Search results

1

Alia terra alios mores postulat. Asijští lidojedi ve vokabuláři zvaném Lactifer

100%

Šedinová H.

Listy filologické (Folia philologica)

|

2012

|

vol. 135

|

issue 1-2

63-90

EN

The dictionary Vocabularius dictus Lactifer was written at the brink of the 16th century by the preacher and author of religious texts Jan Bosák Vodňanský (Iohannes Aquensis). It is the latest bohemical source of excerption for entries in the Latinitatis medii aevi lexicon Bohemorum. The author provided the description of nouns and adjectives, verbs and adverbs in the first three books of the Vocabulary. Its second part is a form of encyklopaedia of natural sciences which lists, within nine books, various human monsters, illnesses, trees, herbs, stones, birds, four-legged animals, fish and, finally, snakes and worms. The fourth book (De monstruosis hominibus) is a rich source of various names as it is dedicated to humans, individuals and exotic peoples, mythological characters, who differ, in their appearrances of behaviour, from what was perceived as normal in the Middle Ages. Amongst all the deviations listed by the author, based on classical and medieval sources, the most interesting are the descriptions of unusual eating habits in certain Asian and African peoples. Besides describing fantastic peoples who, according to Jan Vodňanský, survive on the odour of flowers and fruits alone, consume wheat seeds through an opening above the mouth, or eat the meat of rather unusual animals (these peoples are the topic of my first study, cf. Listy filologické 134, 2011, pp. 341–366), Jan Vodňanský also speaks of various kinds of cannibals in his Vocabulary. He found mentions of these peoples in the works of ancient historiographers as well as in reports of medieval merchants, diplomats, and missionaries who had visited distant lands in Asia. Vodňanský’s texts reflect Herodotus’ remarks on Scythian anthropophagists, information gathered by medieval historians on the Mongolian and Cuman invasions into Europe, as well as mentions in the works of Odoric of Pordenone and Marco Polo of cannibals living on the islands of Java, Sumatra, and the Andaman and Nicobar Islands. These peoples had the distasteful habit of eating the flesh of foreigners as well as members of their own tribe which persisted until modern times and became the topic of modern anthropological study.

2

Antropofagia i stosunki międzynarodowe. Fabrykacja kanibalizmu i anarchiczności

94%

Gałganek A.

Przegląd Politologiczny

|

2015

|

issue 1

187-204

EN

The author of the article formulates a thesis about the analogy and discursive relations between anthropophagy as well as fabrication of anarchy and study of international relations and fabrication of anarchy as the essence of internationalism. Referring to William Arens’s thesis about the necessity to consider anthropophagy as a discursive practice in relations between communities and on the basis of chosen travel stories, the article presents the causes of cannibalism and its fabrication methods as the justification of conquest, colonialism, proselytism and extermination practices. Similarly, referring to the analysis of political philosophy of T. Hobbes, the author shows the lack of legitimacy in its use to formulate the thesis about anarchy of international relations as the most important rule according to which they are organized. A thesis is formulated that fabrication of anarchy as the essence of internationalism was the product of political science, study of international relations and international law born at the turn of 20th century. Eventually, just as the discourse on cannibalism is hard to erase, it is equally difficult to remove from the study of international relations the thesis about their anarchy which defines national identities through reference to the „other”. As a result, the foundations of foreign policies are still created by fabrication of the „others” which stem from the anarchy discourse.

PL

W artykule autor stawia tezę o analogii i dyskursywnych związkach między antropofagią i fabrykacja anarchiczności a nauką o stosunkach międzynarodowych i fabrykacją anarchiczności jako istoty międzynarodowości. Odwołując się do tezy Williama Arensa o konieczności uznania antropofagii za dyskursywną praktykę w relacjach między społecznościami i w oparciu o wybrane relacje z podróży ukazano przyczyny i sposób fabrykowania kanibalizmu jako uzasadnienia dla praktyk podboju, kolonializmu, prozelityzmu i eksterminacji. Podobnie, odwołując się do analizy filozofii politycznej T. Hobbesa, ukazano brak zasadności w jej wykorzystaniu do sformułowania tezy o anarchiczności stosunków międzynarodowych jako najważniejszej regule według której są one zorganizowane. Autor stawia tezę, że fabrykacja anarchiczności jako istoty międzynarodowości była produktem rodzących się na przełomie XIX i XX wieku nauk politycznych i nauki o stosunkach międzynarodowych oraz prawa międzynarodowego. Ostatecznie, tak jak dyskurs o kanibalizmie jest trudny do wymazania, równie trudno usunąć z nauki o stosunkach międzynarodowych tezę o ich anarchiczności definiującej narodowe tożsamości poprzez odniesienie do „innego”. W rezultacie fundament dla polityk zagranicznych nadal stanowią wyrastające z dyskursu o anarchiczności fabrykacje „innych”.

3

Anthropophagy as a concept of the Brazilian avant-garde at the end of the 1920s. Between history, myth and artistic conception

67%

Kubiak E.

Art Inquiry. Recherches sur les arts

|

2017

|

vol. XIX (XXVIII)

187-204

EN

The metaphor of anthropophagy is one of the most vital phenomena in contemporary Brazilian culture. It originated as an artistic concept introduced by Oswald de Andrade in his Anthropophagous Manifesto (1924), and since its inception it was characterised by an intrinsic link between text and visual images. The concept of anthropophagy should be regarded as a manifesto of singularity of the Brazilian modernist movement, despite being related to contemporary global trends within the avant-garde movement. In creating the metaphor, Brazilian modernists have drawn on the topoi of cannibalism, associated for centuries with the native inhabitants of America. Anthropophagy is present in the work of many Brazilian artists, including the initiators of the concept (Oswald de Andrade, Tarsila do Amaral), the artists working in a later period (Candido Portinari), and contemporary artists (Andriana Varejão).

PL

Metafora antropofagii jest jednym z bardziej żywych fenomenów obecnych we współczesnej kulturze brazylijskiej. Zainicjowana została, jako koncepcja artystyczna, przez Oswalda de Andrade w jego Manifeście Antropofagicznym (1924) i od początku charakteryzuje się silnymi związkami pomiędzy tekstem i obrazem. Koncepcję antropofagiczną, mimo jej wpisania w światowe tendencje awangardy, należy traktować jako manifest odrębności brazylijskich modernistów. W kreowaniu nowej metafory sięgnęli oni do toposów kanibalizmu od wieków łączonych z rodzimymi mieszkańcami Ameryki. Pojawiają się one w twórczości wielu brazylijskich artystów, począwszy od inicjatorów idei (Oswald de Andrade, Tarsila do Amaral), poprzez artystów działających w późniejszym okresie (Candido Portinari), aż po współczesnych twórców (Adriana Varejão).

Refine search results

1 Art Inquiry. Recherches sur les arts

1 Listy filologické (Folia philologica)

1 Przegląd Politologiczny

1 Gałganek A.

1 Kubiak E.

1 Šedinová H.

1 2017

1 2015

1 2012

Alia terra alios mores postulat. Asijští lidojedi ve vokabuláři zvaném Lactifer

Antropofagia i stosunki międzynarodowe. Fabrykacja kanibalizmu i anarchiczności

Anthropophagy as a concept of the Brazilian avant-garde at the end of the 1920s. Between history, myth and artistic conception