Search results

1

Grammatische Aspektsemantik: Aspektualität im Slavischen (am Beispiel des Polnischen)

100%

Schwenk H.-J.

Lublin Studies in Modern Languages and Literature

|

2011

|

issue 35

68-87

EN

The present paper deals with verbal aspect in Polish and its grammatical semantics. It is assumed that aspect in Slavic languages in general and in Polish in particular is a twodimensional category – grammatical and lexical. Moreover, as regards meaning both grammatical and lexical aspectuality can be distinguished. In the grammatical sphere of the semantics of aspect we indicate some terminological deficits in that the grammatical aspectuality is not limited only to imperfectivity and perfectivity but it also encompasses its aoristic nature. Thus, we propose to call the imperfective aspect the procesual aspect, while the perfective aspect – non-procesual aspect. This is because non-procesuality implies both perfectivity and aoristic nature.

2

Neue Studien im Bereich der kontrastiven Grammatik und Gedächtniskultur

61%

Jakosz M.

Linguistische Treffen in Wrocław

|

2020

|

issue 17

379-387

EN

The article contains a review of the forty-first volume of the academic journal Studia Germanica Gedanensia, which is devoted the most current research developments in the field of contrastive grammar and memory culture. In their papers, the authors approach such academic problems as aspect, temporality and modality in German and Polish. They also present the results of their research into ephemera and regional identity from the perspective of memory culture.

3

Aspektualność i consecutio temporum w języku niderlandzkim i polskim

51%

Flor-Górecka A.

Roczniki Humanistyczne

|

2016

|

vol. 64

|

issue 6: Językoznawstwo

7-30

PL

Język niderlandzki, stający się coraz bardziej popularnym językiem obcym w Polsce, należy do języków germańskich, które są temporalne. Język polski należy do języków słowiańskich, które są aspektualne. W języku polskim istnieją trzy czasy gramatyczne: czas teraźniejszy, przeszły i przyszły, czasownik zasadniczo może być dokonany bądź niedokonany. W języku niderlandzkim istnieje według tradycyjnego ujęcia osiem czasów, cztery z nich są voltooid, czyli przedstawiające sytuację bądź akcję jako zakończoną, i cztery – onvoltooid, przedstawiające sytuację bądź akcję w czasie jej trwania. Aspekt jako obowiązkowa kategoria morfologiczna nie istnieje. To, czy czasownik w danym zdaniu jest dokonany czy też nie, zależy od innych części zdania.

EN

In Poland, Dutch is becoming gradually a popular foreign language. It belongs to the Germanic languages, which have a verbal system with tenses. Polish is a Slavonic language with an aspectual verb system. In Polish there are 3 grammatical tenses: present tense, future tense and past tense. Polish verbs can be used in a perfective and an imperfective aspect. In Dutch we have 8 tenses. Four of them are voltooid (perfect) describing the situation or action as completed and the other four are onvoltooid (imperfect), they describe the situation or action as continuous or progressive. As all Germanic languages, Dutch lost aspect as an obligatory grammatical category. The perfective and imperfective aspect of the verb depends on other parts of the sentence.

4

Percepce multimodálního vyjádření aspektuálnosti v češtině: experimentální studie

41%

Jehlička J.

Naše řeč (Our Speech)

|

2023

|

vol. 106

|

issue 1

47-71

EN

This study addresses the role of co-speech gestures in the construal of aspectuality. A behavioral experiment was conducted with speakers of Czech to investigate patterns observed in a preceding multimodal corpus-based study focusing on gesture and aspectuality. In particular, the experiment was designed to explore the perceived association between the emphasized ending of a hand movement (or absence thereof) and the grammatical aspect (and the lexical-semantic properties) of the predicate accompanied by the gesture. Combining various approaches in its design (motion capture, lexical ratings, corpus data), the experiment revealed a strong association between the perfective aspect and end-marking in gestures, while the link between the imperfective and gestures without a marked ending was weaker. The results of the experiment are in line with tendencies observed for other languages, indicating that the gestural marking of boundary is prominent in multimodal construals of events. Besides, specific multimodal patterns (combinations of finer-grained lexical-semantic features and formal parameters of gestures) also occur, as reflected in the data. This study provides the first experimental data on the perception of multimodal expressions in Czech.

5

Przedmiot badań qua-teorii

41%

Werner K.

Diametros

|

2012

|

issue 31

113-132

PL

Istnieją wyrażenia często stosowane w mowie potocznej, które w niewielkim stopniu są obecne w badaniach logiki formalnej. Przyjmijmy, że A, B, C to nazwy. Wyrażenia postaci „A jest B jako C” i odpowiednio „A jako C jest B” to qua-wyrażenia. Na określenie logiczno-filozoficznych badań poświęconych qua-wyrażeniom Roberto Poli wprowadził termin „qua-teoria”. Jednakże precyzyjne określenie przedmiotu qua-teorii zależy od wyróżnionych odmian qua-wyrażeń oraz zaproponowanego dla nich znaczenia. W artykule krytycznie omawiam propozycje Roberto Poliego i Allana Bäcka oraz proponuję inną klasyfikację qua-wyrażeń. Istotny będzie dla mnie także kontekst epistemologiczny. Różne typy qua-wyrażeń pozwalają w odmienny sposób formułować stanowisko nazwane roboczo aspektualizmem teoriopoznawczym.

EN

There is a specific class of propositions frequently used but almost unknown from the point of view of formal logic. Suppose that A, B, C are names. The propositions “A is B qua C” and “A qua C is B” are called qua-propositions. Roberto Poli introduced the term “qua-theory” in order to separate the special part of logic as well as philosophy focused on qua-propositions – their logical properties and meaning. But as long as some kinds of qua-propositions are not distinguished, the subject of qua-theory cannot be established properly and clearly. In my article I want to examine the proposals of Roberto Poli and Allan Bäck and in effect to propose different classifications of qua-propositions. Also the epistemological context will be important. Different kinds of qua-propositions enable us to distinguish different kinds of epistemological views very generally called “aspectualism”.

6

Aspectuality in Welsh

36%

Asmus S.

Roczniki Humanistyczne

|

2021

|

vol. 69

|

issue 11

9-28

EN

When discussing aspectuality, a distinction is normally made between grammatical and lexical aspect. Both are linked, to varying degrees, to the category of tense. The existence of grammatical aspect in a language is normally accepted if it is fully expressed in a grammatical category, preferably a verbal one, as seems to be prototypically encoded in some Slavic languages. Questions concerning aspect have been posed for Welsh, since perfectivity could be expressed by the verbal particle ro- in its older stages. However, Modern Welsh differentiates synthetically between six tenses for the verb bod ‘to be’ and four for all of the others (save defective verbs) in the Indicative, the category looked at here. It is little surprising, therefore, that the aspect dichotomy of perfectivity vs. imperfectivity is not expressed morphologically. However, based on field work, it has been established that issues of aspectuality in Welsh are typically expressed by employing its periphrastic VSO structure, i.e. verb–noun constructions with linking elements of varying synsemantica between the finite VS- and the “O-phrase” (complement).

PL

Aspektualność w języku walijskim Zagadnienie aspektualności obejmuje aspekt gramatyczny oraz aspekt leksykalny, które w różnym stopniu związane są z kategorią czasu. Zakłada się występowanie aspektu gramatycznego w danym języku, gdy jest on wyrażony jako gramatyczna kategoria werbalna, jak ma to miejsce w przypadku niektórych języków słowiańskich. Status aspektu w języku walijskim jest niejednoznaczny, gdyż perfektywność mogła być wyrażona za pomocą werbalnego przedrostka ro- we wcześniejszych stadiach jego rozwoju. We współczesnym języku walijskim wyróżnia się sześć czasów dla czasownika bod (być) wyrażonych syntetycznie w trybie oznajmującym oraz cztery dla pozostałych czasowników (z wyjątkiem czasowników defektywnych). Opozycja aspektowa dokonany – niedokonany nie jest wyrażona morfologicznie. Jednakże na podstawie badań ustalono, że aspektualność w języku walijskim wyrażona jest za pomocą peryfrastycznej struktury VSO, tj. konstrukcji werbo-nominalnych w połączeniu z różnymi synsemantika pomiędzy finitywną frazą VS oraz frazą dopełnieniową.

Refine search results

2 Roczniki Humanistyczne

1 Diametros

1 Linguistische Treffen in Wrocław

1 Lublin Studies in Modern Languages and Literature

1 Naše řeč (Our Speech)

1 Asmus S.

1 Flor-Górecka A.

1 Jakosz M.

1 Jehlička J.

1 Schwenk H.-J.

1 Werner K.

1 2023

1 2021

1 2020

1 2016