Niniejszy artykuł charakteryzuje narzędzia polityki zagranicznej Wenezueli za czasów rządów Hugo Cháveza. Ma on na celu analizę wenezuelskiej dyplomacji pod kątem myśli politycznej chavismo, antyimperializmu oraz boliwarianizmu. Wykorzystując analizę treści oraz studium przypadku autor twierdzi, że znaczący wpływ na wenezuelską politykę zagraniczną po 1999 roku miały myśl i program polityczny Hugo Cháveza. Artykuł rekonstruuje również główne założenia i elementy prowadzonej przez Cháveza dyplomacji.
Subject of the article is the question of whether and to what extent patterns of traditional antiimperialist reasoning can be applied to a situation in which statecentered imperialisms are still relevant today, but also a supra-state conglomerate of international organizations, regimes and judicial constitutions is slowly coming into being. Transferable from old anti-imperialism to a critique of this new supra-state variant of empire is its extraterritorial perspective and its willingness not to consider axioms of imperial politics and certain directions of global political development to be without alternative.
PL
Tematem artykułu jest pytanie, czy i w jakim stopniu wzorce tradycyjnej argumentacji antyimperialistycznej zastosować można do sytuacji, w której imperializmy opierające się na państwach są nadal aktualne, ale także mamy do czynienia z powolnym powstaniem ponadpaństwowego konglomeratu składającego się z organizacji międzynarodowych, reżim i konstytucji sądowych. Wydaje się, iż przenosić ze starego antyimperializmu do krytyki tego ponadpaństwowego wariantu imperium można jego eksterytorialną perspektywę i jego gotowość do nieuznawania aksjomatów imperialnej polityki i pewnych kierunków rozwoju politycznego za pozbawioną alternatywy.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.