Search results - CEJSH

1

Between the Bittern and the Café du Monde: Paul Muldoon’s The Prince of the Quotidian

100%

Pietrzak W.

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2017

|

issue 6

183-191

PL

Artykuł koncentruje się na pochodzącym z 1994 roku zbiorze Paula Muldoona The Prince of the Quotidian, traktowanym jako poetycka autobiografia, która czerpie swoją siłę z dwoistego podejścia – do precyzowania doświadczenia z jednej strony, a powtarzalnego (wielokrotnego) multiplikowania jego tekstowej reprezentacji z drugiej strony. Przyjmując wskazówkę z Shibboleth: For Paul Celan Derridy, Autor artykułu dowodzi, że Muldoon tworzy sieć powiązań, w której funkcjonuje rozmówca, tym samym stawiając siebie na granicy między dośrodkowym skupieniem na życiu, jakkolwiek przyziemne może być, a odśrodkową tekstualnością, motywowaną przez intertekstualne odniesienia.

EN

The article focuses on Paul Muldoon’s 1994 collection The Prince of the Quotidian. The pamphlet is regarded as a poetic autobiography that takes its impetus from a dual drive towards particularising of experience on the one hand and iterative multiplication of its textual representation. Taking cue from Derrida’s Shibboleth: For Paul Celan, I argue that Muldoon sets up a network of connection that his speaker functions within, thereby positioning himself on the threshold between centripetal focus on life, however mundane it should be, and centrifugal textuality, motivated by intertextual references.

2

Категория памяти в Жизни Арсеньева Ивана Бунина

99%

Bałaban K.

Slavica Wratislaviensia

|

2015

|

vol. 160

41 - 52

EN

The main subject of this paper is transposition of the philosophical concept of memory on literary material in the form of the novel The Life of Arsenyev by Ivan Bunin. By extracting the category of lyrical memory, the autobiographical and historical events are examined through the prism of narrator’s emotion and the specificities of descriptions, which are identified with the analysis of the phenomenon, containing different levels of chronological narrative, and affecting the change of perspective reception. In terms of anthropological research, the identification of memory and memories it can be concluded that memory constitutes a form of lyrical narration by exposing the process of becoming a person as well as one’s spiritual activity. At the same time, the writer not only examines the issue of memory-knowledge that determines the individual story, the novel sequences and the aesthetic aspect of the problem, but also introduces an idealization of the past, hence setting the boundaries of individual existence that correlate with the history.

3

Pamiętnikarska relacja Wirydianny Fiszerowej jako cenne źródło historyczne

99%

Smaza K.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria

|

2015

|

vol. 15

36-44

PL

Memoirs of Wirydianna Fiszerowa as a valuable source of historical data The purpose of this article is to present the work of Wirydianna Fiszerowa, entitled Dzieje moje własne i osób postronnych. Wiązanka spraw poważnych, ciekawych i błahych (Memoirs of myself and others. A mixture of serious, interesting and trivial matters). This incredible story of life in face of the constant threat of war and of living through several political upheavals, all intertwined with personal dramas of an 18th-century woman, makes Fiszerowa's diary unique in the context of Polish memoir writing. The correlation of history and individual experiences of Wirydianna Fiszerowa herself are inseparable elements forming the narrative space of her diary. Thanks to this, Fiszerowa's memoirs are a very important source of historical data, as well as a valuable collection of universal values for future readers. The connection between memoirs or autobiographical literature and history is another issue on which this study is focused. The author of this article aims to present that old literature plays a fundamental role in understanding history, and therefore aids in the interpretation of texts from remote epochs and different cultures. Keywords: history; diary; memoir; autobiography; war; woman;

4

POJĘCIE „NOWEJ KOBIETY” W MODERNIZMIE LITERACKIM: POSZUKIWANIE MIEJSCA W KULTURZE (VIRGINIA WOOLF, LESIA UKRAINKA).

99%

Nikolaichuk I.

Porównania

|

2017

|

vol. 20

|

issue 1

135-143

PL

Artykuł dotyczy problemu konstruowania pojęcia „nowej kobiety” w dziedzinie modernizmu literackiego i pokazuje kompleksową zmianę roli oraz miejsca kobiety poprzez porównanie dwóch modernistycznych obrazów „nowej kobiety”, przedstawiających dwie różne narodowości. Kluczowymi punktami tej analizy są: pozycja autorki wyrażana poprzez jej styl pisania, proces rewizji tradycji literackiej i zmiana tradycyjnych ról społecznych kobiety (matka, córka, przyjaciółka). Artykuł pokazuje główne cechy pojęcia „nowej kobiety”, a także podobieństwa i różnice wdrażania jej w dwóch modelach narodowych modernizmu literackiego.

5

Dydaktyka biograficzna w ujęciu Profesor Olgi Czerniawskiej

99%

Woźnicka E.

Edukacja Dorosłych

|

2021

|

vol. 1(84)

PL

Prezentowany artykuł jest próbą opisania dydaktyki biogra- ficznej Olgi Czerniawskiej w oparciu o Jej dorobek naukowy oraz doświad- czenie badawcze. Profesor Olga Czerniawska była prekursorką badań bio- graficznych w polskiej andragogice i gerontologii, a tym samym i dydaktyki biograficznej. W ostatnich latach swojej aktywności naukowej dużo miejsca i uwagi poświęciła badaniom biograficznym oraz wykorzystaniu w oświacie dorosłych dydaktyki biograficznej. Biografię i badanie biografii uczyniła przedmiotem swoich dociekań naukowych. Swoje doświadczenia badawcze Olga Czerniawska oparła na międzynarodowych badaniach biograficznych, które również są elementem niniejszego artykułu.

6

Cybernarcyzm

85%

Iwasiów S.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2016

|

issue 2(7)

187–198

PL

Niniejszy artykuł dotyczy związków autobiografii ze współczesnymi przejawami narcyzmu, który rozwija się w przestrzeni internetu. Z jednej strony popularna jest literatura auto/biograficzna, z drugiej strony – coraz więcej osób prowadzi konta na portalach społecznościowych, gdzie udostępniane są prywatne, a nierzadko intymne treści. W związku z tym autor mierzy się w artykule z takim problemem: jakie są związki pomiędzy rozwojem współczesnych mediów elektronicznych a dużym zainteresowaniem odbiorców (i twórców) literatury auto/biograficznej?

EN

The article is focused on the relations between autobiography and present-day narcissism, which takes a whole new turn within the cyberspace. On the one hand, we can observe significant popularity of autobiographical literature, on the other – more and more people create their image using internet and social media. Therefore the author is trying to answer to a significant question: what is the main connection between new media and autobiographical literature?

7

Autobiografia ≠ autoanaliza – „Wstęp do autoanalizy” Rolanda Barthes’a

85%

Urbańczyk P.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2015

|

issue 1(4)

39–60

PL

W artykule autorka wysuwa teoretyczną propozycję, by z autobiografii wyodrębnić autoanalizę. Na skrzyżowaniu myślenia postsrtukturalistycznego, psychoanalizy i teorii afektów, autoanaliza ma polegać na pogłębionej relacji z samym sobą, wobec której klasyczna autobiografia pozostaje tylko na powierzchni poznania. Intymna teoria literatury Rolanda Barthes’a jest tu swoistym otwarciem na tego rodzaju przestrzeń rozróżnień. Autorka skupia się na analizie afektu miłosnego, która pomaga jej zaprezentować przygodny charakter bodźca do samopoznania. Jest to afekt, który zostaje tu wpisany w przedmiot zainteresowań literaturoznawców chcących zmierzyć się z zagadnieniem autoanalizy.

EN

The author comes up with a theoretical proposal to extract autoanalysis from autobiography. At the crossroads of psychoanalysis, poststructualism and the affect theory concepts, autoanalysis shall be based on deepened relation with oneself, in opposition to the classical autobiography, which stays only on the surface level of cognition. Intimate theory of literature by Roland Barthes opens up to this type of area of distinction. The author focuses on the affect of love, which helps her present unexpected stimulus of getting to know one self and simultaneously define the auto-analytic perspective of literature research.

8

Pomiędzy autobiografią a biografią. Biografia literacka jako źródło badań socjologicznych

85%

Kulas P.

Przegląd Socjologii Jakościowej

|

2013

|

vol. 9

|

issue 4

64-81

EN

The aim of this paper is to draw attention to the literary biography as a possible object of sociological research. This article consists of two parts. In the first one, biography is presented in the perspective of literary communication between the hero and the author of the biography. The hero of biography is trying to give a definite meaning to his life in autobiographical data. The author can accept this meaning, but he or she can also reject it. We argue that between the hero and the author of the biography, there is sometimes an unspoken agreement (moral pact) that obligates the biographer to maintain intimacy, avoid treachery, not to undermine the confidence. In the second part analyzed strategies used by the authors of two biographies (by Andrzej Franszek and Artur Domosławski). These biographies were published almost simultaneously, both are dedicated to outstanding figures of Polish literature and public life. Both of them carry a different approach to the (auto)biographical material. While the first biography is an example of moral pact, the second one – on the contrary – violates it.

PL

Celem tekstu jest zwrócenie uwagi na biografię literacką jako przedmiot badań socjologicznych. Niniejszy artykuł składa się z dwóch powiązanych części. W pierwszej biografia zostaje przedstawiona w perspektywie komunikacji literackiej pomiędzy bohaterem biografii (który stara się nadać swojemu życiu określony sens i interpretację w materiałach autobiograficznych) a autorem, który może zaakceptować tę interpretację, ale może ją również odrzucić. Pomiędzy autorem i bohaterem istnieje niepisana umowa (pakt moralny), zobowiązująca biografa do zachowania intymności, unikania zdrady, niepodważania zaufania, jakim obdarzył go bohater. W drugiej części prześledzono strategie stosowane przez autorów dwóch biografii (Andrzeja Franszaka oraz Artura Domosławskiego). Biografie te zostały opublikowane niemal równolegle, obie poświęcono wybitnym postaciom polskiej literatury i życia publicznego. Obie ukazują odmienny stosunek do materiałów (auto)biograficznych. Podczas gdy jedna biografia jest przykładem dotrzymania paktu moralnego, druga jest przykładem jego naruszenia.

9

Autobiograficzny trójkąt: miasto – świadectwo – Zagłada

85%

Wolski P.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2014

|

issue 2(3)

7–12

PL

W artykule zaprezentowano zależności pomiędzy narracjami miejskimi i intymistyką w kontekście powojennych i, szczególnie, pozagładowych przemian konceptualizacji „ja” narracyjnego. Na podstawie przykładów zaczerpniętych z artykułów prezentowanych w bieżącym numerze czasopisma „Autobiografia. Literatura. Kultura. Media” oraz innych tekstów zasadniczych dla pisarstwa autobiograficznego, autor proponuje powiązanie tych kategorii za pomocą kategorii toposu, obejmującej w swoim ogólnym, czyli zarówno retorycznym, jak i narratywistycznym (poetologicznym) wymiarze, najważniejsze wątki badań spod znaku poetyki miejsca i intymistyki.

EN

The text presents the relations between urban narratives and autobiographical writing in the context of the post-war and post-Holocaust transformations of the narrative “I”. Basing on the examples from the articles included in the present edition of the „Autobiografia. Literatura. Kultura. Media” journal as well as other crucial autobiographical texts the author proposes to link these issues by means of the notion of “topos” which as both a rhetorical and a literary-theoretical notion embraces all vital aspects of local/urban and autopbiographical studies.

10

Metaforyka „późnej poezji” przełomu XX i XXI wieku

85%

Hull L.

Prace Językoznawcze

|

2008

|

issue 10

57-69

EN

The poetic sphere at the turn of the 20th and 21st centuries is characterized by the predominant presence of authors of the oldest generations. This is a phenomenon which has never occurred in the history of our literature on such a scale. The fact that in the 1990s and after the year 2000, apart from the poets of the youngest generation and a few middle-aged ones, authors such as Miłosz, Herbert, Różewicz, Szymborska, Hartwig, to name only those of the highest rank, were and for the most part still are creating demands that several categories in the historical and literary as well as methodological and interpretational order be rethought. There arises a need for, as it were, double reading – interpreting texts with all respect for the integrity of the poetic word, but at the same time, keeping in view the existential essence contained in it, bearing in mind the fact that “late works” coincide with the time of unmasking - autobiographic disclosure. An attempt to reconcile the requirements of the form with the need for revealing the existential truth, the presence of convention with the frankness of confession, leads to elaboration of a specific usage of metaphors in the “late poetry”, oscillating between two mutually contradictory functions – disclosing and, at the same time, protecting the sphere of intimacy, through invoking literary conventionalized forms. Among them, those particularly exposed ones are: autobiographic, confessional, prayerful, testamentary gestures, ostentatious using of clear stylistic trails, references to metaphors of the river, journey, labyrinth, or the figure of the circle. Notwithstanding the fact that the texts are predominated by metaphors of withdrawal, resignation and departure, the oldest generations' poetry strongly reacts to various aspects of the contemporary reality, joins in the rhythm of the current cultural discourse, sometimes provides a more comprehensive diagnosis of the perspectives and risks of the turn of the centuries than that found in the works of younger authors.

11

„Nieoficjalny" – autobiografia Rafała Lemkina po polsku

85%

Lutwak W.

Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda

|

2019

|

vol. 2

|

issue 2(4)

447-450

EN

A short presentation of Rafał Lemkin’s autobiography published in Polish in 2018 together with personal reflections on the content of the autobiography.

12

Autobiografia, traktat, kultura ludowa

85%

Madejski J.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2015

|

issue 1(4)

7–12

PL

Autor przybliża nową książkę Andrzeja Mencwela, której fragment składa się na czwarty numer „Autobiografii”. Ukazuje ją zarówno w kontekście zainteresowań badawczych wybitnego antropologa kultury, jak i w nawiązaniu do polskich prac ludoznawczych oraz w relacji do prozy profesorów.

EN

The author introduces a new book by Andrzej Mencwel published in parts in fourth issue of “Autobiography”. The book by Mencwel is shown both in the context of the research interests of this eminent cultural anthropologist, as well as in relation to the Polish ethnographic works and in relation to academic prose.

13

Psychoanaliza i autobiografia – trzy hasła do słownika terminów autobiograficznych

85%

Magnone L.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2019

|

vol. 13

|

issue 2

31-39

EN

The article presents the three main types of relations between psychoanalysis and autobiography. Psychoanalysis is defined as an autobiographical practice that has become a science. Autobiography also provides its most important therapeutic technique. Moreover, in the light of Freud’s theory, any given autobiography can be understood in terms of screen memories.

PL

Artykuł przedstawia trzy główne rodzaje związków psychoanalizy i autobiografii. Psychoanaliza zdefiniowana zostaje jako praktyka autobiograficzna, która stała się nauką. Autobiografia to także najważniejsza psychoanalityczna technika terapeutyczna. W świetle teorii Freuda można ją również rozumieć w kategoriach wspomnienia pokrywczego.

14

Pamiętnik szaleństwa i nastrojów – doświadczenie choroby psychicznej, autobiografia, literatura

85%

Alksnin A.

Przegląd Humanistyczny

|

2015

|

vol. 59(1 (448))

103-113

PL

The article is an attempt to characterize and define a possible generic framework for the literary phenomenon of female autobiographies and memoirs of hospitalization in a psychiatric hospital or experience of mental illness that are of interest both to the humanities (the theory of autobiography, anthropology of literature, somatopoetics, etc.) as well as the areas related to medicine (narrative medicine or sociology of medicine). To the historical analysis of the phenomenon and an attempt to reconstruct this kind of discourse from the narrative of hysterics produced in the psychoanalysts’ offices, the author added the case study, which is a memoir Unquiet Mind by Kay Redfield Jamison, a clinician suffering from manic depression.

15

Semantyka „kariery” w konstruktywizmie Niklasa Luhmanna a intymistyka, biografistyka i autobiografistyka

85%

Kuźma E.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2013

|

issue 1

13-19

PL

Niklas Luhmann, opisując nowoczesne społeczeństwo funkcyjne, wskazywał, że ta sama jednostka w zależności od sytuacji komunikacyjnej i usytuowania w społeczeństwie może występować albo jako osoba, albo jako indywiduum, albo jako podmiot. Jako osoba wtedy, gdy pisze o swoim usytuowaniu w określonym systemie funkcyjnym; ten opis to kariera. Jako indywiduum wtedy, gdy pisze o swoim wykluczeniu z większości systemów funkcyjnych, o swojej jedyności i niepowtarzalności; ten opis to autobiografia. Jako podmiot wtedy, gdy pisze o uniwersalności wykluczenia, co jest równoznaczne z ponowną inkluzją; tak powstaje wyznanie.

EN

Niklas Luhmann describing the functional modern society showed that the same man depending on the communicative situation and his location in the society could act either as a person, or as a individual, or as a subject. As a person when he writes about his location in the specific functional system. This auto-description is a career. As an individual when he writes about his exclusion from the majority of functional systems, about his uniqueness. This auto-description is an autobiography. As the subject when he writes about the universality of exclusion, which is equivalent to a repeated inclusion. So arises confession.

16

Panmaskarada. Maski i maskowanie u Brunona Schulza

85%

Tomczok P.

ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura

|

2018

|

issue 37

EN

Paweł TomczokInstitute of Polish LiteratureFaculty of PhilologyUniversity of Silesia in KatowicePolandPanmasquerade. Masks and Masking in Bruno Schulz’s Fiction Abstract: The author of this article analyses different meanings of mask in Bruno Schulz’s fiction and non-fiction. In his critical statements Schulz contrasts mask with substance, the latter capable of assuming various masks. Taking into account the context of Cinnamon Shops, this can be read as a commentary on Schulz’s writing practice and as a strategy thus to mask his own biography. Another theme discussed in this article is that of the relation between mask and face in Schulz’s short stories. This discussion focuses on the social context of the different representations of the face and on the elimination of dialogues from the narratives: the narrator treats the characters’ facial features as source of knowledge about the world, rather than conversations with them. Keywords: Bruno Schulz, mask, autobiography

PL

For and abstract in Polish, scroll downPaweł TomczokInstitute of Polish LiteratureFaculty of PhilologyUniversity of Silesia in KatowicePolandPanmasquerade. Masks and Masking in Bruno Schulz’s Fiction Abstract: The author of this article analyses different meanings of mask in Bruno Schulz’s fiction and non-fiction. In his critical statements Schulz contrasts mask with substance, the latter capable of assuming various masks. Taking into account the context of Cinnamon Shops, this can be read as a commentary on Schulz’s writing practice and as a strategy thus to mask his own biography. Another theme discussed in this article is that of the relation between mask and face in Schulz’s short stories. This discussion focuses on the social context of the different representations of the face and on the elimination of dialogues from the narratives: the narrator treats the characters’ facial features as source of knowledge about the world, rather than conversations with them. Keywords: Bruno Schulz, mask, autobiographyFor abstract in English, scroll down.Panmaskarada. Maski i maskowanie u Brunona SchulzaAbstrakt: Celem artykułu jest omówienie różnych znaczeń maski w prozie i eseistyce Brunona Schulza. W wypowiedziach krytycznych pisarz wprowadza opozycję między maską a substancją – substancja przyjmuje różne maski. Te wypowiedzi odnoszą się także do praktyki pisarskiej autora Sklepów cynamonowych, który dokonuje zamaskowania własnej biografii. W artykule omawiam także relację między maską a twarzą w opowiadaniach Schulza – a szczególnie kontekst społeczny różnych przedstawień twarzy oraz zagadnienia eliminacji dialogu z opowiadań. Narrator nie czerpie informacji o świecie z rozmów z bohaterami, lecz raczej opisuje ich fizjonomię.Słowa kluczowe: Bruno Schulz, Bruno Schulz, maska, autobiografia

17

Prawda, mitografia, autoterapia. O Jerzego Pilcha Autobiografii w sensie ścisłym, a nawet umownym

85%

Bernacki M.

Świat i Słowo

|

2023

|

vol. 40

|

issue 1

75-89

EN

The main topic of the article is a reflection on Autobiography in the Strict and Even Conventional Sense – one of the last books by Jerzy Pilch. The author wonders what role autobiographical threads played in Pilch’s late works – his attachment to his hometown (Wisla) and to his relatives, whose portraits he drew. The conclusion of the conducted considerations is the conclusion about the mythographic and selftherapeutic nature of the discussed work.

18

Literary Representation of the Self in Medieval Arabic Autobiographies and the Cultural Barriers to Self‑Cognition: The Literacy Theory Perspective.

80%

Prochwicz-Studnicka B.

Perspektywy Kultury

|

2020

|

vol. 30

|

issue 3

135-150

PL

Artykuł podejmuje problematykę związku pomiędzy wpływem pisma na procesy poznawcze a cechami kultury, w obrębie której przyjęcie pisma następuje. Jako perspektywę badawczą przyjęto klasyczną teorię piśmienności, sprofilowaną wprowadzonymi do niej z czasem modyfikacjami. Zgodnie z nimi zmiana procesów i treści poznawczych następująca pod wpływem pisma nie ma charakteru automatycznego. Każda kultura dysponuje określonym zasobem czynników oddziałujących na pismo oraz piśmienność i decydujących, w jakim stopniu potencjał pisma zostanie wykorzystany. Celem artykułu jest wskazanie najistotniejszych kulturowych norm i wartości, które – będąc obecne w praktyce społecznej – mogły ograniczyć możliwości oddziaływania pisma na procesy samopoznawcze, a których konsekwencje obecne są w literackim obrazie „ja” w średniowiecznych arabskich autobiografiach XII– XV wieku. Cechy te określono jako: tradycjonalizm, przewagę świadomości zbiorowej nad indywidualną, akceptację dla hierarchiczności oraz koraniczną wizję granic wolności człowieka.

EN

This article addresses the problems associated with the relationship between the influence of writing on cognitive processes and the features of the culture within which writing appears. Classical literacy theory, with the modifications that were introduced over the course of time, was embraced as the research perspective. According to these modifications, the change in the cognitive processes and content which occurs under the influence of writing is not automatic. Every culture has at its disposal a specific array of factors which influence writing and literacy and which determine the extent to which the potential of writing will be used. The aim of this article is to demonstrate the most important cultural norms and values which, by being practiced socially, could have limited the influence of writing on self-cognitive processes-the consequences of such processes can be found in the literary representation of the self in medieval Arabic autobiographies of the 12th–15th centuries. These features were referred to as traditionalism, the domination of collective awareness over individual awareness, the acceptance of social hierarchical structure, and a Quranic vision of the limits to man’s freedom.

19

Metafizyka pamięci we wspomnieniowej prozie Vladimira Nabokova

80%

Grygiel M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica Rossica

|

2018

|

issue 15

191-201

EN

The article is divoted to the specificity of Nabokov’s autobiographical writings. As it is shown, their characteristic features are determined by biographical conceptualism, which makes it possibile for the writer to explain philosophy of his own perception and to evaluate the reality. In this way Nabokov also presented the key categories of his life’s and author’s hierarchy. What is worth mentioning, in his autobiographical texts Nabokov concentrated on emphasizing individual and subjective aspects that had influenced his author’s consciousness.

PL

Artykuł poświęcony jest specyfice nabokovowskiego autobiografizmu. Jak to zostało przedstawione, jego cechy charakterystyczne uwarunkowane są biograficzną konceptualizacją, poprzez którą pisarz starał się wyjaśnić filozofię własnego postrzegania i ocenę rzeczywistości. W ten sposób Nabokov zaprezentował też kategorie kluczowe w jego życiowej i pisarskiej hierarchii. Co istotne, w autobiografiach Nabokov koncentrował się na tym, co służyło podkreśleniu przede wszystkim indywidualizm i subiektywizm w formowaniu jego światopoglądu pisarskiego.

20

Autobiografie przepisywane – w ukryciu i z dystansu. Rec.: Artur Hellich, Gry z autobiografią: przemilczenia, intelektualizacje, parodie. Warszawa 2018

71%

Żurek Ł.

Pamiętnik Literacki

|

2021

|

vol. 112

|

issue 1

245-251

PL

Recenzja, omawiająca książkę Artura Hellicha „Gry z autobiografią: przemilczenia, intelektualizacje, parodie”, skupiona jest na rekonstrukcji zasadniczych założeń pracy (powojenny kontekst kultury polskiej wpłynął na wykształcenie się rozmaitych gier z konwencją zachodnioeuropejskiej autobiografii) oraz na opisie zastosowanej w niej metody interpretacji (jeden tekst czytany w szerokim kontekście całego pisarstwa danego autora).

EN

Discussing Artur Hellich’s book “Gry z autobiografią: przemilczenia, intelektualizacje, parodie” (“Plays with Autobiographies: Omissions, Intellectualisations, Parodies”), the review is focused on reconstructing the seminal assumptions of the work (Polish culture post-war context’s influence on the shaping of various plays with the convention of Western-European autobiography), and on the employed interpretive method (one text read in a broad context of an author’s entire output).

Refine search results