Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 18

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  applicable law
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

How Does the Displacement of Natural Persons during War Influence the Applicable Law

100%
Dikovska I., Wałachowska M.
Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego
|
2022
|
vol. 31
163-186
EN
In this article the authors analyse the consequences of displacement of natural persons during war, in the field of private international law. That displacement may affect the determination of applicable law if the factors to be taken into account include domicile, habitual residence, permanent residence, residence or sojourn of natural person. Apart from discussing the general understanding of these factors, we present the situations where a person has lost links with the country of his or her nationality because of the war but has not acquired strong links with any other country. All of the issues are discusses in the light of legal assistance agreements, EU law, and national laws.
2
Publication available in full text mode
Content available

Wybrane zagadnienia dotyczące transgranicznej zmiany miejsca zwykłego pobytu dziecka, którego rodzice żyją w rozłączeniu

88%
Wojewoda M., Kostwiński M.
Forum Prawnicze
|
2020
|
issue 2 (58)
22–39
EN
The article attempts to capture and analyse selected issues regarding parental responsibility in the event of a trans-border change of habitual residence of a child whose parents live apart in different countries when parents need to change the existing arrangements concerning their parental responsibilities and, in particular, the existing right of access with regard to the child. For clarification purposes, various problems which are covered by the article have been discussed using a case-study method with Polish-Italian family relations in the background. The main issues raised by the authors relate to the law applicable to parental responsibility as well as jurisdiction, recognition and enforcement of foreign court judgments (including court settlements) in matters of parental responsibility. Some attention is devoted also to the possibility of securing the implementation of court judgments made with regard to the parents’ right of access.
3
Publication available in full text mode
Content available

Obowiązek alimentacyjny w prawie materialnym i prawie prywatnym międzynarodowym Ukrainy

88%
Zeniv M.
Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego
|
2022
|
vol. 31
103-131
EN
The article presents an analysis of the provisions of substantive law and private international law in force in Ukraine regarding the maintenance obligation, as well as their application in judicial practice.When presenting the issues regarding determination of the law applicable to maintenance obligations, the author fi rst refers to the possibility for the parties to choose the law applicable to maintenance obligations. Further attention is devoted to the determination of the applicable law on the basis of objective connecting factors to be considered by default when parties have not chosen the law applicable. General issues of private international law, such as circumvention of law and public policy clause, are also addressed in this context.It has been underlined that in addition to the domestic law on private international law, the conflict-of-law rules are contained in bilateral international agreements on legal assistance and legal relations in civil matters binding on Ukraine, and in the 1993 multilateral Minsk Convention, which has a regional scope of application.
PL
Celem niniejszego artykułu jest analiza charakteru prawnego obowiązku alimentacyjnego w świetle ukraińskiego prawa materialnego i prawa prywatnego międzynarodowego. Przedstawiając specyfikę regulacji zobowiązań alimentacyjnych w ukraińskim systemie prawnym, przeanalizowano szereg orzeczeń sądowych. Dalsze rozważania poświęcono określeniu prawa właściwego. W pierwszej kolejności w artykule omówiono możliwość wyboru przez strony prawa właściwego dla zobowiązań alimentacyjnych. W dalszej kolejności uwaga została skupiona na kwestiach ustalenia prawa właściwego w przypadku braku wyboru prawa przez strony. Ponadto w artykule w tym kontekście poruszono ogólne zagadnienia prawa prywatnego międzynarodowego, takie jak obejście prawa i klauzulę porządku publicznego. W artykule omówiono źródła prawa prywatnego międzynarodowego w zakresie spraw alimentacyjnych. Stwierdzono, że ukraińska ustawa o prawie prywatnym międzynarodowym z 2005 r. nie zawiera jednej normy kolizyjnej, której zakres dotyczyłby wszystkich kategorii roszczeń alimentacyjnych, a przepisy kolizyjne dla zobowiązań alimentacyjnych są rozproszone wśród instrumentów prawnych dotyczących pomocy prawnej i stosunków prawnych w sprawach rodzinnych. W szczególności są one objęte zakresem szeregu umów dwustronnych, a także zakresem konwencji mińskiej z 1993 r. mającej regionalny zasięg stosowania. Jednakże dotychczas Ukraina nie jest związana żadną umową międzynarodową o zasięgu globalnym, która regulowałaby ustalenie prawa właściwego dla zobowiązań alimentacyjnych.
4

Jurisdiction in International Matrimonial Matters

88%
Grigienė J.
Baltic Journal of Law & Politics
|
2009
|
vol. 2
|
issue 1
97-111
EN
This article analyses the jurisdiction of the court in matrimonial matters. The criteria of jurisdiction, the principal of lis pendens, forum non conveniens, applicable law and the influence of jurisdiction on the outcome of the case are unfolded in the article. Matrimonial law differs from country to country. In some countries there are strict rules; in other countries there are liberal rules for divorce. In different countries there are different criteria for division of joint property between spouses, and different criteria for determining child custody. Depending on which country's court solves matrimonial dispute, there can be different outcomes to a case because each court applies its own conflicts of law rules and determines the applicable law to the lawsuit. This essay explores the peculiarities of international jurisdiction determination rules valid in the European Union, and some worldwide tendencies of international jurisdiction. As the EC Regulation does not determine one basic rule of jurisdiction in matrimonial matters, it is possible to choose from several alternative jurisdiction criteria and start a suit in the courts of several states. The essay addresses cases in which the parties can manipulate and misuse the jurisdiction criteria due to the lis pendens principle, as well as cases in which the legal certainty and legitimate expectation of spouses are infringed upon. The essay also presents particular recommendations about how to improve present legislation by incorporating case transfer mechanism or principles of forum non conveniens.
5

Prawa człowieka a prawo prywatne międzynarodowe

88%
Juryk A., Wysocka-Bar A.
Kwartalnik Prawa Prywatnego
|
2021
|
vol. 30
|
issue 2
181-225
EN
The article is a comprehensive overview of the draft resolution of the Institute of International Law (Institut de Droit International), as it was presented at the 2019 session in the Hague, the Netherlands. The article follows the structure of the resolution and therefore it provides a commentary on human rights: their concept and evolution, human rights and private law, interpretation, priority, immunity from jurisdiction, jurisdictional rules, international civil procedure and judicial cooperation, conflict of law rules – general principles, conflict of law rules – specific rules, as well as the recognition and enforcement of foreign judgements. The article is supplemented by the Polish translation of the resolution.
6
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ przepisów wymuszających swoje zastosowanie na rozstrzyganie spraw spadkowych pod rządami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 650/2012

71%
Żarnowiec Ł.
Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego
|
2019
|
vol. 25
43-65
EN
Since August 17, 2015 the courts of the Member States of the European Union apply the conflict-of-laws rules adopted in the EU Succession Regulation (EU) in succession matters. From the Polish point of view, this constitutes not only the change of the rules applied for the purposes of determining jurisdiction and the applicable law, but also a new approach to the overriding mandatory provisions. Contrary to other European instruments of private international law, the Succession Regulation neither uses the term “overriding mandatory provisions”, nor defines its meaning. Nevertheless, in Article 30 the Regulation provides for application - irrespective of the law applicable to the succession under its conflict rules - of the special rules of the State, where certain immovable property, enterprises or other special categories of assets are located, and which - for economic, family or social considerations - impose restrictions concerning or affecting the succession in respect of those assets, in so far as, under the law of that State, they are applicable irrespective of the law applicable to the succession. The interpretation of this provision cause difficulties. It is not clear whether the concept of the special provisions embodied in Article 30 refers to the concept of overriding mandatory rules, well known in the European private international law, or whether it constitutes an original solution. Another controversial issue discussed in the paper is the relevance of the mandatory rules of the forum or the third State other than those mentioned in Article 30.
7
Publication available in full text mode
Content available

Transgraniczne przekształcenia (zmiana formy prawnej) spółek w prawie prywatnym międzynarodowym - zagadnienia wybrane

63%
Wowerka A.
Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego
|
2022
|
vol. 30
57-78
EN
This paper delas with the selected issues of cross-border conversions of companies in private international law. Conversion is one of the forms of transformations of companies. The basic form of cross-border transformations mostly used by companies are mergers. However, as evidenced in particular by the judgment of the Court of Justice in the case of Polbud, also the change of the legal form is an institution of interest and present in the practice of cross-border activities of companies. In the foreground are the conflict of laws issues arising under private international law, in particular the question of the law applicable to the cross-border change of the company’s legal form. In order to answer this question, a definition of a conversion under the private international law has been provided. A cross-border conversion of a company must be distinguished from a cross-border transfer of the seat of the company as a connecting factor, as they are two completely different operations governed by different conflict-of-law rules of private international law. In the case of Polbud, there are serious doubts as to whether there was a cross-border conversion or cross-border transfer of the company’s seat. The law applicable to cross-border conversions is determined on the basis of the principle of combination or unification of the personal statutes of the state of the exit form and the state of the intended form of the company. Under this principle, however, the application of both legal systems is problematic. Useful guidelines are provided by the model expressed in art. 86c in connection with art. 86q of the directive on certain aspects of company law. The scope of application of the law applicable to cross-border conversions is determined by both leges societatis in question. Cross-border conversion operations also arise qualification problems related to issues such as the protection of creditors, minority shareholders and employees. The harmonized substantive provisions of the directive on certain aspects of company law make it easier to carry out cross-border conversions in the European dimension. The existence of such harmonized norms removes the barriers resulting from the applicable substantive law based on various principles and rules and makes the conflict-of-law issues then practically of secondary importance.
8
Publication available in full text mode
Content available

Non-State Law in International Commercial Arbitration

63%
König M.
Polish Yearbook of International Law
|
2015
|
vol. 35
265-292
EN
The feature that most attracts private parties from different states to referring their dispute to an arbitral tribunal is the flexibility of the procedure. However, the differences between arbitration and court litigation are not only procedural, but they concern the substance of the parties’ cases. This is because in the realm of international arbitration the law applicable to the merits of the case is determined according to other provisions than the statutory conflict of laws rules. Depending on the arbitration law of the seat, the entire private international law statute can be captured in a single provision – “absent the parties’ choice, the arbitral tribunal shall apply the rules of law which it determines to be appropriate”. It follows that arbitral tribunals, unlike state courts, are not bound by the conflict of laws rules of the forum. What’s more, the merits of a dispute submitted to arbitration may be governed not only by some national body of law (e.g. the Polish Civil Code) but also by a non-state, non-national set of provisions – “rules of law” (e.g. the UNIDROIT Principles of International Commercial Contracts). The aim of this article is to analyze how the parties and tribunals may make use of their autonomy in determining the law applicable to a dispute. Furthermore it examines whether there are any limits thereto in light of the Rome I Regulation.
9
Publication available in full text mode
Content available

Glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-644/20 z 12.05.2022 r. – zmiana miejsca zwykłego pobytu małoletniego wierzyciela świadczeń alimentacyjnych w sytuacji wydania wyroku nakazującego jego powrót w trybie Konwencji haskiej z 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę

63%
Tomczewska A.
Prawo w Działaniu
|
2022
|
issue 54
238-244
EN
The gloss endorses the position of the Court of Justice of the European Union presented in the judgment issued in case C-644/20, in which the CJEU recognized – for the purposes of determining the law applicable in a cross-border maintenance case – the habitual residence of the child (pursuant to Article 3 of the Protocol Hague of 23 November 2007 on the Law Applicable to Maintenance Obligations) the country to which the child has been abducted despite a judgment ordering the return of the child under the Hague Convention of 25 October 1980 on the Civil Aspects of International Child Abduction. The Court, bearing in mind the best interests of the child, recognized the need to take into account the current environment in which the child currently resides in the context of assessing the real needs of the maintenance creditor. Thus, the CJEU did not adopt the concept contained in Regulation 2201/2003, according to which the jurisdictional connecting factor based on the child’s habitual residence, in principle, cannot be linked to the country to which the child was wrongfully removed or retained.
PL
Glosa wyraża aprobatę do stanowiska Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przedstawionego w wyroku wydanym w sprawie C-644/20, w którym TSUE uznał – na potrzeby ustalenia prawa właściwego w sprawie alimentacyjnej o charakterze transgranicznym – za miejsce zwykłego pobytu dziecka (na podstawie art. 3 Protokołu haskiego z 23.11.2007 r. o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych) państwo, do którego dziecko zostało uprowadzone, pomimo wydania wyroku nakazującego powrót dziecka na podstawie Konwencji haskiej z 25.10.1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę. Trybunał, mając na uwadze dobro dziecka, uznał konieczność uwzględnienia aktualnego środowiska, w którym dziecko aktualnie przebywa w kontekście oceny realnych potrzeb wierzyciela alimentacyjnego. Tym samym TSUE nie przejął koncepcji zawartej w rozporządzeniu 2201/2003, zgodnie z którą łącznik jurysdykcyjny oparty na miejscu zwykłego pobytu dziecka co do zasady nie może być powiązany z państwem, do którego dziecko zostało bezprawnie uprowadzone lub w którym zostało zatrzymane.
10

The Significance of the Country of Origin Principle for the Conflict of Laws Issue of Unfair Commercial Practices

63%
Figura-Góralczyk E.
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie
|
2017
|
issue 12(972)
21-37
EN
The article discusses the country of origin principle in the TFEU, the Unfair Commercial Practices Directive, the Directive on electronic commerce and the Polish regulations that implement them. The analysis allowed for the conclusion that the country of origin principle, as expressed in the TFEU, cannot indicate the applicable law. Art. 3 paragraphs 1 and 2 of the Directive on electronic commerce does not provide a basis to indicate the law applicable to unfair commercial practices, and nor does the Polish legislation implementing the Directive. These provisions have only such a meaning that at the stage of the application of law, determined by means of conflict of laws rules of Rome II Regulation, a court of a Member State undertakes an interpretation of the provisions of the applicable law, having regard to these provisions in such a manner so as not to restrict the provision of services for the information society in the internal market.
PL
W opracowaniu podjęto próbę odpowiedzi na pytania, czy w przypadku nieuczciwych praktyk rynkowych zasada państwa pochodzenia może stanowić podstawę wskazania prawa właściwego oraz czy zastosowanie prawa właściwego wskazanego miarodajną normą kolizyjną dla tych praktyk można skorygować za pomocą zasady państwa pochodzenia. W tym celu omówiono m.in. przepisy Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych oraz dyrektywy o handlu elektronicznym. Przeprowadzona analiza pozwoliła sformułować wniosek, że zasada państwa pochodzenia, wyrażona w TFUE, nie może stanowić podstawy wskazania prawa właściwego. Następnie na podstawie analizy m.in. dyrektywy o nieuczciwych praktykach handlowych, art. 3 ust. 1 i 2 dyrektywy o handlu elektronicznym stwierdzono, że wskazanie prawa właściwego dla nieuczciwych praktyk rynkowych następuje na podstawie miarodajnych dla tych spraw norm kolizyjnych, wyrażonych w rozporządzeniu rzymskim II. Natomiast art. 3 ust. 1 i 2 dyrektywy o handlu elektronicznym ma tylko takie znaczenie, że na etapie stosowania przepisów prawa właściwego, wskazanego za pomocą miarodajnych norm kolizyjnych wyrażonych w rozporządzeniu rzymskim II, sąd państwa członkowskiego w ramach rozstrzygnięcia merytorycznego dokonuje wykładni przepisów prawa właściwego w duchu regulacji tego przepisu.
11

Prawo właściwe dla skargi pauliańskiej

63%
Ciaptacz J.
Kwartalnik Prawa Prywatnego
|
2020
|
vol. 29
|
issue 2
285-323
EN
This paper discusses actio pauliana from a private international law perspective. Its aim is to determine which law governs the creditor’s right to avoid fraudulent transactions between the debtor and a third party. The methodology employed in this paper is based on the assessment of possible solutions as to the law applicable to actio pauliana. The legal framework of these solutions encompasses Rome I Regulation, Rome II Regulation and the Polish Private International Law Act. The analysis is preceded by references to international insolvency law and comparative remarks. The article leads to the following conclusions. For the purpose of classification in private international law, actio pauliana constitutes a separate and autonomous legal institution. The provisions currently in force contain no explicit rule regulating this issue, but the gap is to be filled with a norm adopting the closest connection as a connecting factor. Consequently, actio pauliana is governed by the law applicable to the effects of a fraudulent transaction.
12
Content available remote

Význam a pojetí obvyklého pobytu (nejen) v evropském mezinárodním právu soukromém a procesním. Habilitační přednáška

51%
Drličková K.
Právník. Teoretický časopis pro otázky státu a práva (The Lawyer - Scientific Review for Problems of State and Law)
|
2021
|
vol. 160
|
issue 6
466-476
EN
The aim of this article is to analyse the importance and conception of habitual residence especially in the European private international law. In the regulations of European private international law, habitual residence appears as a connecting factor determining applicable law as well as a criterion determining international jurisdiction of courts. Habitual residence of other natural persons (not acting in the course of their business activity) is not defined in European private international law. The interpretation of the concept of habitual residence is autonomous. A uniform conception of habitual residence within the framework of European private international law exists as regards the basic characteristics of this institute. Habitual residence constitutes factual relationship to a particular place and must be determined on the basis of an assessment of all circumstances of each case. Habitual residence represents the centre of a person’s vital interests. However, in determining habitual residence, account must be taken to the specifics of the regulation in question, to the governed legal relationships as well as to the legal status of a person concerned. The physical presence of a person in the given state is necessary for the existence of habitual residence. However, the mere physical presence in a particular state is not enough. Integration in the social environment must also be present. The intention of a person to reside in the given state for a long time and to establish a permanent or usual centre of vital interests there is not a necessary or decisive condition for establishing habitual residence. Given the nature of habitual residence, a situation should not arise where a person does not have any habitual residence. For purpose of the rules of European private international law, it is always necessary to determine only one habitual residence of a person concerned.
CS
Cílem článku je analýza významu a pojetí obvyklého pobytu především v evropském mezinárodním právu soukromém a procesním. V předpisech evropského mezinárodního práva soukromého a procesního figuruje obvyklý pobyt jako hraniční určovatel i jako kritérium pro určení mezinárodní příslušnosti soudů. Obvyklý pobyt ostatních fyzických osob (nejednajících při výkonu podnikatelské činnosti) není v rámci evropského mezinárodního práva soukromého a procesního definován. Výklad pojmu obvyklý pobyt je autonomní. O jednotné koncepci obvyklého pobytu v rámci evropského mezinárodního práva soukromého a procesního lze hovořit, pokud jde o základní charakteristiku tohoto institutu. Obvyklý pobyt představuje faktický vztah k určitému místu a musí být určen na základě posouzení všech konkrétních skutkových okolností v každém jednotlivém případě. Obvyklý pobyt má představovat centrum životních zájmů osoby. Při určování obvyklého pobytu je však třeba vzít v potaz specifika příslušné právní úpravy, upravených právních poměrů a postavení dotčené osoby. Pro existenci obvyklého pobytu je nezbytná fyzická přítomnost osoby v daném státě. Pouhá fyzická přítomnost v určitém státě nestačí. Musí být přítomna i integrace v rámci sociálního prostředí. Úmysl osoby v daném státě dlouhodobě pobývat a zřídit si tam trvalé či obvyklé centrum zájmů není nezbytnou či rozhodující podmínkou pro založení obvyklého pobytu. S ohledem na povahu obvyklého pobytu by neměla nastat situace, kdy osoba obvyklý pobyt nemá. Pro účely předpisů evropského mezinárodního práva soukromého a procesního je třeba určit vždy právě jeden obvyklý pobyt.
13
Publication available in full text mode
Content available

W poszukiwaniu prawa właściwego: stosowanie norm prawa administracyjnego i ich kolizje w międzynarodowym sporze inwestycyjnym

51%
Żmij G.
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
|
2023
|
vol. 85
|
issue 2
89-107
EN
This article aims to present questions concerning conflicts of norms or conflicts of laws that may arise through the application of public law (including administrative law) in proceedings before arbitration or state courts. The starting point for handling such conflicts tends to be interpretation, which, leading to the proper reconstruction of an applicable norm in a case, usually allows for avoiding the question of the conflict-of-law rule (apparent conflicts), but not in every case. Some multilateral agreements contain provisions on the law applicable in investment disputes. As a result of the development of European law, one can observe the tendency to lower the significance of arbitration and increase the competence of state courts, as has been the case with intra-EU investment disputes in recent years. Thus a number of BITs between the Republic of Poland and third countries (non-EU countries) remain in force, where some of them contain provisions on the applicable law. One can expect that these conventions will also be dissolved and supplemented mainly by mixed agreements in the near future. The conflicts of laws and norms in investment disputes occur on different layers. The way of applying law differs according to the nature of state courts and international arbitration. It can become significant in the light of the transfer of competences to national courts, as a consequence of the termination of intra-EU BITs. It is advisable that during the ongoing discussions on the creation of the Multilateral Investment Court, a regulation on the legal basis of its decisions should also be adopted, as it concerns procedural, material and conflict-of-law aspects.
PL
Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie kwestii kolizji praw lub samych norm prawnych, które mogą się pojawić w przypadku konieczności stosowania w międzynarodowym sporze inwestycyjnym, rozstrzyganym w postępowaniu przed sądem państwowym lub sądem arbitrażowym, przepisów prawa publicznego (w tym prawa administracyjnego) należących do różnych systemów prawnych. Punktem wyjścia w tego typu przypadkach jest z reguły wykładnia, która przez odpowiednią rekonstrukcję normy znajdującej zastosowanie w sprawie przeważnie prowadzi do uniknięcia pytania o normę kolizyjną (kolizje pozorne), nie zawsze jednak da się tego pytania uniknąć.  Kwestię prawa właściwego uregulowano w niektórych wielostronnych porozumieniach międzynarodowych dotyczących ochrony inwestycji. Na skutek rozwoju prawa europejskiego w ostatnich latach wyraźnie zarysowana została tendencja do poddawania inwestycyjnych sporów wewnątrzunijnych rozstrzygnięciu sądów krajowych (europejskich) kosztem arbitrażu. Szereg pozostających nadal w mocy umów o ochronie inwestycji zawartych pomiędzy RP a państwami spoza Unii Europejskiej zawiera postanowienia dotyczące prawa właściwego. Można prognozować, że w bliskiej lub nieco dalszej perspektywie dojdzie jednak również do ich rozwiązania i zastąpienia w części nowymi umowami, także o charakterze mieszanym. Kolizje praw i norm prawnych w przypadku międzynarodowego sporu inwestycyjnego mogą zachodzić na wielu płaszczyznach. Istnieją odmienności w sposobie stosowania prawa właściwego przez sądy arbitrażowe i sądy państwowe w międzynarodowych sporach inwestycyjnych, co uwarunkowane jest różną naturą tych sądów. Może to mieć znaczenie wobec przekazania kompetencji do rozstrzygania takich sporów sądom państwowym, na przykład w perspektywie wygaszenia wewnątrzunijnych dwustronnych umów inwestycyjnych. Należy postulować, aby w ramach prac nad utworzeniem w przyszłości wielostronnego międzynarodowego systemu rozstrzygania sporów inwestycyjnych, opartego na stałym trybunale, regulacją objąć również kwestie związane z podstawą prawną (poza procesową, także materialnoprawną i kolizyjnoprawną) rozstrzygnięć Trybunału.
14
Content available remote

Zpětný odkaz v evropském mezinárodním právu soukromém:

51%
Siehr K.
Právník. Teoretický časopis pro otázky státu a práva (The Lawyer - Scientific Review for Problems of State and Law)
|
2020
|
vol. 159
|
issue 7
529-539
EN
The problem of renvoi is a problem of coordination of legal systems. Such coordination is not necessary any more as legal systems are subject to growing unification in unified private international law. If in this system of unification, however, the law of third states is governing, renvoi may be necessary as soon as international harmony of decisions and basic principles of the law of conflict of laws are not violated. As the European Union is about to get a unified code of private international law, renvoi will only be applied in cases governed by the law of third states.
CS
Problém zpětného odkazu (renvoi) je problémem koordinace právních systémů. Taková koordinace není nutná, jakmile je kolizní právo sjednoceno. K tomuto stavu postupně spěje Evropská unie, jež hodlá unifikovat i obecnou část mezinárodního práva soukromého. Potom bude zpětný odkaz potřebný jen v případě, že rozhodným kolizním právem bude právo třetího státu.
15
Publication available in full text mode
Content available

PRAWO WŁAŚCIWE DLA OCHRONY DÓBR OSOBISTYCH W WIĄŻĄCYCH POLSKĘ DWUSTRONNYCH UMOWACH MIĘDZYNARODOWYCH

51%
Rycko N.
Zeszyty Prawnicze
|
2018
|
vol. 18
|
issue 4
67-87
EN
The Polish domestic law on the protection of personality rights is regulated by Ustawa – Prawo prywatne międzynarodowe (the Private International Law Act). However, in international relations priority is given to Poland’s bilateral international treaties. Personality rights are protected under the conflict of law rules for non-contractual obligations defined in these treaties. Their content differs significantly from the regulations in the Polish domestic conflict of law act for the protection of personality rights. Identifying situations in which bilateral treaties should be applied may cause difficulties, which entails uncertainty as to which law is applicable.
PL
Prawo właściwe dla ochrony dóbr osobistych zostało uregulowane w ustawie – Prawo prywatne międzynarodowe. Pierwszeństwo przed nim mają postanowienia wiążących Polskę dwustronnych umów międzynarodowych. Do ochrony dóbr osobistych zastosowanie znajdują zawarte w nich normy kolizyjne dotyczące zobowiązań pozaumownych. Ich treść znacząco odbiega od regulacji prawa właściwego dla ochrony dóbr osobistych w polskiej ustawie kolizyjnej. Wyznaczenie sytuacji, w których umowy dwustronne mają zastosowanie, może powodować trudności, co wiąże się z niepewnością co do prawa właściwego.
16
Content available remote

Souběh sudiště a rozhodného práva pro rozvod mezinárodního manželství a související vypořádání majetkových poměrů

51%
Pfeiffer M.
Právník. Teoretický časopis pro otázky státu a práva (The Lawyer - Scientific Review for Problems of State and Law)
|
2020
|
vol. 159
|
issue 6
457-472
EN
The article deals with mutual interplay between fundamental rules of private international law – jurisdiction rules and conflict of laws rules. They are in principle independent rules fulfilling different functions and not necessarily interconnected. But their coordination may, under certain conditions, result in concurrence of forum and applicable law when the court deciding on the merits applies its own substantive law. The article analyses in general the various ways in which the concurrence of forum – ius (jurisdiction and applicable law) can be achieved and focuses in detail on whether and to which extent the concurrence of forum and applicable law is achievable pursuant to the relevant instruments in a sub-area of international family law – in matters of cross-border divorce and related liquidation of matrimonial property regime. As a part of the analysis the relevant connecting factors, relevant moments of their assessment and the degree of party autonomy (choice of court and choice of applicable law) are put under scrutiny.
CS
Článek se zabývá vzájemným vztahem základních norem mezinárodního práva soukromého – norem pro určení mezinárodní příslušnosti soudu a norem pro určení rozhodného práva. V zásadě se jedná o samostatné normy, které plní různé funkce a které nemusí být vzájemně provázány. Jejich vzájemná koordinace však za určitých podmínek může vést k souběhu sudiště a rozhodného práva. V takovém případě pak soud, který rozhoduje ve věci samé, aplikuje své vlastní hmotné právo. Článek jednak rozebírá v obecné rovině způsoby, kterými lze souběhu forum – ius (sudiště a rozhodného práva) v mezinárodním právu soukromém dosáhnout, a jednak podrobně analyzuje, zda a do jaké míry k souběhu sudiště a rozhodného práva vede relevantní právní úprava dílčí oblasti mezinárodního rodinného práva – rozvodu manželství s mezinárodním prvkem a související vypořádání manželského majetkového společenství. V rámci analýzy příslušných jurisdikčních a kolizních norem je pozornost soustředěna mj. na aplikované hraniční určovatele, moment jejich posouzení a míru připuštěné autonomie vůle stran (tedy možnosti stran zvolit si soud a rozhodné právo).
17

Zwykły pobyt dziecka jako podstawa jurysdykcji krajowej oraz łącznik kolizyjny

45%
Olga B., Piotr M.
Acta Iuris Stetinensis
|
2014
|
issue 6
PL
Przedmiotem artykułu jest zagadnienie wykorzystania łącznika zwykłego poby¬tu w normach kolizyjnych oraz normach jurysdykcyjnych dla spraw z zakresu prawa rodzinnego, których uczestnikiem jest dziecko. Regulacja kolizyjna tych spraw jest zawarta w przeważającej części w umowach międzynarodowych oraz w rozporządze¬niach unijnych. W pierwszej części artykułu przedstawiono regulację kolizyjną objętą wybranymi umowami międzynarodowymi przygotowanymi w ramach Haskiej Konfe¬rencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego oraz aktami prawa unijnego. Dalsza część obejmuje rozważania na temat znaczenia pojęcia „miejsce zwykłego pobytu”, w tym okoliczności, które należy uwzględnić przy jego ustalaniu. Przedstawione akty nie za¬wierają definicji pojęcia, stanowisko w tej kwestii zostało zatem wypracowane przez doktrynę oraz orzecznictwo. Ostatnim poruszanym zagadnieniem jest relacja łączników zwykłego pobytu oraz zamieszkania w krajowych normach kolizyjnych i jurysdykcyj¬nych. Ustawodawca polski zdecydował się bowiem na wprowadzenie łącznika zwykłego pobytu do norm krajowych przy jednoczesnym pozostawieniu łącznika zamieszkania.
EN
The subject matter of the article is the issue of use of the connecting factor of the habitual residence in the conflict of law rules and in the rules establishing jurisdiction in the family law matters with participation of a child. Those rules are contained for the most part in international agreements and EU regulations. The first part of the article presents the regulation of conflict of law provisions in the selected international conven¬tions prepared by the Hague Conference on private international law and the EU legal acts. The next part includes the elaboration on the meaning of the terms „the place of habitual residence”, including the circumstances to be taken into account when deter¬mining habitual residence. The acts discussed do not contain a definition of the term, the position in this regard was therefore developed by the legal doctrine and jurisprudence. The last discussed issue is the relation between the connecting factors of the habitual residence and the domicile in the national conflict of law rules and the rules establishing jurisdiction. The polish legislator introduced habitual residence as a connecting factor into the national rules while leaving the connecting factor of the domicile.
18
Publication available in full text mode
Content available

W kierunku harmonizacji prawa spadkowego w Unii Europejskiej – rozporządzenie (UE) nr 650/2012 z 4 lipca 2012 r.

38%
Makowiec A.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2013
|
vol. 13
443-455
PL
Przedmiotem opracowania jest analiza bardzo aktualnych, węzłowych kwestii unormowanych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 650/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń, przyjmowania i wykonywania dokumentów urzędowych dotyczących dziedziczenia oraz w sprawie ustanowienia europejskiego poświadczenia spadkowego (tzw. rozporządzenie „Rzym IV”). Wprowadzenie rozporządzenia wieńczy długoletnią dyskusję nad wspólnymi przepisami kolizyjnymi i jurysdykcyjnymi dla krajów Unii Europejskiej, jak również stanowi uzupełnienie dotychczasowych regulacji unijnych z zakresu prawa prywatnego międzynarodowego i procesowego, stąd też problemtyka związana z regulacjami zawartymi w rozporządzeniu w pełni zasługuje na przybliżenie i omówienie. W pracy poruszone zostały kwestie związane z prawem właściwym dla spraw spadkowych, ściśle łączące się z tematyką kolizyjną zagadnienie jurysdykcji krajowej oraz problematyka europejskiego poświadczenia spadkowego. Poddana pod wątpliwość została słuszność wprowadzonych regulacji i ich przydatność w kontekście zwiększenia bezpieczeństwa obrotu. Została także podjęta próba rozstrzygnięcia pojawiających się wątpliwości, czy to natury interpretacyjnej, czy też odnoszących się do celowości przyjętych rozwiązań. Rozważania zamykają wnioski płynące z przeprowadzonej analizy.
EN
Until quite recently all of the countries of the world have had different rules dealing with succession rights (that is the rules relating to inheritance whether testate or intestate). However since the creation of the Succession Regulation (EU) No 650/2012 of the European Parliament and of the Council of 4 July 2012 on jurisdiction, applicable law, recognition and enforcement of decisions and acceptance and enfocement of authentic instruments in metters of succession and on the creation of a European Certificate of Succession all that has changed for all of the member states of the European Union. The Regulation aims to harmonise the laws relating to succession throughout the European Union. Moreover the Regulation aims to facilitate the free movement of persons within th EU and also to promote the area of freedom, security and justice which is a primary goal of the EU. The regulation provides certainty as to which law applies. The regulation enables persons to make a choice of law of the country of their nationality to govern their succession. The general ruled applied in the Regulation is that the law applicable to the succession as a whole shall be the law of the State in which the deceased had his habitual residence at the time of death unless the latter chose the law of the state to apply in accordance with Article 22. The paper focuses on jurisdiction, applicable law and recognitions and enforcement of decisions and Europewan Certificate of Succession covered by the Regulation. The paper is designed of deeply analyze the regulations contained in the Regulation. The authoress focuses on jurisdiction, applicable law and recognitions and enforcement of decisions and Europewan Certificate of Succession covered by the Regulation. The authoress analyses the topic of her research by exploiting the dogmatic method and that of comparative type.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.