Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: archiwistyka amerykańska

Sort By:

Limit search:

Amerykańscy archiwiści o oral history – przegląd tematyki tekstów publikowanych w drugiej połowie XX wieku na łamach „American Archivist”

100%

Wiśniewska M.

Archiwa – Kancelarie – Zbiory

2015

issue 6(8)

11-59

Artykuł w swej pierwszej części zawiera szczegółowe omówienia osiemnastu tekstów dotyczących historii mówionej, opublikowanych w czołowym amerykańskim czasopiśmie archiwistycznym „American Archivist” w drugiej połowie XX wieku. Na drugą część składają się wnioski dotyczące obecności tematyki historii mówionej w dyskursie archiwistycznym w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej w drugiej połowie XX wieku. Najwięcej miejsca poświęca się w analizowanych opracowaniach tematowi charakteru relacji oral history jako źródeł historycznych. Poruszana jest zwłaszcza kwestia wiarygodności historii mówionej oraz sposobów jej zapewnienia (m.in. przez odpowiedni opis). Ponadto w wielu przypadkach teksty te próbują przekonać historyków do wykorzystywania historii mówionej w badaniach. Można zauważyć również, że w pewnym momencie zmienia się rozumienie oral history jako źródła historycznego – właściwym źródłem staje się samo nagranie wywiadu, audio lub wideo, a nie notatki sporządzone w jego trakcie lub też jego transkrypcja. Ważne miejsce w rozważaniach amerykańskich autorów zajmują relacje między historią mówioną a dokumentacją tradycyjną (papierową). Z analizy artykułów wynika też, że autorzy zajmowali się przede wszystkim zagadnieniami natury historycznej, a w mniejszej mierze – archiwistycznej. Wśród tych drugich natomiast najczęściej pojawiają się tematy związane z udostępnianiem materiałów oral history. Poruszana jest jednak również kwestia miejsca archiwów i archiwisty w działalności związanej z nagrywaniem oral history. Całkowicie brak omówienia problemu przechowywania materiałów oral history.

In its first part, the article consists of a detailed discussion on eighteen texts on oral history published in the second half of the 20th century in the leading American archival journal „The American Archivist”. The second part are conclusions concerning the presence of the subject of oral history in archival discourse in the United States in the latter half of the 20th century. In the analyzed texts a lot of space has been given to the character of oral history interviews as historical sources. Especially, the question of reliability of oral history has been raised, as well as ways of guaranteeing it (e.g. through a proper description). Moreover, in many cases these texts attempt to persuade their readers to use oral history in their research. Also, it may be noticed, that at some point the understanding of oral history as historical source changes – an audio or video recording of the interview becomes a source itself, and not notes made while carrying it out or its transcription. Also relations between oral history and traditional (paper) records are an important issue in discussions of the American authors. The analysis of the articles also indicates that the authors were interested more in issues of the historical nature, than of the archival one. Those latter are mostly providing access to oral history materials. But also the question of the role of archives and archivists in recording oral history is touched. Discussion on the issue of storing oral history is not present at all.

Records Group. Problem zespołowości w archiwistyce amerykańskiej

84%

Nowozycki B.

Archiwa – Kancelarie – Zbiory

2017

issue 8(10)

129-146

Termin record group – grupa zespołów (akt) jest typem zespołu archiwalnego rzadko opisywanym w polskiej literaturze archiwistycznej. Najczęściej kojarzony jest z pojęciem zespołu złożonego, z uwagi na skomplikowaną strukturę i zatarte granice zespołu, będące wynikiem odmiennego od polskiego systemu administracji. Podejmowane w latach powojennych próby modyfikacji i rozszerzenia zakresu pojęcia zespołu złożonego zbliżyły go znaczeniowo do terminu record group. Irena Radkte w referacie wygłoszonym na VI Archiwalnej Konferencji Metodycznej w Warszawie w 1970 r. zaproponowała, aby za zespół złożony uznać taki, w skład którego weszły akta obcej proweniencji, stanowiące sukcesję bierną. Bogdan Ryszewski odnosząc się do koncepcji Radkte zauważył również fakt, iż sukcesja czynna może stanowić źródło komplikacji. Takie ujęcie definicji zespołu złożonego nie odpowiadało jednak znaczeniu amerykańskiego terminu stanowiącego formę ponadzespołową. Istoty problemu dotknął Bogdan Kroll, który zauważył, że konstrukcja archiwalna zawierająca materiały różnej proweniencji nie może być traktowana jako zespół archiwalny, ani zespół złożony. Dostrzegając rozbieżność miedzy strukturą i podziałem zasobu archiwalnego a teorią archiwalną zaproponował odejście od stosowania terminu zespół złożony i wprowadzenie pojęcia kompleks archiwalny. Kompleks archiwalny miały stanowić materiały archiwalne różnej proweniencji połączone (poza lub w archiwum) w zespoły, lub części zespołów archiwalnych różnych instytucji, których aktotwórcy posiadali wspólną charakterystykę – funkcję. Ów kompleks miał stanowić odrębną jednostkę podziału logicznego zasobu, grupującą przy zespole tworzącym rdzeń kompleksu wszystkie zespoły i/lub części zespołów wchodzące w jego skład. Problem braku form ponadzespołowych w polskiej teorii archiwalnej dostrzegł również Józef Siemieński formułując pojęcie zespołu wyższego rzędu. Według jego koncepcji zespół wyższego rzędu był zespołem zespołów archiwalnych wytwarzanych przez rozmaite władze i urzędy (w ramach jednego ustroju) stanowiące osobną hierarchię. Na potrzeby niniejszego artykułu autor przyjął tłumaczenie terminu record group na język polski jako grupa zespołów (akt). Termin grupa zespołów (akt) został zdefiniowany w 1941 r. przez dr Solona Justusa Bucka, kierującego Archiwum Narodowym w Waszyngtonie. Pod pojęciem record group rozumiano jednostkę podziału logicznego zasobu archiwalnego ustanawianą w dowolny sposób, o rozmiarze i charakterze dogodnym do jej porządkowania, opracowania i udostępniania, z poszanowaniem zasady proweniencji.

The term record group means a group of fonds (records) and it is a type of archival fonds rarely described in Polish archival literature. Most often it is associated with the complex archival fonds, due to its comlicated structure and blurred borderlines – an effect of administrative system varying from the Polish one. The post-war attempts to modify and broaden the meaning of the complex fonds caused its resemblance to the term record group. Irena Radtke in her paper given during the 6th Archival Methods Conference in Warsaw in 1970 proposed, that the complex fonds should be one comprising records of foreign provenance that are an effect of passive succession. Bohdan Ryszewski, addressing Radtke’s idea, noticed that passive succession might be a source of complications. However, this conceptualization of the definition of the complex fonds did not correspond with the American understanding of it as an above-fonds structure. Bogdan Kroll has touched the core of the problem; he noticed that an archival construction comprising materials of various provenances cannot be seen neither as an archival fonds, nor as a complex fonds. He saw a discrepancy between the structure and partition of archival holdings and archival theory; thus Kroll proposed abandoning the term complex fonds and implementation of the term archival complex. The archival complex was supposed to be archival materials of various origins merged (in or outside of an archive) into fonds, or parts of archival fonds of different institutions having the same characteristic – function. The complex was supposed to make up a separate entity in logic structure of archival holdings, comprising of all archival fonds and/or their pieces being parts of the main fonds of the complex. The problem of lack of above-fonds forms in the Polish archival theory has been also noticed by Józef Siemieński, who has formulated the term of higher-order fonds. According to his idea the higher-order fonds was a fonds of archival fonds created by various authorities and agencies (in one system) that constituted separate hierarchy. In this article the Author used translation of the term record group into Polish grupa zespołów (akt). The term was defined in 1941 by Solon Justus Buck, in charge of the National Archives in Washington. The term record group was understood as a unit of logical division of archival holdings, set up in arbitrary way, which size and character was convenient for its processing and providing access to, while respecting the principle of provenance.

Refine search results

2 Archiwa – Kancelarie – Zbiory

1 Nowozycki B.

1 Wiśniewska M.

1 2017

1 2015

Search results

Amerykańscy archiwiści o oral history – przegląd tematyki tekstów publikowanych w drugiej połowie XX wieku na łamach „American Archivist”

Records Group. Problem zespołowości w archiwistyce amerykańskiej