Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: anhedonia

Sort By:

Limit search:

Epizod depresji - studium przypadku

100%

Kral D.

Puls Uczelni

2012

issue 3

13-17

Wstęp. Każdemu z nas niejednokrotnie zdarzyło się doznać rozczarowań z powodów osobistych lub zawodowych. Reagujemy smutkiem, niepokojem, wycofujemy się z aktywności. Szybko jednak obniżony nastrój wyrównuje się i umożliwia nam powrót do normalnego życia. Bywają jednak sytuacje, kiedy nastrój depresyjny, izolacja od ludzi trwają dłuższy czas. Człowiek traci wówczas poczucie przyjemności (anhedonia) i sensu życia. Staje się bezradny, bezsilny i apatyczny. Towarzyszą temu liczne objawy fizyczne, takie jak: ból głowy, brak apetytu, zaburzenia snu. Cel pracy. Przedstawienie realizacji pielęgniarskiego planu terapii pacjenta z depresją przebywającego na oddziale psychiatrycznym. Materiał i metody. Informacje na temat pacjenta zgromadzono metodą wywiadu przeprowadzonego przez pielęgniarkę z pacjentem z rozpoznaniem epizodu depresyjnego. Na potrzeby badań opracowano kwestionariusz, złożony z listy wcześniej przygotowanych pytań. Informacje o pacjencie i jego rodzinie uzyskano dzięki zastosowanej obserwacji i analizie dokumentacji chorego. Opis przypadku. Sześćdziesięciodwuletni pacjent przyjęty do Szpitala Psychiatrycznego w Toszku, z rozpoznaniem epizodu depresyjnego. Po raz czwarty hospitalizowany, leczący się od 10 lat. Wyraził zgodę na leczenie. Skierowany z Poradni Zdrowia Psychicznego z powodu narastającego lęku, myśli o śmierci, bezsenności i zamiarów samobójczych. Na początku hospitalizacji chory był smutny, przestraszony, zmęczony, senny i spowolniały. Przez pierwsze dni odmawiał przyjmowania posiłków, pił niewielkie ilości płynów. Wypowiadał myśli samobójcze. Większość dnia spędzał w łóżku, nie interesował się życiem oddziału. Nie nawiązywał kontaktów z personelem i pacjentami. Izolował się od otoczenia. Nie dbał o swój wygląd zewnętrzny. Wnioski. Zamierzone cele procesu pielęgnowania zostały osiągnięte. Stan psychiczny chorego poprawił się. Został wypisany do domu bez zamiarów i myśli suicydalnych. Wzmocnił swoje poczucie wartości. Chętnie nawiązywał kontakt z pacjentami, personelem i rodziną. Brał udział w zajęciach terapeutycznych. Pomagał w pracach na oddziale.

Introduction. every human has experienced some disillusionments connected with personal or professional life. We react by being miserable, anxious or we withdraw from regular, every day activity. Soon afterwards our mood comes back to its normal state and we return to a normal life functioning. There are, however, some situations when the depression and isolation last longer. The human looses the sense of pleasure (anhedonia) and the sense of life. The person becomes helpless and apathetic. The feelings are additionally accompanied by some physical complaints such as headache, loss of appetite and sleeping disorders. Aim.The presentation of the implementation of a nursing plan for a patient suffering from depression in a psychiatric ward. Material and methods.The data concerning the patient has been completed through an interview with the patient in whom the depression was diagnosed. For the research a questionnaire containing questions prepared earlier was worked out. The information about the patient and his family was obtained though observations and documents’ analysis. Case description.The patient was a 62-year-old man admitted to the hospital and diagnosed with depression. He has been hospitalized for the fourth time and treated for 10 years so far. He has expressed his assent to be treated. He was relegated to the hospital by a mental health clinic because of increasing fear, thinking of death, insomnia and suicidal thoughts. At the beginning, the patient was miserable, scared, tired, drowsy and slowed. For the first few days he refused eating and drank only little amounts of liquids. He expressed verbally his suicidal thoughts. He spent most of the time in bed and was not interested in the ward life at all. He did not stay in contact either with other patients or the staff. He isolated himself from the environment and did not care for his physical appearance. Conclusions.The aims stated in the nursing process have been achieved. The patient’s mental state improved and he was discharged from the hospital without suicidal intentions. He strengthened his self-esteem and started contacting other patients, the staff and the family. He took part in therapeutic activities and helped on the ward.

Dekonštrukcia anhedónie ako psychopatologického symptomu

99%

Patarák M., Pečeňák J.

Československá psychologie (Czechoslovak Psychology)

2020

vol. 64

issue 3

321-330

a traditionally used psychopathological symptom in the context of new findings published in the literature is described. Anhedonia is defined as a symptom in psychopathology that is primarily a part of depressive syndrome and is defined as an inability to feel pleasure. Théodul Ribot introduced the term into the scientific literature at the end of the 19th century. The term anhedonia appears only rarely among the criteria in the official classification of psychiatric disorders but it is nevertheless often mentioned in clinical and pre-clinical research publications. Research works evaluating anhedonia are coming mainly from the field of affective disorders, schizophrenia, personality disorders and addictions. Preclinical research and application of newer methods in human and animal research have led to the identification of various components of positive hedonic experience (reward) at the level of neuronal circuits and neurotransmitter systems. New concepts such as liking and wanting, consummatory and anticipatory anhedonia have been introduced, extending and refining the traditional understanding of this symptom but not yet adopted in clinical practice. Based on the synthesis of current knowledge, the authors propose a framework for applying new findings and definitions to psychopathological consideration of anhedonia as presented in different mental disorders.

V práci je opísaný vývoj pojmu anhedónia ako tradične užívaného psychopatologického symptómu v kontexte s novými poznatkami publikovanými v odbornej literatúre. Anhedónia je v rámci psychopatológie vymedzená ako symptóm, ktorý je predovšetkým súčasťou depresívneho syndrómu a opisuje sa ako neschopnosť pociťovať radosť. Do odbornej literatúry zaviedol tento termín Théodul Ribot na konci 19. storočia. Samotný pojem anhedónia sa v texte oficiálnych klasifikácií psychických porúch vyskytuje už len ojedinele, no napriek tomu je často uvádzaný v publikáciách z klinického aj predklinického výskumu. Sú to predovšetkým práce z oblasti afektívnych porúch, schizofrénie, porúch osobnosti a závislostí. Vyvinulo sa viacero hodnotiacich prostriedkov, ktoré umožňujú kvantifikáciu hedonického prežívania. Aplikácia novších metód viedla k identifikácii rôznych zložiek pozitívneho prežívania (odmeny) charakterizovaných rozdielnou aktivitou v špecifických neuronálnych okruhoch a neurotransmiterových systémoch. Postupne sa obsah pojmu anhedónia od originálneho opisu odchyľoval a rozvíjal. Zaviedli sa nové termíny ako liking a wanting, konzumačná a anticipačná anhedónia, ktoré podstatným spôsobom rozširujú a upresňujú tradičné chápanie tohto symptómu, no ešte nie sú osvojené v klinickej praxi. Na základe syntézy súčasných poznatkov navrhujú autori rámec, ako aplikovať nové zistenia a definície psychopatologickej analýzy anhedónie pri rôznych psychických poruchách.

Refine search results

1 Puls Uczelni

1 Československá psychologie (Czechoslovak Psychology)

1 Kral D.

1 Patarák M.

1 Pečeňák J.

1 2020

1 2012

Search results

Epizod depresji - studium przypadku

Dekonštrukcia anhedónie ako psychopatologického symptomu