Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: archetype of Trickster

Sort By:

Limit search:

„Duchy osób żyjących” (ikiryō) jako treści nieświadomości w Kafce nad morzem Murakamiego Harukiego

100%

Kozyra A.

Porównania

2016

vol. 18

155-172

‘Ghosts of a living person’ (ikiryō) as the content of Subconsciousness in Murakami Haruki’s Kafka on the Shore The authoress analyses the image of ikiryō, ‘ghost of a living person’ in Murakami Haruki’s novel titled Kafka on the Shore trying to prove that ikiryō can be regarded as the manifestation of various contents of Subconsciousness according to the psychoanalytic typology presented by Carl Gustav Jung. The image of ikiryō can be found in Japanese mythology and folklore which is in accord with Jung’s statement that legends and myths represent expressions of collective Subconsciousness and provide important symbols. Such symbols can be helpful in the process of transferring the contents of the Subconsciousness into the consciousness, so that they could be interpreted and integrated. The authoress shows that ikiryō in Murakami’s novel has two main meanings: it is an equivalent of both the archetype of the Shadow and traumatic contents of consciousness, which were driven out to the Subconsciousness. Murakami emphasizes that without integrating such traumatic contents, the personality cannot be strong and stable. Ikiryō is also the Shadow as the absolute evil, which is not an abstract notions but psychic energy related to emotions. Psychic energy cannot be fully controlled by subjective consciousness because it also belongs to the Subconsciousness. The psychological situation of an individual who has no will to resist their own evil inclinations is represented in the archetype of the Shadow as ikiryō – ‘the ghost of a living person, who cannot be controlled when it leaves the sleeping body and torments people he hates.

Autorka analizuje motyw ikiryō, czyli ducha osoby żyjącej w powieściKafka nad morzem Murakamiego Harukiego starając się udowodnić, że odpowiada on różnym rodzajom treści nieświadomości zgodnie z psychoanalityczną typologią Gustava Junga. Motyw ikiryō występuje w mitologii i folklorze Japonii, a według Junga, baśnie, legendy czy mity wyrażają ekspresję psychicznych procesów nieświadomości zbiorowej i wraz z ideami religijnymi dostarczają symboli, z pomocą których treść nieświadomości może być skanalizowana do świadomości, a następnie zinterpretowana i zintegrowana. Autorka wykazuje, że ikiryō w powieści Murakamiego jest wieloznacznym pojęciem – stanowi bowiem zarówno archetyp Cienia, jak i wyparte traumatyczne treści nieświadomości indywidualnej. Murakami na przykładzie swojego bohatera, Kafki, ukazuje, że bez integracji tych treści nie jest możliwe funkcjonowanie silnej i odpowiedzialnej osobowości. Ikiryō są także związane z archetypem Cienia jako złem absolutnym, które nie jest abstrakcyjnym pojęciem, ale energią psychiczną związaną ze sferą emocji. Energia ta nie jest pod kontrolą podmiotowej świadomości, ale posiada pewną autonomię. Brak woli człowieka, by przeciwstawić się złu, które jest w nim samym, zostało najpełniej przejawione w archetypowym obrazie Cienia jako ikiryō, czyli duchu osoby żyjącej, nad którym jej ego nie ma żadnej kontroli.

Refine search results

1 Porównania

1 Kozyra A.

1 2016

Search results

„Duchy osób żyjących” (ikiryō) jako treści nieświadomości w Kafce nad morzem Murakamiego Harukiego