Search results

1

Postanowienia regulaminów stałych sądów arbitrażowych dotyczące arbitrów i zespołu orzekającego.

100%

Ciszewski M. S.

Pieniądze i Więź

|

2014

|

vol. 17

|

issue 1(62)

168-177

PL

Autor artykułu przedstawia charakterystykę postanowień regulaminów stałych sądów arbitrażowych (polubownych) dotyczących arbitrów i zespołu orzekającego. Regulaminy są odmienną metodą kształtowania statusu arbitra i sposobu działania zespołu orzekającego względem tej stosowanej w arbitrażu ad hoc, którą uregulowano w Części piątej Kodeksu postępowania cywilnego z 1964 r. Stałe sądy arbitrażowe, zwane instytucją arbitrażową są osobą trzecią pośredniczącą w zawieraniu umowy o przeprowadzenie postępowania arbitrażowego między stronami sporu a arbitrami. W artykule przeprowadzono przegląd wielu polskich i zagranicznych regulaminów stałych sądów arbitrażowych, w szczególności uwzględniając tam postanowienia dotyczące statusu prawnego arbitrów. Autor wyraża pogląd, iż stałe sądy polubowne są zrzeszeniami profesjonalnych arbitrów, konkurującymi ze sobą poprzez treść regulaminów, które stanowią swoiste oferty kierowane do stron sporu. Przyjęcie takiej oferty następuje z inicjatywy stron poprzez wezwanie na arbitraż, które jest skierowane do konkretnej instytucji arbitrażowej. Treść postanowień regulaminowych jest bardzo zróżnicowana, często mają one charakter kazuistyczny i nakładają na arbitrów dodatkowe kwalifikacje oraz modyfikują zakres ich uprawnień i obowiązków. Obecnie zdecydowana większość postępowań arbitrażowych w Polsce jest prowadzona w stałych sądach arbitrażowych. Regulacja ustawowa statusu arbitra jest bardzo ogólna i traci na znaczeniu na rzecz postanowień regulaminowych. W związku z powyższym dobra znajomość postanowień regulaminowych jest niezbędna w praktyce arbitrażowej.

EN

The Author presents the characteristics of the provisions of permanent arbitration courts concerning the arbiters and the adjudicating committee. The rules of the court are a method of constituting the legal status of the arbiters and the adjudicating committee which is significantly different from the one used in ad hoc arbitration as specified in the Fifth part of the Act of 17 November 1964 – Code of Civil Procedure. Permanent arbitration courts, also known as institutional arbitration, are a third party acting as an intermediary, between the arbiters and the parties of a dispute, in the execution of an agreement on arbitration proceedings. The article reviews many Polish and foreign rules of permanent arbitration courts including, in particular provisions concerning the legal status of arbiters. The Author expresses an opinion that permanent arbitration courts are associations of professional arbiters that compete with each other through rules of the court that can be considered offers to the parties of a dispute. Such an offer may be accepted by serving the call to arbitration before a specific institutional arbitration entity. The contents of rules of arbitration courts are varied, often stated in a casuistic form, requiring the arbiters to obtain additional knowledge and qualifications as well as modifying their rights and obligations. Right now the majority of arbitration proceedings in Poland are adjudicated by permanent arbitration courts. The statutory regulation on the status of arbiters is limited and its significance is declining in comparison with the rules of arbitration courts. Thus in-depth knowledge of the rules of arbitration courts is imperative in arbitration proceedings.

2

Instytucjonalna podstawa orzekania w ramach arbitrażu przymusowego

71%

Wach A.

Studia Iuridica

|

2018

|

vol. 75

189-208

PL

The courts of modern countries do not want to use the monopoly in the area of deciding about investments or sports cases. Henceforth, in time appeared a construction of alternative forms for solving such a dispute. They constitute an open category of proceedings solving sports disputes, which are undergoing a big evolution in some countries nowadays. Their common characteristic is the interference of a neutral third party (for example an arbitrator), with a purpose to present or propose to the parties a solution of a dispute. Arbitration is often thought as a quick and efficient method for determining controversies. The modern law prescribes formal and substantive requirements for the arbitration agreement, which must be made in writing. The requirement of a written form is also satisfied if in a contract between parties, they refer to a document containing a clause with a decision to resolve their dispute in arbitration, provided that such a contract is made in writing and the reference incorporates that clause into the contract. The principal problem related to the arbitration agreement “per relationem” or “by reference” lies in the consensual character of such agreement whereas the form of the agreement has been found to be a preliminary question to this matter. In the article the author analyses the institutional basis for obligatory arbitration in past and currently. This type of arbitration may be forced by a law, a third party (e.g. international sports federation) or a party of the legal relationship.

3

Sztuczna inteligencja w arbitrażu – wsparcie dla arbitrów w procesie podejmowania decyzji

71%

Więzowska-Czepiel B.

Studia Prawnicze: rozprawy i materiały

|

2019

|

issue 2 (25)

57-65

EN

The article is the first one in a series of two studies analyzing the use of artificial intelligence in the arbitral decision-making process in the light of applicable legal regulations. In terms of the use of AI in arbitral decision-making process, two possibilities can be distinguished: supporting arbitrator by artificial intelligence and replacement of human by artificial intelligence. The paper deals with the first one of these issues. The Polish legal order does not contain provisions that would directly specify the scope of tasks that can be delegated to other persons or technologies. Certain restrictions in this respect are set forth in the provisions on setting aside an arbitral award. Article 1206 § 1 of the Polish Code of Civil Procedure lists among grounds for setting aside an award the circumstances of depriving a party of the possibility of defending his rights in proceedings before an arbitral tribunal and failure to comply with the requirements regarding the composition of the arbitral tribunal or the basic principles of proceedings before that court, arising from the Act or determined by parties (Article 1206 § 1 points 2 and 4 of the Code of Civil Procedure).

XX

Artykuł jest pierwszym z cyklu dwóch opracowań analizujących problematykę wykorzystania sztucznej inteligencji w arbitrażu w procesie podejmowania decyzji merytorycznych w świetle obowiązujących regulacji prawnych. W aspekcie zastosowania AI przy rozstrzyganiu sporu wyodrębnić można dwie możliwości: wsparcie arbitrów przez sztuczną inteligencję przy podejmowaniu decyzji merytorycznych oraz zastąpienie człowieka przez sztuczną inteligencję w roli arbitra. Artykuł podejmuje pierwsze z wymienionych zagadnień. Polski porządek prawny nie zawiera przepisów, które bezpośrednio określałyby zakres zadań, przy wykonywaniu których arbiter może wspierać się pomocą innych osób bądź technologii. Pewne ograniczenia w tym względzie ustanawiają przepisy dotyczące uchylenia wyroku arbitrażowego, które jako podstawy uchylenia wymieniają pozbawienie strony możliwości obrony swoich praw w postępowaniu przed sądem polubownym oraz niezachowanie wymagań co do składu sądu polubownego lub podstawowych zasad postępowania przed tym sądem, wynikających z ustawy lub określonych przez strony (art. 1206 § 1 pkt. 2 i 4 k.p.c.).

4

Sztuczna inteligencja w arbitrażu – AI w roli arbitra?

71%

Więzowska-Czepiel B.

Studia Prawnicze: rozprawy i materiały

|

2020

|

issue 2(27)

133-150

PL

Artykuł jest drugim z cyklu dwóch opracowań analizujących problematykę wykorzystania sztucznej inteligencji w arbitrażu w procesie podejmowania decyzji merytorycznych w świetle obowiązujących regulacji prawnych. Artykuł porusza kontrowersyjne zagadnienie możliwości zastąpienia człowieka przez sztuczną inteligencję w roli arbitra. Punktem odniesienia jest polski porządek prawny ujęty w konwencjach międzynarodowych, których Polska jest stroną, oraz zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego, zestawiony z rozwiązaniami funkcjonującymi w wybranych państwach.

EN

The article is the first one in a series of two studies analyzing the use of artificial intelligence in the arbitral decision-making process in the light of applicable legal regulations. It deals with the controversial issue of replacement of human by artificial intelligence. This issue will be analysed from a perspective of Polish legal order, included in international conventions in force in Poland and in the Code of Civil Procedure, juxstaposed with solutions functioning in selected countries.

5

Problem związania sądu polubownego przepisami prawa materialnego

57%

Knoppek K.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2014

|

vol. 76

|

issue 1

69-75

EN

Recently, opinions have been voiced in the doctrine of civil procedure that courts of arbitration should observe all provisions of substantive civil law in the same way as state courts of law. This view is incorrect and cannot be derived from the provisions of Part 5 of the Code of Civil Procedure or the provisions of the UNICITRAL Rules of Arbitration of 2010. Further, the very concept of courts of arbitration is that their decisions will be made taking into account mutual contractual obligations of the parties in dispute, the general legal principles, the principle of fairness and equity, and the established custom. What is more, these courts are not bound to follow any provision of substantive law, and must only respect the fundamental principles of the legal order (the public order clause). Thus, if parties are not happy with such a concept of a court of arbitration the should not subject their civil matters to their jurisdiction.

PL

W doktrynie procesu cywilnego pojawiły się opinie, że sądy polubowne (arbitrażowe) muszą przestrzegać wszystkich przepisów prawa cywilnego (prawa materialnego) na takiej samej zasadzie, jak czynią to sądy państwowe. Pogląd ten jest błędny, gdyż nie można go wyprowadzić ani z przepisów części piątej Kodeksu postępowania cywilnego, ani też z postanowień Regulaminu arbitrażowego UNCITRAL z 2010 r. Poza tym sama idea sądów arbitrażowych polega na tym, że orzekają one na podstawie postanowień umowy, ogólnych zasad prawa, zasad słuszności i ustalonych zwyczajów. Nie są natomiast związane prawem materialnym, muszą jedynie respektować podstawowe zasady porządku prawnego (klauzula porządku publicznego). Strony, którym to nie odpowiada, nie powinny zapisywać swoich spraw cywilnych sądom polubownym.

Refine search results

2 Studia Prawnicze: rozprawy i materiały

1 Pieniądze i Więź

1 Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

1 Studia Iuridica

2 Więzowska-Czepiel B.

1 Ciszewski M. S.

1 Knoppek K.

1 Wach A.

1 2020

1 2019

1 2018

2 2014

Postanowienia regulaminów stałych sądów arbitrażowych dotyczące arbitrów i zespołu orzekającego.

Instytucjonalna podstawa orzekania w ramach arbitrażu przymusowego

Sztuczna inteligencja w arbitrażu – wsparcie dla arbitrów w procesie podejmowania decyzji

Sztuczna inteligencja w arbitrażu – AI w roli arbitra?

Problem związania sądu polubownego przepisami prawa materialnego