak pokazały ostatnie lata, aneksja Krymu w 2014 r. była tylko wstępem do realizacji planu pełnego podporządkowania Ukrainy. Od 24 lutego 2022 r. społeczność międzynarodowa jest świadkiem pełnoskalowej agresji Federacji Rosyjskiej, która pomimo jej rozmiarów i zaangażowania ogromnej ilości wojska nie przynosi pożądanych efektów. Z racji tego Kreml, również na potrzeby własne, stara się udowodnić, że interwencja zbrojna przebiega pomyślnie. Jednym z przykładów tego działania było referendum przeprowadzone w dniach 23-27 września 2022 r. w Donieckiej Republice Ludowej (DRL), Ługańskiej Republice Ludowej (ŁRL) oraz obwodach chersońskim i zaporoskim, stanowiących łącznie blisko 1/5 powierzchni Ukrainy, które zakończyło się ich aneksją do Federacji Rosyjskiej. Zostało ono przeprowadzone z naruszeniem podstawowych zasad prawa międzynarodowego, a efektem tego było jego potępienie przez większość społeczności międzynarodowej.
2
Publication available in full text mode
Content available

Kryzys krymski oczami Ukraińców i Rosjan

80%
Anoszko S.
Nurt SVD
|
2019
|
issue 2
108-127
PL
W lutym 2019 roku minęło pięć lat od zajęcia Półwyspu Krymskiego przez Rosjan. Autor podjął próbę wieloaspektowej analizy tego kryzysu politycznego. Artykuł został podzielony na punkty, odzwierciedlające poszczególne elementy impasu krymskiego. Najpierw ukazano analizę historyczną – miejsce i rolę Półwyspu Krymskiego po demontażu systemu komunistycznego oraz powstaniu niepodległych państw. Następnie opisano rosyjskie działania militarne na Taurydzie. Z tych wydarzeń wyprowadzono wnioski polityczne, społeczne, kulturowe.
EN
In February 2019, five years passed since the Russians seized the Crimean Peninsula. The author attempts a multi-faceted analysis of this political crisis. The article is divided into chapters reflecting individual elements of the complex, not only political, Crimean deadlock. The author begins with a historical analysis of the place and role of the Crimean Peninsula after the dismantling of the communist system and the emergence of independent states. Subsequently, he methodically describes Russian military operations on Taurida drawing political, social and cultural conclusions from these events.
3
Publication available in full text mode
Content available

The Religious Freedom in Crimea During the Russian Occupation

80%
Denysenko K., Kovtun O.
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
|
2021
|
issue 3
5-17
PL
Artykuł dotyczy wolności religijnej na Krymie po rozpoczęciu okupacji Półwyspu przez rosyjskie siły zbrojne w lutym 2014 roku oraz aneksji Krymu przez Federację Rosyjską. Przedmiotem badania jest wolność religijna na Krymie od tamtej pory. Wykorzystanie podejścia systematycznego i strukturalnego pozwala autorom przedstawić pełen obraz naruszeń wolności religijnej na Półwyspie. Na potrzeby studium założono, że wraz z zajęciem i aneksją Krymu Rosja doprowadziła do upadku pluralizmu i wolności religii, którymi Ukraińcy cieszyli się od 1991 roku. W przedstawionej pracy autorzy poruszają szereg zagadnień, np. torturowanie aktywistów religijnych, niszczenie lub nielegalne przejmowanie własności o charakterze religijnym, prześladowanie obywateli Ukrainy na tle politycznym i religijnym, czy deportowanie mieszkańców Krymu do innych obszarów Ukrainy. Na podstawie analizy ustalono, że okupanci stworzyli warunki uniemożliwiające korzystanie z wolności religijnej oraz stwarzające zagrożenie życia dla wiernych i duchownych. Różne wspólnoty religijne, szczególnie przedstawiciele Kościoła Prawosławnego Ukrainy i Tatarów krymskich, poważnie odczuły skutki działań Rosji, która wdrożyła przeciwko nim szereg procedur administracyjnych i kryminalnych. Analiza umożliwia dostrzeżenie pełnego obrazu dyskryminacji różnych wyznań na tle religijnym oraz okrutnych prześladowań na terenie Krymu od lutego 2014 roku do chwili obecnej.
EN
The article deals with the problem of religious freedom in Crimea after the occupation of the Peninsula by Russian military forces in February 2014 and the annexation of Crimea by the Russian Federation. The subject matter of the study is religious freedom in Crimea during the Russian occupation since 2014. The systematic and the structural approach allow the authors to see the entire picture of religious freedoms violation on the Peninsula. The study hypothesizes that with the occupation and annexation of Crimea, Russia brought the collapse of the religious pluralism and freedom that Ukrainians had experienced since 1991. In this paper, the authors cover a wide range of issues such as torture of religious activists, destruction and the illegal seizure of religious property, persecution of Ukrainians on political and religious grounds, deportation of Crimea’s population to the mainland of Ukraine. The research establishes that the occupiers created unbearable conditions for religious freedom, the lives of many clergymen and believers appeared to be in great danger. Different religious communities, especially the representatives of the Orthodox Church of Ukraine (the OCU), Crimean Muslim Tatars, suffered significantly from applying Russia’s severe criminal and administrative requirements. The analysis allows seeing the complete picture of religious discrimination of different denominations and cruel religious persecution in the annexed Crimea beginning from February 2014 till nowadays.
4
Publication available in full text mode
Content available

IV rozbiór Polski na północno-wschodnim Mazowszu

80%
Łukaszewski W.
Zeszyty Naukowe Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego
|
2019
|
vol. Zeszyt
|
issue XXXIII
125-150
PL
Najazd na Polskę dwóch sąsiadujących państw: III Rzeszy Niemieckiej oraz Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich we wrześniu 1939 r., który skutkował IV rozbiorem Polski, przyniósł Rzeczypospolitej ogrom cierpień i miliony ofiar. Konsekwencje napaści z 1 i 17 września 1939 r. ujawniły niespotykaną dotychczas brutalizację działań wojennych poprzez prowadzenie tzw. wojny totalnej. Masowy terror i eksterminacja ludności w imię wyznawanych przez okupantów ideologii, doprowadziły do tragedii wielu narodów. Przez minione dekady nie eksponowano udziału Związku Radzieckiego w inicjowaniu kolejnego rozbioru Polski. Jednak sąsiad ze Wschodu, w wyniku tajnego porozumienia, łamiąc traktaty pokojowe i pakty o nieagresji, posługując się jawną konfabulacją, zajął wschodnie terytorium kraju. Północno-wschodnie Mazowsze we wrześniu 1939 r. znalazło się na arenie zainteresowania dwóch agresorów. To właśnie przez te ziemie przechodziła granica „obszaru interesów” okupantów. Doprowadziło to do sytuacji, w której jednolity administracyjnie i gospodarczo region został sztucznie podzielony linią graniczną, niemającą żadnego historycznego, etnicznego, administracyjnego oraz gospodarczego uzasadnienia.
EN
The invasion of Poland by two neighboring countries: the German Third Reich and the Union of Soviet Socialist Republics in September 1939, which resulted in the Fourth Partition of Poland, brought a great deal of suffering and millions of victims. The consequences of the assault of September 1 and 17, 1939 revealed an unprecedented brutalization of hostilities by conducting the so-called total war. Mass terror and the extermination of the population in the name of the ideology professed led to the tragedy of many nations. Over the past decades, the participation of the Soviet Union in initiating the next partition of Poland has been taboo. However, a neighbor from the East, as a result of a secret agreement, breaking peace treaties and non-aggression pacts, using open confabulation, occupied the eastern territory of the country. In September 1939, north-eastern Mazovia was in the arena of interest of two aggressors. The border of the "area of interest" of the occupiers passed through these lands. This led to a situation in which the region administratively and economically uniform was artificially divided by a border line that had no historical, ethnic, administrative or economic justification.
5
Publication available in full text mode
Content available

Gdzie Krym, gdzie Kosowo? Rosyjskie argumenty dla aneksji Krymu

80%
Balcer A.
Prawo i Polityka
|
2015
|
issue 6
161-176
EN
The Russian annexation of Crimea undertaken in March 2014 violated basic principles of international law and created a dangerous precedent which constitutes a serious threat of the global dimension. Russian authorities are trying to justify its decision using unconvincing demographic, historical, humanitarian and legal arguments evoking in a flirtatious way the independence of Kosovo as an alleged precedent for the annexation of the Crimea. The Russian authorities, citing the similarity between Kosovo and the Crimea are using arguments which prove to be very doubtful if the two cases are fairly compared. In fact, the reference to the term “precedent” is justified, but with regard to the Crimea itself. Its annexation may indeed be the basis for similar actions of Russia undertaken against other countries of the former Soviet Union. Secondly, the annexation of the Crimea brought the issue of “neutral” (open-ended) attitude of some countries to the integrity of other states. It may in the future be used as an excuse by some countries, such as China, to unilaterally annex the disputed territories. In this way, the current international system and the world order can be gravely undermined.
6
Publication available in full text mode
Content available

Национальная безопасность в современном мире: либерализм vs реализм

80%
Зинчук В.
Language. Culture. Politics. International Journal
|
2018
|
vol. 1/2018
303-314
RU
Вопросы национальной безопасности в современном мире решаются, предпочтительно, в приделах соотношения политических ценностей либерализма и реализма. Либеральная модель очень долгое время устраивала мировую политику, где доминировали демократические государства. После аннексии украинского Крыма Россией, исповедующей принципы реализма в построении собственной политики национальной безопасности, возник серьезный конфликт интересов. Ранее оговоренные на международной арене политические нормы и ценности стали не устраивать некоторых игроков. Мир в вопросах безопасности становится все более ожесточенным. Насколько либеральная модель преодоления угроз способна конкурировать в данных условиях с реализмом – главная исследовательская цель данной статьи.
PL
Problemy bezpieczeństwa narodowego, we współczesnym świecie, są, w swoje większości, rozwiązywane na płaszczyźnie relacji wartości politycznych liberalizmu i realizmu. Model liberalny, wraz z dominacją państw demokratycznych, dość długi czas był satysfakcjonujący dla polityki międzynarodowej. Po aneksji ukraińskiej Krymu przez Rosję, uznającą zasadą realizmu za zasadę podstawową w realizacji polityki bezpieczeństwa narodowego, na arenie międzynarodowej zrodził się dość poważny konflikt interesów. Dotychczas ustalone wartości i zasady stały się nie satysfakcjonujące dla niektórych graczy. Świat, w dziedzinie realizacji bezpieczeństwa, staje się bardziej bezwzględny. W związku z czym, najważniejszym celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie: na ile model liberalny pokonywania zagrożeń, w istniejących warunkach, jest konkurencyjny w stosunku do modelu realistycznego?
EN
The issues of national security in the modern world are being solved, preferably in the chapters of the balance between the political values of liberalism and realism. The liberal model for a very long time suited the world politics, where democratic states dominated. After the annexation of the Ukrainian Crimea by Russia, which professes the principles of realism in building its own national security policy, a serious conflict of interests arose. Previously stipulated in the international arena political norms and values began to not suit some players. The world in matters of security is becoming increasingly fierce. As far as the liberal model of overcoming of threats is able to compete in the given conditions with realism is the main research goal of this article.
7
Publication available in full text mode
Content available

„Naprawiona krzywda”. Problematyka spornych terenów Spiszu i Orawy w narracji tygodnika „Nový svet” w latach 1939–1945

80%
Awzan K.
Krakowskie Studia Małopolskie
|
2023
|
vol. 1(37)
7-25
EN
My case study examines an issue of Slovak occupation of the northern parts of Spisz and Orava regions in years 1939–1945 in the narration of the „Nový svet” – weekly newspaper. Slovak Army`s participation in invasion of Poland in September 1939 was an important topic for press all over that new country. Media platforms were informing their readers about military successes and diplomatic arrangements. In the article I analyse the process of creating propaganda narrative about attack, annexation and then administration over the conquered lands. The weekly was richly illustrated, so I write about role of the text as well as the picture. It should be remembered that many Slovaks were still illiterate at that time. The article considers if the narration has changed over the years.
PL
W moim artykule omawiam problematykę okupacji północnych terenów Spisza i Orawy w latach 1939–1945 w narracji tygodnika „Nový svet”. Udział Armii Słowackiej w kampanii przeciwko Polsce w 1939 roku był tematem wiadomości publikowanych w gazetach za południową granicą, które na bieżąco informowały o militarnych osiągnięciach i dyplomatycznych układach. W tekście analizuję proces tworzenia propagandowej narracji traktującej o militarnej agresji, aneksji, a następnie gospodarowaniu na terenach odebranych Rzeczypospolitej oraz ukazuję obraz tych wydarzeń kreowany przez gazetę. Tygodnik był bogato ilustrowany, dlatego staram się odpowiedzieć zarówno na pytanie o rolę tekstu, jak i obrazu, pamiętając o niskim wskaźniku alfabetyzacji w ówczesnej Słowacji. Rozważam ponadto, czy prezentowana narracja zmieniała się na przestrzeni kolejnych lat, czy też kontynuowała linię zapoczątkowaną we wrześniu 1939 roku.
8
Publication available in full text mode
Content available

Za kulisami „akcji zaolziańskiej” – finansowo-organizacyjne kłopoty DOK V Kraków w przededniu wybuchu wojny

80%
Latkowska I.
Historia i Polityka
|
2023
|
issue 43 (50)
95-115
EN
The last years before the war in 1939 were spent on rearming the army, building fortifications and continuing the balance policy, in which, however, there was no place for Czechoslovakia, treated as a temporary entity. The controversial decisions of Józef Beck to incorporate Zaolzie into Poland were used for propaganda purposes and met with applause from the public, but they were strongly criticized in the international arena, and they did not find full support among some of the military. The events of 1938 were an introduction to World War II, and although diplomacy was the most important in Polish-Czechoslovak relations of that period, and the military aspect actually played a secondary role, nevertheless – besides the events of May 1926 – it was the largest military operation in peacetime conditions. Although this operation was carried out without even partial mobilization and at the lowest possible cost, its effects were severely felt in the area where it was played.
PL
Ostatnie lata przed wojną w 1939 r. upływały na dozbrajaniu armii, budowaniu umocnień i kontynuowaniu polityki równowagi, w której jednak nie było miejsca dla Czechosłowacji, traktowanej jako przejściowy twór. Kontrowersyjne decyzje Józefa Becka o włączeniu Zaolzia do Polski zostały wykorzystane propagandowo i spotkały się z aplauzem społeczeństwa, jednak na arenie międzynarodowej mocno je skrytykowano, pełnego poparcia nie znalazły również wśród niektórych wojskowych. Wydarzenia z 1938 r. stanowiły wstęp do II wojny światowej i chociaż pierwszoplanowa w stosunkach polsko-czechosłowackich tego okresu była dyplomacja, a aspekt wojskowy w rzeczywistości odegrał drugorzędną rolę, to jednak była to, obok wydarzeń z maja 1926 r., największa operacja wojskowa w warunkach pokojowych. Chociaż operacja ta została przeprowadzona bez chociażby częściowej mobilizacji i przy jak najmniejszych kosztach, to jej skutki były poważnie odczuwalne na terenie, na którym ją przeprowadzono.
9
Publication available in full text mode
Content available

‘Wszystkiemu winni są litewscy prowokatorzy…’. Aneksja Litwy przez ZSRR latem 1940 r. w świetle dokumentów dyplomatycznych i materiałów propagandowych

61%
Dworacki J.
Res Historica
|
2019
|
issue 48
EN
The research problem addressed in this paper is the issue of the process of the accession of the Republic of Lithuania to the Soviet Union in the summer of 1940 and the political context of this event. There is much historical and political controversy nowadays around the history of Kremlin politics in 1939–1941, but recently the subject of annexation of Lithuania has not been discussed, and the issue of relations and diplomatic relations between the two countries has not been described in detail so far in Polish historiography. The research question was formulated as follows: why, in spite of the October 1939 Mutual Assistance Treaty, did Moscow decide to change the status quo and directly annex the neighbouring country, disregarding the considerable number of alternative scenarios and extensive possibilities of controlling Lithuania's policy? The research was conducted by analysing the documents of the diplomatic services of both countries (among which diplomatic correspondence occupies a special place), the then Soviet press from the point of view of the propaganda message used, as well as using memoiristic sources. As a result of the conducted research, no definite reasons for initiating the process of annexation of Lithuania by the USSR were defined, but a number of factors that may have a significant impact on the Kremlin's move were revealed. These include the successes of the Third Reich in the Second World War at that time, which, according to Moscow, could threaten the position of the USSR in the Baltic States and the achievements made, as well as the Kremlin's far-reaching imperial plans and the search for borders in the region.
PL
Problemem badawczym poruszonym w niniejszej pracy jest zagadnienie procesu przyłączenia Republiki Litewskiej do Związku Radzieckiego latem 1940 r. oraz kontekst polityczny tego wydarzenia. Współcześnie wokół historii polityki Kremla w latach 1939–1941 istnieje dużo kontrowersji historycznych i politycznych, niemniej w ostatnim czasie w polskiej historiografii temat aneksji Litwy nie był poruszany, a zagadnienie relacji i zależności dyplomatycznych między obydwoma państwami nie było dotąd wyczerpująco opisane. Pytanie badawcze sformułowano następująco: dlaczego, mimo obowiązywania Układu o przyjaźni, współpracy i pomocy wzajemnej z października 1939 r., Moskwa zdecydowała się na zmianę status quo i bezpośrednią aneksję sąsiedniego państwa mimo znacznych alternatywnych szerokich możliwości kontroli polityki Litwy? Badanie przeprowadzono analizując opracowane dokumenty służb dyplomatycznych obydwu państw (wśród których szczególne miejsce zajmuje korespondencja dyplomatyczna), ówczesną prasę radziecką pod kątem stosowanego przekazu propagandowego, a także wykorzystano źródła memuarystyczne. W wyniku przeprowadzonych badań nie zdefiniowano jednoznacznych przyczyn zapoczątkowania procesu aneksji Litwy przez ZSRR, natomiast ujawniono szereg czynników mogących mieć znaczący wpływ na takie posunięcie Kremla. Należą do nich zarówno sukcesy III Rzeszy w II wojnie światowej w tym czasie co, zdaniem Moskwy, mogłoby zagrozić pozycji ZSRR w krajach bałtyckich i osiągniętym zdobyczom, jak również dalekosiężne plany imperialne Kremla i dążenie do rewizji granic w regionie.
10
Content available remote

Wojna na Ukrainie a wolność prasy. Czy ukraińskie prawo prasowe spełnia standardy międzynarodowe w warunkach wojny propagandowej z Rosją?

51%
Sobczak J., Gołda-Sobczak M.
Studia Prawnicze KUL
|
2015
|
issue 2 (62)
31-76
PL
Prasa ukraińska po odzyskaniu niepodległości uległa poważnym przeobrażeniom dostosowującym ją do standardów Rady Europy i Unii Europejskiej. Proces ten w wyniku wydania licznych aktów prawnych został uwieńczony powodzeniem, aczkolwiek niejasne jest czy i w jakim stopniu wspomniane normy znajdują zastosowanie w praktyce. Wyzwaniem dla wolnej prasy ukraińskiej stały się wydarzenia polityczne, związane z zajęciem Krymu przez Federację Rosyjską i konfliktem zbrojnym w Donbasie. Temu zadaniu nie umieją one sprostać, podobnie zresztą jak dyplomacja ukraińska. Zarówno dyplomacja jak i prasa ukraińska nie są w stanie w sposób rzetelny przedstawić przebiegu konfliktu i zbić argumenty Rosji, że zajęcie Krymu było działaniem realizującym zasadę samostanowienia narodów i nastąpiło zgodnie z wolą mieszkańców tego półwyspu i przeprowadzonemu referendum. W tekście artykułu przedstawiono argumenty wskazujące, że stanowisko Federacji Rosyjskiej jest niedopuszczalnym pogwałceniem norm prawa międzynarodowego. Wskazano jednocześnie przykłady manipulacji przekazami internetowymi, z którymi prasa ukraińska niezbyt sobie radzi.
EN
After regaining independence by Ukraine, the press has undergone a remarkable transformation adapting it to the standards of the Council of Europe and the European Union. This process has been successful because of the adoption of numerous legal acts, although it is unclear whether and to what extent these standards are applied in practice. The challenge for the Ukrainian free press have become political events related to the occupation of Crimea by the Russian Federation and the armed conflict in Donbas. Ukrainian press can’t meet this challenge, just as the Ukrainian diplomacy. Both Ukrainian diplomacy and Ukrainian press are unable to fairly present the course of the conflict and counter the arguments of Russia that incorporation of the Crimea was an action governed by the rule of self-determination of peoples, and was prepared in accordance with the will of the inhabitants of the peninsula and carried out the referendum. The text of the article presents arguments showing that the position of the Russian Federation is an unacceptable violation of the norms of international law. The text also indicates examples of manipulation of remittances online, with whom the Ukrainian press not coping.
RU
Украинская пресса после восстановления независимости, перешла значительные изменения, адаптируя еe к стандартам Совета Европы и Европейского Союза. Этот процесс после принятия многих действий был завершен успешнo, хотя неясно до какой степени применяются эти нормы в практике. Вызовoм для украинской свободной прессы стали политические события, связанные с аннексией Крыма Российской Федерацией и войной в Донбассе. Cложна им ж этим справиться, так как и украинской дипломатии. Украинская пресса и дипломатия не могут целесообразно представить конфликт и противостоять аргументoм России, якобы захват Крыма был связан c самоопределениeм народов и был в соответствии с волей жителей полуострова, а также с референдумом. Текст статьи представляет аргументы, показывающие, что позиция Российской Федерации является недопустимым нарушением норм международного права. В то же время показано примеры манипуляции интернет информацией, с которыми украинская пресса недостаточно справляется.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.