Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  applied arts
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Industrial designs between Scylla and Charybdis

100%
Tischner A.
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
|
2015
|
vol. 77
|
issue 2
121-137
PL
Współcześnie wzory przemysłowe chronione są w prawie własności intelektualnej szeregiem dostępnych form, co może być oceniane jako nadmiar i prowokować do ograniczenia. Impulsem do rozważań na temat potrzeby zweryfikowania pewnych koncepcji i utartych metod interpretacji są wydane w ostatnim czasie wyroki Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczące ochrony wzorów przemysłowych w reżimie prawnoautorskim i reżimie wzorniczym, które można odczytać jako zagrożenie dla racjonalności ochrony rezultatów twórczości tego rodzaju w prawie własności intelektualnej. Sądy wykazują bowiem niezrozumienie istoty i celów ochrony w obu tych reżimach, mieszając kryteria i instrumenty im właściwe. W konsekwencji takich interpretacji, oba reżimy przypominają mitologiczne potwory – Scyllę i Charybdę. Osłabia to zaufanie uczestników obrotu prawnego do racjonalności ochrony w prawie własności intelektualnej.
EN
Industrial designs are protected under intellectual property law within numerous regimes. This may be perceived as excess protection and provoke attempts to limit the hypertrophy. Recent judgments of the Polish Supreme Court and the Supreme Administrative Court relating to the criteria of copyright and design protection constitute an incentive aimed at verifying certain concepts and interpretations, as these decisions endanger the reasonableness of the protection of creativity by intellectual property law. The decisions show lack of comprehension on the part of the courts of the core concepts of copyright and design protection, which also tend to mix up the criteria. As a consequence of such interpretation, both regimes resemble the mythological sea monsters – Scylla and Charybdis.
2
Publication available in full text mode
Content available

Kobieca specjalizacja: sztuki upiększające. Inicjatywy wspierające aktywność kobiet w zakresie sztuki użytkowej oraz rzemiosła w drugiej połowie XIX w. w Królestwie Polskim

100%
Dobkowska-Kubacka J.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
|
2020
|
issue 106
53-75
EN
In the second half of the 19th century, in the Kingdom of Poland, practicing art professionally by women was not only a manifestation of their emancipation. In public opinion it was viewed as one of the options to solve the problem of making a living for women from the higher classes of society – landed gentry or intelligentsia – who faced the necessity of work for money. For this reason, it enjoyed significant social support, which resulted among others in the organization of artistic education and exhibitions of “female art”. However, doubts raised especially by conservatives concerning the lack of predisposition of the female sex to intellectual activity and at the same time attributing to women the innate manual skills, caused that not so much the so-called pure art but decorative art was considered as an appropriate occupation. In the 1860s and 1870s when the need for work for women became for the first time a largescale social problem in the Kingdom of Poland the handicraft was also promoted. The latter appeared to be an optimal way out of a difficult situation, not only because of the manual not intellectual nature of work and low social prestige, but also because it was possible to refer to the tradition of women’s knitting. Due to the resistance of the guilds (which accepted the fact that the craftsmen’s widows ran workshops, still they did not accept female artisans entering the profession without proper background and family connections) and the large number of women interested in working in crafts, a real flood of private schools and courses took place in the Kingdom of Poland, especially in the 1870s. This phenomenon, which can be described even as an educational “fashion”, has found its resonance in the press. Unfortunately it turned out soon that craftsmanship would not meet the hopes placed in it. There was a surplus of “new craftswomen”, as they were called, often poorly qualified, competing with each other and with guild craftsmen. Moreover, labour – and time-consuming products lost in competition with cheap factory products. As a result, earnings were very low. Craft schools lost their popularity, and instead schools educating in the field of applied arts and decoration became popular, like Maria Łubieńska’s, Bronisława Poświkowa’s, Bronisława Wiesiołowska’s, Halina Tokarzewska’s schools, for example. It is worth noting that the majority of such institutions were founded and run by women, who have been treating the work of the art school headmistress as another option for earning money. The promotion of both craft and applied art was of a great importance for extending the range of occupations available to women from higher classes of society. That range, although not as drastically narrow as in the 1860s, at the end of this century was still insufficient in comparison to needs.
PL
Uprawianie przez kobiety sztuki zawodowo w drugiej połowie XIX w. w Królestwie Polskim stanowiło nie tylko przejaw aspiracji emancypacyjnych, lecz także traktowane było jako jedna z opcji mających rozwiązać problem samodzielnego zarabiania na życie pań wywodzących się z ziemiaństwa lub inteligencji. Z tego względu cieszyło się znaczącym wsparciem społecznym, co przejawiało się zarówno w organizacji szkolnictwa, jak i wystaw „sztuki kobiecej”. Wątpliwości jednak, podzielane szczególnie przez konserwatystów, dotyczące braku predyspozycji płci żeńskiej do pracy intelektualnej, przy jednoczesnym przypisywaniu kobietom wrodzonych zdolności manualnych, sprawiało, że jako zajęcie właściwe dla pań propagowano nie tyle sztuki tzw. czyste, co sztukę zdobniczą. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XIX w., kiedy potrzeba pracy zawodowej kobiet po raz pierwszy stała się w Królestwie Polskim problemem społecznym na dużą skalę, rzemiosło jawiło się jako optymalne wyjście z trudnej sytuacji, nie tylko z uwagi na manualny, a nie intelektualny charakter pracy oraz niski prestiż społeczny, lecz także dlatego, że można tu było odwołać się do tradycji kobiecych robótek. Z uwagi na opór cechów, które akceptując prowadzenie przez wdowy po rzemieślnikach warsztatów rzemieślniczych, nastawione były niechętnie do zjawiska samodzielnych kobiet-rzemieślniczek wkraczających do zawodu bez odpowiednich koneksji rodzinno-środowiskowych, i przy jednoczesnym rozbudzeniu, m.in. dzięki artykułom prasowym, zainteresowania kobiet pracą w rzemiośle, nastąpił w Królestwie Polskim, szczególnie w latach siedemdziesiątych XIX w., prawdziwy wysyp szkół i kursów. Wkrótce okazało się niestety, że rzemiosło nie spełni pokładanych w nim nadziei. Na rynku pracy pojawił się bowiem nadmiar „nowych rzemieślniczek”, jak je nazywano, często kiepsko wykwalifikowanych, rywalizujących między sobą, a także z rzemieślnikami cechowymi. Ponadto praco- oraz czasochłonne wyroby przegrywały w konkurencji z tanimi wyrobami fabrycznymi. W rezultacie zarobki były bardzo niskie. Moda edukacyjna przesunęła się wtedy w kierunku kształcenia kobiet w zakresie sztuki użytkowej i dekoratorstwa. Powstawały liczne szkoły, m.in. Marii hr. Łubieńskiej, Bronisławy Poświkowej, Bronisławy Wiesiołowskiej, Haliny Tokarzewskiej. Godnym podkreślenia zjawiskiem jest to, że większość tego typu placówek zakładały i prowadziły kobiety, traktując pracę dyrektorki szkoły artystycznej jako kolejną opcję zarobkową. Promowanie zarówno rzemiosła, jak i sztuki użytkowej miało duże znaczenie dla rozszerzenia wachlarza zawodów dostępnych kobietom z wyższych sfer społecznych, który, choć już nie tak drastycznie wąski jak w latach sześćdziesiątych XIX w., pod koniec tego stulecia nadal pozostawał niewystarczający w stosunku do potrzeb.
3

Projekty wnętrz i mebli zaprezentowane na „wystawie Architektury i wnętrz w otoczeniu ogrodowem” w Krakowie w 1912 roku

89%
Wójcik A.
Roczniki Humanistyczne
|
2019
|
vol. 67
|
issue 4: Historia sztuki
109-140
PL
Celem niniejszego opracowania jest analiza architektury wnętrz mieszkalnych i meblarstwa zaprezentowanego na wystawie w roku 1912, wskazanie źródeł inspiracji projektantów i umieszczenie ich w kontekście zagranicznego meblarstwa. Źródłem informacji był katalog wystawy, artykuły prasowe, a także niewykorzystywane dotychczas materiały archiwalne przechowywane w Archiwum Narodowym w Krakowie, jak również fotografie ze zbiorów Gabinetu Rycin Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wnętrza i meble zaprezentowane przez artystów z TPSS na wystawie krakowskiej w 1912 r. doskonale wpisywały się w tendencje panujące w projektowaniu ok. 1910 r.. Jak najdalsze były od odchodzącej do lamusa krzywoliniowej secesji. Projektanci w sposób świadomy i kreatywny korzystali z rodzimej tradycji, a zwłaszcza z meblarstwa epoki biedermeieru i sztuki ludowej. Polscy artyści z jednej strony czerpali z architektury wnętrz dworkowych, a równocześnie bliscy byli inspiracjom domem angielskim. Ich projekty możemy zestawiać z realizacjami artystów austriackich kręgu Warsztatów Wiedeńskich i niemieckich związanych z Werkbundem. Meble zapowiadały uproszczone, zgeometryzowane, inspirowane sztuką ludową, oddziałujące pięknem materiału meble polskie dwudziestolecia międzywojennego. Sprzęty do domu robotnika i rzemieślnika, będące przykładem tanich mebli, cechowała solidność, skromność, operowanie formami oszczędnymi, ale szlachetnymi, inspirowanymi zdobnictwem ludowym. Stanowiły one początek prób tworzenia przez polskich projektantów minimalistycznych, funkcjonalnych, solidnych i tanich sprzętów, które kontynuowane były w dwudziestoleciu międzywojennym.
EN
The aim of this study is to analyze the architecture of residential interiors and furniture making presented at the exhibition in 1912, to indicate the sources of inspiration for designers and to place them in the context of foreign furniture making. The sources of information were the exhibition catalog, press articles, and the archival materials stored in the National Archives in Krakow that had not been used so far, as well as photographs from the collections of the Print Room of the Academy of Fine Arts in Krakow and the Museum of the Jagiellonian University. The interiors and furniture presented by the artists from the society for Polish applied arts (TPSS) at the Krakow exhibition in 1912 perfectly matched the trends prevailing in designing around 1910. How far they were from the curvy-line Art Nouveau. The designers consciously and creatively used their native tradition, especially the furniture making of the Biedermeier period and folk art. On the one hand, Polish artists drew from the architecture of manor interiors, and on the other they were close to the inspiration of an English home. Their projects can be compared with the works of Austrian artists from the circle of the Vienna Workshop and German artists associated with the Deutscher Werkbund. They were a harbinger of simplified, geometrized, folk-inspired, influencing the beauty of the material, Polish furniture of the interwar period. The equipment for the house of a worker and a craftsman being an example of cheap furniture was characterized by solidity, modesty, operating with economical, but noble forms, inspired by folk ornamentation. They were the beginning of attempts by Polish designers to create minimalist, functional, solid and cheap equipment that were continued in the interwar period.
4

Bronze Chandeliers in Latvia and Lithuania in the 17th and 18th Centuries. Manufacturing, Typology and Survival

89%
Valtaitė-Gagač A.
Makslas Vesture un Teorija
|
2023
|
vol. 27
6-21
EN
Bronze chandeliers play an important role in the development history of European chandeliers. The Netherlands, Belgium and Germany were their production centres from the 15th century. A type of stem chandelier with a large polished sphere at the terminal that appeared in the 17th century was so popular that it spread to the farthest corners of Europe and remained popular in some places until the late 18th century. The historical written sources testify that in the 17th century, bronze chandeliers were dominant in Lithuania’s sacral and probably secular interiors. Regrettably, only a dozen examples have survived to the present day and this number is too low to draw objective conclusions about their style and development trends. During numerous expeditions to Latvian churches, public interiors and museums, around 53 valuable bronze chandeliers from the late 16th – 18th centuries have been found. Accordingly, the study aimed to systematise the data about the bronze chandeliers in the 17th and 18th centuries that have been preserved in Latvia, to provide insights into their development and stylistic features and, based on these data, to perform a theoretical reconstruction of chandeliers that have not survived in Lithuania. The article briefly reviews the cultural and historical context of Latvia and Lithuania, the nuances of the production of bronze lighting devices and mainly focuses on the insights into the features of Lithuanian and Latvian bronze chandeliers. Vilnius in Lithuania and Riga in Latvia were the most important crafts centers. However, very little is known about the masters who cast chandeliers in Lithuania. Unlike Vilnius, Riga was a much more important centre for craftsmen. As an important supplement to the article, a virtual and easily accessible catalogue of surviving bronze chandeliers in Latvia from the 16th to the 18th centuries (www.latvijaslustras.lv) has been created. Detailed photos and data about 53 most valuable bronze chandeliers in Latvia are published. Since 2017, a similar online catalogue (www.sietynupaveldas.lt) has been continuously updated in Lithuania, which also contains information about bronze chandeliers preserved in Lithuania.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.