Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: animatorzy kultury

Sort By:

Limit search:

Edukacja zdalna w kontekście specyfiki kształcenia animatorów kultury. Komunikat z badań

100%

Lewartowicz U.

Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses

2022

vol. 23

163-181

The article focuses on the issue of distance education implemented in Polish higher education from 2020 in connection with the COVID-19 pandemic in the context of the specificity of educating culture animators. The study presents the results of research conducted at the Maria Curie-Skłodowska University in Lublin among students of the field of culture animation. The fact that this course is to a large extent practical, relational and focused primarily on the development of soft skills, is not without significance for the assessment of the effectiveness of distance learning. The research was carried out at the turn of 2021 and 2022, using two research techniques: a sur¬vey and a group interview. The main aim of the research was to find out about students’ opinions on distance education, with particular emphasis on its quality and effectiveness, self-activity, motivation and commitment to learning, lecturers’ involvement and their relations with students, as well as its potential and limitations. The results of the research showed that students of culture animation are divided in their opinions on distance education, and the least positively assessed by this model of education are the students, whose study plan consists mainly of practical and methodological subjects. The research shows that the effect of distance learning is a decrease in the activity, commitment and motivation to learn for a large group of culture animation students. However the majority of the respondents do not notice any fundamental differences in the level of lecturers’ involvement in the didactic process and rela¬tions with students, compared to full-time education. In light of the conducted research, the most important opportunities for remote academic education of culture animators include development of technological skills and competences, such as: flexibility, creativity, openness to new, unexpected events and readiness to deal with them; permanent access to knowledge and teaching materials; us¬ing additional time resources for activities in the area of animation practice. On the other hand, in the group of limitations of remote animation education indicated by the respondents, the following should be distinguished: the ineffectiveness of practical and methodological activities; a lack of direct interpersonal contacts; a decrease in activity and in motivation to act.

Artykuł koncentruje się na zagadnieniu edukacji zdalnej realizowanej w polskim szkol¬nictwie wyższym od 2020 roku w związku z sytuacją pandemiczną spowodowaną COVID-19 w kon¬tekście specyfiki kształcenia animatorów kultury. W opracowaniu zaprezentowano wyniki badań przeprowadzonych w Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie wśród studentów kierunku animacja kultury. Fakt, że jest to kierunek w dużym stopniu praktyczny, relacyjny, skoncentrowany na rozwijaniu przede wszystkim kompetencji miękkich, nie pozostaje bez znaczenia dla oceny efek¬tywności kształcenia zdalnego. Badania zrealizowano na przełomie 2021 i 2022 roku, z wykorzystaniem dwóch technik badaw¬czych: ankiety oraz wywiadu grupowego. Zasadniczym celem badań było poznanie opinii studentów na temat edukacji zdalnej, ze szczególnym uwzględnieniem jej jakości i efektywności, aktywności własnej oraz motywacji i zaangażowania do nauki, zaangażowania wykładowców oraz ich relacji ze studentami, a także potencjałów i ograniczeń. Wyniki przeprowadzonych badań pokazały, że studenci animacji kultury są podzieleni w opiniach na temat edukacji zdalnej, przy czym najmniej pozytywnie oceniają ten model kształcenia studenci roczników, u których na plan studiów składają się przede wszystkim przedmioty praktyczne i meto¬dyczne. Z badań wynika, że skutkiem kształcenia zdalnego jest spadek aktywności, zaangażowania i motywacji do nauki dużej grupy studentów animacji kultury. Badani w większości nie dostrzegają natomiast zasadniczych różnic w poziomie zaangażowania wykładowców w proces dydaktyczny oraz relacjach ze studentami, w zestawieniu z nauką w trybie stacjonarnym. W świetle przeprowadzonych badań do najważniejszych szans akademickiego kształcenia zdalnego animatorów kultury zaliczyć można: rozwój umiejętności technologicznych oraz kompetencji, takich jak: elastyczność, kreatyw¬ność, otwartość na nowe, nieoczekiwane zdarzenia i gotowość do radzenia sobie z nimi; stały dostęp do wiedzy i materiałów dydaktycznych; wykorzystanie dodatkowych zasobów czasu na działania w obszarze praktyki animacyjnej. Z kolei w grupie wskazanych przez badanych ograniczeń kształcenia animacyjnego w formie zdalnej wyróżnić należy: nieefektywność zajęć o charakterze praktycznym i metodycznym; brak bezpośrednich kontaktów międzyludzkich; spadek aktywności i motywacji do działań.

Propagatorzy kultury polskiej w Wilnie i ich rola w krzewieniu polskości w niepodległej Litwie

84%

Stukus-Haník K.

UR Journal of Humanities and Social Sciences

2023

vol. 26

issue 1

136-152

The regaining of independence by Lithuania brought the Polish national minority a significant improvement in terms of the possibility of developing their own culture. This was particularly influenced by the opening of borders, which allowed closer contacts with Poland and Poles scattered around the world. This contributed to the creation of new Polish organizations, and above all to the construction of the Polish Cultural Centre in Vilnius, which became a place of cultural meetings. These activities were favourable for maintaining and developing national awareness, preserving and passing on identity to future generations. A special role in this process was played by people who, with their hard work and actions, put a lot of effort into promoting their native language and culture. Thanks to their efforts, Polish culture in Lithuania survived and stood out from other national minorities in these areas. Everyone who met these extraordinary people on their way tried to follow them and take care of the beautiful Polish culture and, just like them, pass it on to their surroundings. It should be noted that there are factors that unite people who identify with one nation and culture. Certainly, for Poles living in the Republic of Lithuania such factors included language, religion, literature, national songs and dances. Therefore, the activity of Polish song and dance ensembles, amateur theatres, various associations and cultural institutions, which particularly cultivated Polish culture, and by passing it on to the next generations, protected them from denationalisation.

Odzyskanie przez Litwę niepodległości przyniosło polskiej mniejszości narodowej znaczną poprawę w zakresie możliwości rozwoju własnej kultury. Szczególny wpływ na to miało otwarcie granic, które pozwoliło na zacieśnienie kontaktów z Polską oraz Polakami rozsianymi po całym świecie. Przyczyniło się m.in. do powstawania nowych polskich organizacji, a przede wszystkim do budowy Domu Kultury Polskiej w Wilnie, który stał się miejscem spotkań kulturalnych. Działania te sprzyjały podtrzymywaniu i rozwojowi świadomości narodowej, zachowaniu własnej tożsamości oraz przekazywaniu jej następnym pokoleniom. Szczególną rolę w tym procesie odegrali ludzie, którzy poprzez swoją ciężką pracę i podejmowane aktywności wkładali wiele trudu w krzewienie ojczystego słowa i kultury. Dzięki ich wysiłkom kultura polska na Litwie przetrwała i wyróżniła się wśród innych rozwijających się kulturalnie na tych terenach mniejszości narodowych. Każdy, kto spotkał na swej drodze tych niezwykłych ludzi, starał się za ich przykładem pielęgnować piękną polską kulturę i tak jak oni przekazywać ją swojemu otoczeniu. Warto zauważyć, że istnieją czynniki łączące ze sobą ludzi, którzy utożsamiają się z jednym narodem i kulturą. Z pewnością dla Polaków zamieszkujących Republikę Litewską takimi ogniwami były m.in. język, religia, literatura, pieśni i tańce narodowe. Należy zatem przybliżać działalność polskich zespołów pieśni i tańca, teatrów amatorskich, różnorodnych stowarzyszeń i instytucji kulturalnych, które w szczególny sposób dbały o pielęgnowanie polskiej kultury, a poprzez przekazywanie jej kolejnym pokoleniom chroniły środowiska polskie przed wynarodowieniem.

Refine search results

1 Dyskursy Młodych Andragogów / Adult Education Discourses

1 UR Journal of Humanities and Social Sciences

1 Lewartowicz U.

1 Stukus-Haník K.

1 2023

1 2022

Search results

Edukacja zdalna w kontekście specyfiki kształcenia animatorów kultury. Komunikat z badań

Propagatorzy kultury polskiej w Wilnie i ich rola w krzewieniu polskości w niepodległej Litwie