Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Authors help
Years help

Results found: 1

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  archaeometry, Byzantine Period, domestic production, Hellenistic Period, pottery, Roman Period
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Stanowisko archeologiczne Akrai ulokowane jest na południowo-zachodnich obrzeżach współczesnego miasteczka Palazzolo Acreide, w południowo-wschodniej części Sycylii, w prowincji Syrakuzy. Historia zainteresowań tym starożytnym ośrodkiem miejskim oraz tradycja studiów badawczych i prac wykopaliskowych w jego obrębie jest nadzwyczaj długa i bogata. Jednakże przeprowadzone dotychczas badania dostarczyły przede wszystkim wiedzy ogólnej związanej z historią miasta i skupiły się na okresie od jego założenia około 664/663 roku p.n.e. do upadku Syrakuz w 212 roku p.n.e. od 2009 roku na terenie stanowiska archeologicznego, na podstawie porozumienia o współpracy między Uniwersytetem Warszawskim a Soprintendenza dei Beni Culturali e Ambientali di Siracusa prowadzone są prace badawcze, w tym od 2011 roku badania wykopaliskowe, które koncentrują się w części mieszkalnej miasta. W trakcie sezonu wykopaliskowego w 2014 skupiono się przede wszystkim na odsłonięciu i zadokumentowaniu faz późnoantycznych, w tym warstw destrukcyjnych, powstałych w trakcie trzęsienia (lub serii trzęsień) ziemi w latach 60. i 70. Iv w. n.e., warstw wyrównawczych oraz wtórnego zaadaptowania obszaru na potrzeby gospodarczo-wytwórcze (Ryc. 1, 2). W poziomie warstw wyrównawczych, zalegających poniżej konstrukcji późnoantycznych, znalazł się mocno przemieszany i niejednorodny materiał zabytkowy. Wraz z materiałem późnoantycznym, z III-IV w. n.e., w warstwie wystąpiły zabytki zarówno archaiczne, jak i hellenistyczne, co może świadczyć o tym, że nowy poziom użytkowy tworzono z wszelkich dostępnych materiałów, pozyskując ziemię do przykrycia zagruzowania z rozmaitych, być może nieużytkowanych już w tym czasie części miasta. Po wyrównaniu i przystosowaniu poziomu do dalszego użytkowania, wzniesiono nowe konstrukcje, które cechuje niedbałość, nieprzemyślany dobór wtórnie wykorzystanych elementów - nie tylko detali architektonicznych, ale również fragmentów kamiennych mortariów czy pras do oliwy. Wprawdzie struktury i wtórne podziały pomieszczeń odpowiadają w przybliżeniu przebiegowi oryginalnych murów domu późnohellenistyczno-rzymskiego, jednak są raczej prowizoryczne. W zarejestrowanej fazie wtórnego zaadaptowania pomieszczeń odsłonięto także obszar służący celom produkcyjno-gospodarczym. Pod takim terminem kryją się nie tylko jamy śmietniskowe, ale przede wszystkim strefy wygospodarowane do celów wytwórczych. ogromna liczba kościanych szpil, plakietek i półproduktów, igieł brązowych, forma do terakot, a przede wszystkim niewielkie piecyki, z rozrzuconym żużlem i fragmentami przetapianych brązowych przedmiotów, świadczą o intensywnej działalności produkcyjnej prowadzonej w tym miejscu (Ryc. 3).
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.